Dat je zo in 't zweet kunt geraken, nochtans had ik mij stevig ingehouden qua snelheid en afstand, maar die regenjas die ik aanhad, liet natuurlijk niks door. Ik kon bij wijze van spreken mijn kledij uitwringen toen ik thuis kwam. 
Deze voormiddag had ik mij met andere zaken bezig gehouden, de start van de nieuwe Bèssemgezèt 2025, onze carnavalskrant die tijdens carnaval 2025 zal verschijnen. Het is nog vroeg, maar eens moet je eraan beginnen. 
In de namiddag had ik dan de keuze, ofwel 'n wandeling of 'n fietstocht. Het kriebelde om te fietsen en dat heb ik dan ook maar gedaan. Nochtans waren de weersomstandigheden niet optimaal, rond 14u00 zou het even kunnen regenen. Zoals gezegd heb ik daarom mijn tocht maar beperkt en vertrok ik via de brug van Briegden naar het jaagpad langs het Albertkanaal. Eens onder de brug van Vroenhoven door was ik al rap in Kanne. De bedoeling was dat ik naar Maastricht zou fietsen. Dat is op dat punt gewoon bordje nr. 12 nemen van het fietsroutenetwerk met het kasteel links van je. 
Maar eens in Maastricht dacht ik eraan dat de St. Pietersberg nog niet op mijn palmares stond van beklommen cols. Ik ben daarom gewoon rechts afgeslaan, terug richting Lanaye om iets verderop aan de berg te beginnen. Halverwege ben ik afgestapt om foto's te maken van Fort St. Pieter. Op die plaats begint ook het 500 km. lange Pieterpad, 'n fantastische wandelroute. Er was veel volk op wandel rond het fort.
En iets verderop de berg, kwam ik dan uit op de zwevende brug over de voormalige steengroeve van ENCI. Ook daar waren er veel toeristen. Ik had mij al langer voorgenomen die plaats eens te bezoeken maar het kwam er maar niet van. Ik maakte dus duidelijk 'n goei beslissing om de St. Pietersberg op te fietsen. Voor zij die er nog nooit geweest zijn, 'n aanrader!!! 
Uiteraard konden de nodige foto's niet ontbreken, 'n vriendelijke dame is speciaal op 'n bankje gaan staan om mij te vereeuwigen. 
En het weer .... tja in Kanne effe onder 'n inrit moeten gaan schuilen, in Maastricht heb ik het gemiezer maar laten vallen, het was zo erg niet, maar nu niet zo lang geleden, viel er toch in Lanaken 'n stevige bui. Gelukkig zat ik hoog en droog. 
















|