|
Ik krijg al eens de bemerking van sommigen onder jullie dat je bij wijze van spreken, met mij meegewandeld of meegefietst hebt als je mijn verslagen leest en mijn foto's bekijkt. Daar doe ik het dus voor, jullie laten meegenieten van mijn tochten.  Natuurlijk is er 'n verschil tussen 'n simpele wandeling doorheen het bos of 'n fietstocht naar 'n toeristische plekpleister. Dat zie je uiteraard aan mijn foto's. Bij mijn fietstochten heb ik meestal 'n karrenvracht aan afbeeldingen bij, terwijl in het bos elke boom gelijk is aan de andere. Desalniettemin, probeer ik toch ook van mijn bostochten wat foto's mee naar huis te nemen, al was het om jullie toch te laten zien waar ik uiteindelijk geweest ben.
Verder was het vandaag 'n erg drukke dag voor ons beiden. Deze voormiddag zijn we weer gaan luisteren naar iemand die ons wegwijs kon maken in alle facetten van onze eventuele toekomstdromen. Het is nu aan ons om wat knopen door te hakken. In de latere namiddag hebben we onze documenten in orde gebracht die ons toelaten ooit op 'n geruste wijze het tijdelijke te verwisselen voor het eeuwige. 
Maar waar het om draait, mijn wandeling van vandaag. Het was gewoon mijn bedoeling om 'n korte bostocht te maken richting Gellik en terug te keren via de Sportoase. Ik vertrok via Sparrendal om daar het bos in te stappen. Op verschillende plekken zie je paarden lopen, veelal aan de randen van het bos. Ik denk vandaag toch zeker 'n twintigtal paarden gezien te hebben. 
In het bos ben ik nauwelijks iemand tegen gekomen, zij het twee onderhoudswerkers die met grove middelen het lage struikgewas aan het verwijderen waren. Aan de Zilverdennenlaan in Gellik kwam ik terug in de bewoonde wereld. Ik had de keuze aan diverse route's om terug te keren, vandaag koos ik dat pad naar het voormalige café "Het Bergske", ooit sponsor van 'n groep wielertoeristen. Nu nog fietsen ze onder de naam "Bergske".
Via de Kounterstraat en de Sportoase was ik na 'n goede 8 km. terug thuis. En zoals gezegd, hebben we daarna heel wat regelingen getroffen die ons veel gemoedsrust gaan geven in de toekomst. Iedereen op deze leeftijd zou daar voor moeten zorgen. 
Morgen ga ik fietsen, het zal richting Herk-de-Stad zijn, iets meer dan 100 km. Vertrekken mag ik al in de voormiddag. En om te eindigen, iets over onze plaatselijke voetbalploeg. Dit weekend speelden ze de laatste wedstrijd van het seizoen. De eindbalans is: 28 wedstrijden gespeeld, één keer verloren en één keer gelijk gespeeld, de rest allemaal gewonnen. Daarenboven hadden ze de beste aanval en de beste verdediging. Tot morgen.
|
Ik ben Eddy Meuris