|
Het was al even geleden dat ik nog naar Herk-de-Stad fietste. Meestal fiets ik in eigen provincie langs de Maas of in Ned. Limburg rond en in Valkenburg. Maar vandaag, en met toestemming van de chef-kok, kon ik al deze voormiddag aan mijn tocht beginnen. Heen en terug zou dat minimaal 100 km. zijn. Ik had er goesting voor, het weer zat mee en de benen waren ok. 
Voor het eerst dit jaar kon ik vertrekken met enkel 'n koerstruitje als bovenkleding, dus met de korte mouwen.  Ik vertrok via Gellik en Zutendaal om daarna via Diepenbeek in de toeristische trekpleister "de Kapermolen" in Hasselt aan te komen. Daarna fietste ik langs de Kanaalkom, ook 'n plek die je gezien moet hebben. Verder loodste het fietsroutenetwerk mij feilloos doorheen de binnenstad om tenslotte uit te komen aan de overkant van het NMBS-station met zicht op het gerechtshof. 
Die O.L.Vrouw van Lourdeskapel bleef voor mij 'n raadsel, meestal vind ik direct de nodige info, maar deze keer, ... helemaal niets. Jammer dus.  In Stevoort nam ik 'n foto van de Sint-Martinuskerk. De toren stamt uit 1557.
En zo ging mijn rit maar verder, echter zonder 'n stopplaats om effe bij te tanken. Tot in het centrum van Herk-de-Stad wilde ik niet gaan, dat zouden teveel kilometers worden, ik volgde gewoon maar verder mijn route in de hoop toch 'n plek te vinden om even te stoppen. En die plek vond ik uiteindelijk na 70 km. in Alken. Normaal gezien weet ik daar op 'n plein een horecazaak, maar ze hebben daar geen vlaai, dat weet ik van eerdere tochten. Maar holaba, juist vóór ik dat plein opdraaide, zag ik daar 'n klein koffiehuisje met enkele tafeltjes en stoelen: koffie en vlaai! Dat liet ik mij uiteraard geen twee keer zeggen. Bleek die vlaai toch wel 'n zelfgemaakte kaastaart te zijn, groot en lekker.  De waard was er zelf fier over. Koffie, taart en cola: 9,10 euro. 
Verder ging mijn rit nog doorheen dorpen zoals Kortessem met het kasteel Printhagen uit de 17de eeuw, Wellen, Nieuwerkerken, Hoeselt en Bilzen. Teveel eigenlijk om ze allemaal te benoemen. In Hoeselt was mijn laatste mondvoorraad aan de beurt, 'n smakelijke honingkoek oftewel peperkoek zoals wij het zeggen. 
In Lanaken-centrum heb ik uiteindelijk nog 'n biertje gedronken, mijn merk. Ik kan dus weer tevreden terugblikken op mijn tocht. En o ja, ik weet niet of jullie het ook opgemerkt hebben, ik kon daarnet niet op Seniorennet wegens onderhoudswerkzaamheden. Ik heb dus wat geduld moeten hebben. 
|
Ik ben Eddy Meuris