|
De klad zat er vandaag 'n beetje in, de goesting om te sporten - of zelfs mij met tuinieren bezig te houden - was er vandaag niet. Dat heeft natuurlijk allemaal te maken met het minder goede weer. Je kunt er niet op betrouwen dat je gedurende 'n anderhalf uurtje weg kunt blijven zonder nat te worden. En ook die wind doet er geen deugd aan. Het is 'n dag om de teugels wat los te laten en effe tot rust te komen. 
Maar helemaal niet buiten komen, ... dat staat natuurlijk ook niet in mijn woordenboek. Samen met mijn halve trouwboek zijn we toch effe het centrum ingetrokken voor 'n tasje koffie en ene lekkere pannenkoek.  Uiteindelijk hebben we toch iets meer dan 4 km. gewandeld. Gelukkig zijn we - op wat druppels na - toch droog thuis geraakt. 
Er is nu wel 'n drogere periode, maar nu ik dit verslag aan het maken ben, luister ik mee met de live-verslaggeving van de Heistse Pijl, 'n wielerwedstrijd. Nee, mijn activiteiten buiten zitten er op. 
Maar 'n verslag zonder afbeeldingen of foto's, dat kan niet. Ik heb wat oude postkaartjes gesprokkeld van 'n dorp in Belg. Limburg, namelijk Kuringen oftewel Curange zoals het vroeger ook wel eens genoemd werd. In het begin van de 20ste eeuw werden nog vele steden en gemeenten in beide landstalen genoemd.
Ik kom elk jaar wel eens per fiets in Kuringen, vooral om de Cisterciënzerinnenabdij van Herkenrode te bezoeken. Het was de grootste vrouwenabdij van de Nederlanden. In de reeks kaartjes heb ik mij wel beperkt tot het dorp zelf. Van Herkenrode heb ik al meermaals foto's getoond. Kuringen is nu 'n deelgemeente van Hasselt.
Dadelijk zet ik mijn rustdag verder met mijn boek "Stil als het graf" van Maria Adolfsson. 
|
Gr
Erik
Ik ben Eddy Meuris