Sinds 2020 hou ik nauwgezet al mijn wandel- en fietstochten bij in 'n excel-bestand. Zo zag ik vandaag na mijn fietstocht, dat ik ondanks de felle wind, mijn snelste fietstocht gereden heb sinds het begin van mijn waarnemingen, toch als ik de gelijkaardige afstanden bekijk. Ik ben ooit één keer iets sneller geweest, maar dat was toen 'n afstand van 75 km. terwijl het vandaag 94,5 kms. waren. Ik had dus vandaag superbenen. 
Had dat nu de maken met de mens zelf of met datgene wat ze mij in Heppeneert hebben voorgeschoteld ....??? Ik denk het eerste en de juiste planning van mijn tocht. Ik had uiteraard gezien dat ik te maken ging hebben met 4 bfr. wind. Ik fietste dus met de wind in de rug naar Heppeneert om vervolgens via het Kolenspoor - en beschut voor de wind in het bos - terug te keren. 
Ik vertrok via het Heilig Hartkapelletje in Herbricht, gebouwd in 1918. Het was het eerste van 'n zevental kapelletjes die ik onderweg zag. Vervolgens fietste ik langs de oorlogstank in Kotem. Vandaag bleef ik lang fietsen langsheen de Zuid-Willemsvaart om pas in Dilsen rechts af te slaan. Dat stuk langs de Oude Maas, is een der betere routes om te fietsen. 
Eens aan de Maas zelf, ging ik linksaf naar Heppeneert. Ik had op dat moment 38 km. op de teller. Maar wetende dat de eerstvolgende kms. horeca-loos zouden zijn, ben ik daar veiligheidhalve gestopt in het Hepperhuys. Deze mens had verse brandstof nodig en zeg nu zelf, tegen 'n bosbessenvlaai kun je niet nee zeggen. Dat was jááááren geleden dat ik zulke lekkernij nog achter de kiezen heb gehad. De Sint-Gertrudiskerk van Heppeneert dateert van 1886.
Eens Heppeneert buiten, kon ik aan de terugweg beginnen, nu met de wind op kop. Maar door terug te fietsen over het voormalige Kolenspoor tussen Maaseik en As - nu fietssnelweg F751 - ben je door de vele bomen, beschut voor de wind. Je kunt daar dan ook je snelheid behouden. In As, ben ik rechts afgeslaan, richting Wiesmesmeer, ook 'n passage doorheen het bos. 
Tot daar had ik mijn route ongeveer gepland, daarna was het effe op het gevoel verder fietsen. Mijn biertje stond nog op mijn to-dolijstje en daar zijn veel mogelijkheden voor. Ik koos vandaag de Kanaalbar in Eigenbilzen. Hiervoor fietste ik eerst doorheen Zutendaal om dan toe te komen aan het Albertkanaal. Het was daar gezellig druk, ik was er zeker niet alleen. Tot slot koos ik voor mijn laatste kms. 'n tocht doorheen Gellik - Veldwezelt - Maastricht om tenslotte via de sluis in Neerharen terug naar huis te fietsen.
Zo mensen, weer 'n hele onderneming vandaag, hopelijk breekt mij die snelheid morgen niet zuur op. Maar ik denk het niet, ik ben nooit in het rood gegaan, de conditie is dus goed. Morgen gaat de fiets voor 'n groot nazicht naar de fietshersteller, dit met het oog op ons wandel- en fietsverlof in de Westhoek binnen veertien dagen. 











|