Vandaag heb ik de vaste gewoontes aangehouden, in de voormiddag buiten aan 't werk - en niet zo maar 'n klein beetje - en in de namiddag 'n stevige wandeling. Nee, de haag diende weer eens gesnoeid te worden en ook onze haagbeukboom diende hetzelfde lot te ondergaan. Daarna heb ik ons gazon nog afgereden. Achteraf beschouwd, ... wat 'n mens op 'n paar uur allemaal gedaan krijgt. Snoeien, opruimen, materiaal wegbergen ... 
In de namiddag was het dan tijd voor 'n stevige wandeling. De bedoeling was om vanuit Maastricht via Veldwezelt terug te wandelen. De route zou 'n deel van het fietsroutenetwerk zijn: 1 - 3 - 11 - 131. Ik nam de bus van 13u18 tot op de Markt in Maastricht. Daarna wandelde ik over het O.L.Vrouweplein met de gelijknamige Basiliek. 
In Maastricht zie je nog heel veel versieringen boven de toegangsdeuren. Deze woning is van 1737. De woning zelf in zijn geheel, was spijtig genoeg geen foto waard. Op dezelfde straat kwam ik nog voorbij de St. Annakerk, gebouwd in 1964. Wat verderop werd al reclame gemaakt voor de Heilige Sint. Het is pas 4 september maar de Sint wordt al aangekondigd. 
Op de grens van Maastricht en Veldwezelt ging ik rechtsaf, het fietspad volgend naar Lanaken/Smeermaas. Dit pad kronkelt langs de landsgrens. Eens aan de bedrijven aan het industriepark hebben ze recent 'n nieuwe grintweg aangelegd, lopende achter de bedrijven door. Ik wilde wel eens weten tot waar die weg mij zou leiden. 
En die weg duurde en bleef duren, er kwam bijna geen eind aan tot .... ik ineens voor 'n voldongen feit stond, einde van deze weg. Wat nu??? Gelukkig zag ik 50 meter verder 'n man met zijn honden lopen tussen de bomen. Ik vroeg hem hoe ik verder kon en hij wees mij 'n smal pad van goed 30 cm. breed. Eens tot bij hem wist hij mij te zeggen dat ik langs rechts naar Maastricht kon en links naar Smeermaas. Ik dus links en honderd meter verder kwam ik uit op het oude niet meer gebruikte spoor. Ik heb dus effe aan spoorlopen moeten doen. 
Uiteraard wist ik nu mijn weg en die voerde mij naar het Cultuurcafé voor ene frisse Duvel. Die had ik wel verdiend, na 'n tocht met wat avontuur. Tot morgen alweer.












|