aantal stappen: 3.038.107 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 252
aantal fietstochten: 79
Zoeken in blog
21-08-2021
de Fromberg
Wat was me dat vandaag, 'n rit die zich als 'n gewone fietstocht aankondigde, werd uiteindelijk 'n mix van gravelpaden, onverharde veldwegen en stevige klimmetjes.
Vooral in het begin - in en rond Valkenburg - waanden Hubert en ikzelf ons in 'n kleine Strade Bianche, zoveel gravelwegen op zo'n korte afstand van mekaar, dat was voor ons voor het eerst (spijtig, maar geen foto's hiervan). Mooi was wel de passage langs het Sint-Gerlach hotel.
En dan die eerste stevige klim, de Fromberg, niet de allerzwaarste, maar het kruipt toch in de kuiten. Maar eens boven, krijg je 'n geweldige beloning met 'n fantastisch uitzicht.
In Bocholtz namen we onze koffiepauze. De kastelein had echter geen vlaai op de menukaart, spijtig maar helaas.
En dan de ontdekking van de dag, restanten van de Siegfried Linie, het Duitse antwoord op de Maginotlinie, aangelegd vanaf 1936, juist voor het begin dus van wereldoorlog II. We konden deze Drakentanden bekijken nabij Bocholtz en voor Vetschau in Duitsland.
Wat volgde was 'n rondje in Duitsland over onverharde wegen, 'n stevige klim richting Gulpen en 'n rechttoe-rechtaan-rit terug naar Maastricht.
Eenmaal thuis, en na 'n flinke douche en stevig avondmaal , konden we weer terugblikken op 'n mooie rit.
Normaal gezien hoorde ik vandaag met de fietsvrienden 'n tocht van +/- 86 km. te maken door oa. Haspengouw. Maar wegens het onstabiele weer, was ik genoodzaakt om er alleen op uit te trekken. Het werd dan maar de streek rond Mesch en Cadier en Keer. Heuvelachtig, jawel, ... maar geen nood, ik doe dat graag.
Vertrokken langs de brug van Vroenhoven en Lanaye om dan langs de Maas naar Moelingen te fietsen. De bermen langs de Maas zijn opmerkelijk zuiver gemaakt. Foto's oa. met zicht op Eijsden en enkele vissers.
En dan enkele klimmetjes, oa. de Mescherberg waar je bovenaan 'n mooie uitkijktoren hebt op de Mescherhei. Vervolgens heb je de klim op de Rondelenstraat met 'n heel mooi vergezicht (daar doe ik het eigenlijk voor). Tenslotte de Oerenberg naar Cadier en Keer waarbij ik halfweg het gevoel had, bijna stil te staan, zo steil.
Tenslotte op weg van Meerssen naar de Noorderbrug in Maastricht, 'n opvallend mooi gebouw.
Mooi ritje, soms wat veel wind, bijna doorlopend zon en gelukkig droog weer.
Het weer zat goed en we (Hubert en ikzelf) hadden er goesting in om 'n lange fietstocht te maken. Het doel was eens te "fietsen door de bomen" in Hechtel-Eksel.
En ja hoor, we hebben het gehaald, meer zelfs, we brachten ook 'n bezoek aan de Duitse militaire begraafplaats in Lommel.
De fietsroute op zichzelf was vrij simpel, via Zutendaal, Genk en Houtalen-Helchteren, naar Hechtel Eksel. Daar maakten wij nog een flinke lus naar Lommel, om uiteindelijk via dezelfde weg - op enkele uitzonderingen na - terug te keren naar Lanaken.
Hetgeen ze daar in Hechtel-Eksel gemaakt hebben, is zéér mooi en toch 'n meerwaarde voor onze provincie. We hadden geluk dat we er rond het middaguur aankwamen zodat het er nog niet zo druk was.
In Lommel kwamen we ook voor 't eerst om die begraafplaats te bezoeken. Je geraakt er wel onder de indruk van de grootsheid van dat kerkhof en die identieke kruisjes. Daar hadden wij ook onze eerste pauze, in "Hof ten Vrede", wel 'n toepasselijke naam voor de site.
Op de terugweg stopten wij nog even aan de Abdijhoeve in Kelchterhoef om wat verbruikte calorieën te compenseren.
Heel wat kilometers dus vandaag, maar het moet gezegd, niks moe en zelfs geen pijn aan mijn achterwerk. Het is al anders geweest.
Het is voor mij niet het eerst dat ik er 'n bezoek bracht, maar voor onze metgezel Peter was dat voor het eerst. Henri Chapelle is en blijft 'n beklijvende plaats.
Prachtig nieuws was er bij het vertrek, we waren nog eens met vijf, Peter, Hubert, Michel, Eric en ik zelf.
Uitzonderlijk zijn we nog eens vertrokken via de Sint-Servaasbrug in Maastricht om via Eijsden en Moelingen, de weg naar Val Dieu in te slaan. Geen stop daar, maar langs wat hellingen reden we door naar Aubel om aldaar in Le Grill de la Clouse, ene lekkere pannenkoek te eten.
Langs de grote weg naderde dan het doel van onze trip, Henri Chapelle, boven op 'n helling gelegen. Het Amerikaans militair kerkhof is immens groot en door de mooie natuur, de rust en de goed onderhouden perken, word je er wel even stil.
Op de terugweg was er nog een laatste stevige klim vanuit het gehucht Nurop (hoort bij Teuven) naar De Plank en deden wij nog even het Blanckthys aan in 's Gravenvoeren om de dorstige kelen nog wat te smeren.
De rest van de rit verliep probleemloos om uiteindelijk via de Noorderbrug terug Lanaken binnen te rijden.
Mede dankzij het schitterende weer, het goede gezelschap en de mooie route, werd dit 'n geslaagde fietstocht.
Gulpen stond op ons programma en mede door het mooie weer, zijn Hubert en ikzelf er uiteindelijk geraakt.
Vertrekken deden wij over de autostradebrug in Boorsem richting Elsloo en Beek.
In Wijnandsrade, 'n toekomstige mogelijke stopplaats gezien bij manege De Blauwe Steen. Iets verderop, het mooie kasteel van Wijlre.
En dan Gulpen, uiteraard dé pauzeplaats van deze rit in Herberg Mezzaluna. Het viel ons op dat de drankenkaart goed verzorgd is, wat uiteraard niet wil zeggen dat we ons daar ter plaatse in de drank gestort hebben. Nee, nee, geen alcohol met nog vele kilometers in het vooruitzicht. Die taartpunt smaakte natuurlijk wel.
Op de terugweg nog een mooie molen gezien in Gronsveld en na 'n laatste stop aan de Sportoase, voldaan gekeken naar de afgelegde kilometers en hoogtemeters.
Wegens het aangekondigde minder goede weer in de namiddag, dan maar in de voormiddag 'n kort soloritje gemaakt tussen de Noorderbrug in Maastricht en de brug tussen Elsloo en Boorsem.
Als je vertrekt in Smeermaas, kom je al rap op het nieuwe fietspad naar de Noorderbrug, ideaal om het centrum van Maastricht te ontwijken. En ik kom daar niet alleen graag voor het mooie fietspad, de goed onderhouden tuin rechts van het pad, blijft 'n streling voor het oog.
En alleen zijnde, durf ik al eens 'n bergje mee te pakken onderweg, deze keer de Biesenberg tussen Humcoven en Schietecoven, oftewel de berg over tussen Meerssen en Bunde. Mooi bergje voor 'n zondagvoormiddag. Bergje op, dan ook bergje af langs de Kloosterberg tot aan het spoorwegstation van Bunde.
In Geulle a/d Maas, zie je de mooie voorburcht van 'n 17de eeuws kasteel dat in 1847 werd afgebroken. Schitterend gebouw.
In Elsloo dan de autostradebrug over om langs het veer in Uikhoven (terug in dienst na de wateroverlast) terug te keren.
En inderdaad, juist gedoucht en de hemelsluizen gingen open.
Stevige westenwind, 4 beaufort, noopte ons om vandaag door de bossen te vertrekken, uiteraard tegen de windrichting in.
Via de Salamander in Maasmechelen, het station van As en Zwartberg, kwamen we al rap in de buurt van het domein van Bokrijk met aan de linkerkant, het natuurreservaat Het Wik.
Even verderop aan de Hasseltweg op grondgebied van Genk, hielden we even halt aan brasserie Het Domein. Goede bediening en hetgeen op het bord lag, was lekker.
Op de terugweg, oa. langs het Albertkanaal en de sluis van Godsheide, met jawel, ... wind in de rug, had geen van ons (Peter, Hubert en ikzelf) in de smiezen dat we 'n nummertje gemist hadden van het fietsroutenetwerk. Gevolg: een lange passage over onverharde wegen maar wel 'n kleine inkorting van het parcours.
Via Munsterbilzen en Eigenbilzen - met uitzicht aan de brug van 'n goed draaiende kanaalbar - (bij goed weer zit het er vol), terug naar huis om het einde van het nieuws op tv nog te zien.
Wat minder kilometers vandaag, maar dat mag al eens als je pas om 15u00 vertrekt.
Mijn doel was vandaag Hubert vergezellen naar het Amerikaans kerkhof in Margraten. Hij is namelijk "peter" van 'n gesneuvelde soldaat die, tot 'n goede maand terug, nooit werd gevonden. Hubert heeft contact met de familie in Noord-Amerika.
Begonnen deden we met 'n opwarmertje op de Kuitenberg in Berg en Terblijt waarna de véél moeilijkere Brakkeberg op het menu stond.
In Margraten hebben we de nodige tijd genomen en 'n babbeltje geslaan met andere bezoekers. Even verderop, pech voor ons, want er viel letterlijk 'n plaatselijke bui over ons heen, 300 meter verder was het kurkdroog.
Via De Plank en Aubel, fietsten we vervolgens naar de site van Val Dieu voor 'n broodnodige pauze.
De terugweg ging oa. via het fort van d'Audin- Neufchateau met boven op de top van de berg, 'n wijds zicht op het dal.
Via Moelingen fietsen we de Maas over en in Lanaye zagen we de onvoorstelbare rommel in struiken en bomen hangen, overblijfselen van de grote zondvloed van enkele dagen terug.
En over zondvloed gesproken, onze thuiskomst was perfect getimed, slechts luttele minuten na aankomst, braken de hemelsluizen open.
Deze morgen te lezen in de krant: de toeristen zijn weer meer dan welkom te Heppeneert. Dat wilden Hubert en ikzelf toch ook eens aan den lijve ondervinden.
Vertrokken via de passage "fietsen door de heide" en het station van As, kwamen we al rap toe - langs het oude kolenspoor - te Dilsen waar er werken bezig zijn aan 'n nieuwe brug die het voor fietsers en faunapassage, veiliger moet maken. Hierbij 'n foto van de werken nu en hoe het er moet gaan uitzien.
Verder op de heenrit kwamen we in Wurfeld langs het mooie kasteel en de schitterende vergezichten rond Aldeneik.
Het doel van onze rit was uiteraard Heppeneert. Alle zandzakjes lagen nog allemaal op hun plaats. Natuurlijk dienden wij daar ook te stoppen om de plaatselijke horeca te ondersteunen. Dit keer was dat B&B - brasserie 't Goedhof.
De terugrit verliep deels langs de Maas, deels langs de Zuid Willemsvaart. Herbricht hebben wij letterlijk links laten liggen om uiteindelijk via de sluizen van Neerharen en Lanaken, huiswaarts te keren.
"Fietsen door de heide" en 'n tussenstop in Tongerlo, dat waren vandaag de twee hoofddoelen voor onze fietstocht.
Met Peter en Hubert vertrokken via La Butte aux Bois en de Duivelsberg in Opgrimbie (op het einde van dat hellinkje, even op de tanden bijten) om dan rap aan de imposante brug over de weg naar Zutendaal te komen. Het is nog nieuw en er zijn derhalve veel fietsers die de oversteek maken. Bovenaan heb je een mooi vergezicht.
Het verdere verloop van de rit, verliep rustig. In Tongerlo was er aan café De Kieper nog net plaats voor drie hongerige en dorstige fietsers. Het is 'n goed lopende zaak en de vlaai is er lekker. Via Opglabbeek, Zutendaal en Gellik, kon een laatste oppeppertje aan de Sportoase ons nog flink bekoren. Bijna thuis zijnde, kan zoiets.
Wegblijven uit rampgebieden en dus zeker niet de ramptoerist uithangen, dat was de boodschap voor vandaag. Vandaar onze rit via Zwartberg, de Teut in Zonhoven, Hasselt en Kiewit.
Vertrokken via Zutendaal, de mijn van Waterschei en het stadion van KRC Genk, kwamen we al rap aan in het magnifieke natuurgebied van de Teut in Zonhoven. Heerlijk fietsen daar.
Verderop kwamen we midden in de opbouw van Pukkelpop in Kiewit en 'n natuurgebied waar de beesten zo maar op het fietspad lagen.
Een pauze hielden we in Hasselt, maar Limburgse vlaai stond er spijtig genoeg - nog - niet op de menukaart.
De terugrit ging langs Diepenbeek, Bilzen, de brug van Eigenbilzen en aan de Sportoase ging 'n koffietje er nog best in. Na zoveel kilometers mocht dat wel.
De bedoeling was om vandaag 'n rustige boswandeling te maken. Ik had daarbij de bedenking dat enerzijds het bos iets te ver weg ligt om er regelmatig te wandelen, maar dat anderzijds mijn woning nu gunstig gelegen is voor winkels en horeca.
Hoe ook, het bos in aan de Roelerdreef om langs 'n hellend pad, te wandelen richting de parking aan de Bessemerberg. De enkele ruiters die ik al van ver zag, deden mij niet vermoeden dat ik terecht kwam in het Belgisch kampioenschap Endurance voor juniors en senioren met als afstand: 100 km. Op de parking was er 'n bevoorrading voor paard en mens waarna ze - en ikzelf - de drukke Bessemerstraat werden overgeleid.
En wat de bospaden betreft, ik had verwacht veel nattigheid en modder tegen te komen. Dat bleek gelukkig niet waar, de schoenen bleven proper.
Regen, regen en nog eens regen , geen weer om 'n hond door te jagen, zij het dat ik deze morgen rond 7u00 toch even, snel - snel, te voet er op uitgetrokken ben om brood te kopen en dat nog zonder nattigheid.
Nu bij het bekijken van wat oude foto's, dit ritje teruggevonden: via Vroenhoven naar Tongeren om aldaar de scherpe bocht naar rechts te maken richting Mopertingen. Van daaruit bergaf naar Bilzen om via 'n mooie lus langs Zutendaal en Maasmechelen terug te keren.
Dat ritje maakte ik op woensdag 16 december 2020, in volle winter dus. Aan de enkele foto's van de omgeving (baan richting Mopertingen) was het niet te zien, maar de fietspaden lagen er echt niet proper bij. Ik heb het geweten bij het kuisen van mijn fiets, iets wat eigenlijk niet tot mijn favoriete bezigheden hoort. En thuis binnenkomen, ... ja, maar eerst die vuile kleren uitrekken ...
Vandaag stond er 'n etentje in Hasselt op het programma met enkele ex-collega's/vrienden van het werk. Door corona was het al 'n tijd geleden dat we mekaar nog effectief gezien hadden.
Wegens geen auto noch rijbewijs - nooit gehad - was ik met de bus naar Hasselt gereisd. Direct bij aankomst wat mooie foto's gemaakt, oa. van het begijnhof. Na eerst wat shoppen, wat rondgedwaald door de binnenstad om mij uiteindelijk te begeven naar de plaats van samenkomst, het Hooghuis, pal tegenover het oude stadhuis. Het Hooghuis is gekend omwille van zijn vele foto's van The Rolling Stones.
Wandeling, ... kort maar krachtig, en het eten, .... dat was lekker.
Een ideale dag om te fietsen, dat was toch het idee van Hubert en mezelf.
Vertrokken via de taalgrens langs oa. Glons en Bassenge - waar het precies nog stevig geregend had -, kwamen we al rap terug in Belgisch Limburg via de dorpen Rutten en Lauw. Vele mooie boerderijen sieren deze streek.
Het doel van onze tocht was Borgloon, halverwege onze trip en het moment voor 'n pauze. Maar in de Stroopfabriek liep het fout omdat oude rakkers gelijk wij, niet zo bedreven zijn met het maken van 'n bestelling via 'n QR-code. Dan maar even verderop naar Café Coureur waar we nog op de oude manier aan tafel bediend werden. Tevens 'n mooie locatie voor fietsers.
Op de terugweg, verschillende hellingen beklommen, oa. in Gors-Opleeuw en zagen we in Gellik een der vele jeugdkampen.
En nu, ... nu is het weer fiets-poetsen geblazen. Onderweg is er toch veel nattigheid blijven kleven aan fiets en mens.
Door omstandigheden, werd er weer niet gewandeld of gefietst. Geen nood, toch enkele bijzondere foto's. Afbeelding 1 is mijn fietstocht van zaterdag 17/4/2021. Vertrokken door de bossen om langs het water terug te keren.
In de Voer maakte ik foto 2 en tijdens een korte rit, foto 3 en 4, respectievelijk de Duivelsberg en het oud kerkhof van het Opz. Rekem.
Mooi is ook Herkenrode, zeker de gebouwen en omgeving. Foto 5.
In Heppeneert heb je foto 6 en in Glons, foto 7. In de buurt van Diepenbeek vond ik dit bijzonder genoeg voor nr. 8. En eten en drinken is altijd nodig, zo ook in Heppeneert, foto 9.
Het plan was om vandaag wat bergjes te beklimmen in en rond Valkenburg. Uiteindelijk 2 X de Bemelerberg, 2 X de Cauberg, 1 X de Brakkeberg opgereden. In totaal 515 hoogtemeters gemaakt tijdens 2u40 fietsen.
Begonnen over de Noorderbrug naar Bemelen en aldaar de Bemelerberg op. Wat verderop in Wolfshuis, 'n mooie molen, de Van Tienhovenmolen. En dan naar Valkenburg, eerst de zo gekende bergaf van de Amstel Goldrace richting het centrum, om daar links op, de klim van de Cauberg aan te vatten.
Terug richting Maastricht rijpte het idee om datzelfde toerke nog eens te maken, Bemelerberg en Cauberg, en ja hoor, de benen wilden nog mee.
Terug richting Maastricht in Berg en Terblijt, voor de funn, nog even de Brakkeberg beklommen. Het was even schrikken van dat bordje langs de kant van de weg: 14% omhoog. Nu ja, dat was maar 'n heel klein stukje, maar voor de rest, toch 'n stevige kuitenbijter.
En om te eindigen, langs het mooiste fietspad van Maastricht en de Noorderbrug, terug huiswaarts.
Vandaag 'n rustig los-rij-ritje gemaakt. Vertrokken langs Briegden en het Albertkanaal, om in Kanne de brug over te steken richting Lanaye.
Aldaar heb je 'n groot sluizencomplex.
Iets verderop richting Visé, heb je 'n fiets- en voetveer over de Maas richting Nederlands Eijsden. Ik betaalde slechts 1,00 euro en het veer zat goed vol met wandelaars en fietsers.
In Eijsden heb je diverse mogelijkheden voor 'n natje en 'n droogje, maar ik ben gewoon doorgefietst naar Maastricht om aldaar de Maas opnieuw over te steken via de Wilhelminabrug. Via de Bosscherweg en Smeermaas, kwam "thuis" al rap weer in het zicht.
Het moeten niet altijd lange ritten zijn, dit kort toerke met de stadsfiets, was even ontspannend.
Met Peter en Eric, 'n mooie rit doorheen Haspengouw gemaakt. Vertrokken via Bilzen en het kasteel Hardelingen in Sint-Huibrechts-Hern, kwamen we al rap in de fruitstreek van Wellen en Borgloon.
Even verderop passeerden we het dorp Heks met het mooie kasteel, eigendom van de familie d'Ursel. Naast het kasteel vind je de woning van zanger Rik de Leeuw.
Onze stop hielden we in Mal, in Anthony's Taverne. Die paar pannenkoeken waren lekker.
En wie gedacht had dat na de regen van gisteren, heel Haspengouw, één grote modderpoel zou geworden zijn, neen dus, dat viel al bij al nog best mee. Uiteraard is de fiets wat vuiler dan anders, maar dat is dan ook 'n goede reden om hem weer eens grondig op te poetsen.
Wat 'n rit - en vooral 'n terras - moest worden naar Herberg Bernardushoeve in Ubachsberg-Voerendaal, is spijtig genoeg iets anders verlopen. De uitbaters wilden beginnen met 'n nieuw concept, zelfbediening (wegens tekort aan personeel), maar de gemeentelijke diensten zagen dat, gelet op corona, niet zitten. Ik heb wel even op het terras gezeten, maar de andere personen op het terras gaven mij de nodige uitleg. Zelf waren zij met verlof in 'n vakantiehuisje en konden daar wel ontbijten. Vanaf volgende week zaterdag zou het terras weer opengaan.
Gestopt ben ik dan maar in het centrum van Gulpen. En die extra calorieën waren nodig.
Gelet op de warmte en de verwachte hoogtemeters, heb ik rustig gefietst en uiteindelijk het aantal kms. ook beperkt.
Het was 'n mooie rit met goede wegen, schitterende natuur en diverse panorama's.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Mooi was wel de passage langs het Sint-Gerlach hotel.
, konden we weer terugblikken op 'n mooie rit.
Ik ben Eddy Meuris