aantal stappen: 1.776.040 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 144
aantal fietstochten: 42
Zoeken in blog
10-06-2024
Na regen komt af en toe zonneschijn.
Eindelijk, ik kan er aan beginnen, mijn dagelijks verslag. Het was dan ook pas om 15u39 om precies te zijn, dat ik kon gaan wandelen. Regen, regen en nog eens regen. Ook toen ik vertrok, weliswaar op 'n droog moment, begon het even later opnieuw te regenen. Gelukkig had ik mijn paraplu bij. Het was effe van moeten, onze portemonnee diende aangevuld te worden. Eens dat gebeurd, slaakte ik 'n dikke "oef", het werd droog en zelfs de zon kwam even piepen.
Ik kon dus mijn wandeling verder zetten, naar Pietersheim. Eerst langs de Koning Albertlaan, dan de Drie Eikenweg in, om dan via het Graziëllapad, de Ganzenpoel en de Putstraat, in Pietersheim terecht te komen. Ik zag dat er aan het kasteel, verschillende toeristen de weg naar de ruïne vonden. Ik ben maar in hun spoor gevolgd en heb daar weer enkele foto's gemaakt. Opvallend is de groene kleur van de langsliggende gracht.
Via de kinderboerderij met zijn geblinddoekt paard en dat oude landbouwwerktuig, heb ik mij toch met wat spoed huiswaarts gekeerd. Ik zag die donkere wolken en koos toch voor zekerheid. Ik had dan wel mijn paraplu bij, maar die zou mij van weinig nut geweest zijn door die toch wel felle wind.
Ja, het is nu 20u30. Toen ik thuis kwam kon ik al onmiddellijk de tafel dekken (boterhammetjes) om daarna naar Jeroen Meus te kijken. En bij Ben Crabbé, gebeurt het al eens dat de ogen effe dicht vallen. Natuurlijk wilde ik daarna nog het VRT-nieuws zien met de laatste stand van zaken in verband met de verkiezingen van gisteren. Ik ben benieuwd hoe de kaarten gelegd gaan worden.
Om te beginnen, dank je wel Godelieve omdat je mij er attent op maakte dat er wat scheelde met mijn blog. Ik had namelijk één foto wat te groot geplaatst (1.080 pixels ipv. max. 750). Ik heb die dag nu verwijderd en alles is terug ok. Maar kun je ook één foto verwijderen en vervangen terwijl de rest kan blijven staan? In die materie heb ik nog wat te leren.
In België mochten we vandaag gaan kiezen, Federaal - Vlaams - Europees. Wij zijn gegaan, net voor negen uur. We werden al direct geconfronteerd met enkele ellenlange file's. Maar oef, wij mochten meteen doorwandelen naar ons stembureau (nr. 39). Daar was geen kiezer te bespeuren, wij mochten direct ons ding doen. Alleen, die pc wilde bij ons beiden niet meewerken, we hebben diverse keren ons scherm moeten aanraken voor we verder konden. Uiteindelijk is het dan toch gelukt en konden wij ons briefje scannen en in de bus stoppen.
De rest van de voormiddag had ik dus vrij en ik besloot 'n korte fietstocht te maken met de stadsfiets. Ik vertrok langs La Butte aux Bois om op de hoek van Begijnenbos en de Heidestraat, links op te gaan, richting Opgrimbie. Daar wilde ik die klim naar de Duivelsberg nog eens maken. Maar omdat ik toch in de buurt was, maakte ik eerst nog enkele foto's van de Aspermansvijver. Deze vijver ligt op grondgebied Rekem, maar juist op de grens met Opgrimbie.
Boven op de Duivelsberg heb je natuurlijk 'n mooi uitzicht. Ik fietste verder via de brug van "fietsen door de heide". Ik ging tot aan de fietsbrug in As, maar juist ervoor, ging ik naar links, terug naar Wiemesmeer. Wat ik vandaag ook gewaar werd, als je 'n foto neemt van de een of andere plant - in dit geval Vingerhoedskruid - dan geeft mijn app aan in welke gemeente je die foto nam. In dit geval was dat As. Eigenlijk 'n simpele manier om te weten waar je bent.
De kerk van Wiemesmeer is nog niet zo oud. De St. Jozefkerk werd gebouwd vanaf 1935. Op de Besmer, 'n gehucht van Zutendaal, heb je het vroegere "Oud Kantoor". Lang hebben we gehoopt dat de woning, na restauratie, zou gaan dienen voor de horeca. Spijtig genoeg blijken er geen plannen in die zin te zijn.
Zo, dadelijk met de benen omhoog, genieten van Vaderdag en de resultaten van de verkiezingen wat opvolgen.
Doorheen de buurtweg tussen Pannestraat en Bremstraat.
Het gebeurt mij niet dikwijls de laatste tijd, aan 'n wandeling beginnen ná 16u00, vandaag dus ....! Vanmorgen eerst naar de bakker, dan tot 14u00 in de tuin gewerkt en daarna met ons tweetjes de horeca in Lanaken-centrum gaan steunen. Zo kwam het dus dat ik wat later dan anders, sportief kon bezig zijn.
Ik vertrok via de Blindevijversweg en de Sprokkelstraat het bos in, dat was alweer effe geleden. Die poort is altijd 'n foto waard. Ik nam vandaag wel alleen hoofdwegen, kwestie om alle nattigheid en modder te vermijden. Het is wel 'n pad dat oploopt, naar de Bessemerberg die 108 meter boven de zeespiegel uitsteekt. Zo kwam ik dus ook voorbij het rusthuis met dezelfde naam, "de Bessemerberg".
Dan de grote weg over om mijn bosweg verder te zetten. Eens terug op de Pannestraat groeide het idee om nog eens die buurtweg in te stappen tussen de Pannestraat en de Bremstraat. Ik heb verschillende keren op Facebook moeten klagen dat die weg eigenlijk niet openbaar gehouden wordt door de naastwonende mensen. De weg werd afgesloten door twee hekken (die weliswaar konden geopend worden door eventuele wandelaars) en ook werd er veel tuinafval gestort. Maar door mijn berichten op Facebook en de vele reacties erop, is alles ten gunste verbeterd. Het pad wordt goed onderhouden (lees: goed gemaaid), en zijn er geen obstakels meer zoals tuinafval en de twee hekken zijn verwijderd. Het is er nu aangenaam wandelen. Voor de rest, ik heb nergens modder of water gezien, alles was kurkdroog. Dat boekenkastje staat op onze straat aan de school. Je kunt er boeken uitnemen en/of anderen erin steken.
Morgen hebben we 'n belangrijke dag, enerzijds vaderdag en anderzijds verkiezingen. Ik ben benieuwd of de kiezer ons land al dan niet in 'n regelrechte chaos zal storten ...???
Mijn doel voor vandaag had ik al rap gemaakt, de abdij van Val Dieu. Het weer was goed, niet te veel wind en de goesting was er om te fietsen. En dan voltrekt zich zoals altijd, 'n bepaald ritueel, kijken of alles klaar ligt wat ik onderweg nodig heb. Eten en drinken, fietsslot, paspoort, geld, zakdoek, huissleutels en daarna mijn fietsbanden effe proper maken.
Toen alles was afgevinkt, kon ik vertrekken. Ik betrouwde het niet om doorheen Kanne en Lanaye te fietsen, de vorige keer was de weg afgezet wegens werken. Ik hield daarom maar rechts aan, langs het Albertkanaal en fietste vanuit Kanne, door naar Eben Emael. Daar maakte ik enkele foto's aan het fort.
En toen begon het, eenmaal de Maas over, op grondgebied Moelingen, wilde ik rechtdoor fietsen doorheen het dorp. Maar 'n wegversperring zorgde ervoor dat ik rechtsomkeer diende te maken. Dan maar via Eijsden en daar rechtsaf. Ook dat lukte niet, de weg naar Eijsden was ook volledig afgezet. Er werd zelfs gedreigd met 'n boete van 100,00 euro zou je toch doorrijden. Daar stond ik dan, wat nu ....? Terug naar de grens en de brug over de Maas. Maar ergens halverwege, was er 'n asfaltweg naar links, dwars door de velden. Die weg heb ik nooit genomen, maar ja, deze keer het proberen waard. En gelukkig, ik kwam uit in de dorpskern van Eijsden.
Eens die dorpskern voorbij, kwam ik toe in 's Gravenvoeren. Herinneringen kwamen boven van lang geleden toe wij er 'n week verbleven met onze, toen nog jonge kinderen. Eens ook die dorpskern buiten, ben je al direct in Wallonië, bekende wegen voor mij dus, Warsage, Charneux en dan dus Val Dieu. Het was er redelijk druk, veel toeristen. Tijd voor 'n pauze met 'n stuk rijsttaart en 'n cecemel (eens geen koffie).
Om niet dezelfde weg terug te moeten nemen, fietste ik richting St. Jean, weer 'n klim maar dat kon de pret niet bederven. Na Gronsveld met zijn molen, keerde ik terug met nog 'n ferme lus en klim naar rechts. Zo kwam ik nog voorbij de Mariakapel in Itteren. Deze werd gebouwd in 1841 en in 1998 volledig gerestaureerd. Nadien kwam ik ook nog door Borgharen met zijn kasteel om tenslotte via die muurschildering aan 't Bad in Maastricht, terug huiswaarts te keren.
Ik zou nog veel meer kunnen vertellen vandaag, ook meer foto's tonen, maar 18 is het max. Uiteindelijk heb ik in Lanaken nog ene lekkere Chauffe gedronken. De rit was iets langer dan 100 km. Ik ben weer uitermate tevreden. Morgen is het weer werkendag in de tuin.
Vandaag eens geen sportieve prestaties op het menu, maar simpelweg 'n snipperdag genomen. Nu snipperdag ..... dat is nu ook weer niet het juiste woord, ik heb niet aan sport gedaan, dat wil ik hiermee zeggen. Maar wat dan wel ...?
Al langer wilden we nog eens naar Tongeren gaan, naar het Gallo Romeins Museum, om er de tijdelijke tentoonstelling "de oudheid in kleur" te gaan bekijken. Maar om de een of andere reden, kwam dat er maar niet van. Tot we recent vernamen dat de tentoonstelling wegens groot succes verlengd werd tot begin september. En dan mag je niet meer twijfelen, want van meer uitstel komt uiteindelijk afstel.
Zo kwam het dat we vandaag al vroeg uit de veren waren. Om 7u10 ging ik al naar de bakker om na het ontbijt en de opsmuk, de busreizen naar de oudste stad van Limburg te maken. Eerst de 20b naar Bilzen, daar 'n pauze met koffie van 'n 20-tal minuten, en daarna lijn 10 naar Tongeren.
Het museum zelf ligt pal in het centrum, ver hebben we dus niet moeten wandelen. 65-plussers krijgen 3,00 euro korting op de toegangsprijs (5,00 euro ipv. 8,00 euro). Je kunt er kiezen, ofwel doe je enkel de tijdelijke tentoonstelling, ofwel de permanente ofwel beiden, maar in dat laatste geval betaal je voor beiden.
Hetgeen ze tentoonstellen zijn allemaal replica's. Ze zijn gemaakt door 'n Duits koppel dat gespecialiseerd is in de oudheid. Zij ontdekten dat de beelden van vroeger, allemaal beschilderd waren. In de tentoonstelling leggen ze uit hoe de oude Romeinen en Grieken hun verf maakten en hoe de beelden beschilderd werden. De echte beelden staan in diverse grote musea, overal ter wereld.
Als je er binnenkomt, word je ondergedompeld in die kleurenpracht. Je weet niet waar eerst kijken. En met je koptelefoon op, krijg je overal nadere uitleg. Het waren zeker geen verloren uren, meer nog, dat zijn zo van die activiteiten die je nog lang bijblijven.
Uiteraard hebben we van de gelegenheid geprofiteerd om naast de beroemdste inwoner van Tongeren - Ambiorix - de gaan eten. Het werd voor ons beiden 'n lekkere ovenschotel met vis.
De terugweg verliep weer zoals de heenweg met dien verstande dat we in Bilzen onze pauze hebben ingevuld met 'n korte wandeling naar en doorheen het stadspark. En eenmaal thuis ben ik nog per fiets wat bakjes aardbeien gaan kopen, 'n deel voor nu, 'n ander deel om later, gemengd met onze eigen frambozen, lekkere confituur te maken. Onderweg nog 'n collega-blogster gesproken en seffens komt nog 'n leeftijdsgenoot en vriend, op mijn pc speuren in het archief van de krant "Het Belang van Limburg".
Zo, het was dus geen sportieve dag, maar ik heb mij toch goed bezig gehouden. Morgen ga ik fietsen, naar Val Dieu. En o ja, die laatste foto, dat is "Alchemilla Mollis" oftewel vrouwenmantel die in onze tuin prachtig in bloei staat. Wij gebruiken deze plant als bodembedekker.
Verdorie, ik heb wat zitten te klooien met mijn foto's. Waar ik tot gisteren mijn foto's kon binnenhalen via mijn kabeltje verbonden met pc en gsm, lukte dat vandaag niet meer. Het moet blijkbaar nu direct via 'n verbinding tussen gsm en pc zonder kabel. En gezien ik niet het groot licht ben op vlak van techniek, duurde dat effe. Benieuwd hoe dat morgen zit.
Hoe ook, ik kan aan mijn verslag beginnen. Ik wilde nog eens naar de brug van Veldwezelt wandelen. Hiervoor vertrok ik via de Com. Giddelostraat (met zijn oud hek), aan de brug van Briegden met de voormalige spoorbrug op de achtergrond, de schaapjes op de talut en 'n boot op het Albertkanaal.
En dan aan de brug van Veldwezelt, daar is het steil omhoog. Zelfs als geoefende wandelaar voel je dat. Boven maken ze reclame voor de Neanderthalersite. Terugkeren deed ik niet via het kanaal maar via het nieuwe fietspad. Op die manier is het flirten met de grens. De ene keer ben je in België, effe daarna ben je in Nederland. Ook langs dit fietspad is er altijd wat te zien, zo ondermeer de info over het Fort aan de Zouw, een Karolingisch fort in Romeinse steil. Het archeologisch onderzoek werd gedaan in 2017.
Vervolgens ging het over de Industrieweg (met de overslaghaven voor zand) en de fietsbrug. In Lanaken had ik nog 'n korte babbel met wandelcollega Eddy. Ik zie hem geregeld en telkens hebben we het een en ander te vertellen.
Dadelijk nog wat werken in de tuin, het zal inmiddels toch al wat opgedroogd zijn. Vannacht heeft het geregend en ook tijdens mijn wandeling miezerde het 'n beetje. Morgen zijn we beiden - bij leven en welzijn - in Tongeren.
Na een aangenaam familiefeest gisteren, was het vandaag weer terug naar het normale. Je eigen ding doen, dagelijkse kost en staan en gaan waar je zelf zin in hebt.
Vandaag wilde ik gaan fietsen, weliswaar slechts 'n kort ritje want ik moest thuis helpen bij het ontdooien van de diepvrieser. Ik vertrok langs het eilandje in Smeermaas. Dat de Maas relatief hoog staat, dat zie je aan dat eilandje, het staat met de voeten in het water. In Hochter Bampd ben ik op zoek gegaan naar de paarden. Enkelen vond ik aan de kant van het water.
En dan Herbricht, en verblijven nu méér paarden dan mensen, zelfs het tienvoudige. Slechts één persoon woont er nog. In Uikhoven moest ik enkele Nederlanders de weg wijzen omdat het veer over de Maas uit dienst is genomen wegens de hoge waterstand.
Terugkeren deed ik via de O.L.Vrouw-van-Banneuxkapel in Kotem, 'n kapel van 1946 gebouwd op de plaats waar vroeger de St. Philomenakapel stond (1834 - 1891) en iets verderop vervangen werd door de gelijknamige kerk.
Dat was het zo 'n beetje, niet te veel tekst vandaag, ik ga dadelijk nog schaken in onze club. Tot morgen.
Vandaag zondag en deze namiddag moeten wij met de benen onder tafel. Niet echt mijn ding maar familiale verplichtingen dienen nageleefd te worden, zeker bij 'n 40-jarig huwelijk. Wij beiden zijn intussen al iets verder geraakt.
Maar 'n namiddag tafelen zonder eerst te gaan wandelen, dat kan natuurlijk niet. Ik vertrok daarom al redelijk vroeg (8u00), kwestie om daarna tijdig gewassen en gestreken te zijn voor die familiebijeenkomst.
Via het Uilenstraatje trok ik naar het kanaal. De bedoeling was om daar te wandelen tot aan de brug van Tournebride. Ik was uiteraard niet alleen, joggers en fietsers kruisten mijn pad. Ik heb altijd al een aantrekkingskracht gevoeld om naast het water te wandelen (of te fietsen), het "haasten en moeten" wordt daar op 'n lager pitje gezet.
In Pietersheim nog eens 'n foto van onze beroemde boom - met naam - de Veldmaarschalk, 'n tamme kastanjeboom. Aan het kasteel waren de marktkramers en standhouders volop in de weer om zich klaar te maken voor het grote publiek. Ibiza2You is 'n betalend evenement met oa. 'n markt, foodtrucks, kunst enz. Nu kon ik er nog gratis passeren.
Via de kerk in het centrum, nog even naar de bakker om 'n krantje te halen. Brood en dergelijke had ik vandaag niet nodig, ik denk dat we namiddag voldoende te eten krijgen voor de rest van de dag.
En morgen, dan zal ik nog eens moeten gaan schaken, ik kan er niet elke maandag wegblijven omwille van het goede weer.
Ga je eens wandelen zonder paraplu, en wat doet het dan ..... regenen natuurlijk. Maar "so what", niet dat ik mij dat aantrek. Ik ga uiteraard die regen niet opzoeken, als het regent bij vertrek, dan pas ik en blijf ik thuis tot het weer droog wordt. Maar als het je onderweg overvalt, dan zij het maar zo. Nu, ik ben ondanks mijn leeftijd, altijd 'n klein beetje 'n ravotter geweest en gebleven. Dat was al zo toen ik als twintiger jarenlang heb gevoetbald. Ik was rechtsachter en mijn taak was om te verdedigen. Nu moeten jullie weten dat in die tijd de velden belange niet zo mooi waren gelijk nu, dat waren eerder patattenvelden. Als je dan op 'n druilerige dag moest spelen en je moest 'n sliding maken, dan kwam de modder aan je ene broekspijp binnen en aan de andere terug eruit. Zalig vond ik dat. En nu geniet ik soms ook in het geniep van die druilerige dagen met veel slijk en vochtigheid.
Maar ik heb dus toch gewandeld. Ik vertrok via de brug van Briegden, links af, de Briegdenstraat in. Info over die kapel moet ik toch eens opzoeken, ik vind er niet direct iets over. En dan kom je iets verderop in de holle weg. Bovenaan heel wat klaprozen. De kerkdeur van Veldwezelt stond open, dus even naar binnen om wat foto's te maken. Je komt echter niet verder dan de inkomhal. De glazen deuren zijn gesloten, overal zijn ze tegenwoordig bang voor vandalisme. De kerk werd gebouwd tussen 1933 en 1936 op de plaats van 'n vroegere kerk.
Via de Kiezelweg met zijn gele fietsjes, even naar links om 'n nieuw bakje aardbeien te gaan kopen. Nog steeds 3,00 euro. Gezien het toch flink aan het regenen was en het middaguur met rasse schreden naderde, was het gewoon rechtstreeks naar huis wandelen. De laatste foto maakte ik iets voorbij de sportoase.
Zo, dat was het weer voor vandaag. Ben benieuwd wat morgen gaat brengen, we moeten naar 'n feest, 40 jaar huwelijk van familie.
Groot was mijn verbazing toen ik terug thuis kwam en mijn vrouw vroeg of ik het droog gehouden had. Dat was idd. het geval, maar in Lanaken zelf was 'n fikse bui gevallen. Ik heb er alleszins niks van gemerkt. Ik had mijn paraplu bij en het is al meer dan eens gebeurd dat het dan helemaal niet regende. Geluk gehad dus!
Maar voor ik aan mijn nieuw verslag begin, wil ik toch eerst enkele mensen danken. Zoals jullie al lazen, vier ik vandaag mijn driejarige blog. Vooral de mensen die mij ondersteunden bij het opstarten van mijn blog, ben ik dank verschuldigd, maar ook de verschillende vrienden die mij hulp boden als er al eens iets misliep en tenslotte ook zij die mij advies gaven om het beter te doen.
Mijn wandeling begon ik vandaag in Zutendaal. Van daaruit heb ik meerdere opties om terug thuis te geraken. Ik koos de optie Zutendaal - Besmer en van daaruit via Gellik naar huis. Op de 15 Augusstraat zag ik de deur openstaan van de O.L.Vrouw van Lourdeskapel. Vervolgens kwam ik in het gehucht Gewaai. En dan op de Besmer, rechtsaf richting Gellik. Op de Imkerstraat maakte ik 'n foto van een der vele paarden die ik vandaag weer zag.
Op dat fietspad van Zutendaal naar Gellik zag ik vandaag verschillende groepen wielrenners, voorafgegaan door 'n motard. Ten slotte was het voor mezelf 'n afweging maken, 'n pauze nemen of rechtstreeks naar huis? Ik heb dan toch maar het eerste gekozen, ik kon niet aan de verleiding weerstaan. Ik had geen drank bij voor onderweg, ik had dus dorst.
Niet te geloven, vandaag - 31 mei - ben ik al 3 jaar aan het bloggen. Wat gaat de tijd snel. Ik ben enorm dankbaar dat jullie mij al die tijd zijn blijven volgen en steunen. Ook al sta je positief in het leven, dat schouderklopje doet toch altijd deugd. Met veel enthousiasme blijf ik verder schrijven, foto's maken en mij uiteraard uitleven in 'n wandeling of fietstocht.
"Hout vasthouden", dat zegt toch het spreekwoord, de dag is zonnig begonnen en nu - 18u30 - is het nog steeds vrij zonnig. Dat zonnetje was er al vroeg, toen ik om 7u20 de krant uit de bus haalde, was er zelfs geen wolk te bespeuren. Tijd dus om na het ontbijt in de tuin te gaan werken. Dat heb ik - op het middagmaal na - volgehouden tot tegen 14u00. Toen was het welletjes. Die blauwe hemel is wel in de loop van de dag veranderd in 'n wolkendek. Maar geregeld kwam toch die zon piepen tussen die wolkjes.
En dan was het tijd om 'n wandeling te maken, naar Maastricht en vermoedelijk ook te voet terug. Ik vertrok aan de brug in Smeermaas doorheen het oude smokkelpad. Ja, dat pad werd werkelijk als smokkelpad gebruikt in de tijd dat er nog douaniers aan de grens stonden. Op dat pad kwam ik 'n familie koeien tegen. Welk ras het is weet ik niet zo direct. Je hebt wel West-Vlaams Rood. Wat verderop, 'n zicht op de Bosschersluis en een der woonboten.
Mijn pauze nam ik in de Gedeelde Weelde. Tegenwoordig word je er bediend door Engels sprekende studenten. Dan toch te voet terugkeren, deed ik via het mooie fietspad naar Smeermaas. Je komt er voorbij dat witte huis. Ik ben er al vele keren langs gekomen, maar het blijft 'n eyecatcher. Vandaag nam ik voor de verandering de veldweg naar de Grensstraat.
En nu ik dit aan het typen ben, is U2 op de achtergrond zijn beste nummers aan het geven. YouTube staat dikwijls aan en via Mijn Mix worden alle nummers achter mekaar gespeeld die ik graag hoor. Zalig en gratis.
Je moet je momenten kiezen om te gaan wandelen, effe tussen de buien door. Zou een van jullie er voor iets tussenzitten dat die regendansen blijven voortduren, stop er mee, genoeg is genoeg.
Maar alle gekheid op 'n stokje, plezanter zou zijn om te gaan wandelen in korte broek en t-shirt, nu is dat met de lange broek en de regenjas aan. Ik had zelfs mijn paraplu meegenomen voor het geval dat ... ! Uiteindelijk heb ik hem niet nodig gehad, maar ik was net thuis, het moment dat de kinderen uit school komen, begon het toch weer te regenen.
Maar ik blijf positief, ik heb gewandeld. Het eerste wat ik vandaag zag in 't Hofje was 'n gestolen fiets, of toch hetgeen er van overbleef. Dan naar Pietersheim waar ze volop nadar aan 't plaatsen zijn voor de Ibizashow van volgend weekend. Ik ben deze keer even in de kijkdoos gaan staan voor enkele foto's. Paarden mogen natuurlijk ook niet ontbreken.
Via de brug in Tournebride, wandelde ik verder richting Smeermaas. Deze keer nam ik aan het winkelcentrum de afslag naar rechts. De parking was daar goed bezet. Het winkelcentrum heeft 'n groot succes. Met de sluis op de achtergrond ging het terug huiswaarts. In het Uilenstraatje bleek mijn app geen uitsluitsel te kunnen geven over welk soort roos het gaat. Ik heb nochtans verschillende foto's genomen. Telkens was het resultaat niet meer dan 40% zekerheid.
En voor de rest van de dag ....? Het is buiten te nat om iets in de tuin te doen, er liggen nog verschillende boeken en er is koers op tv. We zien wel.
Hebben jullie het verslag van mijn fietstocht van gisteren al gelezen, nee, .... doen! Het ging vooral over de Keutenberg, bij de meesten zeker bekend als een der zwaardere hellingen in de Amstel Gold Race. Nu rij ik geregeld over wat hellingen, niks nieuws, zo ook gisteren, maar die Keutenberg is toch iets speciaals. Het is of je tegen 'n muur moet oprijden, zeker in het begin van de helling. Ik ben daarom dan ook fier om deze beklimming tot 'n goed einde te hebben gebracht. Ik zit hier zeker niet te stoefen (Vlaams voor pochen), dat woord ken ik op mijn leeftijd niet meer, ik wil enkel aanhalen wat er fysiek nog mogelijk is in de leeftijd van 70 jaar.
Vandaag was het de dag van de lege portemonnee (gevolg van het schoolfeest van onze Arne afgelopen zaterdag) en die diende dus aangevuld te worden. Daarnaast wilde ik opnieuw wat aardbeien gaan kopen aan de automaat. Ik vertrok dus via het centrum en langs de markt door, om aan de sluis 'n mooie foto te maken. Wat verderop staan er nog steeds grote plassen water, het gevolg van de overvloedige regen. Leuk was vanmorgen op de radio - Studio Brussel - toen weerman Bram Verbruggen kwam vertellen dat hij noodgedwongen is moeten onderduiken. Op straat wordt hij voortdurend aangesproken door misnoegde mensen die het huidige weer kotsbeu zijn. Zijn collega's Sabine en Jacotte waren zelfs niet meer bereikbaar door de radio.
Hoe ook, mijn wandeltocht ging verder via het bedrijf Sappi. Waar die immens grote hal voorheen altijd volstond met pakken vezels om papier te maken, zie je nu de muizen lopen (bij wijze van spreken). Ik moest mijn gsm door 'n gat steken om de foto te maken.
Op de brug van Briegden zag ik de schaapjes zich te goed doen aan het gras. Hoogtevrees kennen ze blijkbaar niet. En dan het doel van mijn wandeling, in de Beekveldweg, de aardbeiautomaat. Een bakje kost tegenwoordig 3,00 euro. Ze zijn lekker zoet, rechtstreeks van bij de kweker.
Via het Louis Paul Boonpad en de Kounterstraat wandelde ik naar huis. Vandaag eens niet langsheen de sportoase, daar was het mij véél te druk, de scholen hadden daar hun sportactiviteit met oa. ook de jaarlijkse scholenveldloop.
Verdorie, en nu begint het na een mooie dag, toch wel te regenen zeker. Ik ben wel content om toch nog - en dit voor het eerst deze maand - mijn gras afgereden te hebben. Het was echt nodig, langer wachten kon niet meer.
Waw, weer 'n doelstelling afgevinkt, de beklimming van de Keutenberg. Nu heb ik dit jaar al verschillende mooie ritten gemaakt. oa. naar Thorn, Vaals en Achel, maar deze mocht er ook zijn. Speciaal aan deze klim is, dat hij één der moeilijkste is van de hele regio met 'n stijgingspercenrage van 22% in het begin van de klim. Het was al enkele jaren geleden dat ik er nog eens overheen gefietst ben. Gelet op mijn leeftijd was het nu dé moment om nog eens 'n poging te wagen, misschien wel de allerlaatste keer.
Het was vanmorgen beslissen of ik de rit zou maken, buienradar.nl gaf droog weer, KMI gaf toch wat gedruppel. Maar de zon scheen omstreeks 9u00, ik heb dus de knoop maar doorgehakt en ik ben vertrokken. Veiligheidshalve had ik wel mijn regenjasje meegenomen.
Ik vertrok weer via de Bemelerberg naar Valkenburg. En daar was het rechtsaf richting Wijlre en Schin op Geul. Maar eerst zag ik in Bemelen vele wit-gele vlaggen hangen. Wat verderop in Wolfshuis, 'n gehucht van Eijsden-Margraten, staat de "van Tienhovenmolen" van 1855.
Maar dan in Schin op Geul, heb je rechts dat bordje: "de Keutenberg". Als je er al ooit overgereden bent, dan weet je wat je te wachten staat, stoempen en duwen op de pedalen, vooral in het begin van de klim. Het heeft misschien geen effect gehad, maar ik heb mij toch eerst 'n banaan opgegeten. En dan begon de klim. Nu had ik wel al vastgesteld op de Bemelerberg, 'n kwartier eerder, dat de benen goed zaten en idd. met 'n kleine versnelling en 'n rustig tempo, ben ik zonder problemen boven geraakt. Die foto met de fietser en het dal in de achtergrond, dat is geen eigen foto, dat lukte uiteraard niet op dat moment.
Eens boven ben ik links afgedraaid naar Gulpen voor 'n pauze, daar wist ik zeker dat er 'n horecazaak zou open zijn. En die taart ..... de dienster wilde eigenlijk dat ik mee naar binnen ging om zelf mijn keuze te maken, maar ... ik heb de keuze aan haar gelaten en dit was het resultaat.
Om mijn route verder te zetten, diende ik op mijn stappen terug te keren, dus in Gulpen weer dat stevig bergje omhoog. Eerst viel er nog 'n prachtige gevelsteen te bewonderen, de Timpaan, ooit 'n onderdeel van de oude pastorie van Gulpen. Wat verderop in Mheer zag ik ook die wit-gele vlaggen hangen, ik dus nieuwsgierig en ik heb 'n voorbijgangster om uitleg gevraagd. Dat heeft te maken met "de Broonk", 'n periode van verschillende dagen van feesten de week na pinksteren. Er is 'n sacramentsprocessie en de schutterij speelt de hoofdrol. Dat zal dus hetzelfde zijn voor de gemeente Bemelen.
Na Mheer, ging het gewoon terug naar Maastricht met op het eind, nog 'n lus naar rechts. Ik wilde op zekerheid spelen en droog terug thuis komen. En dat is gelukt. Ik ben zéér tevreden over mijn rit.
Als het weer het enigzins toelaat, dan wil ik altijd gaan fietsen, dat was vandaag niet anders. Natuurlijk, het is zondag en de namiddag hou ik best vrij voor ons beiden, je weet nooit wat we in de namiddag nog allemaal van plan zijn. Maar in de voormiddag heb ik altijd vrij spel, ik loop dan toch maar in de weg. Zo ben ik dan al vrij vroeg op mijn stadsfiets gekropen.
Maar eerst werden de banden van onze beider fietsen van wat extra lucht voorzien. Ik voor mijn tocht van vandaag, de fiets van mijn vrouw omdat die bijna dagelijks de kinderkopjes in het centrum moet doorstaan om te gaan winkelen.
Ik vertrok via Smeermaas naar Maastricht. Eerst langs dat kunstwerk (dat veronderstel ik toch: vond er geen info over) en het kasteel Geusselt. Dit kasteel is van de 17de en 18de eeuw. In Rothem heb je landgoed Kruisdonk. Dit is van 1880 en is nog steeds in privé-handen. Wat verderop, het volgende kasteel, dat van Geulle a/d Maas. De voorburcht en de slotgracht zouden van 1595 zijn. In Geulle was de deur van de kerk open. Ik dacht slim te zijn en binnen wat foto's te nemen, maar .... er was juist 'n kerkdienst bezig. Ik ben dus maar stilletjes afgedropen zonder foto's. De kerk is van 1920 maar het priesterkoor en de toren zijn veel ouder.
In Stein was het tijd om terug naar België te fietsen. Maar eerst nog 'n foto van de O.L.Vrouw-ter-Noodkapel of Maria-ter-Noodkapel. De kapel zou van 1760 en is sinds 1966 'n rijksmonument. Wat verderop de autostradebrug over richting Kotem. In de rapte maakte ik van boven op de brug, 'n foto van dat amfibievoertuig. Het is Brits en zou op 5 maart 1945 in de Maas gesukkeld zijn. Pas in 1977 zou het vaartuig herontdekt zijn en op 3/9/1977 werd het op zijn huidige sokkel geplaatst. Van de vier inzittenden in 1945, kwamen er twee om het leven, één overlevende maakte de viering in 1977 nog mee. In Kotem zelf waren ze alles in gereedheid aan het zetten voor de juniorenkoers van deze namiddag. Ik ben er even gestopt voor 'n koffietje.
Terugkeren deed ik via Hochter Bampd, de Maas in Smeermaas, kasteel Hocht en 'n lus doorheen Neerharen. Na wat opfriswerk, kon ik gelijk aan tafel, en wat dacht je, het smaakte!
Jandorie, eigenlijk had ik vandaag op de fiets moeten zitten, maar helaas, er waren enkele goede redenen om dat niet te doen. Vooreerst was het vanmorgen nog overal kletsnat. De wegen blonken nog van het vocht toen ik naar de bakker wandelde. Desondanks waren er toch al verschillende wielertoeristen op pad. Moedige mensen ...! Anderzijds was het onduidelijk of het droog ging blijven, de buienradar gaf mogelijk regen omstreeks 11u00 en 14u00. De belangrijkste reden was echter het schoolfeest van onze Arne. Daar wilde ik per fiets naar toe, maar ook dat heb ik gecanceld omwille van de weinig fraaie vooruitzichten. We zijn er samen per bus naar toe gegaan.
Maar desalniettemin ben ik deze voormiddag toch gaan wandelen. Een goeie regenjas aan voor het geval dat ... Uiteindelijk heb ik geen nattigheid gevoeld. Ik vertrok langs de kapel op de hoek van de Waterstraat, vervolgens doorheen de kinderboerderij en de speeltuin om dan verder te stappen naar de burchtruïne. Vandaag wilde ik toch eens dat voedselbos van nabij gaan bekijken. Hopelijk gaat het opbrengen hetgeen ze beloofd hebben. Via de grachten nog eens de ruïne binnengestapt en meer bepaald nog eens gaan rondneuzen in de kelder. Enkele archeologische vondsten worden er tentoongesteld. In de bezoekersruimte was ik héél alleen, de toeristen zagen het precies niet zitten om naar Lanaken af te zakken. Het weer zal er voor iets tussen zitten.
En dan in de namiddag, naar Hoelbeek om het schoolfeest van onze Arne mee te maken. Eerst 'n optreden van de hele school in de plaatselijke kerk en dan achteraf nog 'n natje en 'n droogje in de ontmoetingszaal naast de kerk. Het was wel effe wachten op de uitslag van de tombola, maar zoals gewoonlijk, was het enkel steun aan de school, niks gewonnen dus. Maar, ... en daar waren we blij over, de lucht klaarde bijna helemaal open, het werd zelfs warm. Als school krijg je wat je verdient.
Ziezo, op de valreep toch nog 'n wandelverslag vandaag. Deze voormiddag zag het er nochtans niet naar uit dat we effe 'n droog moment zouden krijgen, vandaar mijn 1ste verslag met wat oude postkaarten. Maar jullie kennen me intussen, als er ook maar één mogelijk is om te wandelen, dan doe ik dat.
Omstreeks 15u00 was er zo 'n moment, helemaal droog was het niet maar de meegenomen paraplu heb ik toch niet moeten opendoen. Er was zelfs bijwijlen 'n klein streepje zon. Ik vertrok via de kinderboerderij en de Neerharenweg naar Neerharen. Even heb ik nog getwijfeld of ik al dan niet doorheen Hochter Bampd zou stappen, maar dat vond ik net iets té ver voor vandaag. Ik wandelde daarom langs de sluis van Neerharen en het Verbindingskanaal oftewel het kanaal Briegden - Neerharen.
Aan de sluis van Lanaken ging ik rechtdoor, richting het voormalige bedrijf Sappi. Ze hebben rondom het bedrijf nog mooie aanplantingen gedaan. Was dat al betaald vóór de sluiting van het bedrijf ...? Waar voorheen honderden arbeiders en bedienden werkten, zijn er nu nog 17 personen actief. Zij zorgen voor het dagelijks onderhoud, de veiligheid en de ontvangst van eventuele bezoekers.
Zij die deze voormiddag mijn verslag niet gelezen hebben, de oplossing van die foto van gisteren, die voeg ik nu gemakshalve nog eens erbij. Dat ventje onder die gele pijl, dat is hem, dat ben ik, goed 65 jaar geleden.
En dat ik geluk heb gehad met mijn wandeling, het is nu 18u20 en het is weer stevig aan het regenen.
Het is godgeklaagd, vanaf 's morgens nattigheid. Het begon al met gemiezer toen ik vanochtend de krant uit de bus haalde, en het is niet meer gestopt. Gemiezer is overgegaan in regen en het belooft voor de ganse dag te zijn.
Wat doe je dan op dergelijke dag, wat bezig zijn met de pc, je mails bekijken, 'n spelletje spelen en wat oude postkaarten zoeken. Deze keer worden het wat postkaarten met de kerk als afbeelding. Ik heb het niet te ver gezocht, gewoon wat kerken uit de nabijheid van Lanaken.
Daarnaast de oplossing van mijn fotovraag van gisteren. Het kereltje met de pijl boven zijn hoofd, ... dat is hem! Een eventuele winnaar mag zich melden.
Voor de rest liggen mijn fietsroutes hier stof te vergaren. Maar we houden het positief, morgen is er schoolfeest bij onze Arne. Misschien, ... hopelijk ... kan ik er per fiets naar toe. We zien wel, er is ook nog zo iets zoals 'n autobus.
We hebben geluk gehad vandaag, 'n dag zonder regen, weinig wind en de ochtend begon al met 'n stralende zon. En ja, dan moet je al eens keuses maken, en voor mij was dat in de voormiddag in de tuin werken. Na het middagmaal had ik wel 'n wandeling gepland. Het was even overleg plegen met mezelf, maar het zou de bus naar Bilzen worden.
Maar in de bus, was het weer kiezen, te voet terugkeren zoals ik van plan was of toch voor het eerst, ter plaatse gaan wandelen. Het was al verschillende jaren geleden dat mijn echtgenote en ikzelf, nog in Bilzen gewandeld hebben. En dus, waarom niet ...
Zo belandde ik al direct in het Park Haffmans. De poorten staan altijd open. Het park hoorde vroeger bij 'n notariswoning. Oa. in 1979 stond in dit park nog het podium van Jazz Bilzen. AC/DC - Pretenders - The Police - Van Morrison waren enkelen van de toenmalige artiesten. Ook in dit park vind je de Oude Bilsermolen of Bouchoutmolen. De oudste delen van de molen dateren van 1569. Het park zelf is van de 19de eeuw.
Voorbij het park, kun je de klim maken naar de Katteberg. Bovenop de oude brug, zie je de Visvijver. Halverwege de klim maakt 'n bord je duidelijk dat op dat traject, vroeger 'n tram gereden heeft. Bovenaan kom je in de wijk Leten, tijd om terug naar het centrum te wandelen.
Daar beklom ik de Borreberg, onze afspreekplaats met de meisjes in mijn studententijd. Bovenop de berg staat 'n toren met 'n weids uitzicht over de omgeving. Onderaan in de stad, stroomt de Demer. Op de markt vond ik 'n leuk terrasje om even te pauzeren. Als ik dat vergelijk met mijn eigen gemeente, dan kunnen we nog iets leren van Bilzen, kwestie horeca en terrassen.
Ook ben ik even de St. Mauritiuskerk binnengeweest. De huidige kerk is van 1904 maar sommige delen zoals de toren, zijn véél ouder. Vervolgens stapte ik langs het oude ziekenhuis. Ook dit gebouw is van de 19de eeuw. Over dit ziekenhuis valt te vertellen dat mijn grootmoeder van moederszijde er in 1959 is overleden. Bekijk het gelijkvloers links van de toegangsdeur, dat was één grote zaal met allemaal chambrettes, opgesteld tegen 'n muur met als enige privasy, wat doeken links en rechts en 'n gordijn aan de voorkant dat open en toe ging. De bovenkant was helemaal open. Ik was toen zo goed als 5 jaar en heb haar nog bezocht in haar laatste levensdagen. Ik heb er nog vage herinneringen aan.
Op het eind was het gewoon terugkeren via de visvijver Katteberg om via het park terug te wandelen naar mijn bushalte. Voila, dat was Bilzen-centrum.
En o ja, vandaag heb ik nog 'n uitsmijter, deze foto kwam ik vanmorgen opnieuw tegen. Wie mij herkent op de foto, wint 'n gratis voetreis naar Scherpenheuvel.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Zo kwam het dus dat ik wat later dan anders, sportief kon bezig zijn. 
Via de grachten nog eens de ruïne binnengestapt en meer bepaald nog eens gaan rondneuzen in de kelder. Enkele archeologische vondsten worden er tentoongesteld. In de bezoekersruimte was ik héél alleen, de toeristen zagen het precies niet zitten om naar Lanaken af te zakken. Het weer zal er voor iets tussen zitten. 
Ik ben Eddy Meuris