aantal stappen: 3.317.240 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 274
aantal fietstochten: 86
Zoeken in blog
27-05-2024
De Keutenberg.
Waw, weer 'n doelstelling afgevinkt, de beklimming van de Keutenberg. Nu heb ik dit jaar al verschillende mooie ritten gemaakt. oa. naar Thorn, Vaals en Achel, maar deze mocht er ook zijn. Speciaal aan deze klim is, dat hij één der moeilijkste is van de hele regio met 'n stijgingspercenrage van 22% in het begin van de klim. Het was al enkele jaren geleden dat ik er nog eens overheen gefietst ben. Gelet op mijn leeftijd was het nu dé moment om nog eens 'n poging te wagen, misschien wel de allerlaatste keer.
Het was vanmorgen beslissen of ik de rit zou maken, buienradar.nl gaf droog weer, KMI gaf toch wat gedruppel. Maar de zon scheen omstreeks 9u00, ik heb dus de knoop maar doorgehakt en ik ben vertrokken. Veiligheidshalve had ik wel mijn regenjasje meegenomen.
Ik vertrok weer via de Bemelerberg naar Valkenburg. En daar was het rechtsaf richting Wijlre en Schin op Geul. Maar eerst zag ik in Bemelen vele wit-gele vlaggen hangen. Wat verderop in Wolfshuis, 'n gehucht van Eijsden-Margraten, staat de "van Tienhovenmolen" van 1855.
Maar dan in Schin op Geul, heb je rechts dat bordje: "de Keutenberg". Als je er al ooit overgereden bent, dan weet je wat je te wachten staat, stoempen en duwen op de pedalen, vooral in het begin van de klim. Het heeft misschien geen effect gehad, maar ik heb mij toch eerst 'n banaan opgegeten. En dan begon de klim. Nu had ik wel al vastgesteld op de Bemelerberg, 'n kwartier eerder, dat de benen goed zaten en idd. met 'n kleine versnelling en 'n rustig tempo, ben ik zonder problemen boven geraakt. Die foto met de fietser en het dal in de achtergrond, dat is geen eigen foto, dat lukte uiteraard niet op dat moment.
Eens boven ben ik links afgedraaid naar Gulpen voor 'n pauze, daar wist ik zeker dat er 'n horecazaak zou open zijn. En die taart ..... de dienster wilde eigenlijk dat ik mee naar binnen ging om zelf mijn keuze te maken, maar ... ik heb de keuze aan haar gelaten en dit was het resultaat.
Om mijn route verder te zetten, diende ik op mijn stappen terug te keren, dus in Gulpen weer dat stevig bergje omhoog. Eerst viel er nog 'n prachtige gevelsteen te bewonderen, de Timpaan, ooit 'n onderdeel van de oude pastorie van Gulpen. Wat verderop in Mheer zag ik ook die wit-gele vlaggen hangen, ik dus nieuwsgierig en ik heb 'n voorbijgangster om uitleg gevraagd. Dat heeft te maken met "de Broonk", 'n periode van verschillende dagen van feesten de week na pinksteren. Er is 'n sacramentsprocessie en de schutterij speelt de hoofdrol. Dat zal dus hetzelfde zijn voor de gemeente Bemelen.
Na Mheer, ging het gewoon terug naar Maastricht met op het eind, nog 'n lus naar rechts. Ik wilde op zekerheid spelen en droog terug thuis komen. En dat is gelukt. Ik ben zéér tevreden over mijn rit.
Als het weer het enigzins toelaat, dan wil ik altijd gaan fietsen, dat was vandaag niet anders. Natuurlijk, het is zondag en de namiddag hou ik best vrij voor ons beiden, je weet nooit wat we in de namiddag nog allemaal van plan zijn. Maar in de voormiddag heb ik altijd vrij spel, ik loop dan toch maar in de weg. Zo ben ik dan al vrij vroeg op mijn stadsfiets gekropen.
Maar eerst werden de banden van onze beider fietsen van wat extra lucht voorzien. Ik voor mijn tocht van vandaag, de fiets van mijn vrouw omdat die bijna dagelijks de kinderkopjes in het centrum moet doorstaan om te gaan winkelen.
Ik vertrok via Smeermaas naar Maastricht. Eerst langs dat kunstwerk (dat veronderstel ik toch: vond er geen info over) en het kasteel Geusselt. Dit kasteel is van de 17de en 18de eeuw. In Rothem heb je landgoed Kruisdonk. Dit is van 1880 en is nog steeds in privé-handen. Wat verderop, het volgende kasteel, dat van Geulle a/d Maas. De voorburcht en de slotgracht zouden van 1595 zijn. In Geulle was de deur van de kerk open. Ik dacht slim te zijn en binnen wat foto's te nemen, maar .... er was juist 'n kerkdienst bezig. Ik ben dus maar stilletjes afgedropen zonder foto's. De kerk is van 1920 maar het priesterkoor en de toren zijn veel ouder.
In Stein was het tijd om terug naar België te fietsen. Maar eerst nog 'n foto van de O.L.Vrouw-ter-Noodkapel of Maria-ter-Noodkapel. De kapel zou van 1760 en is sinds 1966 'n rijksmonument. Wat verderop de autostradebrug over richting Kotem. In de rapte maakte ik van boven op de brug, 'n foto van dat amfibievoertuig. Het is Brits en zou op 5 maart 1945 in de Maas gesukkeld zijn. Pas in 1977 zou het vaartuig herontdekt zijn en op 3/9/1977 werd het op zijn huidige sokkel geplaatst. Van de vier inzittenden in 1945, kwamen er twee om het leven, één overlevende maakte de viering in 1977 nog mee. In Kotem zelf waren ze alles in gereedheid aan het zetten voor de juniorenkoers van deze namiddag. Ik ben er even gestopt voor 'n koffietje.
Terugkeren deed ik via Hochter Bampd, de Maas in Smeermaas, kasteel Hocht en 'n lus doorheen Neerharen. Na wat opfriswerk, kon ik gelijk aan tafel, en wat dacht je, het smaakte!
Jandorie, eigenlijk had ik vandaag op de fiets moeten zitten, maar helaas, er waren enkele goede redenen om dat niet te doen. Vooreerst was het vanmorgen nog overal kletsnat. De wegen blonken nog van het vocht toen ik naar de bakker wandelde. Desondanks waren er toch al verschillende wielertoeristen op pad. Moedige mensen ...! Anderzijds was het onduidelijk of het droog ging blijven, de buienradar gaf mogelijk regen omstreeks 11u00 en 14u00. De belangrijkste reden was echter het schoolfeest van onze Arne. Daar wilde ik per fiets naar toe, maar ook dat heb ik gecanceld omwille van de weinig fraaie vooruitzichten. We zijn er samen per bus naar toe gegaan.
Maar desalniettemin ben ik deze voormiddag toch gaan wandelen. Een goeie regenjas aan voor het geval dat ... Uiteindelijk heb ik geen nattigheid gevoeld. Ik vertrok langs de kapel op de hoek van de Waterstraat, vervolgens doorheen de kinderboerderij en de speeltuin om dan verder te stappen naar de burchtruïne. Vandaag wilde ik toch eens dat voedselbos van nabij gaan bekijken. Hopelijk gaat het opbrengen hetgeen ze beloofd hebben. Via de grachten nog eens de ruïne binnengestapt en meer bepaald nog eens gaan rondneuzen in de kelder. Enkele archeologische vondsten worden er tentoongesteld. In de bezoekersruimte was ik héél alleen, de toeristen zagen het precies niet zitten om naar Lanaken af te zakken. Het weer zal er voor iets tussen zitten.
En dan in de namiddag, naar Hoelbeek om het schoolfeest van onze Arne mee te maken. Eerst 'n optreden van de hele school in de plaatselijke kerk en dan achteraf nog 'n natje en 'n droogje in de ontmoetingszaal naast de kerk. Het was wel effe wachten op de uitslag van de tombola, maar zoals gewoonlijk, was het enkel steun aan de school, niks gewonnen dus. Maar, ... en daar waren we blij over, de lucht klaarde bijna helemaal open, het werd zelfs warm. Als school krijg je wat je verdient.
Ziezo, op de valreep toch nog 'n wandelverslag vandaag. Deze voormiddag zag het er nochtans niet naar uit dat we effe 'n droog moment zouden krijgen, vandaar mijn 1ste verslag met wat oude postkaarten. Maar jullie kennen me intussen, als er ook maar één mogelijk is om te wandelen, dan doe ik dat.
Omstreeks 15u00 was er zo 'n moment, helemaal droog was het niet maar de meegenomen paraplu heb ik toch niet moeten opendoen. Er was zelfs bijwijlen 'n klein streepje zon. Ik vertrok via de kinderboerderij en de Neerharenweg naar Neerharen. Even heb ik nog getwijfeld of ik al dan niet doorheen Hochter Bampd zou stappen, maar dat vond ik net iets té ver voor vandaag. Ik wandelde daarom langs de sluis van Neerharen en het Verbindingskanaal oftewel het kanaal Briegden - Neerharen.
Aan de sluis van Lanaken ging ik rechtdoor, richting het voormalige bedrijf Sappi. Ze hebben rondom het bedrijf nog mooie aanplantingen gedaan. Was dat al betaald vóór de sluiting van het bedrijf ...? Waar voorheen honderden arbeiders en bedienden werkten, zijn er nu nog 17 personen actief. Zij zorgen voor het dagelijks onderhoud, de veiligheid en de ontvangst van eventuele bezoekers.
Zij die deze voormiddag mijn verslag niet gelezen hebben, de oplossing van die foto van gisteren, die voeg ik nu gemakshalve nog eens erbij. Dat ventje onder die gele pijl, dat is hem, dat ben ik, goed 65 jaar geleden.
En dat ik geluk heb gehad met mijn wandeling, het is nu 18u20 en het is weer stevig aan het regenen.
Het is godgeklaagd, vanaf 's morgens nattigheid. Het begon al met gemiezer toen ik vanochtend de krant uit de bus haalde, en het is niet meer gestopt. Gemiezer is overgegaan in regen en het belooft voor de ganse dag te zijn.
Wat doe je dan op dergelijke dag, wat bezig zijn met de pc, je mails bekijken, 'n spelletje spelen en wat oude postkaarten zoeken. Deze keer worden het wat postkaarten met de kerk als afbeelding. Ik heb het niet te ver gezocht, gewoon wat kerken uit de nabijheid van Lanaken.
Daarnaast de oplossing van mijn fotovraag van gisteren. Het kereltje met de pijl boven zijn hoofd, ... dat is hem! Een eventuele winnaar mag zich melden.
Voor de rest liggen mijn fietsroutes hier stof te vergaren. Maar we houden het positief, morgen is er schoolfeest bij onze Arne. Misschien, ... hopelijk ... kan ik er per fiets naar toe. We zien wel, er is ook nog zo iets zoals 'n autobus.
We hebben geluk gehad vandaag, 'n dag zonder regen, weinig wind en de ochtend begon al met 'n stralende zon. En ja, dan moet je al eens keuses maken, en voor mij was dat in de voormiddag in de tuin werken. Na het middagmaal had ik wel 'n wandeling gepland. Het was even overleg plegen met mezelf, maar het zou de bus naar Bilzen worden.
Maar in de bus, was het weer kiezen, te voet terugkeren zoals ik van plan was of toch voor het eerst, ter plaatse gaan wandelen. Het was al verschillende jaren geleden dat mijn echtgenote en ikzelf, nog in Bilzen gewandeld hebben. En dus, waarom niet ...
Zo belandde ik al direct in het Park Haffmans. De poorten staan altijd open. Het park hoorde vroeger bij 'n notariswoning. Oa. in 1979 stond in dit park nog het podium van Jazz Bilzen. AC/DC - Pretenders - The Police - Van Morrison waren enkelen van de toenmalige artiesten. Ook in dit park vind je de Oude Bilsermolen of Bouchoutmolen. De oudste delen van de molen dateren van 1569. Het park zelf is van de 19de eeuw.
Voorbij het park, kun je de klim maken naar de Katteberg. Bovenop de oude brug, zie je de Visvijver. Halverwege de klim maakt 'n bord je duidelijk dat op dat traject, vroeger 'n tram gereden heeft. Bovenaan kom je in de wijk Leten, tijd om terug naar het centrum te wandelen.
Daar beklom ik de Borreberg, onze afspreekplaats met de meisjes in mijn studententijd. Bovenop de berg staat 'n toren met 'n weids uitzicht over de omgeving. Onderaan in de stad, stroomt de Demer. Op de markt vond ik 'n leuk terrasje om even te pauzeren. Als ik dat vergelijk met mijn eigen gemeente, dan kunnen we nog iets leren van Bilzen, kwestie horeca en terrassen.
Ook ben ik even de St. Mauritiuskerk binnengeweest. De huidige kerk is van 1904 maar sommige delen zoals de toren, zijn véél ouder. Vervolgens stapte ik langs het oude ziekenhuis. Ook dit gebouw is van de 19de eeuw. Over dit ziekenhuis valt te vertellen dat mijn grootmoeder van moederszijde er in 1959 is overleden. Bekijk het gelijkvloers links van de toegangsdeur, dat was één grote zaal met allemaal chambrettes, opgesteld tegen 'n muur met als enige privasy, wat doeken links en rechts en 'n gordijn aan de voorkant dat open en toe ging. De bovenkant was helemaal open. Ik was toen zo goed als 5 jaar en heb haar nog bezocht in haar laatste levensdagen. Ik heb er nog vage herinneringen aan.
Op het eind was het gewoon terugkeren via de visvijver Katteberg om via het park terug te wandelen naar mijn bushalte. Voila, dat was Bilzen-centrum.
En o ja, vandaag heb ik nog 'n uitsmijter, deze foto kwam ik vanmorgen opnieuw tegen. Wie mij herkent op de foto, wint 'n gratis voetreis naar Scherpenheuvel.
We mogen de weergoden danken op ons twee knieën dat Lanaken - en bij uitbreiding, geheel Limburg - wederom gespaard bleef van het noodweer gisterenavond en deze nacht. Spijtig genoeg deelde nu 'n stuk van Nederland in de klappen. Het is me wat. Als je gaat wandelen - of fietsen - moet je al goed nadenken waarheen je gaat, de velden staan nog grotendeels onder water.
Ik heb mij deze voormiddag dan ook beperkt tot het wandelen op verharde en gekende wegen. Ik vertrok via de sportoase richting Gellik. Eerst kwam ik in de Boonakkerstraat om vervolgens linksop te draaien naar de wijk Kompveld. Ook daar zou ik de weg naar de aardbeiteler niet hebben kunnen nemen, door het water was er geen doorkomen aan.
Eens op de Kiezelweg in Veldwezelt, was het tijd om terug te keren. Dat deed ik via de brug van Briegden, de kanaalkom (de plaats waar er 'n verbinding is tussen het Albertkanaal en het kanaal Neerharen - Briegden) om tenslotte langs de sluis naar Lanaken-centrum te wandelen.
Onderweg nog leeftijdsgenoten Guido en Jos gesproken. Altijd fijn zo 'n korte babbel.
Na het middageten, mij nog wat bezig gehouden met onkruid wieden aan de straatkant. Natuurlijk was overbuur Nico er als de kippen bij om ook 'n babbeltje te komen slaan. Ik heb er geen probleem mee, alleen .... het werk duurt iets langer, ha, ha, ha. En belangrijk, het moet gezegd, het is nu 15u18 en ik heb nog geen drup regen gezien vandaag. Hout vasthouden .... Dadelijk naar de koers kijken. Nog ene fijne avond iedereen.
Dag vriendinnen en vrienden (sorry heren, ... dames altijd eerst), ik hoop dat alle problemen voor iedereen zijn opgelost mbt. het plaatsen van foto's. Ook die van mij waren 'n tijd lang niet zichtbaar. Dat kan gebeuren.
Vandaag was het voor mij 'n speciale dag, ik had namelijk 'n bijeenkomst met wat ex-collega's (anderen dan 'n aantal dagen terug) in het cultuurcentrum De Kimpel in Bilzen. De bedoeling was dat ik de trip per fiets zou maken, maar na overleg heb ik daar wijselijk van afgezien. Droog tot ginder fietsen had nog gekund, maar terugkeren, dat zou 'n paar andere mouwen geweest zijn, temeer daar we geen uur van vertrek hadden ingecalculeerd. Je weet hoe dat gaat, ex-collega's onder mekaar, ... dan worden de verhalen van vroeger opnieuw opgedist. Voor je het weet zijn er verschillende uren verstreken. En die regen, die kan er soms zo ineens zijn. Niet te betrouwen dus.
Ik heb dus gewoon de bus genomen en als ik het aantal kms. bij mekaar tel die ik dus gewandeld heb (heen en terug naar de halte in Lanaken en Bilzen), dan kom ik aan iets meer dan 3 km. De weinige foto's die ik gemaakt heb, zijn van het college in Lanaken, wat mooie beelden aan De Kimpel en tot slot, het Uilenstraatje op de terugweg naar huis.
Achteraf beschouwd, was ik blij dat ik de bus genomen heb. Ik was in Bilzen om 11u30 en toen we ginder vertrokken, was het al 16u00. We hebben dus heel wat afgekletst. En natuurlijk toen ik in de bus zat, regende het. Gelukkig Benthe, was die bui juist overgetrokken toen ik in Lanaken toekwam, ik heb dus die paraplu niet nodig gehad. Maar nu ik dit aan het schrijven ben, zie ik dat er nog heel wat nattigheid op ons afkomt. Zou de opwarming van de Aarde er toch voor iets tussen zitten .....???????
Ik had deze voormiddag geen 2 minuten langer onderweg mogen zijn, of ik was kletsnat geworden. "Just in time" binnen dus. Nochtans zag het er vanmorgen - toen ik naar de bakker ging - stralend uit, veel zon en geen wind, ... ik had zó goesting om op mijn fiets te kruipen. Maar 'n klein stemmetje in mij deed me toch besluiten om het maar niet te doen. En maar goed ook, rond het middaguur heeft het flink geregend.
Je vraagt je af waar al die regen toch maar vandaan komt, gisteren is onze provincie voor de 3de dag op rij, zwaar getroffen door het noodweer. Gelukkig zijn wij in Lanaken, telkens aan het ergste ontsnapt. Het mag nu wel eens ophouden.
Ik heb dus gewandeld deze voomiddag. Ik vertrok weer naar Smeermaas, de Kanaaldijk in. Daar staan nog verschillende oude woningen en huisjes. Het is daar fijn wandelen langs de Zuid-Willemsvaart. Om die foto van Hocht te kunnen maken, heb ik eerst wat struikgewas opzij moeten duwen.
Die plas water met dat witte huisje op de achtergrond, dat is de plaats waar de Zuid-Willemsvaart en het Verbindingskanaal bij mekaar komen. In Neerharen was er juist 'n schip de sluis binnengevaren. Daar stond ook 'n moeder met kind te kijken. En dat kind was ongeduldig om het schip te kunnen zien verder varen. Maar 'n schip versassen, dat doe je niet op een-twee-drie.
Terugkeren deed ik via Pietersheim en vanaf daar heb ik mijn stap maar wat versneld, ik zag al dat de zon was weggetrokken en dat er donkere wolken in de plaats gekomen waren. Straks naar de koers op tv kijken, de Ronde van Limburg, hopelijk kunnen ze overal door en zijn er geen wegen ondergelopen.
Het is er toch van gekomen, wat gewandeld in de namiddag. We wisten niet van de plannen waren voor vandaag, enkel dat we om 10u00 in Bilzen in de Kimpel (cultureel centrum) dienden te zijn voor het Lentefeest van onze kleinzoon Arne. Alle kinderen zouden er het beste van zichzelf geven tijdens hun optreden en naderhand werden ze allemaal bedolven onder de cadeautjes. Nadien werden we verwacht in het centrum voor 'n etentje. Maar al te lang mocht het niet duren, want Arne en zijn papa gingen naar Zolder om daar naar 'n autorace te gaan kijken. Dat was pas het ideale cadeau voor Arne.
Zo waren we toch tijdig thuis en kon ik nog gaan wandelen. Ik vertrok naar Smeermaas om daar in het centrum, links af te slaan richting Hocht. Vandaag ging ik eens niet via het kasteel, maar rechtstreeks naar de sluis van Neerharen. In het centrum van dit dorp vind je nog tal van authentieke woningen en herenhuizen. Terugkeren deed ik via de Neerharenweg en domein Zangersheide. De Pontische Rododendrons staan nu prachtig.
Veel foto's kon ik niet maken maar ik heb toch weer 10 km. gewandeld. Tussendoor effe op de pc naar het einde van de koers kijken in Italië.
Gisterenavond was het 'n verschrikking in de gemeente Voeren. Verschillende dorpen hebben er wateroverlast gehad, vooral het dorp Moelingen is zwaar getroffen. Ik fiets er geregeld doorheen, van thuis tot Moelingen is het slechts 24 km. Ik leef mee met de getroffen families.
Deze namiddag wilde ik de benen wat los gooien, gewoon 'n kleine fietstocht met de stadsfiets. Een echt plan en doel had ik niet, even de benen wat in beweging zetten. Ik vertrok via de Bessemerberg naar Zutendaal. Daar maakte ik verschillende foto's, oa. de fontein aan het gemeentehuis, het mooiste gebouw van de gemeente, de pastorij en de plek waar ooit loopgrachten waren in WO II.
Verder ging het naar Eik, 'n gehucht van Bilzen waar de O.L.Vrouwkapel staat, 'n gebouwtje van de 16de eeuw. En dan kwam ik na verschillende jaren nog eens langs kasteel Groenendaal. Wat ik niet meer wist, dat is de locatie op grondgebied Waltwilder. Je zou zeggen dat het korter bij Munsterbilzen of Hoelbeek gelegen is ..., niet dus. Het kasteel is van de 17de eeuw.
In Hoelbeek heb je de site Jonckholt, dat had 'n middeleeuwse burcht moeten worden, maar verder dan de grachten - wallen en funderingen, zijn ze nooit geraakt. Terugkeren deed ik via de brug van Eigenbilzen en de schaapjes in Briegden.
Ik ben aan dit verslag begonnen omstreeks 17u00 maar ben 'n kwartier later moeten stoppen wegens 'n heuse wolkbreuk. Effe redden wat er nog te redden diende te worden in de tuin. En daarna kletsnat zijnde, maar direct onder de douche gekropen en daarna ons avondmaal genuttigd.
Wat morgen betreft, dat is nog niet uitgemaakt of er ruimte is om te sporten. Onze kleinzoon heeft dan zijn Lentefeest. Een groot deel van de dag wordt het dus met de kleine bezig zijn.
Het was vandaag kiezen of delen, en het werd ... kiezen. Er werd veel regen voorspeld in het oosten van het land - waaronder Lanaken - en dus diende ik vanmorgen de keuze te maken tussen 'n wandeling of direct in de tuin te beginnen. Het is het laatste geworden. Hetgeen we gezaaid hebben, begint allemaal de kop op te steken en daar hoort natuurlijk geen onkruid tussen. Zodoende ben ik van 8u30 tem. 14u45 goed bezig geweest tot ..... grrrrrrr, .... het stevig begon te regenen. Een half uurtje langer droog weer, dan was ik volledig rond geraakt. Het zij zo.
Het is nu 15u48 en het regent nog steeds goed, van 'n buitenactiviteit is er dus geen sprake meer, tenzij ik dat zou doen na het avondmaal. De buienradar geeft dan 'n droge periode. Maar de goesting is er niet meer, deze mens heeft zich vandaag al genoeg afgebeuld in zijn tuin.
Maar 'n verslag schrijven zonder bijhorende foto's of dergelijke, dat kan natuurlijk niet. Ik ben dus even op zoek gegaan naar wat oude postkaartjes. Onder ons bloggers, is er iemand die woont in Nazareth, ik vond het dus plezant om van die gemeente wat oude kaartjes bijeen te zoeken. En wie Nazareth niet kent, de gemeente ligt in de provincie Oost-Vlaanderen en op 1/1/2023 zouden er 12.214 inwoners zijn geweest. Op 1/1/2025 gaat Nazareth met zijn deelgemeente Eke, 'n fusie aan met de gemeente De Pinte.
Voila, mijn bijdrage voor vandaag. Geniet van die oude kaartjes en doe dat zeker ook van het verlengde weekend.
Er zijn zo van die dagen dat het weer niet goed weet wat het wil, regenen - droog blijven - zonneschijn - ... Het was vandaag weer zo 'n dag. Vanmorgen eerst regen en daarna zonneschijn, maar tegen de middag weer wat gemiezer. Zou ik afgegaan zijn op de buienradar, dan was het 'n binnen-zit-dag geworden, maar dat staat uiteraard niet in mijn woordenboek.
Goed gekleed met 'n lange broek en regenjas, vertrok ik toch omstreeks 12u30 naar Maastricht. Ik hoopte er te geraken vóór de regen, en dat is min of meer gelukt.
Ik vertrok natuurlijk via Smeermaas. Daar liggen de kajakken te wachten op klanten. En dan heb je de voormalige St. Hubertuskerk, gebouwd in 1925 en diende als kerk voor de parochie Bosscherveld. Sinds 2009 is het 'n sportcentrum, dus geen wierook meer, maar nu de geur van zweet.
Aan de Noorderbrug intrigeerde mij al lang 'n trapje naar beneden langs 'n binnenwatertje. Ik wilde wel eens zien waar dat wandelpad zou uitkomen. Zo gezegd, zo gedaan. En zoals ik hoopte, eindigde het pad aan het haventje van de Bassin. Dat rood huisje langs de Bassin, had ik ook al langer in het vizier, het wordt af en toe nog gebruikt voor kunsthappenings.
Daarna ben ik wat gaan dwalen doorheen de stad. Zo kwam ik dat kapelletje tegen, gewijd aan St. Antonius van Padua. Volgens hetgeen ik er van gevonden heb, zou het opgericht zijn in 1805 samen met de Broederschap van St. Antonius van Padua. Op de Grote Markt heb je naast het stadhuis, verschillende panden met 'n mooie versiering boven de voordeur.
Mijn pauze hield ik in de Boekenkerk, de voormalige Dominicanerkerk, gebouwd in de 13de eeuw. Sinds 2007 is het nu 'n boekhandel. Via de kermis op het Vrijthof, belandde ik toevallig in de volgende kerk, de Basiliek van O.L.Vrouw-Tenhemelopneming oftewel Sterre-der-Zee. Het gebeurt niet dikwijls, maar ik ben effe gaan zitten in de kerk. Er was juist 'n trio mooie muziek aan het maken met 'n klassieke zangeres. Het klonk prachtig en er waren op dat moment, heel wat toehoorders. Op het plein zelf, zat het goed vol, Maastricht wordt wel eens "ene groete café" genoemd.
Ten slotte terug naar de Maas, naar mijn bushalte. Ik had op dat moment iets meer dan 10 km. op de teller, terugkeren naar Lanaken had gekund, maar dan was het in de regen geweest. Liever niet dus. Tot morgen.
Als je er al 'n paar weken niet meer bent geweest, dan is het effe goed kijken waar je je voeten moet zetten. Dat overkwam me deze morgen, ik wilde nog eens het bos instappen langs het toegangspunt naast de Maastrichterweg. De regen en de warmte van de laatste weken hebben er voor gezorgd dat 'n groot deel van het pad, volledig toegegroeid is. Ik diende mij dus te begeven tussen hoog opgroeiend gras, struiken en diverse woekerplanten. Gevolg: mijn broek was tot boven kniehoogte nat. Het had gisterenavond natuurlijk flink geregend bij ons.
Maar eenmaal dat smalle pad voorbij, kon ik rustig wandelen doorheen het bos. Eerst langs camping San Lanaco en vervolgens langs domein Zangersheide. En dat water in het bos met die groene kleur, het blijft iets bijzonders. Aan het inwandelpunt achter de kinderboerderij, stak ik de weg over om daar te belanden in Pietersheim. Komi laat de kinderen dromen en ook die hekselketel doet hen fantaseren over trollen, heksen en andere sprookjesfiguren.
Via de burchtruïne en die Canadese gans, was het tijd om huiswaarts te keren. De wolken begonnen wat donkerder te worden en bijna thuis zijnde, begon het al te miezeren. Of ik met die natte grond nog goesting heb om wat in de tuin te werken, wie weet ...?
Als je naar de kapper gaat, dan zijn er altijd wat weetjes die je mee naar huis neemt, vanmorgen was het niet anders. Daarna naar de bakker om brood, om mij vervolgens klaar te maken voor mijn fietstocht. Het doel van vandaag was Ohé en Laak, rechts van de Maas om daar met het veer over te steken naar Ophoven, deelgemeente van Kinrooi.
Fietsen is één zaak, maar het moet ook 'n beetje uitdagend zijn, vandaar mijn bedoeling om tot Ohé en Laak te fietsen. Dat ligt 'n eind boven Roosteren en qua kms. zou ik weer rond de 100 uitkomen. Daarenboven zou de wind ook zijn rol spelen, 3 à 4 bfr. vanuit de richting ZO. Ik koos er dus voor de wind wat in de zij te hebben bij vertrek en bovenaan Ohé en Laak, zelfs in de rug. Terugkeren zou ik dan doen via het oude kolenspoor tussen Maaseik en As, goed beschut door de bomen.
En over Maaseik gesproken, ik diende in de buurt van de stad te zijn, net op de dag dat ons Koningspaar, Filip en Mathilde, Maaseik zouden komen bezoeken. Mijn vrouw zag het vanmorgen in de krant staan. Nu, in Maaseik-centrum hoefde ik gelukkig niet te komen.
Maar om mijn rit wat te duiden, ik vertrok via de Noorderbrug in Maastricht om dan links af te slaan. En jullie kennen mij intussen, één kapelletje zal op mijn tocht altijd 'n bezoekje waard zijn. Deze keer was dat de O.L.V.-van-Banneuxkapel, gebouwd door de bewoners van Brommelen in 1959. In Stein reed ik door 'n mooi stukje natuur, 'n stiltegebied. Recent hebben ze er ook 'n volledig nieuw fietspad aangelegd.
En dan Ohé en Laak, gelegen tussen de Maas en de Oude Maas. het hoort tot de gemeente Maasgouw. Bij 'n telling in 2021 had Ohé 630 inwoners, Laak had er toen 200. Dat kasteeltje heet Het Geudje of Huis Hasselholt. Het oudste deel dateert van de 16de eeuw. Later werd er nog 'n vleugel bijgebouwd. Op dat moment had ik +/- 55 km. op de teller, tijd dus voor 'n pauze. En de "puddingvlaai met greumele" zag er mij zo lekker uit dat 'n deel ervan, niet op de foto staat. Op het bootje naar de overkant, was ik toevallig de enige reiziger.
De terugtocht ging dus richting Maaseik, niet door de stad dus, maar rechts via Wurfeld. Dan volgde het oude kolenspoor naar As. Je bent er goed beschut voor 'n stevige tegenwind. Ondanks dat het wat bergop loopt, haalde ik op die weg dikwijls 28 à 29 km/uur. Aan de brug over de Zuid-Willemsvaart sneuvelde mijn laatste boterham. Nadien reed ik nog via het station van As naar Zutendaal om tenslotte in Gellik mijn "guilty pleasure" te drinken. Het weer was er dorstig genoeg voor.
Zo mensen, ik kan terugkijken op 'n speciale week, van verleden woensdag tem. vandaag dinsdag, fietste ik in totaal zo 'n 340 kms. Niet slecht, al zeg ik het zelf. Het was vandaag warm, de fietstocht was geweldig, er was wind maar daar had ik dus weinig last van, en de dag eindigde hier in Lanaken omstreeks 18u20 met 'n stevige bui en onweer. Nu 19u26 is het weer droog en rustig.
Vandaag heb ik 'n snipperdag genomen, niks te sporten maar gewoon naar de schaakclub. Ik heb weliswaar de ganse voormiddag in de tuin gewerkt (lees: op mijn knieën gezeten om onkruid te verwijderen); dat telt misschien ook als sporten.
Hoe ook, in de namiddag trok ik naar het Dienstencentrum om te gaan schaken. Het lot bepaalde dat ik het tegen Herman diende op te nemen en Herman heeft driemaal in het zand gebeten. Toen was het welletjes voor mij en kon ik aan 'n klein ommetje beginnen. Ver wilde ik niet gaan. Gewoon langs het rusthuis en de muurschildering aan het gemeentehuis, om vervolgens "de mosselgats" door te wandelen, het mosselpad genoemd omdat een der bewoners sinds jaar en dag, daar lege mosselschalen heeft liggen als grondbedekker. Daarna nog even op ziekenbezoek geweest bij 'n familielid.
Bijna thuis, 'n laatste foto van de zon die zich verstopte achter de wolken. Wat morgen brengt, ... mogelijk 'n fietstocht. Nog effe afwachten wat de weersvoorspellingen zijn.
Wat ben ik tevreden over mijn fietstochten van de laatste dagen, ik kijk met blijdschap terug op mijn tocht van gisteren en afgelopen woensdag. Gisteren was het vooral bergop en woensdag héél veel kms. Zoiets doe je ook enkel maar als het tussen de oren goed zit, en dat is het geval. Ik mag dus niet klagen.
Vandaag was het 'n relatieve rustdag. Eerst nog wat afwerken in de tuin (klus van 'n goed uur) en daarna naar de flappentap met 'n ommetje daarna. Ik vertrok naar die flappentap via de Brouwerij van Aubelstraat. Dan de fiets- en wandelbrug over en via het onverharde jaagpad naar Tournebride. Daar de brug over en rechtsaf naar Pietersheim. Jullie hebben die foto's al dikwijls gezien, maar ik kan het niet laten telkens nieuwe foto's te maken. Het viel mij op dat er vandaag heel wat toeristen de weg naar Pietersheim gevonden hebben.
Vooral de kapel is 'n publiekstrekker. Je kunt er 'n burgerlijk huwelijk afsluiten.
Uiteindelijk is dat ommetje toch nog 8 km. geworden. Deze namiddag - moederdag - is het met de benen omhoog, naar de koers kijken en ons vieruurtje eten dat ik vanmorgen meebracht van de bakker.
Wat volgende week gaat geven, dat zal van het weer afhangen. Morgen normaal gezien gaan schaken en misschien dat woensdag 'n fietsdag kan worden.
Het drielandenpunt Vaals was nog een van de opdrachten die ik diende te vervullen. En vandaag had ik er goesting in. Nu wist ik wel dat het 'n tocht zou worden met véél bergjes, maar ik hoefde niet voor 'n bepaald uur terug thuis te zijn (natuurlijk wel uiterlijk voor het avondeten) en niemand vroeg er om, om snel te fietsen. Uiteindelijk reed ik 'n gemiddelde van 17,8 km/uur voor 'n rit van 103,73 km. met 1.175 hoogtemeters, verspreid over 9 hellingen met naam. Ik heb dus mijn beste beentje moeten voorzetten.
Het waaide vanmorgen iets meer dan gisteren, maar dat kon de pret niet bederven. Ik vertrok via de Noorderbrug in Maastricht richting Bemelen. Daar fietste ik over de St. Anthoniusbank. Vervolgens ging het naar Cadier en Keer. Daar was het effe voorzichtig zijn. Die oude hoeve en dat Mariakapelletje hadden er niets mee te maken, maar door die smalle straatjes, passeerden zeker 'n twintigtal trucks en opleggers. Was er 'n meeting in de buurt? Feit was dat er bijna geen doorkomen was voor het gewone verkeer.
Maar goed, eens dat achter de rug, kon ik mijn vizier richten op de Voer en meer bepaald op Teuven. Ik hoopte dat de wegenwerken er eindelijk achter de rug waren en dat bleek zo te zijn. Hierdoor kon ik langs "Moeder de Gans" fietsen, 'n wijdverbreid restaurant-café. Vandaag ben ik er niet gestopt. Wat verderop, boven in het bos en na 'n lange klim, effe wat tijd om wat boterhammen binnen te spelen.
Eens de Voer buiten, zit je in Wallonië. Zo fietste ik oa. door Gemmenich en Plombières. Ook had ik 'n mooi vergezicht op kasteel Beusdael in het gelijknamige gehucht. Het hoort bij de gemeente Sippenaken. En dan de klim naar Vaals. Geen al te zware klim, meer gelijkmatig maar wel 'n klim die blijft duren. Oorspronkelijk had ik het plan om daar te pauzeren, maar buiten wat foto's die ik liet maken, heb ik er niet teveel tijd verspild, het was er mij véél te druk.
Maar om te pauzeren heb ik toch moeten wachten tot Simpelveld eer ik kon stoppen, het is lang geleden dat ik zo naar 'n pauzeplaats uitkeek. Ik had natuurlijk al heel wat bergjes voor de kiezen gekregen en de benen begonnen wat leeg te lopen. Tijd dus voor ene koffie, 'n stuk taart en ene cola. En met die drie producten in mijn maag voelde ik mij als herboren, ik voelde weer kracht in de benen.
Om niet doorheen Valkenburg te moeten fietsen, had ik vanmorgen mijn parcours nog wat aangepast. Het is zaterdag en dan loopt dat stadje vol met toeristen. Bijkomend diende ik oorspronkelijk ook nog doorheen de binnenstad te moeten fietsen. Maar zoals gezegd, na aanpassing van mijn route, passeerde ik Valkenburg slechts aan de buitenkant, richting Houthem. Daar ben ik nog even gestopt om wat foto's te maken aan het St. Gerlachkasteel. Het zou van 1713 zijn maar vroeger zou er al sprake zijn van 'n klooster op die plaats in de 13de eeuw. Dat kapelletje ligt ook in die gemeente en wordt het St. Gerlachuskapelletje genoemd.
Zo, dat is meer dan voldoende tekst, het was dan ook 'n ferme fietstocht met veel bezienswaardigheden. En voor mezelf, het is al enkele jaren geleden dat ik méér dan 1.000 hoogtemeters bijeen fietste op één dag. Ik ben dus 'n tevreden man, temeer daar ik op 'n klein dipje na, weer geen moeilijkheden heb gehad. Waar die kapelletjes toch van nut voor kunnen zijn ...
Sorry, vandaag geen wandelkaartje, dit ondanks het feit dat ik toch gewandeld heb. Ik heb ergens onderweg bij het nemen van 'n foto, op pauze gedrukt van mijn Strava-account. Toen ik thuis kwam, had ik slechts 2,4 km. op de teller. Ik was nochtans méér dan 'n uur weggeweest. Ik schat dat ik iets meer dan 7 km. gewandeld heb. Ik heb dat kaartje dan maar naar de prullenbak verwezen.
Het was dus vandaag geen superlange wandeling, temeer daar we in de voormiddag en middag, deftig "getaffeld" hebben in Genk (lees: traag voortbewegen). We wilden nog wat shoppen en ergens gaan tafelen. Maar daar word je zo moe van ....ha, ha, ha.
Niets is minder waar, eens terug thuis wilde ik toch nog even de benen strekken en doorheen Pietersheim wandelen. Het was dus gewoon op automatisch piloot, de gekende route en onderweg wat foto's maken. Eerst in de kinderboerderij, dan langs de grachten van de ruïne en het kasteel en dan langs hoeve De Merode. De hoeve behoorde vroeger bij het kasteel en de toegangspoort dateert nog van de 16e eeuw. Het gebouw zelf is deels van de 17de eeuw, deels begin 18de eeuw.
Op de Putstraat vind je de oudste woning van de streek, 1686 staat er op de gevel. Terugkeren deed ik via het kasteel Alicebourg.
Morgen staat er weer 'n fietstocht op het programma, dan ga ik naar Vaals, het drie-landenpunt. Er zal stevig mogen geklommen worden.
Na mijn geweldige fietstocht van gisteren hadden jullie misschien gedacht dat het voor mij 'n rustdag zou worden vandaag, maar niets is minder waar, integendeel, het was 'n goed gevulde dag. Deze voormiddag heb ik samen met mijn echtgenote gewerkt in de tuin, daarna 'n stevige wandeling gemaakt en ten slotte naar het einde van de koers en de bekerfinale voetbal gekeken. Ja die tuin, het werd zo stilletjes tijd dat we konden zaaien. Maar eerst dienden de perselen nog maar eens onkruidvrij gemaakt te worden om vervolgens te zaaien en water te geven. Kunnen jullie geloven dat het deze ochtend behoorlijk fris was, ik diende zelfs mijn werkjas aan te trekken. Er hing zelfs wat mist. Maar na de koffie klaarde het op en werd het warm.
Daar heb ik deze namiddag dan ten volle van geprofiteerd om 'n fikse wandeling te maken. De rode wandeling in Gellik stond ook al 'n tijdje op mijn to-dolijstje. Je begint die wandeling in feite op de Kounterstraat, dan de ijzeren brug onderdoor om in Gellik de wandelweg naast het kanaal te nemen. Op 'n bepaald moment moet je rechtsaf, het veld in om uit te komen op de Gellikerweg, precies op de grens tussen Eigenbilzen en Gellik. Je dient daar gewoon de straat over te steken om de rode wandeling verder te zetten.
Op de grote weg Eigenbilzen - Gellik, steek je ook gewoon de straat over en daar gaat de rode wandeling over in 'n boswandeling. Je ziet er 'n mooie omgeving maar ook grote plassen water kruisen je pad. Eens terug op de Kewithstraat is het afgelopen met modderige stroken. En wat is 'n wandeling zonder paarden ...?
Een laatste opmerkelijke foto maakte ik op weg naar huis. Het Limburgs kampioenschap biertonrollen, wie had daar al ooit over horen spreken ....?
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Nu heb ik dit jaar al verschillende mooie ritten gemaakt. oa. naar Thorn, Vaals en Achel, maar deze mocht er ook zijn. Speciaal aan deze klim is, dat hij één der moeilijkste is van de hele regio met 'n stijgingspercenrage van 22% in het begin van de klim. 
Het was al enkele jaren geleden dat ik er nog eens overheen gefietst ben. Gelet op mijn leeftijd was het nu dé moment om nog eens 'n poging te wagen, misschien wel de allerlaatste keer. 
De kerk is van 1920 maar het priesterkoor en de toren zijn veel ouder.
De belangrijkste reden was echter het schoolfeest van onze Arne. Daar wilde ik per fiets naar toe, maar ook dat heb ik gecanceld omwille van de weinig fraaie vooruitzichten. We zijn er samen per bus naar toe gegaan. 
Via de grachten nog eens de ruïne binnengestapt en meer bepaald nog eens gaan rondneuzen in de kelder. Enkele archeologische vondsten worden er tentoongesteld. In de bezoekersruimte was ik héél alleen, de toeristen zagen het precies niet zitten om naar Lanaken af te zakken. Het weer zal er voor iets tussen zitten. 
Als school krijg je wat je verdient. 
Ik ben Eddy Meuris