aantal stappen: 3.278.173 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 271
aantal fietstochten: 85
Zoeken in blog
18-12-2024
Overlijden Rik Van Looy.
Uitzonderlijk wil ik dit verslag eens niet beginnen met mijn sportieve activiteiten maar wil ik even stilstaan bij het overlijden van 'n groot kampioen. Rik Van Looy is deze nacht overleden in de leeftijd van 90 jaar. Komende vrijdag zou hij 91 geworden zijn. Het is de eerste wielrenner waarvoor ik ooit heb gesupporterd. In zijn lange carrière heeft hij de vijf monumenten weten te winnen. Je was in die tijd fan van Rik of fan van dat - toen - aanstormend talent, Eddy Merckx. Ik was dus fan van Rik en nadien van Roger De Vlaeminck. De Keizer van Herentals is niet meer.
Maar nu tot de orde van de dag, mijn wandeling. We dienden beiden de deur uit te gaan, mijn echtgenote naar de kapster, haar laatste keer bij deze dame, zij stopt ermee. Een andere kapster wordt dus gezocht. Ikzelf diende de visjes eten te gaan geven bij 'n gezin dat enkele dagen met verlof is. Daarna heb ik er natuurlijk 'n wandeling aan vastgekoppeld.
Ik trok eerst naar de kinderboerderij om via Pietersheimbos naar de Goudkust te wandelen. Die wijk wordt zo genoemd omwille van de immens grote villa's die er staan, veelal bewoond door rijke Nederlanders. Terugkeren deed ik via de mooie dreef en langsheen de burchtruïne en het kasteel.
Tot slot wandelde ik via de Koning Albertlaan naar het centrum. Dit weekend is er 'n kerstballenshow. Als je lokaal koopt bij de middenstand, maak je kans op 'n prijs. En die eventuele prijs kun je dan tijdens die show gaan afhalen.
Het gezegde "je moet het ijzer smeden als het heet is" heb ik vandaag maar toegepast. Als ik naar de rest van de week keek, dan zag ik niet veel goeds, regen en stevige wind. Het was dus misschien geen slecht gedacht om vandaag de fiets van stal te halen en 'n mooie tocht te maken. De buienradar gaf droog weer en max. 3 bfr. Ideaal dus om met de stadsfiets er op uit te trekken.
De rit die ik wilde doen, lag al 'n tijdje klaar, doorheen en rond Maastricht. Ik vertrok via Veldwezelt naar het centrum van Maastricht. Onderweg was ik in de buurt van de eeuwenoude kazematten. Dat zijn ondergrondse gangen en dienden als verdediging van de stad. Ze zijn te bezoeken.
In het centrum zelf, is de Koestaat een van de populairste straten voor de toeristen. Daarna trok ik naar Gronsveld en Meerssen. Net zoals in Maastricht, trof ik ook daar 'n mooie muurschildering aan. Kasteel Meerssenhoven is 'n 18de eeuws Rijksmonument.
In Itteren ben ik speciaal gestopt bij de Konikpaarden. Die lopen ook bij ons in Hochter Bampd. Mijn laatste foto maakte ik in Borgharen aan het kasteel.
Het was 'n niet al te lange rit, maar ik heb er toch van genoten. Dadelijk mij klaar maken voor de vergadering van onze carnavalskrant.
Vandaag had ik maar één doel, onze Kerst- en Nieuwjaarskaartjes gaan insteken in eigen dorp. We hadden twee mooie hoopjes gemaakt, de kaartjes die ik zelf zou gaan insteken en de kaartjes die de Post op andere plaatsen mocht gaan bezorgen. Nee, wij doen niet mee aan het versturen van elektronische kaartjes (e-cards), dat vinden wij niet zo persoonlijk. Wij houden ervan om de ontvangen kaartjes op onze schouw te zetten, en mijn laatste werkgever, de Post, gun ik nog steeds wat werk.
Als ik terugdenk aan lang vervlogen jaren, dan was dat in deze periode 'n overrompeling met kaartjes bij de Post. Mijn pa, helaas al overleden in 1959, was ook postbode. Ondanks dat ik nog maar vijf jaar was bij zijn overlijden, kan ik mij nog herinneren dat hij al die kaartjes die hij moest posten, eerst mee naar ons huis nam om ze daar op de grote keukentafel uit te sorteren en in volgorde van zijn ronde te leggen. Mijn ma hielp hem dan daarbij.
Ik heb dus ook mijn ronde gemaakt vandaag, de Kerst- en Nieuwjaarswensen zijn weer overal gepost. Maar omdat ik nergens geweest ben waar interessante foto's te maken vielen, zullen jullie het moeten doen met enkele oude postkaarten van de Bessemerstraat, een der oudste straten van Lanaken. Ook op die straat heb ik vandaag enkele kaartjes moeten insteken.
Tja, en wat het weer betreft in Lanaken, ik ben vertrokken met gemiezer en het is niet gestopt met miezeren. Alles is vochtig, grijs en onaangenaam. Mogelijk krijgen we morgen 'n droge dag. In dat geval zit er misschien 'n fietstocht met de stadsfiets in.
Het voordeel van je bestelling op voorhand te doen bij de bakker is, dat je eerst nog 'n wandeling kunt maken. Het maakt dus niet uit op welk uur je er bent, als je bestelling maar afgehaald is vóór 12u00.
Zo kwam het dat ik al rond 8u15 op wandel was in 'n nog verlaten Lanaken. Er was geen mens te zien. Ik vertrok via de Bessemerstraat en de Henri Dunantstraat.
Maar eerst was ik op de Anne Frankstraat. Deze straat kreeg haar naam in december 2017. Onze burgemeester vond dat de oude naam "Cyriel Verschaevestraat" niet meer paste in de toenmalige publieke opinie. Cyriel Verschaeve was 'n Vlaams nationalistisch priester en letterkundige die in 1946 bij verstek ter dood veroordeeld werd omwille van zijn collaboratie met de Duitse bezetter en zijn verantwoordelijkheid in het werven van Oostfrontsoldaten. Hij stierf in vrijheid in 1949 in het Oostenrijkse Tirol.
En dat kapelletje, dat is toegewijd aan de Heilige Appollonia, Patrones tegen de tandpijn. Na wat rondgedoold te hebben in het centrum, wandelde ik vervolgens naar het kanaal en de sluis. Daar zag ik de zon even komen piepen, wat resulteerde in 'n minder geslaagde foto. Maar goed, ik ben geen fotograaf.
Eens mijn bestelling afgehaald was het thuis tijd voor koffie en het zondagskrantje. Wat we deze namiddag doen, dat zal van het weer afhangen. Ik heb vanmorgen toch al effe de zon gezien. Tot slot, als toemaatje, nog enkele oude postkaartjes van de belangrijkste straat van Lanaken.
Na mijn mooie fietstocht van gisteren, waarbij ik toch weer de kaap van 6.000 kms. kon overschrijden, was het vandaag tijd voor 'n simpele wandeling. Ja, ik ben er toch 'n beetje trots op, die 6.000 km. In oktober en november heb ik niet kunnen fietsen wegens die operatie aan mijn ogen. Dus al bij al, heb ik toch weer mijn best gedaan.
Maar nu mijn wandeling. Ik wilde nog eens in de richting van het kasteel Hocht gaan wandelen. Dichtbij het kasteel zelf komen, dat lukt niet, het is nog altijd in privéhanden. Maar door de jaren heen zijn er toch talloze prentkaartjes van het kasteel gemaakt. Ik voeg ze hierbij.
Ik vertrok via de Henri Dunantstraat, de Wijngaardstraat en de Waterstraat. Even ben ik nog door Pietersheim gedwaald, op zoek naar enkele mooie foto's. En dan ging ik in Tournebride de brug over om vervolgens links naar het jaagpad langs het kanaal te gaan. Zoals gezegd ben ik niet tot aan het kasteel gegaan, maar nam ik juist vóór de toegangspoort, het veldpad naar de Oude Heirbaan.
Op de Oude Heirbaan straalt die oude woning nog steeds 'n bepaalde "grandeur" uit. Het is dan ook de blikvanger op deze straat. Via de Kersenweidestraat wandelde ik naar de Kanaaldijk om aan de brug van Smeermaas, rechts af te slaan, terug richting Lanaken.
Mijn laatste foto's nam ik in het Uilenspiegelpark en het Uilenstraatje. Het was vandaag niet spectaculair, 'n gewone doordeweekse wandeling. Wel heb ik moeten wachten tot het gestopt was met regenen, hetgeen het nu trouwens weer aan het doen is. De rest van de namiddag hebben wij besteed aan het postklaar maken van onze Kerst- en Nieuwjaarswensen. Nog ene fijne avond en zondag.
Rond 11u00 ben ik vertrokken in de ijdele hoop dat ik toch nog de zon zou zien, helaas ... Nochtans was dat één van de voorwaarden om te gaan fietsen. Maar jullie kennen me, de fietsroute lag klaar, de koersfiets was gereinigd en mijn mindset stond op fietsen. Uiteraard heb ik mij goed warm gekleed, oa. thermisch ondergoed, fietsjasje en wat nog allemaal.
De bedoeling was om naar Maaseik te fietsen, daar de brug over te steken en via Stein en Maastricht terug te keren. Ik had wel plan B in mijn achterhoofd, stel dat het toch te koud zou zijn, dan kon ik nog altijd in Meeswijk met het veer de Maas al oversteken, hetgeen dan 'n stuk korter zou zijn. Maar gaandeweg voelde ik geen kou en ik heb dus mijn oorspronkelijk plan uitgevoerd.
Op heel mijn rit heb ik honderden en honderden ganzen, eenden en zwanen gezien, oa. in Rekem. In Dilsen aan De Wissen, had ik nog 'n babbel met fietscollega Jo. Die herkende mij aan mijn fiets en stopte even om wat bij te praten. We hebben niet verder samen gefietst, enerzijds nam hij 'n ander traject en anderzijds ligt zijn tempo véél hoger dan het mijne ('n stuk jonger ook).
In Heppeneert ben ik even gestopt om wat mondvoorraad binnen te spelen. De Sint-Gertrudiskerk is van 1886. Het is 'n goed bezocht bedevaartsoord. En dan in Maaseik de Maas over om langs de andere kant opnieuw de Maas te volgen via oa. Illikhoven en Obbicht.
In Berg a/d Maas kon ik met eigen ogen zien dat het Julianakanaal onderbroken werd voor verstevigingswerken. Het mooiste zag ik in Stein onder 'n brug. Deze muurschilderingen zijn pas recent aangebracht. Enkele weken terug was ik er al gepasseerd en zag toen 'n verse onderlaag in afwachting van nieuwe tekeningen.
In Geulle a/d Maas stopte ik nog even aan het kasteel. Het is in feite 'n overblijfsel (voorburcht) van 'n kasteel dat in 1850 werd afgebroken. De voorburcht dateert van 1595. In Itteren zag ik in de verte Smeermaas liggen. De kapel is gebouwd vóór 1846. Via Borgharen en Maastricht kwam de eindmeet in zicht.
Sinds ik in 2020 begonnen ben met mijn kms. bij te houden, is dit de langste fietstocht in deze tijd van het jaar. Strava wil mij al feliciteren met mijn behaalde resultaten (fietsen en wandelen samengeteld). Maar er zijn nog twee weken te gaan dit jaar, er zal nog wel iets bijkomen.
In Lanaken heb ik mezelf beloond met 'n lekkere pint. Thuis wachtte onze kleinzoon mij op, het warme bad werd dus even uitgesteld. En die temperatuur vandaag, in Itteren heb ik dat even nagezien: 3° rond 14u30.
Het was vandaag weer 'n goed gevulde dag. In de voormiddag heb ik mijn koersfiets gereinigd, deze middag zijn we elders gaan eten en daarna 'n wandeling van bijna 10 km. Nu dit verslag nog schrijven en het is weer avond.
Het was bijna windstil toen ik vertrok, weliswaar grijs weer, maar het was goed genoeg om nog eens het bos in te trekken. Ik koos vandaag de route via de kabouters in de Blindevijversweg en de beek in de Sprokkelstraat. En omdat ik toch in de buurt was, heb ik nog eens de moeilijke route genomen tot boven op de Bessemerberg. Het is 'n route met klimmen en dalen, getuige de 81 hoogtemeters die ik maakte op goed 10 km. wandelen.
Eens boven, stak ik de grote weg Zutendaal - Lanaken over om opnieuw 'n bospad te volgen. Dit pad loopt deels langs weilanden. En uiteraard kunnen enkele paarden niet ontbreken bij het maken van foto's. Verkeerd lopen kun je ook nauwelijks in het bos, je hoeft de pijlen maar te volgen. En heb je wat brandhout nodig, het ligt gekapt voor je klaar .... Ondanks de invallende duisternis had ik het niet koud tijdens mijn wandeling. De inwendige thermostaat deed nog goed zijn werk, of was dat nog het gevolg van die paar wijntjes tijdens mijn middageten ....???
Als alles meezit (beetje zon - weinig wind - goede benen) ga ik morgen fietsen. Tot dan.
Het is altijd plezant als ik wat reacties krijg op mijn sportieve prestaties. Bij deze wil ik dan toch iets in zijn juiste context plaatsen. Als ik schrijf dat ik 'n gemiddelde haalde van 6,64 km/uur bij 'n recente wandeling, dan wil ik dit toch even verduidelijken. Ik gebruik zoals jullie weten mijn Strava-app. Als ik wandel of fiets, dan zie ik op het einde van mijn tocht twee dingen: de totale tijd die ik onderweg was en de tijd dat ik aan het bewegen was (dus de tijd waarbij ik effectief aan het fietsen of wandelen was). Als ik onderweg stop om bvb. 'n boterham te eten of 'n foto te maken, dan springt mijn Strava-app na enkele seconden op "automatisch pauzeren". Als ik dus schrijf dat ik tegen 6,64 km/uur gewandeld heb, dan wil dat zeggen, de werkelijke tijd die ik in beweging was. Om 'n voorbeeld te geven, ik was vandaag 1u50 min. in beweging, maar ben 1u57 min. van huis weggeweest. Die 7 min. dienden dus om foto's te maken.
Na deze inleiding, terug tot de orde van de dag. Deze voormiddag diende ik weer te fungeren als muilezel om te voet huiswaarts te keren met enkele grotere aankopen. In de namiddag kon ik dan gaan wandelen.
Vandaag was het doel, de wijk Kompveld. Ik vertrok achter de Sportoase door, vervolgens doorheen de Kounterstraat en dan naar de Wijerdijk in Gellik. Eens je de brug in Gellik over bent, daar begint dan de wijk Kompveld. Het zijn maar enkele woningen, maar de wijk heeft al van oudsher die naam.
Terugkeren deed ik via de Kiezelweg in Veldwezelt. In Briegden ging ik rechtsaf naar het jaagpad langs het Albertkanaal. Groot was echter mijn verrassing toen ik voor 'n gesloten poort kwam te staan aan het voormalige bedrijf Sappi. Na zovele maanden vrije doorgang, was de poort dicht. Was dat op last van 'n (mogelijke) koper van het bedrijf of om andere redenen ...??? Ik moest dus op mijn stappen terugkeren.
Ik ben dan maar via de Stationsstraat met zijn mooie boom aan het college, naar huis gewandeld. Zo, ondanks 'n grijze dag ben ik toch weer actief geweest. Morgen zal er ook gewandeld worden, ná ons etentje elders. Vrijdag zou de zon schijnen en dan fiets ik normaal gezien naar Maaseik om daar de Maas over te steken. Via Stein en Maastricht, keer ik dan terug.
Vandaag wilde het niet lukken met foto's maken. Mijn schuld uiteraard, ik koos voor 'n weg waar achteraf beschouwd, weinig te zien was dat het fotograferen waard was. Ik wilde naar Zutendaal wandelen en per bus terugkeren.
De route die ik koos, was weinig spectaculair, eerst langs de grote weg naar het gehucht Besmer, vervolgens door het bos naar Zutendaal en eenmaal in Zutendaal, via de grote weg naar het centrum.
Mijn 1ste foto nam ik op de grens Lanaken - Zutendaal, één straat, twéé namen. Via de Hoogputstraat en de Boogstraat, waar trouwens de burgemeester woont, kwam ik toe op de Sprinkelestraat. De bewoners daar houden precies van hun buurt, vandaar dat bord. En o ja, de burgemeester, Ann is de dochter van een mijner vroegere medewerkers op de post in Zutendaal. Ik was er aan het werk in de jaren '90. Vader Bèr was toen een van de anciens op het kantoor, ik als jonkie, pas gepromoveerd tot kantoorhoofd.
Op de Sprinkelestraat heb je 'n Italiaans restaurant met 'n verhaal. La Perla d'Arte werd eigenlijk voorgesteld als kunstgalerie en restaurant, de galerie vooraan, het restaurant achteraan. In de voormalige hoeve werd alles in gereedheid gebracht voor de opening en na drie maanden intensieve beleving van hun project, werd de galerie "on hold" gezet en vervangen door 'n afhaalpizzeria. Covid was de boosdoener en de galerie bezoeken, was niet meer mogelijk. Nu 2024, hebben ze nog steeds de dubbelfunctie pizzeria/restaurant en het loopt prima naar verluidt.
Ik sloot mijn wandeling af in het centrum met 'n tas koffie, 2,30 euro voor koffie, 'n praline en 'n potje slagroom/advocaat.
Om het gemis aan foto's wat goed te maken, zet ik er 'n paar oude postkaartjes bij van Zutendaal.
Een nieuwe week, veel te veel wind om te fietsen, dan maar 'n snelle wandeling. Dat was de opzet van mijn sportieve prestatie van deze namiddag. In de voormiddag was het nog vochtig - wat gemiezer - en op 'n wandeling naar de bakker na, heb ik mij binnen gehouden. Maar omstreeks 15u00 zag ik het wel zitten om die wandeling te maken.
Van bij het vertrek heb ik mijn turbo aangezet, enerzijds om het al maar direct warm te krijgen en anderzijds om op 'n schappelijk uur terug thuis te zijn. Uiteindelijk heb ik gewandeld aan 'n tempo van 6,64 km/uur. Niet slecht voor deze senior.
Ik vertrok via de brug van Briegden om vervolgens het jaagpad te nemen langs het Albertkanaal. Aan de brug van Veldwezelt ging het dan steil omhoog, veel fietsers hebben daar moeite om niet te moeten afstappen. Eens de brug over, wandelde ik in de richting van het industrieterrein. Gelukkig had ik stevig schoeisel aan, 'n bakstenenbedrijf is weer grond aan 't afgraven voor zijn productie. Het komen en gaan van vrachtwagens, zorgt voor veel slijk op het wegdek.
Eens aan het oude spoor, was het gelukkig gedaan met die viezigheid en kon ik huiswaarts keren. Nog 'n laatste foto aan 'n bloemenwinkel en 'n babbel met vriend Jo, en ik kon thuis nog tijd nemen om mij te verfrissen in afwachting van het avondeten.
De volgende dagen zou het droger worden en minder hard waaien. Misschien dat ik dan nog eens op mijn koersfiets kruip. Ik wil die 6.000 km. toch binnenhalen.
Of het nu 'n weekdag is of 'n zondag, veel maakt dat niet uit ten huize Meuris, op tijd opstaan, dat zit er nu eenmaal ingebakken. Zo kwam het dat ik vandaag al om 8u13 aan mijn wandeling begon. Er hing weliswaar nog wat schemering in de lucht en het miezerde ook nog 'n beetje, het kon mij echter niet weerhouden om te genieten van de ochtendrust.
Ik trok eerst doorheen het centrum met zijn Kerstversiering en de werken aan het gemeentehuis. Tja, die werken zullen nog 'n staartje krijgen voor iemand. 170.000,00 euro méér berekenen dan oorspronkelijk werd begroot, dat is geen klein foutje.
Eenmaal de fiets- en wandelbrug over, koos ik het onverharde jaagpad tot aan de brug van Tournebride. Ik had de juiste wandelschoenen aan, dus dat beetje modder onderweg kon mij niet deren.
Terugkeren deed ik via het domein Pietersheim. Ik wandel graag doorheen die dreef en langs de burchtruïne. Opmerkelijk in die dreef zijn die oeroude bomen, je kunt er gewoon doorheen kijken. En toch, elk jaar staan ze opnieuw in het blad, 'n teken dat er nog steeds 'n sapstroom naar de kruin is.
Op de Waterstraat kon ik 'n glimlach niet onderdrukken. Café 't Groene Woud opent zijn deuren om 9u30 maar om 9u20 stonden er al verschillende mensen te wachten om binnen te kunnen. Daar maakte ik vandaag ook mijn laatste foto, de kapel op de hoek van de straat.
Wat deze namiddag ons nog zal brengen, dat zal beslist worden op het moment zelf, hebben we nog goesting om samen de deur uit te gaan of maken we het ons gezellig .... ???
Het was deze voormiddag van moeten, de deur uitgaan dus. Als je nog 'n deftig brood - naar onze goesting - wil hebben, dan moet je er rap bijzijn. En zo geschiedde, zij het dat ik mij toch rap huiswaarts heb moeten reppen omdat het begon te miezeren. Na de koffie zag ik 'n streep zon, tijd dus om 'n korte wandeling te maken.
Mijn bestemming was Pietersheim, effe door de kinderboerderij en de speeltuin om vervolgens met 'n ommetje, op bezoek te gaan bij vriend Hubert. In de kinderboerderij en de speeltuin ben ik geraakt, maar er door de andere poort terug uitgeraken, dat ging vandaag niet. Ik had het natuurlijk moeten gezien hebben aan de hoofdingang, de poort stond weliswaar open, maar er hing 'n bericht op: "betreden op eigen risico wegens stormgevaar". Die ingang dient natuurlijk altijd open te blijven omdat de feestzaal bereikbaar moeten blijven. Ik denk dan bvb. aan koffietafels bij 'n uitvaart.
Maar goed, ik kon dus niet verder en moest op mijn stappen terugkeren. Dat ommetje heb ik vervolgens wel gemaakt en dat bezoek aan vriend Hubert is ook gelukt. We hebben weer wat roddels en weetjes van de voorbije weken de revue laten passeren.
Deze namiddag ga ik mijn voorbereidingen treffen voor onze Kerst- en Nieuwjaarskaartjes, het weer ziet er niet al te best uit, regen en wind tot +/- 60 km/uur. Verder nog 'n fijn weekend.
Aangezien er gisteren niet veel te sporten viel, heb ik er vandaag dan maar 'n lap opgegeven, naar Maastricht, heen en terug. Ik had er nog eens goesting voor, en had in de voormiddag en middag alle tijd van de wereld, en het zou droog blijven. Minpuntje was de wind, bijwijlen stond ik letterlijk gewoon stil. Maar laat ik niet klagen, er zijn weer andere weetjes die mij droevig stemmen.
Gisterenavond ontving ik het bericht dat een mijner oud-sportmaten - en broer van 'n vriend - in de leeftijd van 72 jaar overleden is. Hij, ikzelf en nog 'n paar anderen stonden in 1981 aan de wieg van 'n volleybalclub die heden ten dage nog steeds bestaat. Ik was er meer dan 30 jaar lid. Dat is het leven, hoe ouder je wordt, hoe meer mensen in je vrienden- en familiekring er beginnen weg te vallen.
Maar ik heb gewandeld en hoe, ... 15,6 km. Ik vertrok onder de tunnel door, richting Smeermaas. Daar nam ik de weg via de grote grens, de Brusselseweg. Aan het rond punt, ging ik linksaf langs de schaapjes en dat oude witte huis door. Vervolgens passeerde ik de Noorderbrug om dan op de markt aan het stadhuis uit te komen. Ik denk dat vandaag het bezoekersaantal weer even groot was als het aantal Maastrichtenaren. Op de Grote Staat was 'n zandsculptuurartiest bezig. Dat is de eerste keer dat ik zoiets zag.
Mijn pauze nam ik in de Knijnspiep. Bekijk de oude Mestreechse gezègkdes eens, mooi. Op de Maasboulevard zijn ze 'n grote kerstboom in mekaar aan het knutselen. Terugkeren deed ik langs de kleine grens naar Smeermaas. Zo zag ik die woonboot nog steeds op zijn zij liggen. Aan de overkant van de Maas zie je het kasteel en de kerk van Borgharen. En met zicht op Smeermaas, besloot ik mijn fotoreportage.
Ben benieuwd naar morgen, het belooft weer 'n regendag te worden. Hopelijk is er ergens 'n droog moment om even buiten te komen. Ik moet sowieso naar de bakker.
Nee, vandaag heb ik absoluut geen goesting meer om te sporten, noch om te fietsen, noch om te wandelen. Ik ben weliswaar al twee keer buiten geweest, een keer om naar de bakker te wandelen, de tweede keer om met ons beidjes in Lanaken-centrum ergens te gaan etenen.
En die tweede keer was er eentje met regen in het gaan en met motregen in het terugkomen. Maar zoals jullie al weten, we laten het niet aan ons hart komen en met de paraplu in de hand, verheugden wij ons op dat lekker etentje. Er zijn enkele locaties waar we naar toe kunnen gaan en dan is het ook altijd kiezen tussen vlees of vis. En gezien het nu het seizoen is van het wild, is het 'n vleesmenu geworden.
Maar eens terug thuis bekroop mij toch het gevoel van rustig binnen te blijven. Dat grijze en mottige weer, nodigt niet echt uit tot wandelen. Ik mag uiteraard niet klagen, gisteren heb ik fijn gefietst en dit jaar heb ik mijn record van verleden jaar mbt. het aantal afgelegde wandelkilometers al verbroken. Qua fietsen moet ik nog zo 'n 70 km. proberen te doen om aan de 6.000 kms. te komen, het doel van dit jaar. Dat moet in principe nog wel lukken.
Ik ga mij dadelijk dan nog maar wat bezig houden met wat puzzelen en mogelijk ook nog iets nieuws publiceren op mijn ander blog. Ten slotte wens ik iedereen nog 'n fijne Sinterklaas.
Deze morgen begon schitterend. Toen ik in mijn werkkamer bezig was, hoorde ik de kinderen van de school (bij ons schuin tegenover) al liedjes zingen van Sinterklaas. En even later zag ik de Heilige man langsrijden, gezeten in 'n rode cabrio en gevolgd door 'n groep zwarte Pieten.
Even later sloeg de stemming echter helemaal om, een mijner vrienden had het bericht verspreid dat hij van zijn dokter héél slecht medisch nieuws ontvangen had. Ik heb hem veel moed gewenst. Desondanks heb ik mij toch klaar gemaakt om te gaan fietsen. Het weer was wel niet zo schitterend, geen zon, maar er was nauwelijks wind. En dan liever zo, dan véél zon en 'n strakke wind.
Ik vertrok in Briegden naar het jaagpad langs het Albertkanaal. Zo fietste ik oa. doorheen Kanne waar ik fietser nr. 29 was vandaag. Verder ging het naar Lanaye waar ik de tuibrug in de verte zag liggen. In het dorp zelf, was ineens de weg geblokkeerd, de ganzen versperden de volledige doorgang. De dame aan de andere kant vertrouwde het niet om te passeren. Ze was mij dankbaar toen ik toch ruimte maakte.
En dan begonnen er heel wat klimmetjes, oa. de Mescherberg. Bovenaan staat er 'n uitkijktoren. Vandaag ben ik niet tot helemaal boven geweest, het is altijd oppassen met die natte treden. Met de Van Tienhovenmolen links van mij, reed ik verder door naar Valkenburg. En geloof het of geloof het niet, vandaag woensdag - 'n doordeweekse dag - was het aansschuiven om te kunnen passeren. Verschillende stewards regelden het verkeer, zowel voor de voertuigen als de voetgangers. Ik wilde de Cauberg opfietsen, maar ook daar was het aanschuiven.
Terugkeren deed ik via Berg en Terblijt. In Berg stopte ik om wat foto's te nemen van de plaatselijke kerk. De kerk werd gebouwd in 1933. Mijn laatste foto nam ik in Meerssen aan dat bankje met 'n wel héél toepasselijke spreuk. Mijn laatste proviant heb ik ook daar verorbert.
Zo, het fietsritme zit er weer helemaal in, ik heb 'n vijftal hellingen beklommen en nergens diende ik in 't rood te gaan. De conditie is dus goed. Seffens nog vergadering van onze carnavalskrant.
Na gedane arbeid deze voormiddag - uitgebloeide bloemen en planten in de tuin op de composthoop gegooid - had ik vandaag goesting om nog eens de bus naar Opgrimbie te nemen. Dat zou iets worden voor deze namiddag.
Met de bus van 13u29 vertrok ik aan het cultureel centrum en goed 20 min. later kon ik in Opgrimbie aan mijn wandeling beginnen. Ik had de keuze uit drie routes, de route door het bos, de kortste weg rechtstreeks via Rekem of de route door Boorsem en langs het kanaal. Die door het bos zag ik vandaag niet zitten, daar is het nu echt te slijkerig en de kortste route was mij toch te kort. Het ging dus via Boorsem.
Eerst kwam ik aan de Sint-Christoffelkapel. Dat is in feite hetgeen nog rest van de oude kerk die in het begin van de 20ste eeuw werd afgebroken. Hetgeen je nu ziet, is enkel nog het oude koor en is van de 16de eeuw. Rond de kapel staan nog 8 grafstenen van 1616.
In Boorsem heb je dan de Stormvogel, 'n oude molen uit de 19de eeuw. Ooit stond er 'n oudere molen, maar die brandde af in 1858. Langs het kanaal begon ik met mezelf te overleggen waarlangs ik nu zou terugkeren. Het kon rechtdoor, het kanaal volgen of in Oud-Rekem wat binnenwegen nemen. En dat laatste werd het. Het is al jaren geleden dat ik nog door de Oude-Weerdstraat en de Leon Hermanslaan gewandeld heb. Leon Hermans was 'n ondernemer die in 1993 het psychiatrisch domein en het kasteel kocht. De foto's werden in het domein gemaakt, oa. van het hospitaal, gebouwd in 1935.
Terugkeren deed ik via de Alpaca's en Neerharen-centrum. Nu thuis - het is nu 17u17 en het regent maar weer eens - kan ik terugblikken op 'n mooie wandeling. Wat het morgen zal zijn, mijn fietsroute ligt klaar, hopelijk werken de weergoden ten gunste mee.
Deze ochtend heeft het goed geregend in Lanaken. Het mag wel eens stoppen, we hebben dit jaar al genoeg nattigheid gehad. Maar omstreeks 10u00 gaf de buienradar droog weer zodat we beiden konden vertrekken, mijn vrouw ging winkelen en ik ging op pad voor 'n wandeling.
Vandaag heb ik er niks speciaals van gemaakt, gewoon naar Neerharen wandelen. Ik vertrok via de kinderboerderij en de Neerharenweg. Met 'n foto van enkele paarden van Domein Zangersheide was ik al rap op de Romeinendreef. Op het einde daarvan heb je hotel La Butte aux Bois. Daar ging ik naar rechts, de Paalsteenlaan in.
Wat verderop stak ik de grote weg Lanaken - Maasmechelen over om naar de Keelhoffstraat te gaan. Die straat is genoemd naar een notarisfamilie uit de 18de eeuw. Franciscus Joannes Keelhoff was schepen van de Baronnie Pietersheim, secretaris van de Graaf de Merode en Kiezerlijk notaris. Hij werd geboren in 1740 te Roermond, huwde in 1759 te Neerharen en overleed in 1808 in Mechelen a/d Maas.
Terugkeren deed ik via de sluis van Neerharen, het kanaal en via Tournebride en Pietersheim terug naar huis. Goed dat ik voormiddag gewandeld heb, nu 13u24 is het weer aan het regenen. En onze glazenwasser heeft ook geluk gehad, die heeft juist 'n half uur terug, zijn job in droge omstandigheden kunnen doen. Voor 'n luttel bedrag worden onze ramen en deuren op het gelijksvloer en op het 1ste verdiep grondig gereinigd (alleen de buitenkant). Dat bespaart ons heel wat werk. Ze komen op geregelde tijdstippen.
Afsluiten doe ik toch met 'n apart gevoel. Onderweg op de Heirbaan in Neerharen, week 'n mij tegemoet komend voertuig van zijn rijvak af, recht in mijn richting. Gelukkig was de afstand nog groot en ik zag dat de chauffeur zelf ook geschrokken was. Met 'n ruk aan zijn stuur kreeg hij zijn voertuig weer onder controle. Pffff, het was toch even schrikken, gelukkig zonder gevolg. Je vraagt je af wat zo 'n chauffeur aan het doen was om zo even de controle te verliezen .....????
Nog nagenietend van mijn mooie fietstocht van gisteren, was ik deze morgen al vroeg op pad. Ik diende naar de bakker te gaan voor brood en heel wat lekkers en om 10u30 zou de Sint komen. Komen ....??? In feite kwam de kleinzoon kijken wat de Sint gebracht had. Bomma en bompa en ook zijn peter hadden 'n verlanglijstje naar de Sint gestuurd. En onze Arne was laaiend enthousisast met zijn nieuw speelgoed. De Sint had ook 'n nieuw schaakbord - met stukken uiteraard - gebracht bij bomma en bompa zodat Arne regelmatig met bompa kan schaken.
En gezien alles bij de bakker besteld was, maakte het niet uit wanneer ik bij de bakker zou toekomen. Ik vertrok voor 'n ommetje in de vrieskou omstreeks 8u15. Via de Heuvelstraat en het Mosselpaadje kwam ik voorbij aan het vrijetijdsinfopunt. Daarna trok ik naar het kanaal via de sluis. Fotograferen met 'n laag hangende zon, dat is altijd wat improviseren, soms lukt dat, soms trekt het nergens op.
Het waren niet veel kms. vandaag, dat hoeft ook niet, ik heb daarna evenveel genoten van onze kleinzoon en ons spelletje schaak. Hij krijgt trouwens elke week op dinsdagmiddag in zijn school, schaakles van een der onderwijzers.
Om af te sluiten, die kapel op de Pannestraat is gewijd aan O.L.Vrouw van Lourdes. En nu, is het genieten van 'n zondagnamiddag. Mogelijk doe ik vandaag nog 'n blogbezoekje.
Het gebeurt mij niet dikwijls, maar vandaag weet ik niet goed, hoe te beginnen aan mijn dagelijks verslag. Sprakeloos zou ik mij niet noemen maar er heerst toch 'n gevoel van euforie, "yes i did it". Na twee volle maanden kon ik vandaag eindelijk mijn koersfiets nog eens van stal halen. En dat ik er van genoten heb .... laat dat duidelijk zijn.
Ik had mijn vertrek uitgesteld tot het middaguur, zo was de ergste koude al wat voorbij. Op die manier had ik ook voldoende tijd om mijn fiets effe na te zien, de banden op te pompen, de ketting te smeren en hier en daar nog wat vuile plekjes te verwijderen. En met de boodschap van mijn eega, "wees voorzichtig", kon ik vertrekken.
De bedoeling was om in Meeswijk de Maas over te steken met het veer. Ik kwam dus eerst voorbij in Rekem. Daarna volgde het gehucht Mazenhoven. Die kapel dateert van 1894 en wordt goed onderhouden en is steeds toegankelijk. In Meeswijk aan de Maas was het 'n komen en gaan van auto's die wilden oversteken, in beide richtingen was het druk. Vanaf Berg a/d Maas aan de overkant, fietste ik doorheen Stein en Elsloo in de richting van de 1ste hindernis van de dag, de Hussenberg, goed 1,1 km. lang en met 'n max. van +/- 8%.
Nadat ik Meerssen was buitengereden koos ik in Maastricht de weg links, naar de Bemelerberg, mijn geliefkoosde helling. Deze is 0,9 km. lang en ook met 'n max. van +/- 8%.
Terugkeren deed ik via de Torenmolen van Gronsveld. Die molen is in feite van de 17de eeuw maar werd in 1944 in WO II in brand geschoten en brandde volledig uit. Vanaf 1959 werd de molen opnieuw gereconstrueerd.
En wat doe je als je zonder kleerscheuren terug in Lanaken komt, mijn fiets parkeren, 'n lekkere Duvel bestellen en mijn eega op de hoogte brengen dat ik terug in het dorp ben met 'n goei pint voor mij. Het was toen al 16u00 en ik wilde haar niet nodeloos ongerust maken.
En morgen, ... dan komt de Sint bij ons. Benieuwd of ik ook braaf ben geweest ... ha, ha,ha.
"Trop is te veel en te veel is trop", dat ervaarde ik vandaag tijdens mijn wandeling. Dadelijk meer hierover.
Ik begon mijn dag met 'n wandeling naar de bakker en twee korte fietstochtjes, eentje naar de glascontainer en eentje naar de bibliotheek. In de namiddag stond dan mijn wandeling gepland.
Ik wilde nog eens vertrekken vanuit Mopertingen. Het idee hiertoe werd mij aangereikt door fb-vriendin Jetty. Zij plaatste deze week op haar account 'n mooie foto van 'n kapel, gelegen in de velden tussen Mopertingen en Veldwezelt. En gezien het voor mij al enkele jaren geleden was dat ik er passeerde, leek het me vandaag 'n mooie dag om daar nog eens langs te wandelen.
Met de bus dus tot in het centrum van Mopertingen en dan met het geprinte kaartje van de veldwegen in die regio in de hand, kon ik op pad. Ik kwam eerst lang het oudste huis van Mopertingen. In 1627 was het 'n afspanning of herberg. En dan het veld in tot aan de kapel van O.L.Vrouw van Altijddurende bijstand. Je staat er echt in de "middle of nowhere", zo ver je kunt kijken zie je alleen maar velden. Het is 'n oude kapel, in 1872 werd ze verbouwd.
En dan kwam het, 'n immens grote plas verhinderde mij om te passeren, zelfs via de akkers kon ik niet door want dat was één en al slijk. Ik heb geen moeite met wat modder en water, maar dit was van het goede net iets te veel. Rechtsomkeer dus maar (zie gele cirkel op het kaartje).
Ik ben dan maar teruggekeerd via Gellik, Kompeld en Briegden. Verder had ik niet te klagen over mijn wandeling, het was schitterend weer, dat zie je aan de schaduw op mijn laatste foto.
Morgen, bij leven en welzijn, ga ik nog eens fietsen met mijn koersfiets. Natuurlijk moet ik hem wel nog even nakijken, zoals banden oppompen enz.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Tot slot, als toemaatje, nog enkele oude postkaartjes van de belangrijkste straat van Lanaken. 
Nochtans was dat één van de voorwaarden om te gaan fietsen. Maar jullie kennen me, de fietsroute lag klaar, de koersfiets was gereinigd en mijn mindset stond op fietsen. Uiteraard heb ik mij goed warm gekleed, oa. thermisch ondergoed, fietsjasje en wat nog allemaal. 
Thuis wachtte onze kleinzoon mij op, het warme bad werd dus even uitgesteld. En die temperatuur vandaag, in Itteren heb ik dat even nagezien: 3° rond 14u30.
Ik ben Eddy Meuris