aantal stappen: 3.103.600 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 257
aantal fietstochten: 82
Zoeken in blog
28-11-2024
Hochter Bampd
De schoenen die ik vandaag aanhad, zijn op sterven na dood. Ik hoop er het einde van het jaar mee te halen. Ze hebben hun dienst bewezen. Zonder degelijk schoeisel zal ik natuurlijk niet zitten, mijn rekje is nog goed gevuld.
Deze voormiddag had ik wat gewone schoenen aangetrokken, ik was weer eens muilezel van dienst. Het wc-papier was bijna op en om die pakken thuis te krijgen, keer je best te voet terug. In de winkel hebben we nog gelachen met die term "muilezel", zolang je die twee woorden maar samen uitspreekt, denk ik zo ....
In de namiddag was het kiezen tussen enkele mogelijke wandeltrajecten. Ergens in Maastricht gaan wandelen (met de bus heen en terug) had gekund, maar dan ben je toch tijd kwijt met die verplaatsingen en het wachten op de bus terug naar huis. Het werd dus Hochter Bampd.
Ik vertrok in Smeermaas langs die twee ruststoelen en de Maas. Het was aan de Maas precies of alle eenden hun kroost zwemles aan het geven waren. Van op de hoek aan de Brugstraat tot op het einde waar ik links afdraaide naar Hochter Bampd, zaten honderden en honderden eenden, gezapig rondjes te zwemmen, 'n half metertje verwijderd van de wal.
In Hochter Bampd zag ik in de verte toch 'n paar paarden. Er was redelijk wat volk, veel fietsers en toch ook wat wandelaars. Het is één der toplocaties om te wandelen en te fietsen.
Eens de brug terug over, zag ik dat de werken gestart zijn aan het toekomstig fietscafé langs de Zuid-Willemsvaart. Via de sluis in Neerharen en de tunnel in Tournebride, passeerde ik tenslotte nog De Veldmaarschalk in Pietersheim. Kenners beweren dat deze boom aangeplant is in de 18de eeuw.
In Lanaken-centrum staat de kist met het grote vraagteken klaar als symbool voor de verkiezing van de nieuwe prins-carnaval. Afsluiten deed ik met ene warme cécémel.
In mijn voetbalperiode, nu meer dan 45 jaar terug, was het "hoe vettiger, hoe prettiger". Jullie moeten weten dat het in die tijd niet zo vanzelfsprekend was dat je op 'n mooi voetbalveld kon spelen, het waren eerder patattenvelden dan groene akkers. Ik stond als verdediger in de ploeg, rechtsachter, en 'n sliding meer of minder in het slijk, dat deerde mij in het geheel niet. Als mijn rechtstreekse opponent maar tijdig kon gestopt worden in zijn rush naar het doel.
En dat moddergevoel ben ik nooit kwijtgespeeld, ik zal zelden mijn beoogde wandeling veranderen omwille van de slijkerige paden. Uiteraard zal ik niet moedwillig in de plassen en het slijk stappen, als ik er omheen kan gaan, bvb. via de rand van het naastliggende veld, dan doe ik dat. Maar toch, deze wegen en paden schrikken mij nog altijd niet af.
Ik wilde vandaag even de grens oversteken, naar het dorp Oud-Caberg. Ik vertrok via die gele leuning aan de Industrieweg en de kop van het fietspad richting Smeermaas en Veldwezelt. Aan het Lanakerveld kreeg ik al 'n eerste modderstrook onder de voeten. Iets verderop kom je dan in het authentiek gebleven kerkdorp Oud-Caberg. Vele huisjes ademen nog de sfeer uit van het einde van de 19de eeuw, begin van de 20ste eeuw. De Heilig Hart van Jezuskerk werd in 1877 ingezegend. Het is 'n Rooms-Katholieke kerk.
Terugkeren deed ik via de straat met de toepasselijke naam "Lanakerweg". Aan de veldkapel ging ik rechtsaf en daar begon in feite de grootste ellende. Nu ellende ..., ik wist dat het daar niet al te proper was, en zoals gezegd, ... het hoort erbij, geen probleem voor mij. Via de oude spoorbrug en de Grensstraat was ik rap terug in Smeermaas.
En mijn schoenen, jullie zien het, vuil ... maar ze brengen mij al 20 jaar overal heen. Dat was het weer, 'n mooie twee-daagse, vandaag 'n flinke wandeling, gisteren 'n schitterende fietstocht.
Waw, hier zit 'n tevreden mens. Vandaag fietste ik met mijn stadsfiets bijna 56 km. tegen 'n tempo van +/- 20,4 km/uur en dat op 'n toch niet al te mooie dag. Ik had natuurlijk wel mijn voorzorgen genomen, ik wist dat de wind uit zw-richting kwam en ik ben dan vertrokken langs de Zuid-Willemsvaart met wind in de rug. Bij het terugkomen nam ik vooral de route doorheen het bos, waardoor ik omzeggens geen last had van de tegenwind.
Ik vertrok dus via het kasteel van Rekem langs de Zuid-Willemsvaart. Eerst kom je op grondgebied van Eisden om vervolgens op de site van Beau Séjour uit te komen. Het hotel aldaar werd in 1906 gebouwd door brugwachter Houben. Het is het oudste toeristenhotel van Limburg en er zijn 20 kamers. Het water aan het hotel is 'n oude kanaalarm. Café de Oude brug ernaast is 'n voormalige langgevelhoeve en ligt pal naast het hotel. Beau Séjour is ook bekend omwillende van het gelijknamige tv-programma op Eén in 2017 en op de Nederl. tv in 2021.
Iets verderop fietste ik de via 'n fietsbrug het kanaal over om verder te trekken op het oude kolenspoor Maaseik-As. In Dilsen zag ik onder 'n brug, prachtige muurschilderingen. In As aan het station ging ik linksop om even verderop, de route rechts naar Wiemesmeer-Zutendaal te nemen. Daar heb ik wat zitten te klooien wegens wegeniswerken. Eenmaal terug op de juiste route, keerde ik terug via Zutendaal, Eigenbilzen en Gellik.
Nu ik dit verslag aan het maken ben, is het in Lanaken goed aan het regenen. Maar mij kan het niet meer deren, ik maakte 'n mooie fietstocht.
Toen ik vanmorgen omstreeks 10u00 vertrok om te gaan wandelen, was het lichtjes aan het miezeren en toen ik terug thuis kwam, was het nog van dat! Nu houdt mij dat natuurlijk niet tegen om buiten te zijn.
Maar zoals gisteren, was het ook deze voormiddag véél te warm voor de tijd van het jaar. Ik voelde het direct toen ik de krant uit de brievenbus haalde en wat later naar de bakker ging.
Gezien de buienradar aangaf dat het deze namiddag zou gaan regenen - hetgeen het nu effectief aan het doen is - besloot ik om deze voormiddag 'n boswandeling te maken. Ik vertrok via Sparrendal en die paarden aan de bosrand. Het is nu wel oppassen waar je je voeten zet, met al die afgevallen bladeren zie je die zompige ondergrond niet, je zou zomaar je voet in 'n flinke modderpoel zetten. Maar, het houdt mij niet tegen om in het bos te wandelen.
Aan het fietspad Zutendaal - Gellik had ik wat oponthoud, 'n boom was omgevallen en was dwars over het pad terecht gekomen. Nu ken ik iemand op het gemeentehuis die dergelijke gevallen kan oplossen. Ik had nog maar net mijn bericht met foto verstuurd, of er stopte 'n auto met arbeiders die blijkbaar al op de hoogte waren. Ik heb mijn contactpersoon dat dan maar laten weten.
Aan dat bord: "be nice, say hi" maakte ik mij de bedenking dat ik niet veel "hi's" diende uit te spreken, ik was héél alleen in het bos. Op het verbindingspad naar de Smeetsstraat, zag ik dat eenzaam schaap lopen. Normaal lopen daar twee schapen. Als ik dat beest goed bekijk, dan heb ik zo 'n vermoeden dat het schaap ook al 'n tijd niet meer geschoren is. Ik kan mis zijn, maar zijn vacht toonde toch omvangrijk.
Zo, dat was het weer. Seffens nog wat huiselijke taken en straks vergadering voor onze carnavalskrant.
Véél te warm voor de tijd van het jaar en daarbij ook véél te véél wind, dat is zowat 'n korte samenvatting van mijn wandeling deze voormiddag. Niet normaal, ik heb zelfs mijn jas moeten opendoen en mijn pet in de hand moeten nemen.
Maar laten we niet klagen, elders hebben ze wateroverlast of andere extremen. Ik diende vanmorgen eerst wat biljetten te tanken aan de automaat, ja soms wordt er nog betaald met fysiek geld. En vandaar ging het naar de Drie Eikenstraat. Daar ontdekte ik 'n straatnaam waar ik eerder nog nooit van gehoord had - ik kom er nochtans dikwijls genoeg voorbij - de Fratersweg, 'n klein straatje tussen het politiebureau en het rusthuis.
En als je geen specifiek doel hebt om naartoe te wandelen, dan is de keuze "Pietersheim" rap gemaakt. Zoals nog al eens gezegd, de natuur blijft me er boeien, het uitzicht is telkens ietsje anders en je bent er nooit alleen. Vandaag zag ik verschillende ukken met hun loopfietsje door de plassen rijden tot hun groot jolijt, zij het iets minder voor de mama en de papa.
In Pietersheim kun je diverse richtingen uit, ik koos ervoor om via de visvijver en de kinderboerderij terug te keren. Op de Henri Dunantstraat zag ik dat ik nog wat tijd over had, 'n ommetje via de Asbeekweg en de Steenselbergweg kon er nog wel bij.
Dat was weer mijn verslag, straks misschien met mijn eega de plaatselijke horeca sponsoren.
Van in mijn kindertijd ben ik al gefascineerd door kastelen. Ik heb trouwens zelfs 'n heuse verzameling oude postkaarten van vele Belgische kastelen. Ik was en ben niet weg te slaan als ik ergens 'n kasteel tegenkom. Zo was ik vandaag weer 'n beetje 'n toerist in Eijsden aan het plaatselijke kasteel. Het dateert van 1636 en kwam na diverse huwelijken in het bezit van de familie De Geloes. Momenteel woont er 'n nazaat van die familie, Graaf de Liedekerke de Pailhe samen met zijn echtgenote Beatrice Christyn de Ribaucourt. De straat waar het kasteel staat, werd genoemd naar de adelijke familie De Geloes. Je kunt er fijn wandelen rond het kasteel.
Maar om verder te gaan toch even terug naar het begin, deze morgen. Ik diende eerst naar de bakker te gaan om vervolgens huisarrest te hebben omdat mijn echtgenote ging winkelen en we 'n pakje zouden ontvangen, LC123-inkt voor onze printer.
Na het middagmaal kon ik dan vertrekken voor 'n fietstocht. Het was uiteraard niet het plezierigste weer om te fietsen, behoorlijk fris en 'n stevige wind, maar het zou toch verschillende uren droog blijven. En jullie weten, als het kriebelt moet je fietsen. Morgen zou het veel warmer worden volgens onze weermannen- en vrouwen (+ 10°) maar de wind zou dan ook 5 bfr. zijn, tegen 4 bfr. vandaag. En als ik dan mag kiezen, toch liever 'n wind van 4 bfr., dat kan ik nog juist aan.
Ik vertrok via Smeermaas naar Maastricht om daar de Wilhelminabrug over te steken. Vandaar was het in één rechte lijn naar Eijsden. Het kasteel bevindt zich in het oude gedeelte van het dorp. Eens uitgekeken op al dat moois, trok ik verder naar Moelingen om daar opnieuw de Maas over te steken richting het Waalse dorp Lixhe.
Via de sluis van Lanaye en Kanne (daar was ik vandaag om 14u45 trouwens fietser nr. 37) trok ik verder langs het Albertkanaal tot in Briegden. Onderweg was ik vandaag nergens gestopt, 'n pauze had ik wel verdiend en die vond ik in Gellik. Thuis heb ik natuurlijk genoten van die warme douche. En na 'n rijkelijk gevulde tafel, kan ik er weer tegen. Goedenacht allemaal.
Dezer dagen moet je het weer nemen gelijk het komt, het is herfst en dat voel je aan de temperatuur. Het is koud en er staat 'n fikse wind. Maar binnenzitten is aan mij niet besteed. In de voormiddag heb ik mij effe nuttig gemaakt om buiten weer wat bladeren op te ruimen. Na het middagmaal en de afwas, was het dan tijd om de benen te strekken. Het doel van vandaag was Zutendaal-centrum.
Ik vertrok via de Postweg en de Epesiastraat naar de Bessemerberg. In het gehucht Besmer, heb je rechts het voormalige Hotel Cops en links was vroeger het Oud-Kantoor. Dat laatste werd gebouwd in 1718 en fungeerde eerst als grens- en tolkantoor maar ook als herberg, winkel en afspanning. Bij het woord afspanning wordt bedoeld dat reizigers er frisse paarden kregen voor hun rijtuigen.
Om niet meer langs de grote weg te moeten wandelen, ging ik links de Bessenstraat in om vervolgens de Mandelseweg doorheen het bos te nemen. De zon scheen rijkelijk en dat kwam goed uit om enkele mooie foto's te nemen. Nu ik dit schrijf, is het verdorie weer aan het regenen.
Via de oude Pastorij en het Nettersheimplein vóór het gemeenthuis, sloot ik mijn wandeling af aan de kerk. Ik had de keuze, ofwel de bus nemen van 14u58 (dat was binnen 5 min.) ofwel die van 15u28 met eerst nog 'n tas koffie in de buurt. Ik koos het eerste en maar goed ook. Het is nog altijd 'n eind wandelen vanaf de bushalte tot thuis.
Deze week heb ik ook de uitslag gekregen van mijn jaarlijkse medische check-up. Ik heb weer voor één jaar 'n groene kaart gekregen, zij het dat - naar mijn persoonlijk aanvoelen - mijn vit. D wat laag uitvallen. Ik ben dus begonnen met 'n dagelijks pilletje om die waarden wat op te krikken. Mannen van 70-plus hebben dit nodig, zeker ook omdat ik in de zomer te weinig vit. D opneem omwille van het feit dat ik mij altijd goed insmeer met zonnebrandcrème.
Om af te sluiten, 'n goed weekend iedereen en hopelijk hebben de andere provincies wat meer geluk met het weer, nu regent het stevig.
Het plan was om vandaag te gaan winkelen in Maastricht. De enige voorwaarde was dat het droog bleef (lees: geen sneeuw die eventueel was blijven liggen en geen verse sneeuw of regen). En ja, aan die voorwaarde werd voldaan. Toen we vanmorgen opstonden zag alles er netjes uit, geen sneeuw te bespeuren, geen regen en de buienradar gaf ook groen licht voor de rest van de dag.
Nadat ik brood had gekocht en de jarige vrienden op facebook had gefeliciteerd, konden wij vertrekken. Het is toch 'n gemak als je om het half uur 'n bus hebt naar Maastricht, ofwel de 45 komende van Hasselt via Genk, ofwel de 63 komende van Maaseik.
Meestal proberen wij altijd lokaal te kopen, in Lanaken zelf, maar sommige zaken vind je enkel in 'n grotere stad. Het was dus winkel in en winkel uit.
Bijkomend aan onze wandeling, was het zoeken naar struikelstenen. De volledige hierover info vind je op deze website: https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_Stolpersteine_in_Maastricht. Deze stenen zijn geplaatst op locaties waar slachtoffers van het Nazi-Regime werden weggevoerd. In de volgende weken en maanden moet ik nog eens verder op zoek gaan naar deze stenen.
Verder zijn we weer wat ideeën gaan opdoen in de Boekenkerk. We zijn beiden nogal geïnteresseerd in Scandinavische schrijvers. De tas koffie was er ook lekker. Ook lekker was ons middagmaal op het O.L.Vrouweplein. We kennen daar 'n goede bistro waar het eten nog nooit is tegengevallen. Vandaag vond ik daar nog 'n lekker niet-alcoholis biertje, La Trappe Epos.
Verder heb ik deze avond niet meer de behoefte om nog de deur uit te gaan voor 'n wandeling. Misschien dat ik wel nog even naar de bib fiets want mijn lidmaatschap is per 31/10 vervallen. 5,00 euro kost mij de verlenging met één jaar.
Wat was me dat allemaal, gisteren heeft het zo goed als de hele dag geregend en deze voormiddag en middag, heeft het bij vlagen, goed gesneeuwd. Het was dus geen weer om 'n hond door te jagen. Gelukkig bleef die sneeuw niet liggen, daar komt alleen maar narigheid van.
Omstreeks 14u00 werd het uiteindelijk droog en daar hebben we met ons twee van geprofiteerd om even de deur uit te gaan. Er waren wat boodschappen te doen, elders 'n tas koffie drinken en mijn vrouw was het ook beu om zo lang binnen te zitten. Nadien heb ik alleen nog 'n klein ommetje gemaakt.
Ik wandelde naar de sportoase, dan verderdoor richting Gellik via het fietspad om aan de Kounterstraat terug te keren via de Pastoorslindestraat. En dat het goed geregend en gesneeuwd had, dat zag ik aan de Langkeukelbeek en die enorme plas water aan de Kounterstraat.
Terug binnen voelde het toch 'n stuk aangenamer. Dadelijk ga ik verder puzzelen. De goesting is er om door te zetten. Straks kijken we nog naar de laatste aflevering over het Vaticaan met Rik Torfs.
Deze morgen vroeg ik mij af, waar ben je in hemelsnaam mee bezig, zo vroeg al naar de kapper gaan. Ik had uiteraard 'n afspraak om 8u00 en ik moest dus wel op tijd de deur uit. Maar waarom zo 'n vroege afspraak???? Achteraf beschouwd, maar goed dat ik zo vroeg kon vertrekken, het is nadien beginnen te regenen en het ziet er niet naar uit dat het vlug zal stoppen.
Ja waarom zo vroeg, dat heeft uiteraard zijn oorzaak in het feit dat ik op zo 'n dag nog alle kanten op kan met mijn tijdinvulling. Vooral in de lente en de zomer heeft dat zijn nut, zo kan ik nadien nog vertrekken voor 'n langere fietstocht. En nu in de herfst en de winter, ... Eddy, mijn kapper, weet dat ik graag vroeg kom en bij 'n volgende knipbeurt gebruikt hij telkenmale hetzelfde uur.
Veel heb ik dus niet te vertellen over mijn korte wandeling, zij het dat ik nadien nog even 'n brood ben gaan halen bij 'n andere bakker dan gewoonlijk. Dat is het fijne eraan om te kunnen kiezen uit verschillende bakkerszaken, bij de één zijn die broden lekker, bij de ander heb je dan weer andere goede keuzes. In feite hebben we teveel keuzes, vroeger was er wit, zwart en grijs brood. Daar kon je uit kiezen.
Voor de rest van de voormiddag - en nu ook in de namiddag - heb ik mij onledig gehouden met wat te puzzelen. Deze avond heb ik weer vergadering voor onze carnavalskrant, maar dan heb ik gelukkig ene chauffeur. En mijn foto's van vandaag, de eerste twee van deze morgen, de laatste van nu, 13u25.
Als het droog is en er is niet te veel wind, dan moet je fietsen. Dat was toch mijn gedacht van vandaag. Door omstandigheden ben ik de voorbije anderhalve maand, noodgedwongen 'n wandelaar geweest ipv. 'n fietser, ik heb dus nog heel wat fietsachterstand ten opzichte van voorgaande jaren. En als dan de omstandigheden behoorlijk zijn, dan profiteer ik ervan om wat kilometers af te malen.
Natuurlijk is 'n stadsfiets nog iets anders dan 'n koersfiets, zwaarder en wat minder wendbaar. Maar ik verplicht mij tot niks en de stadsfiets is 'n goed alternatief om wat conditie op te bouwen. Ik haalde vandaag toch al 18,1 km/uur. Niet slecht.
Ik vertrok via Zutendaal naar het dorp Wiemesmeer. De Sint Jozefskerk daar is nog van 'n vrij recent bouwjaar. Ze begonnen ermee in 1931. Het is 'n replica van de vervallen kerk van de abdij van Hocht.
Vervolgens fietste ik doorheen Kattevenne, een der toeristische trekpleisters van Genk. Wat verderop in Zutendaal, kwam ik ook door 'n bekende plek, natuurgebied Papendaalheide. Nog zo een door de toeristen gekende plaats, is het kasteel Groenendaal in Waltwilder. Het kasteel bevat nog kernen van de 17de eeuw.
Terugkeren deed ik via 'n mij niet-bekende weg in Hoelbeek. Alle wegen leiden naar Lanaken, dus ik was nieuwsgierig waar ik ging uitkomen. En dat bleek de grote weg Bilzen - Mopertingen te zijn. Ik heb daarom gewoon de grote weg gevolgd tot in Veldwezelt om tenslotte het fietspad in te draaien naar Smeermaas. Zodoende ben ik toch even de grens overgestoken, zij het heel kort.
Thuis heb ik mij lekker verfrist, het was nodig (te veel kledij aan en dus gezweet). Fijne avond verder nog iedereen.
Ontbijten met enkele pannenkoeken, het is eens iets anders. Zoals gewoonlijk had moeder de vrouw gisteren weer veel te veel gebakken met als gevolg dat we vanmorgen het restant hebben weggewerkt. Pas op, dat kan ook smaken zo 'n koude pannenkoek met confituur ertussen.
En dan was het wachten tot de eerste buien waren overgewaaid om naar de bakker te gaan. Ik had veiligheidshalve mijn bestelling gedaan zodat ik het gewoon maar diende af te halen, ergens in de voormiddag.
Een klein ommetje kon er dus nog wel bij. Eerst wandelde ik het centrum in om via de Jan Rosierlaan, rechts naar de sluis en het kanaal te stappen. Via de sportoase en de Pannestraat, kwam ik uiteindelijk toe bij onze bakker. Een vijftal personen waren vóór mij en die hadden allemaal héél véél nodig. Goed voor de bakker en ook goed voor al die hongerige huisgenoten, denk ik dan.
Nu ik dit verslag aan 't maken ben, zie ik dat het buiten niet bijster aangenaam is, het kan nog steeds miezeren of lichtjes regenen. Nu wordt het deze namiddag toch 'n binnen-zit-dag. We gaan gewoon op onze lauweren rusten, 'n boek lezen, naar de koers kijken en wat puzzelen. Ik bent content dat ik gisteren gefietst heb, dat nemen ze mij niet meer af. Gelukkig had gisteren ook de enige echte Sint goed weer. Lanaken liep nog eens vol met vele uitbundige kinderen. Al die foto's kun je volgen op www.fotolink.eu. Ronny verzorgt al jaren elk evenement met zijn foto's. Nog ene fijne zondag iedereen. En o ja, ik zie het juist, ik heb dit jaar al 3 miljoen geregistreerde stappen gezet ....
Het was vandaag eens te meer ene goed gevulde dag. Vanmorgen zag mijn echtgenote dat het winkelbriefje, drie fietstassen groot was. Ik moest dus mee, maar met plezier. Daarna heb ik weer verschillende kruiwagens volgeladen met afgevallen bladeren. De composthoop zal die wel verwerken. En het laatste stukje van de voormiddag heb ik besteed aan 'n nieuwe puzzel die ik aan het maken ben, 2.000 stuks.
In de namiddag heb ik dan mijn stadsfiets ter hand genomen. Volgende week ziet het er niet zo best uit om te fietsen, koud, veel wind en regen. Het moest dus vandaag gebeuren. Ik wilde in Kotem de autostradebrug overfietsen om via Maastricht terug naar huis te komen.
Ik vertrok via Neerharen en Rekem. In dit laatste dorp heb je de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand. Deze dateert van omstreeks 1895 en werd gebouwd op initiatief van Louise Delwaide. Er is wel al in 1544 sprake van 'n kapel op die plek, indertijd was er 'n Kapelbroederschap. Door de jaren werd de kapel herhaaldelijk verwoest en opnieuw opgebouwd.
Via Uikhoven en Kotem was ik rap de grens over, in de gemeente Stein. In Geulle ben ik in het verleden nog al eens gestopt om enkele oude huisjes te fotograferen. Ook die mooie gevelversiering trok mijn aandacht.
En toen kwam het zwaarste stuk van mijn fietstocht, de Hussenberg naar Moorveld, 'n helling van 1,1 km. met 'n max. percentage van iets meer dan 7%. Je moet dus weten dat ik het deed met de stadsfiets, maar aan 'n rustig tempo ging het nog vrij vlot.
De kerk in Moorveld is nog niet zo oud, in gebruik genomen op 19/9/1954. Het dorp hoort trouwens bij Meerssen en heeft ongeveer 475 inwoners. Via dat mooie beeld in Meerssen en enkele huisjes horende bij kasteel Mariënwaard in het gelijknamige buurtschap - horende bij Maaastricht - was het tijd om terug te keren. Vandaag geen stop voor 'n frisse pint of iets dergelijks, de vrouw had pannenkoeken beloofd om 16u00. En ze hebben gesmaakt.
Dat was deze voormiddag letterlijk zo, van het een naar het ander. Je doet wat nodig is en toch heb ik alweer mijn stappen gezet. Op het middaguur vonden wij dat de chef-kok des huizes, een pauze verdiend had. Wij zijn derhalve met ons twee, elders gaan aanschuiven. Lekker eten, aangename omgeving en geen afwas.
Naderhand vond ik het toch nodig om de benen wat in beweging te zetten. Ik vertrok via de wijnwijk en het pleintje De Stichel. Vandaar, eens te meer naar Pietersheim. Je kunt er dagelijks komen en toch zijn de foto's altijd anders.
Via de kinderboerderij, het voedselbos en de padelspelers, keerde ik terug naar de Henri Dunantstraat. Op het ronde punt hebben ze de bevlagging aangepast aan de intrede van de Sint morgen. Mensen, jullie kunnen misschien elders ook de Sint ontvangen, weet dan dat het bij jullie telkens gaat om 'n hulpsint. Bij ons komt de enige echte.
En mijn laatste foto, ik luisterde tijdens het maken van dit verslag naar de muziek van Anoushka Shankar en Patricia Kopatchinskaja met het nummer Raga Piloo. Ik ben al jaren fan van haar vader Ravi Shankar. Hij trad ondermeer op in 1969 op het legendarische festival Woodstock. Voor mij nog steeds het summum van muziek.
Deze morgen was niet het beste moment om buiten te komen. Tot omstreeks het middaguur heeft het gemiezerd. De wil was er wel om bvb. wat bladeren bijeen te rakelen, wat klusjes te doen, ... maar het gezond verstand heeft mij toch binnen gehouden. Jullie hebben het misschien gezien, ik heb dan maar heel wat blogjes vereerd met 'n bezoekje.
Na het middageten zag het er beter uit. Ik heb er nog eens 'n herfstwandeling van gemaakt, ik wandelde deels door het bos, deels over onverharde wegen. Mijn hoge wandelschoenen zijn - volgens mijn vrouw toch - al meer dan 20 jaar oud en doen voor dergelijke wandelpaden nog altijd uitstekend dienst.
Ik trok via het verlengde van de Bosstraat het bos in, richting Gellik. Je komt daar, als je de rode route volgt, langs 'n jachthut. Juist voor de Zilverdennenlaan, maakte ik 'n bocht naar links om het bos buiten te wandelen aan de Berkenlaan. Vandaar ging het via de Boonakkerstraat naar Kompveld. Aan de oude spoorbrug ging ik linksaf, de Louis Paulboonstraat in.
Halverwege deze onverharde straat, ging ik rechtsaf om voorbij de aardbeikwekerij te wandelen. Er zijn nog steeds aardbeien in serre aan het groeien. Voor mij klopt er echter iets niet, aarbeien hebben in mijn hoofd iets met mooi weer en de zomer te maken, niet met de herfst.
De Kiezelweg stak ik over bij bakkerij Nulens, de Roosakkerstraat in, in feite 'n holleweg. Die komt uit op de andere holleweg met verbinding naar de Briegdenstraat.
Terugkeren deed ik via de brug van Briegden, de tunnel onderdoor en langs de sportoase naar huis. Nu nog dit verslag afwerken en dan mijn boek terug ter hand nemen, eentje van Camilla Läckberg. Ik denk dat ik onderhand al haar boeken al gelezen heb.
Uitzonderlijk heb ik vandaag twee activieiten buitenshuis gedaan. In de voormiddag heb ik al gewandeld en hiervan 'n kort verslag gemaakt. In de namiddag wilde ik nog eens de stadsfiets van stal halen. Het was gelukkig opgeklaard, enkele uren eerder was het nog 'n dikke soep. Nee, mijn koersfiets krijgt nog 'n tijdje rust, ik ga beginnen met de stadsfiets om wat conditie op te bouwen. Als je méér dan 'n maand niet meer gefietst hebt, dan voel je dat toch.
Thuis had ik mijn route uitgezet, richting Eben-Emael, de Saint-Pierre over en terug via Lanaye en Maasticht. Ik vertrok in Briegden en nam het jaagpad langs het Albertkanaal. De schapen staan nog steeds te grazen. In Voenhoven hebben ze 'n nieuw bord gezet dat uitleg geeft over de vondsten die gemaakt werden tijdens de graafwerken bij het bouwen van de nieuwe brug.
In Kanne was ik fietser 46 vandaag. Wat verderop ben je dan direct in Wallonië, meer bepaald in de gemeente Eben-Emael. Je fiets eerst 'n stukje doorheen het bos en dan kom je voorbij het fort. Aan nr. 412 van het fietsroutenetwerk, is het dan bergop, de Saint-Pierre over. Ik voelde direct dat de conditie nog wat kan verbeteren. Boven op de helling heb je mooie vergezichten.
Terugkeren deed ik dan via de sluis van Lanaye. Onderweg had ik door het dorp Sint Pieter kunnen rijden, maar die helling daar naar toe, schrikte mij toch af. Ik zag van beneden wel de kerk liggen. In Maastricht ben ik toch ook even gestopt om wat mooie foto's te maken aan de Maas.
Met nog 'n laatste klimmetje over de Sandersweg, was ik rap in Smeermaas. Daar besliste ik om nog 'n kort rondje te maken langsheen de Zuid-Willemsvaart en Neerharen om tenslotte in Lanaken-centrum mij te verwarmen met 'n lekkere cécemel.
Zo, dat ritje heeft mij aangestaan, maar er is nog werk aan de winkel. Toen ik vanuit de Broekstraat dat kort venijnig klimmetje maakte naar het Kerkplein, doorheen de Bodestraat, moest ik in mijn kleinste versnelling op de trappers gaan lopen.
Deze voormiddag had ik wat boodschappen te doen. Ik moest naar de bakker, wat brieven posten en twee nieuw inktpatronen kopen. Het zou dus 'n korte wandeling worden, voor de namiddag had ik 'n fietstocht gepland. Maar omdat de verschillende punten waar ik diende te zijn, wat van mekaar lagen, heb ik toch maar mijn Strava-app opgezet, elke kilometer telt, ha, ha, ha!!! Veel heb ik trouwens tijdens die wandeling niet gezien, het begon met mist en gaandeweg zag je bijna geen hand voor ogen meer.
Die brieven waren rap gepost, maar voor die inktpatronen (2 stuks kleur), daar ving ik bot, niks meer in voorraad. Ze zouden ze bestellen. Voorlopig kan ik dus niet printen.
Daarna mij wat bezig gehouden met 'n schaakpartijtje op de pc. Je kunt het vinden onder https://lichess.org. Ik speelde met wit en de dame die mijn tegenstander schaakmat zette, was 'n gepromoveerde pion.
Mijn activiteit van deze namiddag, vind je onder 'n ander bericht.
Vandaag is er niet zoveel te vertellen, zij het dat ik deze voormiddag van piket was. We hadden iets besteld en dat pakje zou vandaag geleverd worden door Bpost. En gezien mijn halve trouwboek ging winkelen om vervolgens achter het fornuis te gaan postvatten, diende ik op te letten zodat de postbode niet onverrichterzake terug zou vertrekken.
In de namiddag had ik dan het idee om nog eens de bus naar Zutendaal te nemen. Het zou droog blijven zodat ik me daar geen zorgen hoefde over te maken. Ik vertrok daar aan die mooie muurschildering. Vanuit Zutendaal kun je op diverse manieren terugkeren, ik koos voor de route via Eigenbilzen en Gellik.
De Blookbergstraat is momenteel 'n paradijs voor spelende kinderen. Je kunt er ook vertrekken voor diverse plaatselijke wandelingen. En vanuit die straat heb je ook 'n verbinding met de toeristische trekpleister bij uitstek, de Lieteberg.
Ik wandelde via de Broekmolenweg en de Kromme Heiweg naar het Albertkanaal in Eigenbilzen. Dit stuk is 'n onderdeel van het fietsroutenetwerk.
Terugkeren deed ik via de kerk van Gellik en de Kewithstraat. Met een wandeling van 12 km. kan ik best tevreden zijn. Straks ga ik weer vergaderen om onze carnavalskrant weer 'n stukje voller te krijgen met, zoals ze bij ons zeggen, "sjèle zeiver en flauwe keul".
Het was weer ene goed gevulde dag vandaag. Vanmorgen eerst naar de bakker en daarna wat huishoudelijk werk. Daarna heb ik op mijn gsm ChatGPT geïnstalleerd. Ik zag gisteren bij collega Marleen dat zij dat ook gedaan had. Ik was dus nieuwsgierig en wilde dit ook wel downloaden. Dat ging vrij vlot en ik kon al direct enkele vragen stellen aan deze app. Meestal ging dat goed en was het antwoord vrij correct. Maar toen ik bvb. de deelgemeenten van mijn eigen dorp vroeg, ging het systeem toch in de fout. Nu juist, probeerde ik het opnieuw en nu waren wel alle deelgemeenten juist. Het is 'n mooie aanvulling op Wikipedia.
In de namiddag waren dochter en kleinzoon op bezoek. Arne is volop zijn tanden aan 't wisselen maar het weerhoudt hem niet om het koekjesmonster uit te hangen. Zo kwam het dat ik pas omstreeks 15u30 de deur uit kon om wat te wandelen.
Mijn doel was vandaag Gellik, eerst naar Sparrendal via de St. Servaaskerk. Daar ging ik aan de Roelerdreef het bos in. Aan het eerste grote kruispunt sloeg ik linksaf en kwam wat verderop aan 'n splitsing van wegen. Op dat punt haalde ik wat herinneringen op van mijn jeugd. Op die plek legden wij de eed af als nieuwbakken KSA-lid en kregen de versierselen toegereikt van onze leeftijdsgroep. Ik ben er verschillende jaren gewoon lid geweest om naderhand leider te worden van de leeftijdsgroep 13 en 14-jarigen.
Aan de Zilverdennenlaan in Gellik, kwam ik weer tussen de mensen. Via het voormalige klooster wandelde ik het centrum in om in de Oude Hoeve te genieten van 'n lekkere tas koffie. Via de Boonakkerstraat - met zicht op de spoorbrug - en de Kounterstraat bereikte ik de sportoase. Het begon al donker te worden, dat zag ik al achter het college en zeker toen ik thuis aankwam.
En de laatste foto's van de dag, die heb ik overgenomen van facebook. Vanmorgen was er in ons dorp eerst de 11 november-viering in de kerk en daarna de opening van carnaval.
Morgen, de 11de van de 11de begint in Lanaken - en ook op vele andere plaatsen - het nieuwe carnavalsseizoen. Zelf hebben wij - mijn vrouw en ikzelf - 'n heel stapje teruggezet. Waar wij voorheen vanaf de vrijdagavond tem. de woensdagavond op stap gingen, meestal verkleed, ben ik nu enkel nog actief als redactielid van de carnavalskrant. Daarenboven ben ik wel nog altijd aanwezig bij de aankomst van de Blauw Sjuut, de voorstelling van ons gezèt en de receptie van de nieuwe prins. Carnaval wordt in Lanaken trouwens met de paplepel ingegoten bij de kinderen. Vanaf de kleuterschool worden zij al ondergedompeld in het carnavalgebeuren. Voor de kinderen is er ook altijd jaarlijks 'n kinderzitting en kinderoptocht. Ook mijn ouders waren fervente carnavalsvierders. Maar met de jaren, hoeft dat zot gebeuren 's avonds niet meer, we kruipen nu op tijd in bed.
Maar dit terzijde, 'n wandeling kon natuurlijk niet ontbreken. Ik vertrok via de Wijngaardstraat, dé carnavalsstraat van 2024 met twee jeugdprinsen. En dan ging het via de Waterstraat eens te meer naar Pietersheim. Met wat foto's aan het kasteel en de burchtruïne, wandelde ik naar de mooie dreef. Die foto met die eenden en dat groene grachtwater heb ik trouwens ook op facebook gezet. Zoals meestal vergaar ik altijd mooie reacties.
Nadat ik Pietersheim verlaten had, ben ik nog 'n stukje van de rode route gaan volgen, het stuk over de houten vlonder. Als wandelaar ging ik op die vlonder op en neer door het vele water eronder. Maar toen mij die jogger voorbijstak ging die hele constructie ferm tekeer.
En dat het vanmorgen windstil was, dat beweest de vlag van onze buurman. Om het op zijn Lanakers te zeggen, "die boejeerde niet"!
Deze namiddag gaan we vermoedelijk naar de koers kijken, gisteren met de zussen en broers van mijn vrouw - in totaal met zijn dertienen, partners inbegrepen - hadden we al 'n goedgevulde dag. We houden het vandaag rustig.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Ik stond als verdediger in de ploeg, rechtsachter, en 'n sliding meer of minder in het slijk, dat deerde mij in het geheel niet. Als mijn rechtstreekse opponent maar tijdig kon gestopt worden in zijn rush naar het doel. 
Iets verderop kom je dan in het authentiek gebleven kerkdorp Oud-Caberg. Vele huisjes ademen nog de sfeer uit van het einde van de 19de eeuw, begin van de 20ste eeuw. De Heilig Hart van Jezuskerk werd in 1877 ingezegend. Het is 'n Rooms-Katholieke kerk. 
Ik ben Eddy Meuris