|
Op dit eigenste moment dat ik dit aan het typen ben, is de Sint toegekomen in Lanaken. Uiteraard niet de echte Sint want die komt vandaag toe te Antwerpen, wel een van zijn Hulp-Sinten. Maar hij wordt wel met dezelfde egards verwelkomt door onze burgemeester Marino Keulen als zou het de echte Sint zijn. 
Nu ik dit schrijf, moet ik terugdenken aan lang vervlogen tijden toen ik nog als jonge snaak mijn eerste stappen zette in mijn overheidscarrière, eerst bij de Spoorwegen, later bij de Post. Ik was in het begin van de jaren '70 begonnen als bediende bij de spoorwegen en had 'n bureaufunctie te Antwerpen. Dat was nog de tijd van overvloed en doe-maar-op. Toen kregen we nog allemaal ene halve dag verlof omwille van Sinterklaas, op te nemen naar eigen goeddunken. Toen ik dat verlof aanvroeg, vroeg mijn chef of ik nog geloofde in Sinterklaas.  Ik heb toen het verkeerde antwoord gegeven en grijnzend heeft mijn chef dat verlof niet goedgekeurd.  Ik heb het later natuurlijk wel gehad maar deze jongen was toen nog heel naïef. 
Maar goed, ik heb vandaag gewandeld. Het doel was de bank om wat briefjesgeld uit de automaat te halen. Ook bij ons zijn ze de straten al aan 't versieren voor de feestdagen van volgende maand. En de Hulp-Sint wordt verwelkomt op het Kerkplein en ook op het balkon van het gemeentehuis. 
Daarna wandelde ik naar Pietersheim waar ik voorbij de mooiste boom, "de Veldmaarschalk" stapte. Via het brugje ging ik verder naar de mooie dreef waar er vandaag heel wat volk te vinden was. Aan de toegangspilaren, ging ik linksaf tot aan de Neerharenweg. Die weg stak ik over om via het bos nog 'n lus te maken tot aan de Sprokkelstraat. Daar nam ik de rode/blauwe wandelroute voorbij de Heidemolen, de woonst van wijlen Miet. Gelukkig liggen er nu her en der houten vlonders om de schoenen droog te houden. 
Met bijna 10 km. heb ik weer 'n flink eind gewandeld. Ik was tijdig thuis om nog te helpen met het dekken van de tafel. Verder ga ik deze namiddag nog wat bezig zijn met de pc en morgen, ... hopelijk kan ik even buiten zijn. We hebben vanaf het middaguur weer 'n gezellige familiebijeenkomst.
|
Ik ben Eddy Meuris