aantal stappen: 192.853 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 16
aantal fietstochten: 2
Zoeken in blog
17-01-2025
Doorheen de mist.
Amaai, wat is mij dat toch allemaal, ... mist en nog eens mist. Het blijft maar duren. Dan heb ik toch liever dat het 'n paar graadjes kouder is en dat de zon schijnt. Dit weer vrolijk je niet op. Maar geen gezeur, binnen blijven staat niet in mijn woordenboek. Ik heb 'n wandeling gemaakt vanuit Zutendaal-centrum.
Om toch die grijze kleur af en toe eens te kunnen vergeten, heb ik enkele foto's 'n beetje opgevrolijkt door er wat kleur aan toe te voegen. Maar voor de rest zijn het foto's in de mist. Ik vertrok aan de kerk om vervolgens de oude pastorij te passeren. Daarna ging het richting de Lieteberg en de wijk "Broek".
Ik volgde vandaag de nrs. van het fietsroutenetwerk (64-532-62). Aan nr. 532 ga ik doorgaans rechtdoor, richting de brug van Eigenbilzen, deze keer ging ik linksaf, richting Stalken, ook 'n wijk in Zutendaal. Daar staat ook 'n mooie kapel. Aan de buitenkant zou je het niet zeggen, maar binnenin is het 'n fraaie kapel.
Eens ik de grens tussen Zutendaal en Lanaken bereikte, was het gewoon langs de grote weg, rechts terug naar huis. Bovenop de Bessemerberg was het nog steeds zéér mistig. En bijna thuis zag ik die spiegel langs de kant van de weg staan, gratis mee te nemen. Dat deed ik uiteraard niet maar 'n foto maken, dan wilde ik wel. Op dat moment was het -1°, aan 't vriezen dus.
Ik heb juist het weerbericht gezien op tv en je wordt er niet vrolijk van, ook de volgende dagen zou het maar grijs en nevelig blijven. Om 'n fietstocht te kunnen maken zou ik toch graag wat zon willen zien.
Het is gelukkig niet altijd: "zo moeder - zo dochter". Ik heb al verschillende jaren 'n vaste tandarts die ook zorgt voor de mondhygiëne. Maar sinds enkele jaren is haar dochter mee in de zaak gestapt en zij neemt de job van mondhygiëniste op. Het was bij de dochter waar ik vandaag geweest ben voor de jaarlijkse controle (lees: vooral tandsteen verwijderen). Zij is efficiënt in haar taak en met 'n vraag hoe het is en of er problemen zijn, houdt zij verder het stilzwijgen en concentreert zich op haar werk. Helemaal anders is de moeder, zij kwebbelt aan één stuk door. Je ligt daar achterover in de tandartsstoel, je wil wel iets terugzeggen maar dat gaat moeilijk met je bek helemaal opengesperd. Hoe ook, ik ben er weer effe van af.
In de namiddag koos ik voor 'n wandelroute naar Gellik. Het plan was om via de Berenbroekstraat naar het kanaal te wandelen en daarna langs het water terug te keren. Ik vertrok langs de paarden op de Kewithdreef en de oude kapel op de Dorpsstraat. De kapel van O.L.Vrouw-van-Bijstand dateert van omstreeks 1860. Wat verderop richting Eigenbilzen, zag je goed dat er vandaag weer 'n dichte mist hing. Op dat punt was het juist +2°. Juist aan de grens met de naburige gemeente Eigenbilzen, ging ik linksaf, het gehucht Berenbroek in, het kleine deel Van Eigenbilzen aan de andere kant van het kanaal.
Terugkeren deed ik dus langs het kanaal tot aan de Wijerdijk in Gellik. Daar ging ik rechts het kanaal over om dan links naar het jaagpad te gaan, onder de oude spoorbrug door. Onderweg zag ik heel wat joggers. Gezien het toch redelijk frisjes was, ben ik mij ene lekker warme cécemel gaan drinken. Het moet zijn dat ze daar veel houden van de Kerstsfeer, de Kerstman staat nog steeds voor de Kerstboom te blinken. Bijna thuis zag ik dat in 't Hofje de verlichting al volop aan het branden was, nog geen 15u00 op dat moment.
En mijn laatste foto, daar kon ik gisteren niet aan voorbij. In België, maar vooral in Nederland, zijn de fatbikes aan 'n enorme opmars bezig. Maar weet dat onze opa's ook al gebruik maakten van dit voertuig ....!!
Gisterenavond toch nog maar effe doorgezet om mijn puzzel van 2.000 stuks af te krijgen. Dat puzzelen moest allemaal gebeuren tussen de soep en de patatten, met ander woorden, tussen het wandelen - winkelen - bloggen - enz. Nu ging dat op het einde wat vlotter omdat je 'n beter overzicht hebt over de nog resterende stukjes. Met mijn nieuwe ogen en bril, ging dat ook beter. Ik ben er blij mee.
Na wat huiselijke taken in de voormiddag, kon ik mij na het middagmaal weer uitleven in 'n wandeling. Het weer werkte wel niet mee vandaag, bij het ochtendgloren was het grijs en mistig, en dat is zo gebleven, de ganse dag. Ik wilde naar Pietersheim gaan om te kijken of ook daar nog sneeuw lag.
Ik vertrok via het Uilenspiegelpark naar het centrum om daar de Koning Albertlaan te nemen die mij naar mijn beoogde doel zou brengen. Vandaag heb ik wat klimwerk gedaan in de ruïne om eens wat foto's te nemen vanuit 'n ander standpunt. Ik was er niet alleen, verschillende mensen hadden hetzelfde idee om de ruïne te gaan bekijken.
Via het bos stak ik de Neerharenweg over om daar opnieuw het volgende stuk bos in te trekken. Vandaag heb ik mij daar vergist van afslag, de weg die ik nam ging over in 'n modderstrook. Het gevolg was dat ik, om droge schoenen te houden, 'n pad diende aan te houden dat uiteindelijk strandde vóór 'n beek. En die beek moest ik over om niet helemaal terug te moeten. Gelukkig ben ik er over geraakt zonder 'n duik te moeten nemen in het water. Opgepast, niet de beek van de foto.
Zo, al 17u00 voorbij. Met wat oponthoud (kleinzoon op bezoek) toch nog mijn verslag tijdig kunnen maken. Morgen naar de tandarts voor mijn jaarlijkse controle.
Toen ik vanmorgen naar de bakker wandelde, was het -5°, bitter koud dus. In de namiddag tijdens mijn wandeling, was het in Hoeselt +2°, 'n stuk beter dus. Ik had vandaag goesting om nog eens elders te gaan wandelen. Het werd 'n route tussen Bilzen en Alden Biesen en terug.
Ik nam hiervoor de bus van 12u48 en iets na 13u15 kon ik vertrekken aan het station van Bilzen. In Hoeselt aan de holle weg, staat er die Jeugdkapel, gebouwd in 1938. Daarna was het 'n lang stuk doorheen de velden om uiteindelijk toe te komen in Rijkhoven, deelgemeente van Bilzen. Dat oud huis, "bij Martinge Nèle" viel mij direct op. Daarna begon de klim naar Alden Biesen. En ik zeg wel degelijk "klim", ik heb uiteindelijk 102 hoogtemeters gemaakt. Van in de verte zie je het kasteel al liggen.
Maar eerst kom je aan het Apostelhuis, het andere uiteinde van de Maastrichter Allee die dwars door het domein loopt. Opmerkelijk is dat het Apostelhuis op grondgebied van Kleine-Spouwen ligt, ook 'n deelgemeente van Bilzen. Enkele meters verder begint opnieuw Rijkhoven en kom je toe aan het kasteel. Ik heb er al verschillende keren over verteld, ik ga dus vandaag niet opnieuw uitwijden.
Terugkeren deed ik via de Leterweg. Je ziet dat de omgeving heuvelachtig is. De Leterweg is 'n voormalige oude tramlijn. Beneden kom je uit op enkele mooie vijvers. Op dit laatste stuk heb ik toch verschillende keren moet opletten om niet uit te glijden, ijsplekken waren er nog volop.
Dit is in het kort mijn relaas van mijn wandeling. Tot mijn spijt heb ik weer enkele foto's te veel gemaakt, ik heb dus 'n keuze moeten maken. In Bilzen aan het station had ik nog enkele minuten om mijn bus te halen, dat heb ik dan ook maar gedaan en dat verdiende drankje heb ik dan in Lanaken gedronken.
Waw, dat was mijn weertje vandaag, zou dat in de winter maar elke dag zo zijn. We hadden 'n heldere blauwe lucht - geen wolkje te zien - en 'n stralende zon. Daarbovenop was er nauwelijks wind, ideaal wandelweer dus. En laat het nu slechts 2° warm zijn in Lanaken, dat weer vrolijk je toch op, zeker na al die grijze dagen. Het gevolg is dat 'n spreekwoord letterlijk te nemen is, "het smelt als sneeuw voor de zon".
Nochtans had ik met graagte deze morgen in Pietersheim vertoefd. De combinatie van 'n winters landschap, laaghangende mist en de opkomende zon, had mij gegarandeerd mooie foto's opgeleverd. Maar deze jongen was al ingehuurd als (vrijwillige) muilezel bij het boodschappen doen. Even was er nog twijfel of we per fiets zouden gaan of toch maar te voet. Het is het laatste geworden en maar goed ook, onderweg kon mijn echtgenote ei zo na rechtblijven op 'n ijsplek. Om effe te bekomen, zijn we maar eerst 'n tasje koffie gaan drinken.
In de namiddag had ik dan de tijd voor mezelf en kon ik gaan wandelen. Mijn doel was Hocht en terugkeren zou ik via de Industrieweg. Ik vertrok langs de paarden in Pietersheim. Vervolgens aan de brug in Tournebride links af naar het jaagpad langs het kanaal. Eens de sluis in Neerharen voorbij ben je in het gebied van Hocht. Met de zon recht in het gezicht, is het telkens een hele klus om degelijke foto's te maken. En om toch maar de juiste ligging van Hocht nooit meer te vergeten, heb ik het toch nog maar eens opgezocht. Hocht ligt op het grondgebied van Smeermaas, deelgemeente van Lanaken. Niet dus in Neerharen, al is die gemeente vlakbij, en ook niet in Lanaken zelf. Hopelijk heb ik het nu definitief opgeslaan op mijn interne harde schijf.
Zoals gezegd, keerde ik terug via de Industrieweg, de Stationsstraat, de Pannestraat om uiteindelijk op onze straat, die poppen te zien staan aan de school. Nu nog even verder luisteren naar Andrea Bocelli en Sarah Brightman. Fijne avond nog.
Gisteren zijn we per uitzondering nog eens later dan gewoonlijk in ons bed gekropen. We hadden met ons twee gekeken naar 'n meer dan drie uur durende (opgenomen) documentaire over het muzikale leven van Paul Simon. Wie kent er niet de wereldhit "Bridge over troubled water" samen met zijn toenmalige vriend Art Garfunkel. We hebben genoten en ons geen seconde verveeld.
Gezien ik voor vandaag brood en broodjes besteld had, kon ik eerst gaan wandelen. Ik vertrok al iets na 8u00, in alle vroegte dus. Je hebt dan de kans om wat foto's te maken in het halfdonker. Op de Arkstraat zag ik twee sneeuwmannen staan, grappig was dat ze er eentje op zijn kop gezet hebben. De bedoeling van mijn wandeling was om via de Sportoase naar het jaagpad langs het Albertkanaal te gaan. Aan de Sportoase zag ik dat ze de laatste voorbereidingen aan het treffen waren voor de jaarlijkse nieuwjaarsveldloop van Atla.
Aan de Tongersesteenweg ging ik rechtdoor naar de Neergellikerstraat waar ik links de duik naar beneden kon maken. Zo wandelde ik weer eens onder de ijzeren brug door tot aan de brug van Gellik. Terugkeren deed ik via de Boonakkerstraat en de Kewithdreef. In die laatste straat zag ik toch nog enkele paarden staan. De meesten hebben ze binnen op stal gezet.
Uiteindelijk bereikte ik het doel van mijn wandeling, de bakker. Het is altijd plezant om zo goed als lege schappen te zien terwijl toch je bestelling ligt te wachten. Vanmiddag gaan we vermoedelijk naar de koers kijken op tv. De nieuwjaarsreceptie van de gemeente, die laten we links liggen. Ik heb geen behoefte om handjes te moeten geven aan al die politiekers.
Vandaag had ik goesting om 'n stevige winterwandeling te maken. Het was mijn bedoeling om eens naar de Maas te gaan kijken. Sinds gisteren was het het peil weer stevig gezakt, ik wilde gaan kijken of dat nog het geval was.
Ik vertrok doorheen het Uilenspiegelpark. Bij ons in Lanaken ligt er nog heel wat sneeuw. Daarna ging het richting Smeermaas en de Maas. Het eilandje is uiteraard niet te zien, enkel 'n boom steekt nog boven het water uit. Maar wat mij wel verbaasde, dat was 'n groep van 'n 20-tal avonturiers die met raftingboten de Maas wilden afpeddelen. Ik neem aan dat het allemaal getrainde vrouwen en mannen zijn, vermoedelijk 'n activiteit in clubverband. Maar toch, zij liever als ik.
Vooraan in Hochter Bampd kon ik 'n drietal Konikpaarden van kortbij fotograferen. Het is voor het eerst dat ik ze zo kort bij Smeermaas aantrof. De runderen daarentegen zag ik niet tot helemaal op het einde, daar zag ik er ook drie grazen, juist vóór de wildrooster, nog juist binnen het domein.
Terugkeren deed ik via Neerharen. Daar trof ik nog 'n kudde reeën aan. Aan café Mesjeu zag ik dat ik al acht km. op de teller had, tijd dus voor 'n tas koffie en 'n stuk vlaai. Het laatste stuk wandelde ik doorheen de Neerharenweg en langs Domein Zangersheide. Thuis nog het einde van de koers op tv gezien, BK veldrijden voor vrouwen.
Iedereen nog 'n fijne avond en ene inspirerende zondag.
Waw, dat was al effe geleden dat er nog zo 'n hoop sneeuw gevallen is. Het was dus wachten om enerzijds de stoep 'n beetje proper te maken en anderzijds, om op wandel te gaan. In de voormiddag heb ik mij dan maar onledig gehouden met wat puzzelen en het bekijken van sociale media op mijn pc. Vanuit mijn zolderwerkkamer zag ik dat de sneeuw nog steeds bleef vallen. Het was pas rond 13u30 dat ik de schop ter hand kon nemen om 'n wandelpad vrij te maken op onze stoep en die van mijn buurman. Daarna kon ik gaan wandelen.
Het was mijn bedoeling om wat sfeerbeelden te gaan maken in Pietersheim. Ik vertrok via de Heuvelstraat om dan de Maastrichterweg over te steken en via De Merodelaan naar Pieterheim te wandelen. Ik zag al direct dat mij vele voetstappen waren voorgegaan. Het is dan ook de eyecatcher bij uitstek als je wat foto's wenst te nemen.
Uitzonderlijk kon ik doorheen de burchtruïne stappen, ik had zelfs de mogelijkheid om het kasteel vanuit 'n hoger punt te fotograferen. Enkele jaren terug heb ik daar nog eens 'n volledige fotoreportage gemaakt, uitzonderlijk hing er toen ook nog eens 'n dichte mist hetgeen feeërieke beelden opleverden.
Terugkeren deed ik via het kanaal. In het centrum dronk ik mij nog 'n warme chocomelk. Op dit moment is het nog aan het dooien, het is 1° positief. Maar als het vannacht gaat vriezen, kan het wel eens gevaarlijk worden op de wegen. Van fietsen is er dus geen sprake in de eerstvolgende dagen.
Oef, het is gelukt, ik ben vandaag gaan wandelen. Het was het nuttige koppelen aan het aangename. Ik diende naar de apotheek te gaan om te kijken of het product dat al maanden niet meer te krijgen was, opnieuw op voorraad is. En dat bleek het geval, gelukkig.
Ik vertrok mijn wandeling via de Steenselbergweg en de Asbeekweg. Paarden vind je daar altijd. Aan de kapel ging ik linksaf, richting Pietersheim. Ik wandelde eerst doorheen de kinderboerderij en daarna langsheen het kasteel.
Terugkeren deed ik oa. via de Koning Albertlaan, de Putstraat en de Ganzenpoel. En dan in Lanaken-centrum kon ik mijn benodigdheden afhalen bij onze apotheek.
Het was geen verre wandeling, maar alle beetjes helpen. Morgen is er weer 'n nieuwe dag.
Het moest er eens van komen, ik heb vandaag noodgedwongen 'n rustdag ingelast. Vanmorgen moest ik om 8u00 bij de kapper zijn en wat deed het, .... inderdaad, regenen en niet zo 'n klein beetje. Ik had dan wel de paraplu bij, maar toen ik aankwam bij kapper Eddy, was mijn broek toch redelijk nat. Maar goed, mijn haren zijn weer gekortwiekt en ik kan er weer effe mee door.
Nadien heb ik mij bezig gehouden met huiselijke taken. En toen er tijd vrij kwam om te gaan wandelen, begon het opnieuw te regenen. En dat is het blijven doen tot voorbij het avondeten. Nadien had ik geen goesting meer om naar buiten te gaan, de wegen zijn kleddernat, het is donker en het is onaangenaam.
Het mag voor mijn part 'n stuk kouder worden maar dan wel liefst droog. Met al die regen is het waterpeil van de Maas weer gevoelig gestegen. Het waakpeil kwam even in zicht.
Hopelijk is morgen 'n betere dag en kan ik mij weer uitleven bij 'n mooie wandeling.
Ik vond tenslotte nog wat oude postkaartjes op mijn pc.
Ons familiefeest gisteren, is goed verlopen. We zijn weer helemaal bijgepraat en we hebben lekker gegeten. We hebben wel afgesproken om in de toekomst hulp in te roepen van 'n jongere, iemand die ons fysieke ondersteuning kan geven op onze bijeenkomsten, wij zijn per slot allemaal 70+. Ha, ha, ha ....
Intussen zijn in Lanaken de namen van de jeugdprinsen en prins carnaval bekend geraakt. Het valt mij op dat het voor het tweede jaar op rij is dat ze gekozen hebben voor twee jeugdprinsen en dus niet voor ook 'n jeugdprinses. Spelen hier weer persoonlijke belangen 'n rol?
Na opgeruimd te hebben en na de regen van deze voormiddag, ben ik toch even naar buiten getrokken. Ondanks de harde wind kon ik het niet laten 'n wandeling te maken. Maar op sommige momenten stond ik gewoon stil, ik vermoed dan ook dat het 6 bfr. wind was uit het westen. Onder elke boom zag je dood hout liggen. Ik ben dan ook maar niet te lang in de omgeving van de bomen blijven wandelen, eerst doorheen de Sportoase, dan naar het kanaal en de sluis, om tenslotte via de Koning Albertlaan en de Wijngaardstraat terug te keren. En dat het goed waaide zag je aan het water aan de sluis.
Maar voor ik naar huis terugkeerde ben ik nog even 'n bezoekje gaan brengen aan vriend Hubert.
Ik hoop dat niemand schade heeft gehad door die felle wind, ik heb liever dat het koud is met 'n stralend zonnetje. Die wind is voor velen toch maar akelig.
Van geluk gesproken, het is nu hard aan het regenen. Vandaag hebben wij 'n familiefeest en er diende nog van alles geregeld te worden, oa. naar de bakker gaan voor diverse lekkernijen. Het was dus hopen op 'n klein droog moment. Gezien ik te voet ging was het kwestie om zowel 'n paraplu bij te hebben als 'n draagtas met bescherming tegen het vocht. En gelukkig, op wat druppels na, ben ik juist op het goede moment heen en terug geraakt. Maar 'n familiefeest met zulk weer, plezant is het niet. Niet gezeurd, we gaan ons seffens amuseren.
Om het voor jullie, ondanks het slechte weer, ook luchtig te houden, hierbij enkele oude postkaartjes met 'n humoristische ondertoon. En wie het zich aanvraagt, op die kaartjes berusten geen auteursrechten meer.
De eerste keer van 't jaar, 'n bus genomen om elders mijn wandeling te beginnen. Het plan was om in Maastricht te starten. Na eerst wat huiselijke taken gedaan te hebben, vertrok ik na het middagmaal met lijn 45 naar Maastricht, halte station.
Het is altijd fijn om aan het station te vertrekken, dan kom je ook door Wijck, 'n stukje Maastricht aan de andere kant van de Maas. Daar zag ik oa. 'n mooie etalage. Via de voetbrug wandelde ik verder langs de stadswallen en een van de oudste delen van de stad met ondermeer 'n woning met 'n gevelsteen 1682.
Peter de Grote, Tsaar van Rusland, zou in Maastricht geweest zijn in 1717. En de koffie smaakte in de Knijnspiep, iets duurder - 3,10 euro - maar wel met 'n likeurtje en slagroom. Op de Markt was er 'n rommel- en antiekmarkt, je kunt het ook 'n snuisterijenmarkt noemen.
Terugkeren deed ik via die gevelsteen uit 1769 en Smeermaas. De laatste foto's maakte ik juist voor de grens, van de windmolens van Lanaken en 'n zicht op het Uilenspiegelpark in Lanaken.
Zo, ik ben al weer tevreden over mijn wandeling. Morgen zal ik normaal gezien niets kunnen posten. Wij krijgen de familie op bezoek en er is nog heel wat voorbereidend werk.
Op dagen gelijk vandaag kun je mopperen over het weer, te koud, te veel wind, vochtig, onaangenaam, ...enz. Maar als je met die gedachten in je hoofd zit, dan komt er van sporten niks terecht. Ik heb er mij alleszins niks van aangetrokken en ben zoals voorzien, vertrokken met de stadsfiets.
Goed aangekleed kon mij in feite niks gebeuren. De wind zou uit het westen komen, maar mijn tocht leidde mij naar het zuiden en terug naar het noorden. Ik had dus zijwind. Ik vertrok aan de brug van Briegden naar het jaagpad langs het Albertkanaal. In Kanne zag ik dat ik fietser nr. 125 was dit jaar. Vervolgens ging het naar de sluis van Lanaye om in Lixhe (Lieze in 't Vlaams: behoort tot Visé) de Maas over te steken naar Moelingen. En dan ging het 'n stuk doorheen het dorp Eijsden. Het was gewoon nummertjes volgen vandaag, zo kwam ik oa. in Rijckholt aan de Mariakapel. Het is 'n straatdorp horende bij de gemeente Eijsden-Margraten. Tot 1794 was het 'n Rijksbaronie. In 2022 telde Rijckholt 615 inwoners.
Daarna fietste ik doorheen Gronsveld, ondermeer langs de Torenmolen. Van dit type molens vind je er nog slechts vier in heel Nederland. De oudste delen van de molen dateren van 1623.
Terugkeren deed ik via Rothem, de Noorderbrug en de enige helling van vandaag, de Sandersweg. Afsluiten deed ik op het Kerkplein in Lanaken met ene warme cécémel. Voor de rest, tot morgen.
Op mijn Strava-account heb ik de titel "eens goed doorgestapt" gezet. Ik had er vandaag wel eens goesting voor, 'n flinke stap zetten en daarenboven ook 'n stuk door het bos wandelen. Ik wilde naar Gellik gaan.
Onderweg kom je al eens 'n bekend iemand tegen en zeker nu worden er dan wensen uitgedeeld. Ik vertrok doorheen een zo goed als lege Bosstraat. Aan het verlengde van de Smeetsstraat ging ik dan het bos in, het is te zeggen, ik bleef bijna doorlopend wandelen langsheen de bosrand. Alleen korter bij Gellik was het gewoon door het bos. De zon wilde af en toe doorheen de wolken priemen en dat leverde enkele mooie foto's op. Voor de rest was het 'n slijkerige bedoening, meermaals moest ik uitkijken om niet vast te zitten in de modder. Maar ja, 'n beetje avontuur is mijn niet vreemd.
In Gellik zelf wandelde ik via de Zilverdennenlaan naar de Houterstraat. Ik nam de route richting Berenbroek, 'n gehucht van Eigenbilzen. Sinds de aanleg van het Albertkanaal in 1930 ligt dit gehucht volkomen geïsoleerd van het moederdorp Eigenbilzen. Juist aan de grens met Eigenbilzen, ging ik linksaf, de veldweg in naar het kanaal. Daar zag ik dat aan de andere kant van de draad, het gras altijd groener is. Hopelijk kwam dat schaap niet vast te zitten.
Met nog 'n foto van wat paarden en de volle Langkeukelbeek, kon ik terug naar huis. Onderweg moest ik geregeld bijschakelen om tijdig (12u00) aan het middagmaal te geraken. Dat resulteerde in 'n tempo van 6,26 km/uur. Niet slecht om het jaar mee te beginnen.
Onze kinderen en hun gezinnen zijn net de deur uit, tijd om mijn dagelijks verslag neer te pennen. De eerste dag van het jaar is altijd 'n drukke bedoening. Gelukkig hoeven we ons niet meer te verplaatsen en komt onze kroost naar ons toe. Nu zondag hebben we weer gasten, maar daarna mag alles terug in zijn normale plooi vallen.
Gisteren hebben mijn vrouw en ikzelf oudejaarsavond gevierd voor de tv. Met 'n hapje en 'n drankje was het best gezellig. We keken naar Vrede op Aarde, daarna naar 'n opgenomen programma om tenslotte na het vuurwerk, in ons bed te kruipen. Tja dat vuurwerk, zoals aangekondigd was dat strikt verboden in Lanaken. Maar wij hebben toch het idee dat het de laatste jaren zelden zovéél geknald heeft als dit jaaruiteinde. Dat krijg je als je iets verbiedt, dat werkt als 'n rode lap op 'n stier. En het bleef niet beperkt tot 'n korte periode, het bleef knallen, zelfs tot 'n stuk in de nacht werden er nog voetzoekers afgestoken.
Maar zoals de traditie het wil, waren we op 'n vroeg uur al terug uit de veren en kon ik na het ontbijt 'n wandeling maken. Ik vertrok via de Henri Dunantstraat waar op vele plaatsen de Kerstverlichting nog feeërieke beelden opleverde. Achter de kinderboerderij werd reclame gemaakt voor de "Preense Proklamasie" nu zaterdag. De naam van de nieuwe prins-carnaval wordt dan onthuld.
Via Pietersheimbos wandelde ik terug, ondermeer langs de burchtruïne en het kasteel. Tot dan toe had ik slechts enkele verdwaalde resten gezien van het vuurwerk van afgelopen nacht. Ik was me op dat moment nog de bedenking aan het maken dat iedereen goed zijn afval had opgeruimd. Maar, ..... in het centrum op het Kerkplein stond me héél iets anders te wachten, het was er precies of er 'n oorlog was uitgevochten. Heel het plein lag bezaaid met vuurwerkafval, het zag niet uit. Je zou toch denken dat 'n verbod dient nageleefd te worden en dat de politie op zijn minst toch 'n kijkje dient te nemen op de gekende plekken. Op die manier zal het nooit lukken, zéér erg voor alle dieren die weer maar eens werden opgeschrikt. Gewoon de verkoop verbieden, dat is de enige oplossing. Ook in het Uilenspiegelpark lag alles bezaaid met afval. Erg, zéér erg. Gelukkig zag ik onderweg ook nog iets moois. Ik vermoed dat daar veel uren werk ingestoken hebben.
Maar ik kan mij wel druk maken, het zal weinig zoden aan de dijk brengen. Genoeg gemopperd, het was fijn met onze nakomelingen deze namiddag en dat is toch wat telt. Afsluiten doe ik met nog eens mijn cijfers van 2024 onder de loep te nemen. Ik heb weer mijn best gedaan.
Om te beginnen wil ik jullie - trouwe bezoekers - 'n fijn jaaruiteinde wensen en 'n voorspoedig 2025. Gezondheid en helderheid van geest, staan bovenaan het lijstje. Ik hoop jullie allen nog dikwijls te kunnen bezoeken in het nieuwe jaar en ik kijk dan zeker uit naar jullie werkjes, wetentjes, foto's, kijk op de wereld, enz. En voor zij die sporten, geen blessures. En om het niet allemaal te ernstig te maken, er mag gelachen worden.
Om het jaar in schoonheid af te sluiten, ben ik toch even gaan wandelen. Eerst mijn eega vervoegd in het warenhuis om de laatste inkopen te doen voor vanavond. Daarna kon ik even de benen strekken. Ver ben ik niet gegaan, gewoon langs de sluis, de Pannestraat in en terug naar huis. Ik had nog wat huiselijke taken op mijn menu staan en omdat we het deze namiddag met ons twee gezellig willen maken, was het best dat allemaal achter de rug te hebben.
Tot slot wil ik nog even terugkomen op mijn voorbije sportjaar. Op alle gebied ben ik vooruitgegaan ten opzichte van 2023. Jullie kunnen trouwens ook nog de opsplitsing zien tussen wandelen en fietsen (in de linkerkolom). Ondanks het feit dat ik in oktober en november niet heb kunnen fietsen, zag het er dus globaal best uit.
Je hebt zo van die dagen dat het je weinig kan schelen wat voor 'n weer het is. Voor 'n goed begrip, in Lanaken waren de straten nat, het zag grijs en er hing - zonder te miezeren - 'n bepaalde vochtigheid in de lucht. Desondanks ben ik toch op mijn stadsfiets gekropen voor 'n allerlaatste rit in 2024. Ik dacht zo: ofwel ga ik +/- 2u00 wandelen of fietsen, de keuze hing af van het moment.
En de keuze viel op fietsen, door en rond Maastricht. Een degelijk ritje was rap gemaakt, vertrekken via Veldwezelt en terugkeren via Smeermaas. Eens de grens over in Veldwezelt, was ik al rap op het O.L.Vrouweplein in Maastricht. De Basiliek , oftewel Sterre-der-Zee, dateert deels van de 11de, deels van de 12de eeuw.
Van Maastricht ging het naar Meerssen. Ook vandaag kon ik het niet laten enkele muurschilderingen te tonen. Iets verderop was het effe uitkijken om mijn route te kunnen blijven volgen. Een tijd terug had ik daar 'n bordje niet gezien met 'n omweg als gevolg. Vandaag liep het prima. Via het kasteel op Meerssenhoven, één der officiële buurten van Maastricht met slechts 25 inwoners, fietste ik terug richting Itteren. Daar stonden de gallowayrunderen en de konikpaarden, zusterlijk en broederlijk mooi naast mekaar aan de Maas, de runderen links, de paarden rechts. Het waren twee omvangrijke kudde's.
Tot slot ging mijn rit nog door Borgharen om via de Noorderbrug in Maastricht, terug naar huis te fietsen via Smeermaas. Dat was dan mijn allerlaatste fietstocht dit jaar. Ik heb 'n goei 300 km. minder gefietst als verleden jaar, maar dat kwam uiteraard door mijn gedwongen fietspauze in oktober en november.
Beste vriendinnen en vrienden, dag toevallige bezoeker, 2024 loopt op zijn laatste benen. Nog enkele dagen en we kunnen 'n nieuw cijfer schrijven, 2025. Het doet mij denken aan juist 25 jaar geleden toen heel de wereld bezorgd was omtrent de overgang van de 20ste naar de 21ste eeuw. Zouden de pc's nog werken op 1 januari 2000? Als toenmalig kantoorhoofd van het postkantoor Lanaken werd ik toen geacht op die 1ste dag van het jaar, 'n controle te doen van alle pc's in het kantoor. Uiteraard was alles in orde.
Maar dit gezegd zijnde, wens ik iedereen 'n gezond 2025, dat jullie wensen mogen uitkomen. Laten we zoals steeds, positief in het leven staan met 'n lach en 'n traan.
Mijn verslag van vandaag bestaat uitzonderlijk uit twee delen, vooreerst mijn activiteit gisteren met onze kleinzoon en dan mijn wandeling van deze namiddag.
Ja, het is mij gelukt om gisteren toch nog 'n buitenactiviteit te maken. Onze kleinzoon Arne was er al in de voormiddag en je moet hem kunnen bezighouden. In de namiddag had de bomma het lumineuze idee om pannenkoeken te bakken, 'n kleine aansporing voor Arne om zijn speelgoed effe aan de kant te leggen en eerst te profiteren van het relatief goede weer. En of het weer goed was ....!!! De zon scheen volop en dat zag je aan de vele wandelaars.
We trokken met zijn beiden naar het skatepark aan de Sportoase. Daar heeft hij 'n hele tijd op en af gerend, skaten zonder skate .... Bij goed weer zal hij eens terugkomen met zijn skate en onder papa's begeleiding en met de nodige beveiliging, kan hij zich dan eens uitleven. Hij heeft het skatepark nu voor het eerst kunnen verkennen.
Nadien trokken wij nog langs het kanaal en de sluis. Ik heb hem de werking van de sluis uitgelegd. Wat verderop kwamen we nog 'n bevriend koppel tegen, tijd om effe bij te babbelen. En eens thuis konden we aanvallen op de heerlijke pannekoeken. Vier stuks heeft hij achterover geslaan, het moet maar niet zo lekker zijn!
Gisteren is hij tegen 20u30 in bed gekropen en deze morgen was hij pas om 7u30 wakker. Bomma en bompa hebben dus zelf ook goed kunnen slapen. Maar eens zijn mama en papa hem hadden afgehaald en na ons middagmaal, ging mij eega met de benen omhoog en ik trok op wandel naar Gellik.
Ik vertrok langs het college in Sparrendal, dan recht omhoog naar de Bessemerberg om vervolgens via het fietspad Zutendaal - Gellik naar het centrum van Gellik te wandelen. Even heb ik nog overwogen om daar 'n korte pauze te nemen, maar ik was juist goed in beweging en die koffie heb ik thuis gedronken.
Ik wandelde terug via de Neergellikerstraat en de Stationsstraat. Daar nam ik nog 'n foto van 'n woning met 'n verleden. Het gebouw zou dateren van 1859.
Eens thuis herinnerde facebook mij aan de posttarieven van 2019. Recent zag ik de nieuwe tarieven vanaf 2025. Als je vergelijkt kun je alleen maar constateren dat het leven fiks duurder geworden is. Op goed 6 jaar tijd zijn de posttarieven méér dan verdubbeld. Als oud-postchef trekt dat uiteraard altijd mijn aandacht.
Voila, sorry voor het vele leesvoer. Dadelijk ook genieten van de rust.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Maar geen gezeur, binnen blijven staat niet in mijn woordenboek. Ik heb 'n wandeling gemaakt vanuit Zutendaal-centrum. 
Maar voor de rest zijn het foto's in de mist. Ik vertrok aan de kerk om vervolgens de oude pastorij te passeren. Daarna ging het richting de Lieteberg en de wijk "Broek". 
Juist aan de grens met de naburige gemeente Eigenbilzen, ging ik linksaf, het gehucht Berenbroek in, het kleine deel Van Eigenbilzen aan de andere kant van het kanaal. 
Het moet zijn dat ze daar veel houden van de Kerstsfeer, de Kerstman staat nog steeds voor de Kerstboom te blinken. Bijna thuis zag ik dat in 't Hofje de verlichting al volop aan het branden was, nog geen 15u00 op dat moment. 
En om toch maar de juiste ligging van Hocht nooit meer te vergeten, heb ik het toch nog maar eens opgezocht. Hocht ligt op het grondgebied van Smeermaas, deelgemeente van Lanaken. Niet dus in Neerharen, al is die gemeente vlakbij, en ook niet in Lanaken zelf. Hopelijk heb ik het nu definitief opgeslaan op mijn interne harde schijf. 
Ik ben Eddy Meuris