|
Als ik zoals vandaag buiten ben, de zon schijnt, geen wind, blauwe lucht, héél ver kunnen kijken, dan ben ik ene gelukkige mens.  Dat gevoel had ik toch tijdens mijn voormiddagse wandeling. Ik had mijn dag in twee gedeeld, eerst gaan wandelen en in de namiddag wat klusjes doen in de tuin. 
Ik vertrok via de Sportoase naar Briegden om daar de brug over te steken. Dan ging het effe naar links om vervolgens de talud langs het Albertkanaal omhoog te stappen. Eens boven heb je ongerepte natuur, velden, wat paarden in de wei, vergezichten, kortom, alles wat 'n mens nodig heeft om zijn dag goed te maken.  In de verte zie je de kerk van Veldwezelt en gaandeweg ben je er eigenlijk vlakbij. 
Eens de brug in Veldwezelt over, wandelde ik terug via dat mooie fietspad naar Lanaken. Spijtig dat bij de aanleg van dat pad, 'n hond over het verse beton gelopen heeft, je ziet nog steeds de afdruk van zijn pootjes.  Ook hier heb je prachtige vergezichten. Hopelijk krijgt het niemand ooit in zijn kop om daar te bouwen. 
En met dit mooie weer kom je uiteraard weer verschillende bekenden tegen, oud-collega Alice, overbuurman Gilbert en Viviane, dochter van een mijner buurvrouwen.
Ik sprak enkele dagen terug over dat geklop dat we horen vanaf de klok van 7u00. Vandaag heb ik die werktuigen in actie gezien en dan heb je daar uiteraard begrip voor dat die mensen op dergelijke manier moeten werken (met die geluidsoverlast als gevolg).
In de namiddag heb ik dan 'n vijftal catalpaboompjes gesnoeid. Dit jaar waren de uitlopers opmerkelijk korter dan voorgaande jaren. Het werk was dus ook rapper gedaan. Voor de tuiniers onder ons, 'n foto vóór en na. Morgen ga ik vermoedelijk fietsen. Waarheen? Dat lezen jullie dan wel.
|
Ik ben Eddy Meuris