|
Vandaag heb ik mij toch nog eens gewaagd aan 'n voormiddagrit. Ik ben dan wel beperkt in mijn kilometers, de afspraak is dat ik 's middags op tijd thuis ben. Nu had ik wel 'n speling van 'n half uur, om 12u30 diende ik aan tafel te zitten.  Echt vroeg kon ik niet vertrekken, het was nog redelijk fris vanmorgen, hooguit 6°. Maar rond de klok van 8u30 kon ik toch op pad. Mijn banden waren gisteren al nagezien en opgepompt. Maar die opgepompte banden, die heb ik mij wel beklaagd, straks meer hier over.
Ik vertrok zoals steeds in die richting vanuit Briegden en fietste naar Kanne. Eens Kanne buiten begint Wallonië en de gemeente Bassenge. Achtereenvolgens kom je door de volgende deelgemeenten: Eben Emael - Wonck - Bassenge - Roclenge sur/Geer - Boirs - Glons. Het is niet altijd goed uit te maken in welke deelgemeente je je bevindt met het maken van foto's (zie bijgaand kaartje). Op mijn gsm wordt standaard Bassenge aangegeven. Een weetje is dat Bassenge tot 1963 bij Belg. Limburg hoorde en toen Bitsingen genoemd werd. Nu hoort Bassenge bij Luik. Hoe ook, je hebt er prachtige natuur, je moet er al eens over 'n klein brugje, je ziet de olympische ringen enz. Ik kom er graag. 
Eens terug in Limburg fietste ik van Nerem naar Millen waar die Waterburcht staat. De oudste delen stammen nog uit de 12de en 14de eeuw. In 1811 werd de oude donjon gesloopt en fungeerde de restanten van het kasteel als boerderij. Sinds 1972 is de gemeente Riemst eigenaar en is het nu 'n eetcafé.  Wat verderop heb je die mooie Sint-Apolloniakapel in Genoelselderen. Ook in Genoelselderen, het wijnkasteel. Dat is de tweede keer op 'n paar dagen dat ik er voorbij reed.  Die andere kapel zag er binnenin maar rommelig uit.
Het was vandaag 'n fietstocht van voortdurend klimmen en dalen maar de zwaarste strook had ik toch bewaard voor het einde, de Keiberg naar het Apostelhuis, horende bij Alden Biesen. De zwaarste 100 meter heeft 'n stijging van 11% maar er zijn stroken die nog steiler zijn. Het was effe duwen. 
Terugkeren deed ik via Bilzen, Munsterbilzen en Eigenbilzen. Tussendoor kwam ik ook nog voorbij aan het kasteel Groenendaal in Waltwilder. Ik heb er vandaag 'n "non stop rit" van gemaakt, ik wilde uiteraard tijdig thuis zijn en er lag nog haksel- en snoeiwerk op mij te wachten. Ik ben er weer 'n tweetal uur mee bezig geweest. Maar deze klus is weer geklaard.  En waarom hakselen? Wij bezitten geen auto noch rijbewijs, het is dus niet vanzelfsprekend om dergelijk tuinafval afgevoerd te krijgen naar het containerpark. Wij strooien het uit onder bomen en struiken.
Dat was weer mijn verslag. Ik ga dadelijk met 'n boek in de hand met de benen omhoog. En o ja, die opgepompte banden .... Ik ga deze nacht dromen dat ik vandaag in 'n oude trein zat, kedoem - kedoem - kedoem. Het grootste deel van mijn rit fietste ik over betonwegen. Dat zijn allemaal afzonderlijke platen maar die liggen uiteraard niet allemaal even hoog, er is altijd 'n opstaand randje waar je dan met je voorwiel tegen rijdt. Dat heb je dan met goed opgepompte banden. Om horendol van te worden, kedoem - kedoem .... 
|
Ik ben Eddy Meuris