|
Het is vandaag 'n verslag met vertraging, Telenet lag op zijn gat, storingen. Dat kan gebeuren en dan moet je wat geduld hebben. 
Het was vroeg dag deze morgen, om 8u00 zat ik al in de kappersstoel om mijn haar te laten kortwieken. Voor 18,00 euro was ik weer gesteld: knippen - nat maken - föhnen. Daarna was het tijd om mijn moestuin weer op te frissen. Als je de boel 'n beetje bijhoudt, dan ben je binnen de twee uur helemaal rond, onkruid wieden en percelen harken. Het mag weer gezien worden. 
In de namiddag had ik dan goesting om naar Maastricht te wandelen. Ik vertrok via het Uilenstraatje en het Uilenspiegelpark om in Smeermaas aan de brug, rechts af te slaan, het smokkelpad in. Wat verderop kom je dan aan de woonboten. In al die jaren dat ik er kom, zie je zo de boel verloederen. Verschillende boten worden niet of nauwelijks nog onderhouden - of liggen zelfs helemaal leeg - en aan de overkant van het kanaal liggen roestbakken die mijns inziens de laatste twintig jaar geen verf meer hebben gezien. Natuurlijk is dat niet mijn zorg, maar het valt wel op. 
Via die prachtige muurschildering aan de Noorderbrug, wandelde ik verder naar de Markt en het stadhuis. Een straat rechts, de Grote Gracht, is nog een van die oude straten waar woningen nog prachtige versieringen hebben boven de voordeur. Mijn bestemming vandaag was het Vrijthof. Daar heb je twee kerken naast mekaar, de Rooms-Katholieke Sint-Servaaskerk en de Protestantse Sint-Janskerk. In die laatste kerk, die trouwens van de 14de en 15de eeuw is, wilde ik 'n paar foto's maken. Het interieur viel mij al direct tegen. Als je de kerk in zijn geheel ziet, dat komt die imponerend op je over, maar binnenin had ik er meer van verwacht. De kerk is maar povertjes gemeubileerd - op dat afgesloten zaaltje na - en ook het aantal versieringen en ornamenten zijn maar dun gezaaid.
Maar eens terug buiten, kon ik meegenieten van de joelende kermisgangers, vooral die waaghalzen in die rondvliegende bakjes. Voor geen geld zou je mij daar in krijgen.  Het werd zo stilaan tijd om mij naar de bushalte te haasten. Hiervoor nam ik de weg via de Stokstraat, een der sjieke straten van Maastricht. En de bus, ... die kwam omzeggens samen met mij toe aan de halte, ik had geluk. Nog ene fijne avond. 
|
Ik ben Eddy Meuris