De temperatuur viel mee (niet al te warm) en de goesting was er voor 100%, tijd dus voor 'n mooie fietstocht. Het was idd. 'n ideaal weertje, geen tropische temperatuur zoals verwacht voor de volgende dagen en niet al te veel wind. Wat bergjes oprijden was het doel voor vandaag. En waar doe je dat het best, .... in de Voerstreek natuurlijk. 
Ik vertrok in Briegden aan de brug langs het Albertkanaal. In Kanne stak ik het kanaal over om vervolgens naar Lanaye te fietsen. Aan de brug daar zag ik 'n bord staan: fauchage tardif oftewel, late maaibeurt. Via Moelingen en even doorheen 'n stukje van het gehucht Withuis - horende bij Eijsden-Margraten - reed ik verder richting 's-Gravenvoeren. Aan de Sint-Jozefkapel heb je al 'n eerste mooi vergezicht. 
Vervolgens kwam ik in Sint-Martens-Voeren. Daar werkten 'n hele tijd terug ex-collega's Monique - Rik - Tony. Monique en Rik wonen in Sint-Pieters-Voeren en heb hen goed gekend. Ook Tony was 'n goede collega. Daar heb je ook 'n zicht op het viaduct dat door de Duitse bezetter tot stand kwam in WO I. Het eerste spoor kwam klaar in 1917. Tot 1957 was er over dat spoor ook personenvervoer. Nu is het 'n drukke goederenspoorlijn. 
Ook in Remersdael heb je 'n mooi vergezicht. Iets verderop had ik mijn pauze gepland, in Teuven in het voormalig schooltje, nu café Modern. Tot mijn spijt zag ik dat aan de overkant van de weg het gerenommeerde restaurant-café "Moeder de Gans" ook open was. Ik ben er de laatste jaren dikwijls voorbij gefietst en telkens was het dicht. Het zal voor 'n volgende keer zijn. 
Terugkeren deed ik via De Planck en Noorbeek. Daar zag ik 'n pijl hangen van Landgoed Altenbroek. Dat deed mij herinneren aan vele jaren terug toen onze kinderen nog klein waren. Ik vermoed dat het ergens begin de jaren '90 was dat we toen verbleven in de Molenhoeve, horende bij het Domein Altenbroek. We zijn er toen per fiets naar toe gereden - ook de kinderen - en onze bagage werd nagebracht door 'n schoonzus en schoonbroer. In de hoeve was er ooit 'n watermolen. Ik ben dus speciaal effe van mijn route afgeweken om er nog 'n foto te maken. Nadien vroeg ik mijn kinderen of ze de plek nog kenden, en of ze het nog kenden ....! 
Nadien kwam ik nog in Valkenburg waar ik toch al voor de 4de keer dit jaar de Cauberg ben opgereden. Uiteraard hoort daar wat verderop ook de Geulhemmerberg bij. Om mijn mooie rit af te sluiten ben ik nog naar Neerharen gefietst om bij Mesjeu ene lekkere Duvel te drinken, die had ik wel verdiend, zeker na die 830 hoogtemeters en die vijf hellingen met naam. 
Zo, met 'n goed gevoel sluit ik dit verslag weer af. Tot morgen. 

















|