|
Onze Arne was weer 'n nachtje komen logeren. Om 6u45 dook hij bij ons in bed en om 7u15 zaten we aan het ontbijt. En dan moet je dat joch bezig houden. Vandaag had ik het idee hem eens mee te nemen naar Pietersheim, hij was nog nooit binnen in de burchruïne geweest. Het idee dat er vroeger ridders rondgedwaald hebben, dat stond hem wel aan. 
Zo gezegd, zo gedaan. De rugzak had ik meegenomen met daarin enkele regenjasjes, wat drinken en wat koekjes. En dan wilde het weer toch effe tegenstribbelen, we hebben eerst de bui moeten laten overwaaien. Gelukkig konden we even later op pad. Ik liet hem onderweg de plek zien waar ik geboren ben en de woonplaats van mijn zus. 
Eenmaal in Pietersheim zagen we dat de Ibizamarkt er weer was neergestreken. Misschien door het vroege uur konden we er ongestoord binnenwandelen. Maar groot was echter de ontgoocheling toen de hoofdingang van de burchtruïne gesloten was.  Gelukkig voor Arne was er 'n groot sprinkkasteel met hindernissen waar hij zich kon uitleven. 
Om het domein te verlaten koos ik het voetpad via de achterkant van de ruïne. Gelukkig dat ik die weg nam, op verschillende plekken waren er bordjes opgehangen met verwijzing naar het Waterkasteel. De achteringang was wel open en daar hebben we van geprofiteerd. We hebben zowat alle plekjes bezocht die het bezoeken waard zijn. 
Uiteindelijk zijn we verder gewandeld naar de speeltuin waar hij ook even kon ravotten. We kozen als terugweg de Henri Dunantstraat. Op goed 1 km. van thuis begon het flink te regenen. Gelukkig hadden we de regenjasjes bij en zijn we nog redelijk goed thuis aangekomen. Maar met 7,2 km. op de teller, was onze Arne toch volledig uitgeteld.  Tijdens het middagmaal was er geen enkele fut meer te bespeuren. Zijn ouders zullen deze namiddag 'n heel braaf kind hebben. Tot de volgende keer Arne.
|
Lieve groetjes vanwege Annie & Rogier
Ik ben Eddy Meuris