Eindelijk, we konden er aan beginnen, wandelen tijdens de 4-daagse van de Ijzer. Maar voor ik verder ga, eerst 'n beetje duiding over de 4-daagse zelf. Het wordt georganiseerd door defensie en staat open voor militairen en burgers, zowel voor Belgen als buitenlanders. Je kunt kiezen tussen de volgende afstanden: 8 km. - 16 km. - 24 km. - 32 km. De route over de 32 km. is voor ons wat hoog gegrepen, zeker als je dat vier dagen moet doen. Zonder training lukt dat niet. Zelfs de 24 km. zou moeilijk zijn. Daarentegen was de 16 km. zeker haalbaar, ook de volgende dagen. Maar gezien wij in de namiddag wilden gaan fietsen, kozen wij voor de 8 km. 
Het vertrek was aan de Sint-Niklaaskerk. Deze kerk is tijdens WO II in 1940 volledig afgebrand door bombardementen waarna ze opnieuw werd heropgebouwd. De ons op voorhand overgemaakte qr-code dienden wij te laten scannen, bewijs van inschrijving en betaling (28,00 euro p/p). Daarna kregen wij nog 'n wandelkaart van het traject en 'n drinkbus. We konden van start gaan. 
Veelal werd er gewandeld doorheen de duinen waarbij we heel even 'n glimp zagen van de zee. Het was wel bijwijlen in 'n file wandelen, zeker toen we later op de dag hoorden dat er 11.000 wandelaars op pad waren. Deze route was de mooiste van de vier die wij deden. Het viel ons ook op dat er veel kinderen mee opstapten, zelfs kinderen onder de tien jaar. Het gros van de deelnemers waren uiteraard senioren. Het symbool van Oostduinkerke is de "paardenvisser". Van heinde en verre komen de toeristen dit schouwspel bewonderen. Gedurende de wandeling stond het leger ons op verschillende plekken op te wachten om ons te bevoorraden, zij het met 'n banaan, peperkoek, koekjes en water. De organisatie was in één woord: "af".
Zo 'n eerste finish, dat wil je natuurlijk vereeuwigen. Maar als je daarmee begint, dan zijn er nog anderen die jou als 'n ideale fotograaf zien. De persoon die onze foto maakte, dienden wij uiteraard ook van dienst te zijn. Oostduinkerke is ons goed bevallen, temeer omdat ik de plaats zeer goed ken. In het verleden is ons gezin er dikwijls met vakantie geweest en we kenden er natuurlijk iedere steen. 
Na deze wandeling volgde dan 'n nieuwe fietstocht doorheen de streek. Dat kunnen jullie lezen in mijn volgend verslag. 











|