|
Zoals afgesproken was onze werkman vandaag op post. Het was voor 'n klein klusje waar ik zelf niet het nodige materiaal voor had. En gezien dat klusje al in de voormiddag in orde werd gebracht, beschikte ik in de namiddag over de nodige tijd om mij nog eens sportief uit te leven.  De wegen waren droog, het was iets warmer dan de voorbije dagen en de wind was minder strak dan in het begin van de week, ideaal dus om nog eens op mijn fiets te kruipen. 
Ja, dat was al weer effe geleden dat ik nog eens 'n fietstocht had gemaakt. Met dat virus in je lijf, was dat natuurlijk verboden om zware inspanningen te doen. Maar nu, na enkele weken kon het weer, zij het dat ik toch de rem heb opgezet mbt. het aantal gereden kms. 
Enerzijds was het terug conditie opbouwen en anderzijds wilde ik toch terug thuis vóór de duisternis zou invallen. Ik wilde nog eens naar Valkenburg fietsen en onderweg enkele bergjes beklimmen. Via de Noorderbrug in Maastricht, trok ik naar Bemelen om daar een mijner favoriete bergjes op te rijden, de Bemelerberg. Vervolgens reed ik langs de Van Tienhovenmolen in het buurtschap Wolfshuis. De beltmolen is van 1855 en het buurtschap hoort bij Eijsden-Margraten. 
Eens boven op het plateau, reed ik via de Daalhemerweg bergaf naar het centrum van Valkenburg om daar beneden de scherpe bocht naar links te nemen, de Cauberg omhoog. Voor mij is de beste truc om boven te geraken nog steeds "niet naar boven kijken" maar gewoon je voorwiel in 't oog houden.  Op die manier ben je boven voor je het zelf beseft.
Terugkeren deed ik via Berg en Terblijt. Onderweg heb je 'n mooi vergezicht met Maastricht in de achtergrond. Via de kleine grens en de Maas, fietste ik terug naar eigen land. Kijkend op mijn klok zag ik in Smeermaas dat ik nog wat tijd had om thuis te geraken. Zodoende maakte ik nog 'n klein ommetje via Tournebride en Neerharen.
Met goed 47 km. op de teller ben ik best tevreden, zeker als je bekijkt dat het zaterdag al november wordt en de dagen gestaag beginnen te korten. Wanneer 'n volgende fietstocht mogelijk is: dat zal pas de dag zelf beslist worden. Regen, wind en koude zijn uit den boze.
|
Ik ben Eddy Meuris