|
Wie gedacht had dat die klimop in de loop van de nacht, vanzelf naar beneden zou gedonderd zijn, die kwam bedrogen uit. Vanmorgen hing hij nog steeds op halfzeven. Ik ben er dan maar, bij goed zicht, aan begonnen en 'n uur later was de klus geklaard. Nu nog zorgen dat ik de boel met stukken en beetjes kan meegeven aan de groene container. 
In de namiddag had ik zin om 'n kleine fietstocht te maken. Het was gewoon langs de Maas, naar Moelingen en via Eijsden en Maastricht terug. Ik vertrok met mijn stadsfiets aan de brug van Briegden om daar het jaagpad te nemen via Veldwezelt, Vroenhoven tot in Kanne. Als je langs het Albertkanaal rijdt, dan zie je in Kanne op vele plekken grote ingangen in de hellingen langs het water. Zonder gids is dat echter ten strengste af te raden om er op eigen houtje naar binnen te gaan. Het is daar binnen 'n kilometerslang doolhof waar je - zeker weten - bijna altijd zult verdwalen. 
Nu ik weer onder die hangbrug doorrij, stel ik me weer de vraag: "durf ik daaroverheen wandelen"? Wat verderop stak ik de Maas over naar Moelingen, 'n deel van de provincie Limburg. Maar enkele honderden meter verder zat ik weer in Nederland, meer bepaald in het dorp Eijsden. Ik ben daar altijd gecharmeerd door het plaatselijke kasteel. Je kunt daar vrij naar binnen en je kunt er mooie wandelingen maken. Ik zag dat je er ook jam, honing en koekjes kunt kopen. 
Iets verderop passeerde ik de plaatselijke bakker. Zo te zien is hij Hofleverancier, dat kan dus niet slecht zijn hetgeen ze verkopen. Ik heb dus de proef op de som genomen en mij 'n kersenflap gekocht. En inderdaad, die smaakte. 
Ook in Eijsden nam ik nog 'n foto van 'n herdenkingsplaat met 'n verwijzing naar WO II. Meer en meer zie ik dergelijke herinneringsborden in het straatbeeld opduiken. Dat is 'n goede evolutie. 
Zo, met 'n ritje van zo goed als 40 km. is de namiddag weer om. Seffens nog vergadering van onze Bèssemgezèt.
|
Ik ben Eddy Meuris