Eigenlijk hadden we vandaag een tocht gepland langs GR 129 van Beernem tot Lotenhulle, maar toen ik zondag nog even keek of er geen omleidingen waren, stootte ik op de website van De Lijn op informatie over wegenwerken in Lotenhulle. Maar ik ken Lotenhulle niet, en uit de informatie kon ik alleen afleiden dat het wel eens eindeloos zoeken zou kunnen worden naar de vervanghalte(n). Het kaartje maakte me absoluut niet wijzer, zelfs niet na consultatie van Google Maps en met de NGI-kaart op 1:10000 ernaast, en er bleek zelfs een flagrante tegenspraak te zitten tussen de tekst en het kaartje. Je kunt je trouwens afvragen wat de zin is van een kaartje als de in de uitgeschreven info vermelde straatnamen er niet op voorkomen. Alles kan ook te wijten zijn aan een verkeerde of ontoereikende interpretatie, maar we leven in de 21ste eeuw, en dan zoek je de fout niet bij jezelf, maar bij de informatieverstrekker. Uitgesteld dus, de GR129, tot de werken in Lotenhulle afgelopen zijn.

Maar met een tocht in Wéris beschikten we over een waardig alternatief. Wéris is een schattig dorpje, dat vooral bekend is voor zijn dolmens, maar dat voor de rest ook veel weg heeft van een ideale wandelbestemming: mooie bossen, met het langzaam ontluikende groen - de scherpe noordenwind tempert het enthousiasme - mooie vergezichten, en een dorp dat helemaal niet bezweken is onder de toeristische druk, al ligt het aantal gîtes hier erg hoog. Het is niet voor niets één van de mooiste Waalse dorpen, helemaal terecht lijkt me. Omdat Wéris schromelijk verwaarloosd wordt door de TEC, tekenden we een lange aanloop uit, van het station van Barvaux, langs de GR 57, tot het dorpje, waar we het langste circuit van de wandeling Pierres des Légendes volgden. Zo kwamen we uit bij een kleine 11 kilometer, waarvan 60 % over onverharde en dus bij uitstek trage wegen. En ja, we kwamen ook langs de meeste megalieten.

Eigenlijk nog op de aanlooproute langs GR 57: dé dolmen.

Wisselende bewolking…

Meer foto's van de wandeling vind je hier.

De verplaatsing:

Halle - Brussel-Zuid 3708 9:46 9:56 +21 (551)

Brussel-Zuid - Marloie 2110 10:33 12:16 +6 (514)

Marloie - Barvaux 5583 12:30 12:48 +9 (270)

Wéris - Barvaux [10/5] 16:09 16:20 stipt (ab4150, Jonckheere S2000T, Manhay)

Barvaux - Liège-Guillemins 5587 16:48 17:38 +10 (270)

Liège-Guillemins - Brussel-Noord 540 18:00 18:54 stipt (1854 - 11828)

Brussel-Noord - Halle 3689 19:02 19:29 +4 (646)

De commentaar:

Wéris wordt eigenlijk nauwelijks bediend door de bussen van de TEC: er zijn schooldiensten (10/5 en 11/3) en er is ook de locale bus van Durbuy (11a), maar veel kun je daar niet mee aanvangen. De eerste rijden uiteraard alleen maar op schooldagen, een ritje 's morgens en een ritje 's avonds (niet op woensdag, dan worden de boeken al op de middag dichtgeslagen). En de locale bus rijdt alleen op dinsdag, woensdag en zondag, maar die houdt er ook even na de middag mee op . Bijkomend probleem: lijn 11a staat wel vermeld in de lijst met de lijnen van de TEC-Luxemburg, maar is niet terug te vinden in de module met de dienstregelingen, niet als je van het lijnnummer vertrekt, niet als je van de plaatsnaam vertrekt. Ik heb de TEC een kleine maand geleden van deze hiaat op de hoogte gebracht, maar de molens van de TEC malen soms erg langzaam. Je vindt de dienstregeling wél terug op de website van het stadje Durbuy.

We kiezen dus voor een lange aanloop, waarvan we trouwens weten dat die ook wel zal meevallen. Alleen voor de terugreis hopen we gebruik te kunnen maken van de enige rit van lijn 10/5.

Het lijkt al flink fout te lopen in Halle. Er is (nog maar eens !) een geval van agressie geweest in Braine-le-Comte, en daardoor rijdt de IR naar de Luchthaven van 9:46 met 20 minuten vertraging. Het heeft weinig zin om op de voorziene trein te wachten (de IR naar LLN van 10:09), want ongetwijfeld geeft IR3708 zijn vertraging ook door aan de volgende treinen. Deze IR bestaat uit 2 ms 96: de eersteklasafdelingen hangen in het midden aan elkaar geplakt, en dat is altijd een ongunstige constellatie. De meeste reizigers schuiven wel voor naar voren, waar plaats genoeg is, maar enkelen zien toch op tegen de verhuis. Zelfs een oud-leerlinge nestelt zich met haar vriendin in eerste. Ik heb er leren mee leven dat ik er als leraar Nederlands nooit in geslaagd ben om leerlingen behoorlijk te leren omgaan met hun moedertaal, maar blijkbaar heb ik ook op andere vlakken gefaald.

De trein zal beperkt worden tot Brussel-Noord, bijzonder sneu is dat voor wie nu net voor een overstapvrije verbinding naar de Luchthaven gekozen had. Eén troost: ook de leraar Nederlands van de TBG is er niet in geslaagd om zijn leerling behoorlijk Nederlands te leren. Ze doet haar best, schreven we dan eufemistisch onderaan het rapport.

In Brussel-Zuid raakt de IC460 maar niet uit de voeten, zeg maar: weg van spoor 12 waar de IC naar Luxemburg ook zou moeten komen. Railtime houdt het bij een exploitatie-incident. De trein zal uiteindelijk met 18 minuten vertraging vertrekken, en die van ons zal op spoor 11 komen. Die vertrekt zelf met 12 minuten vertraging, maar dat valt niet op het conto van de 460 te schrijven. Railtime maakt gewag van een storing aan de seininrichting. Enfin, het wordt weer uitkijken naar onze aansluiting in Marloie: die is 14 minuten groot, dus voorlopig is er nog niets aan de hand. De eerste ms96 is zo goed als volledig ondergekliederd door de beoefenaars van deze vorm van kleine criminaliteit die zichzelf op deze manier in de schijnwerpers willen zetten. We gaan achteraan zitten, in stel 514, waar het tot Marloie aangenaam rustig zal blijven. De vertraging kalft heel geleidelijk af: Centraal +12, Noord +14 (we gingen door koker 1, en dat bemoeilijkt het binnenrijden), Schuman +14, Luxemburg +13, Ottignies +11, Gembloux +11, Namur +9, Ciney +6. Dat zal ook onze vertraging zijn bij aankomst in Marloie. Ondertussen zijn we ook gewend geraakt aan de stank van oudbakken tabak-as, die door het verluchtingssysteem naar binnen geblazen wordt.

Ruim te vroeg wordt de L naar Herstal aangekondigd. Het is stel 270 dat enkele minuten later het station binnenrijdt. Uit een telefoongesprek kan ik afleiden dat deze trein uit 2 stellen had moeten bestaan, maar de bellende TB geeft door dat hij bij de heenrit tractieproblemen heeft gehad: het tweede stel is in Jemelle achtergebleven.

Een stipte trein is ons nog niet gegund. Onze tegenligger rijdt met vertraging, en het is dus wachten, tien minuten lang. Enkelsporige spoorlijnen: symbool van een treinwezen in verval, uiting van ongeloof in eigen kunnen. Want anders ga je resoluut voor dubbelsporige lijnen, waar je een deftige dienst kunt aanbieden. Zal wel perfect gepast hebben in de geest van het recentste fin du siècle. Maar ondertussen zit men met de gebakken peren.

Voor de terugreis rekenen we toch op de bus. De TEC doet hier zijn uiterste best om het prehistorische karakter van Wéris te bewaren: je vindt hier nog van die oude halteborden die ergens halfweg de vorige eeuw hun intrede hebben gedaan. Ook hier is het ongeloof in eigen kunnen schrijnend. Erger is dat we nauwelijks een idee hebben van waar we op de bus moeten wachten. Er is een halte Rue des Combattants maar daar staat alleen een haltepaal in de voor ons verkeerde richting. We wagen het er toch maar op. De bus komt stipt aan rijden, ik zwaai, maar het lijkt erop dat de bus niet zal stoppen. Ik zwaai nog even, nu nog wat gedecideerder, en de bus vertraagt en stopt toch. De chauffeur lacht ons toe dat hij ons niet gezien had, omdat hij zich concentreerde op een tegenliggende tractor. Maar kom, we kunnen mee naar Barvaux, en naar Bomal en naar Melreux, weet hij ons te vertellen: blijkbaar moet een bus hier veel (alle) verbindingen realiseren. Rendabel zal zelfs dat niet zijn: behalve wij, rijden er nog 3 leerlingen mee…

Het is nu lang wachten in Barvaux: de L naar Marloie is nog niet zo lang geleden vertrokken, en het is wachten op die naar Herstal. Volgens Railtime is die op tijd vertrokken in Marloie, dat ziet er dus goed uit. Maar toch komt stel 270 (weet je nog?) met 5 minuten vertraging aan. Het stel zit dan ook barstensvol: men is er niet in geslaagd om het defecte stel, dat ook vanmiddag al op het appel ontbrak, te vervangen, en dat wreekt zich nu, op het moment dat in Marche de scholen leeggelopen zijn. Dat capaciteitsgebrek zal ook wel de verklaring zijn voor de groeiende vertraging. Wij vinden gelukkig nog een plaatsje, omdat in Barvaux veel jongeren zijn uitgestapt. Onnodig te zeggen dat de eersteklasafdeling voor de rest vol zit. De vertraging neemt verder toe: Bomal +7, Hamoir (waar we op tegenspoor gaan tot Rivage - er wordt een brug geverfd) +8, Comblain-la-Tour +9, Rivage +10. Pas vanaf Hony vermindert de vertraging, maar in Liège klokken we nog altijd af op 8. Het wordt dus geen supersnelle aansluiting met de IC Visé - Brussel-Zuid, maar wel de realistische aansluiting met de IC naar Oostende.

Veel valt er over de rit naar Brussel-Noord niet te vertellen. Vanaf Tienen vertraagt de trein voelbaar: blijkbaar ziet de TB op tegen een al te lange stilstand in Leuven (een niet-roker?), en hij zet zijn trein krek om 17:34 stil langs perron 2. Knap!

Zoals gewoonlijk rijden we onderweg de CR naar Braine-le-Comte voorbij. Als dat al in Nossegem gebeurt, rijdt die met wat vertraging. Vier minuten, blijkt bij vertrek in Brussel-Noord. We zitten in stel 646, waar men de purperen zetelovertrekjes alweer vervangen heeft door het bekende M6-stofje. Ook de glazen scheidingswand tussen de niet-rokersruimte en het rokershok is verwijderd. Opvallend is dat men daardoor een bankje van de niet-rokers zo een 7 à 8 centimeter heeft kunnen verschuiven, getuige de gaten in de vloer. Zo zie je maar, zelfs ongemerkt grijpen de rokers in op het welzijn van de niet-rokers, in casu op hun beenruimte. Om een of andere reden wordt dit geen vlotte rit: wil het stel niet? Heeft de TB een dipje? Is het een regelrechte saboteur? Feit is dat we in Halle nog altijd 4 minuten vertraging hebben.

We hebben vandaag 50 minuten vertraging getotaliseerd, gelukkig zonder erg voor onze planning. Maar het is toch ontiegelijk veel, als je het mij vraagt. Toegegeven, onze eerste trein is het slachtoffer van iets waarop de NMBS onmogelijk vat kan krijgen zonder steuntje van de rest van de samenleving, maar voor de rest zijn ze toch wel grotendeels zelf verantwoordelijk. Net toen ik de indruk kreeg dat het allemaal wat beter ging, krijg je weer zo een dag geserveerd. Het zou niet mogen zijn…

En met dergelijke haltebordjes probeert de TEC een nieuw publiek aan te spreken.