De dagen worden langer en dus worden de vroege vogels in ons ook wakker. De kippen, die elke nacht opnieuw veilig opgesloten blijven om uit de muil van een of ander superactieve vos te blijven, kijken wel verbaasd, als ze al zo vroeg vrijgelaten worden, maar een flinke schep maïs snoert hun de bek. Voor ons staat meer dan 21 km voettocht in de Famenne op het programma, van Wellin naar Vonêche, langs GR 577, en daar kun je maar beter vroeg aan beginnen. Het is een ongelooflijk goed stukje GR, langs een vijftal dorpen die nauwelijks minder rustig zijn dan de lange, meestal onverharde veldwegen die tegen het zacht glooiende landschap opklimmen dan weer afdalen. Het is helder, precies zoals Frank dat beloofd heeft, en dat staat in deze streek garant voor indrukwekkende vergezichten. De TWQ bedraagt 64 %, en dus keren twee wandelaars na het afwerken van hun taak tevreden en verkwikt huiswaarts.

Meer foto's vind je hier:

De verplaatsing:

Halle - Brussel-Zuid 7512 6:57 7:09 +2 (2116 - 53501, op FSR)

Brussel-Zuid - Jemelle 91 7:33 9:23 +3 (2004 - 61 85 1090 227, SBB)

Jemelle - Wellin [29] 9:34 10:02 stipt (ab4576, VDL-Jonckheere 2000, Wellin)

Vonêche - Beauraing [241] 16:23 17:04 +30 (ab 5051-10, Van Hool A600, Pirnay)

Beauraing - Houyet 6088 17:45 17:52 +2 (mw 4167)

Houyet - Jemelle [166a] 18:30 19:10 +6 (ab 5632-29, Mercedes O.405, Transports Penning)

Jemelle - Brussel-Noord 2141 19:38 21:18 +1 (1348 - 61011, op Brussel-Zuid)

Brussel-Noord - Halle 3143 21:21 21:41 stipt (341) 

De commentaar:

Eén van de rustigste P-treinen in Halle is P7512, en bovendien laat die toe om wat marge in te bouwen in Brussel-Zuid. Het is een lange trein met gemoderniseerde M5-rijtuigen waaruit de warmte van de avond voordien nog niet helemaal verdwenen is. Tijdens de avondspits absoluut te mijden, maar vanmorgen is het de ideale trein om ons naar Brussel te brengen, langs de lijnen 96E, 96 en 96A - het komt op geen lijntje aan.

De IC91 komt - zoals dat een internationale trein past - behoorlijk vroeg aan het perron. Enkele Belgische rijtuigen zorgen voor versterking, maar voor ons is de enige mogelijkheid een Zwitsers eersteklasrijtuig, dat helemaal achteraan de trein hangt. Niet dat we daar treurig om zijn, want het is een knap rijtuig, en gezien zijn positie is er geen voortdurend heen-en-weergeloop van kippen en hanen op zoek naar nest of stok. Antimakassars met een overduidelijke 1 erop zorgen er ook voor dat de kans op vergissen onbestaande is. Tot Namur kan de sfeer nog het best omschreven worden als gezellig geroezemoes. Vanaf Namur slaat dat om, wanneer we omsingeld worden door een dozijn heren, van wie de uitrusting varieert van deftig pak tot casual. Ze gebruiken termen als aiguillage, signal, caténaire en dan weet je het wel. Ze zijn er zich onvoldoende van bewust dat hun beste klanten wat rust appreciëren, al valt het alles bij elkaar nog wel mee.

De trein rijdt Brussel-Noord buiten met 5 minuten vertraging, en in Ottignies scoren we al 11 minuten vertraging. Maar de 20'er (en de TB uiteraard) kwijten zich keurig van hun taak, en vanaf dan zie je de vertraging kleiner worden: Gembloux +10, Namur +9, Ciney +5, Marloie +4, Jemelle +3. In Namur wordt de Maasbrug van lijn 162 richting Namur vervangen, maar onze trein ondervindt daar geen hinder van - hinder die blijkbaar wel ingecalculeerd is in de dienstregeling.

In Jemelle komt de bus van lijn 29 meteen in beweging als hij de treinreizigers ziet aankomen. Niet dat hij meteen vertrekt, want de bus van de tegenrit arriveert, en dat noopt tot een babbeltje met de collega. Vier minuten vertraging zijn het resultaat, maar in Wellin zijn die weggesmolten in een zon die al flink haar best doet. In Rochefort is de reisweg aangepast - voor lijn 29 is die van evident naar redelijk complex geëvolueerd, maar dat zal geleidelijk aan wel wennen.

En dan komt de terugrit. Het begint allemaal met een bus die zich vastrijdt in een gigantische verkeersopstopping op alle invalswegen in Beauraing. Blijkbaar is een firma er in de loop van de dag van overtuigd geraakt dat de asfalteringswerken op de N40 nog voor het weekend afgewerkt konden worden, en dat leidt tot improvisatie van jewelste: het zijn zowaar de mannetjes in het geel die het beurtelings verkeer leiden. De tijdelijke verkeerslichten floepen lustig van groen naar geel en rood, maar vanavond spelen ze het verkeersspelletje even niet mee. Hoe dan ook, de file strekt zich op een bepaald moment uit van Pondrôme tot Beauraing, en Beauraing zelf slibt dicht omdat het in de andere richting niet beter gaat. We bereiken de Place Saint-Roch met een half uur vertraging, maar ook alle andere bussen lijken met aanzienlijke vertragingen te rijden. Je waant je in het hart van een grootstad. Toch prijzen we ons gelukkig, want ons oorspronkelijke plan bestond erin om bus 141 naar Gedinne te nemen, met 6 minuten overstaptijd in Gedinne. Dat zou zonder enige twijfel ook een fiasco geworden zijn, en nu konden we dezelfde trein in Beauraing nemen.

En zeggen dat Vonêche en Pondrôme eigenlijk gewoon veel pech gehad hebben. Toen de kaalslag van 1984 doorgevoerd werd, overleefden beide halten die op wonderbaarlijke wijze, maar toen ze enkele jaren later toch dichtgingen, had men de idee van de frequente plaatsvervangende bussen al lang verlaten, en dus bleven beide gemeenten achter zonder echt bruikbaar openbaar vervoer. Nu rijden hier allerlei varianten van de ter ziele gegane lijn 41 die het hele gebied ten westen van lijn 166 bediende, maar die varianten zijn zo functioneel dat ze voor het type gelegenheidsklanten die we zijn nauwelijks bruikbaar zijn. 

L6088 rijdt zo goed als op tijd, maar vanaf Houyet loopt het flagrant fout. We worden op spoor 2 getrokken, tot verbijstering van de reizigers die op spoor 1 staan te wachten, en die dan maar snel de sporen oversteken. Tja, wat moet je doen in zo een geval? Maar dan komt de TBG door de trein met de verbijsterende mededeling dat we niet verder rijden - tiens, is er geen geluidsinstallatie in de motorwagens? Er is een elektriciteitspanne die verder rijden onmogelijk maakt: bussen zullen ons komen ophalen. Via mijn simpele gsm'etje kom ik van railtime te weten dat door een elektriciteitspanne alle verkeer tussen Jambes en Gendron-Celles onmogelijk is. (Gelukkig moet de TBG aan niemand uitleggen waarom een dieselmotorwagen niet verder kan rijden als de elektriciteit uitvalt… Met de botte reactie van drie nietsnutten weet hij zo al duidelijk geen raad.) Enfin, we gaan allemaal braaf voor het station op de bestelde vervangingsbussen wachten.

En dan begint het probleem stilaan hallucinante proporties aan te nemen. Ik probeer nog even bij de TBG of we niet met hem terug kunnen naar Libramont, maar dat zal pas over anderhalf uur kunnen. Terug naar het pleintje voor het station, dus.

Plots komt een bus van lijn 166a Jemelle - Houyet aanrijden. De brave chauffeur neemt de onvergeeflijke maar begrijpelijke beslissing om zijn film te veranderen naar Service Spécial. Onnodig te zeggen dat zowat alle reizigers denken dat dit al de beloofde vervanginsgbus is, maar hij wil gewoon zijn pauze redden. De bus zou om 18:30 terug naar Jemelle moeten rijden, en ons besluit is snel genomen: dat is de oplossing, ook al hebben we op onze Railpass twee lijntjes Beauraing - Halle ingevuld. Enkele andere reizigers volgen ons goede voorbeeld, ook als we betalen voor de rit naar Jemelle, wat me logisch lijkt, even logisch als dat de NMBS ons deze 5 zones ooit terugbetaalt.

Alhoewel, goede voorbeeld? Op een bepaald moment krijgt de motorwagen groen sein richting Dinant, en na enkele minuten vertrekt L6088 ook effectief. Als wat later een duo 13'en ook nog een goederentrein richting Dinant sleept, breekt eerlijk gezegd mijn klomp. En ja hoor, railtime meldt dat het probeem ondertussen is opgelost, en  - je kent het wel - vervolgvertragingen blijven mogelijk. L6088 zal uiteindelijk - LEEG! - met 47 minuten vertraging in Dinant aankomen. Kan iemand me eens uitleggen waarom de TBG zich niet de moeite getroost heeft om de eerder gestrande reizigers terug te roepen naar zijn trein? Terloops, wat een prachtige illustratie van het nut van bemande stations, waarvan de personeelsleden ongetwijfeld beter op de situatie hadden ingespeeld.

Maar wij zitten hoe dan ook ondertussen op de bus van lijn 166a, die na wat discussiëren en het andere gepalaver met een tiental minuten vertraging vertrekt. De chauffeur heeft ondertussen van zijn vriendin vernomen dat heel Dinant zonder stroom zit; de kritische reiziger die even ervoor zijn gal op de NMBS had gespuwd, had nu eigenlijk het schaamrood op de wangen moeten krijgen, maar die reactie is zo compleet out… Het ASTB dat achteraf zal proberen om de hele kwestie te recupereren en zelfs met nieuwe acties dreigde zou zelfs nog een stap verder mogen gaan: in de grond zinken van schaamte lijkt me een valabele suggestie. Maar kom, de bus brengt ons langs een bijzonder schilderachtige route naar Jemelle, ons en een vijftal andere reizigers.

We geraken zonder problemen in Jemelle, en zo veelbewogen onze terugreis tot nog toe was geweest, zo voorspoedig zal de rest verlopen. Als de IC naar Brussel in Jemelle stopt, stap ik meteen naar de TBG's van dienst, en ik val maar meteen met de deur in huis: ik moet u een en ander uitleggen. Ze manen me aan om toch maar in te stappen, en even later kan ik inderdaad het hele geval in geuren en kleuren vertellen. Ze maken er geen problemen over: onze Railpass is inderdaad te goeder trouw ingevuld voor twee ritten Beauraing - Halle en ze begrijpen perfect wat er verkeerd gelopen is, en nog belangrijker: welke handige oplossing ik heb uitgedokterd. Eén van de TBG's zucht nog dat het verkeer op lijn 154 nog maar pas hersteld is, en dat nu dit alweer gebeurt.

Het wordt dus een rustige terugreis in een speciale samenstelling: ondertussen is de I6 uit dit gesleepte stel verdwenen, en maakt een M6 zijn opwachting - enige ontgoocheling - maar alles loopt nu vlot. De WC blijft opvallend lang bezet. Een dame in hoge nood maant de bezetter aan om plaats te ruimen, en even later verschijnt een zwarte. Achteraf horen we dat hij een biljet Barvaux - Liège heeft: hij heeft hier dus geen zaken. Het is een grijsrijder, met een nuance die al enigszins naar zwart neigt. Achteraf zullen we horen dat de TBG hem over de hele kwestie probeert aan te spreken, maar dat hij er voortdurend van onder muist. Voorbij Namur duikt een tweede zwartrijder op: je merkt het zo: schichtig kijken waar de TBG zich bevindt, en dan in functie daarvan een bepaalde richting in de trein uit lopen.

De rit zelf verloopt vlekkeloos. Vanaf Naninne gaat het op tegenspoor, want de Maasbrug in Namur wordt vernieuwd. Ook nu staat de reserve in de dienstregeling garant voor een stipte rit. In Brussel-Noord halen we zelfs nog een onvoorziene aansluiting met IR 3143 die op dit late (?) uur niet meer doorrijdt naar Tournai en Kortrijk, en dus maar uit één break bestaat.

Voor één keer worden we tussen Brussel-Zuid en Halle maar heel even gehinderd door de CR die ons voorafgaat, en we komen dan ook stipt in Halle aan. Nu ja, stipt kun je dit niet noemen: ons oorspronkelijke aankomstuur was 20:12 (met overstap in Brussel-Luxemburg, en dan lijn 26). Uiteindelijk komen we in Halle aan om 21:41, en dat is toch wel fiks later dan voorzien. Benieuwd hoe de NMBS op mijn vraag tot terugbetaling zal reageren. Ik hou jullie op de hoogte!

Terwijl we aan de halte Café Sylva in Vonêche stonden te wachten, kwam deze bus in de tegenrichting aan rijden: ab 5051-12 op lijn 141 naar Graide.

Ja, wie kan uitleggen waarom lijn 9 niet op dit haltebord voorkomt? Dat dit een Luxemburgse lijn is en het haltebord alleen Naamse lijnen vermeldt, kan toch geen verklaring zijn?