De wandeling.
Om een of andere reden liep ik gisteren met de idee rond dat we in het Pajottenland aan het stappen waren, maar alles wel beschouwd is dat natuurlijk fout. Neigem, deelgemeente van Ninove, ligt immers onmiskenbaar in de Dendervallei. Het toont nog maar eens aan dat grenzen vage en lege begrippen zijn, behalve in de hoofden van sommigen die er hun levenstaak van gemaakt hebben om er nieuwe te scheppen of andere te verleggen, en dat laatste niet altijd in figuurlijke betekenissen.
De wandeling zelf verscheen als wandelfiche in Kreo van Vakantiegenoegens in 2002, en ze heet dan ook niet toevallig - zie eerste alinea - Neigem, met zicht op het Pajottenland. Het is een prettige wandeling geworden langs enkele mooie onverharde veldwegen en door het ook zonder lentegroen indrukwekkende Neigembos. De TWQ ligt op 59 %. En het dorp Lieferinge met mooi gerestaureerde kerk is echt een oase van rust. Beken zoals de Grote Molenbeek, de Lavondelbeek en de Prindaalbeek laten hun merktekenen achter in het landschap maar voor echte niveauverschillen moet je natuurlijk in het Neigembos zijn.

Foto's, o.a. van de provinciegrens en van de dubbele halteplaten, vind je hier.

Onverharde veldwegen en dreigende wolkenluchten: het is maart in de Dendervallei, of is dit toch het Pajottenland?

Neigembos ligt echt wel op een stevige heuvelrug. Een lang dalend knuppelpad brengt ons terug naar de laagten van Prindaalbeek en Grote Molenbeek.

Het weer.
Het bleef de hele tijd zwaarbewolkt en even kregen we zelfs een kortstondige hagelbui over ons heen.

De stafkaarten.
30/8N Denderwindeke

Hoe we er geraakten.
Neigem is een dorp langs de N28 en wordt nu toch al enkele jaren bediend door buslijn 153 (Anderlecht) - Drogenbos - Leerbeek - Ninove. We sluiten met onze 155 aan in Halle, eigenlijk de enige plaats waar het wat fout zou kunnen lopen.

Een beetje geschiedenis.
De bediening van Neigem al vroeger ter sprake gekomen in deze blog. Ik verwijs dan ook naar deze bijdrage.

De verbinding.

En wat we beleefden.
Zo erg veel valt er natuurlijk niet te beleven tijdens 4 busritten op een rustig moment van de dag. De bus van lijn 155 geniet van een gerekte dienstregeling, mogelijk om de nasleep van de ochtendspits op te vangen, maar in werkelijkheid is dat zelden nodig. Het is één van die bussen waarvoor je maar beter tijdig aan de halte kunt staan. De Vlaamse ombudsman schijnt trouwens ook regelmatig klachten te krijgen over bussen die te vroeg rijden. De Lijn slaagt er maar niet in om haar chauffeurs in het gelid te laten lopen. Dat ligt in de lijn van een jarenlange traditie van enige nonchalance en plantrekkerij die waarschijnlijk tot de oorsprong van tram- en buslijnen teruggaat.
Lijn 153 volgt in Pepingen nog altijd een lange omlegging. De Lijn heeft op de vertragingen die het gevolg zouden zijn van de omvangrijke en langdurige werken aan de N28 geanticipeerd door de rittijden te verlengen, en dus komen we vrij goed op tijd in Neigem aan. De chauffeur kan zich zelfs veroorloven om een drietal minuten later dan voorzien uit de stelplaats van Leerbeek te vertrekken. Ook dat past perfect in die jarenlange traditie waarvan daarnet sprake.
Neigem Dorp heeft aan deze zijde van de steenweg (de kassei zoals ze hier heet) een dubbel haltebord, één voor de 153 (Vlaams-Brabant) en één voor de belbus van Ninove (Oost-Vlaanderen) en dus ook met 2 haltenummers. Niet dat dit veel uitmaakt: voor belbussen is er toch geen realtime-informatie, wat begrijpelijk is, en dus heb je dat haltenummer van de belbus niet echt nodig.

Eigenaardig genoeg zullen we bij de terugrit merken dat beide lijnen aan de overzijde wel op hetzelfde bord staan. Ik heb het al lang afgeleerd om me over dergelijke toestanden te verbazen, maar ik kan ze wel nog droog registreren. En wie weet is er zelfs geen plausibele verklaring voor.
Met het oog op de scholierendrukte vanaf Halle rijdt deze 153 al met een gelede bus. Het valt me op dat deze bus zelfs tussen Ninove en Leerbeek reizigers mee heeft. Ik zou daar bij de invoering van deze verbinding niet durven voor tekenen hebben. Ook deze bus volgt tussen Pepingen en Halle een omlegging en komt zo op de reisweg van de 164 terecht. Die 164 werd enkele jaren geleden overdag geschrapt, wegens een vermeend gebrek aan belangstelling. Het zou interessant zijn om eens na te gaan hoeveel reizigers de 153 op deze omleggingsweg oppikt die anders met de 164 mee zouden rijden. Overigens, uit het Pajottenland is de vraag ontstaan voor een bediening van het Halse Ziekenhuis met de 153, die daardoor 5 minuten langer onderweg zou zijn. De Lijn staat hier erg weigerachtig tegenover. Ik vraag me af waar al die ondertekenaars zaten toen de 164 in de voor hen interessante uren verdween, want die reed wel elk uur langs het ziekenhuis. Voor De Lijn zou het alleszins een elegante oplossing zijn om elk uur opnieuw een 164 te laten rijden. Dan is de verbinding met het Pajottenland (de vraag lijkt vooral te leven in Gooik) meteen hersteld, zonder dat de reizigers van de 153 er de dupe van zijn.
Opnieuw dankzij de gerekte dienstregeling blijft de vertraging beperkt tot 2 minuten bij aankomst aan de halte Halle Ziekenhuislaan, die niet bediend wordt door de bussen van de lijnen 154 en 155. Maar de halte Demaeghtlaan ligt amper 50 meter verwijderd. Het valt te begrijpen dat de bussen soms eigenaardige manoeuvres uit moesten halen om de halten op de Demaeghtlaan te bedienen en ook nog op te draaien richting Ziekenhuis. Vandaar dat de halte na een tijdje verdween. Voor één keer is men wel erg grondig te werk gegaan, want ook de bussen die niet langs het ziekenhuis rijden, de schoolbussen die Don Bosco en Atheneum bedienen, mogen theoretisch niet meer stoppen aan de halte Ziekenhuislaan en het haltenummer verdween dan ook consequent van de halteborden.
We genieten van een ideale aansluiting met de 155. Ook al door de vele scholieren en het vastlopende verkeer in het voor auto's totaal ongeschikte stadje Halle zullen we 5 minuten later dan voorzien aan onze halte aankomen, en dat is eigenlijk een succes. Meestal is er nog meer vertraging.

De treinlectuur.
Geen treinen en geen lectuur…


Terwijl we onze tijd probeerden te vullen in Neigem, passeerde deze 5699, de Iveco met het hoogste nummer in de stelplaats Leerbeek. Op de achtergrond lees je nog vaag dat hier ooit een herberg In de Spanuit was, maar dat was niet echt de afspanning die me interesseerde: wat had ik graag Bij de smid tegen de huidige uitbaters gezegd dat ik hier nog geweest was als tienjarige knaap met mijn grootvader en Bella, het boerenpaard dat hier beslagen moest worden. Maar het aantal cafés in Neigem is ondertussen gereduceerd tot nul. Op Google Street View is het oude café nog wel open!

Vijf minuten voorziene stelstand in Leerbeek volstaat ruimschoots om deze 5175 - onze bus - te fotograferen.