De wandeling.
We combineren vandaag een rode en een gele wandeling die vertrekt aan het kasteel van Wurfeld, d.w.z. voor ons OV-gebruikers aan de halte Maaseik Wurfeld. De wandelingen vonden we in een box Wandelen in Limburg die 8 streekkaarten bevat, goed voor 2000 km wandelplezier. Het is een onverwacht goede tocht geworden van bijna 13 km met een TWQ van 73%. Dat we door 2 natuurgebieden gingen (Schotshei en Jagersborg) verklaart dat laatste hoge cijfer. We stapten vaak over goede onverharde wegen, nu eens door bos, dan weer door een meer open landschap, waarin beken en sloten een belangrijke rol spelen. Zo belangrijk dat we onderweg zelfs langs 2 bakstenen bruggen kwamen die door het water van de Kleine Beek (of was het het Zwartwater of de Witbeek?) danig ondermijnd waren. Gelukkig moesten we over geen van beide: de eerste was voor drie vierde ingestort, de tweede was minder beschadigd, maar ze waren sowieso allebei verboden.
Foto's en kaartje.

Het Engerhof is vrij gaaf gebleven. Nu nog eens een dekzeil in camouflagekleuren op de kop tikken…

Het weer.
Zwaar bewolkt en tot twee keer toe zelfs het spatje regen van Frank de Boosere, gelukkig zonder enige boosaardigheid.

De stafkaarten.
18/7Z Maaseik - 26/3N Rotem (of 18/7-8 Kinrooi-Maaseik en 26/3-4 Dilsen-Stokkem, voorlopig nog in een oudere versie)

Hoe we er geraakten.
Omdat de halte Maaseik Wurfeld bediend wordt door de lijnen 14 en vooral 302 drong het zich op dat we een van die lijnen zouden gebruiken. Lijn 302 loopt van Geel via Leopoldsburg naar Maaseik en biedt een aantal mogelijkheden, zoals een verbinding via Geel (Halle - Herentals, Herentals - Geel per trein), via Leopoldsburg en zelfs via Maaseik dat we dan vanuit Genk of Hasselt konden bereiken. Zelfs lijn 18a bood overstapmogelijkheden op lijn 302 onderweg, maar uiteindelijk kozen we voor de eenvoudigste oplossing: Halle - Brussel-Zuid, Brussel-Zuid - Hasselt, Hasselt - Leopoldsburg (3 treinen) en dan bus 302. Dat levert een respectabele reistijd op van 3 à 4 uur, vooral door de overstappen, die wel geruststellend ruim waren.

Onze tegenligger wordt uitgevoerd met een gelede bus 2214.

Een beetje geschiedenis.
Ik zou het natuurlijk nog eens kunnen hebben over spoorlijn 21A Hasselt - Maaseik: we kruisten de oude bedding die nu een ruim bemeten fietspad is geworden. Gelukkig zien meer en meer ontwerpers in dat dit geen ideale wandelwegen zijn.

Buslijn 302 is eigenlijk van relatief recente datum. (Hoe ouder je wordt, hoe sneller alles van relatief recente datum wordt…) We vinden lijn 302 voor het eerst terug in het spoorboekje van 22.05.1966 als Antwerpen - Hechtel - Hamont. Het was een van die langeafstandsbuslijnen die de NMBS onderbracht bij de aanvullende buslijnen, waarvan hier reeds meerdere malen sprake is geweest. Vanaf 26.05.1968 veranderde de reisweg: eindpunt was niet langer Hamont maar wel Bree. Het niet denderende aanbod werd op dat ogenblik ook lichtjes uitgebreid, maar dit type buslijnen reed zelden of noiit volgens een gecadanceerde dienstregeling.
Vanaf 22.05.1977 vinden we (alle) buslijnen terug in de busboekjes van de NMVB. De dienstregeling zelf werd niet gewijzigd. Op 29.05.1983 valt een erg late zondagrit weg.
Met de komst van het IC-IR-plan van de spoorwegen wordt ook het busnet hertekend. Lijn 302 verbindt voortaan Geel via Leopoldsburg met Maaseik. De sneldienst verdwijnt, er komt wel een gecadanceerde 2-uurdienst, ook op zaterdag en zondag.
Maar dan gaat het snel bergaf: op 01.07.1991 wordt de zaterdagdienst volledig afgeschaft, op zondagavond blijft één rit rijden, uit Maaseik om 19:15, maar alleen als er op de maandag les gegeven wordt aan de KUL. In 1998 gaat deze rit nog 2 uur vroeger rijden.
De laatste gegevens waarover ik beschik dateren van 30.06.2003. De toestand van 1991 houdt stand.
Tegenwoordig wordt er van maandag tot zaterdag een uurdienst gereden, op zondag rijden nog 5 ritten met een 2-uurinterval. Vermoedelijk is dit de toestand die ontstond met de invoering van de basismobiliteit, al zal het uitdunnen van de zondagdienst waarschijnlijk van recentere datum zijn, toen De Lijn verplicht werd alle vroege en late zondagdiensten af te schaffen.

De verbinding.

En wat we beleefden.
We vertrekken zoals wel vaker met IC 3207 uit Halle, uiteraard omdat dit de eerste trein is waar we met een seniorenbiljet op mogen, maar ook omdat die meestal toelaat onze uitstap enigszins handig te plannen, met een niet al te late terugreis. Die trein is bovendien, zoals vandaag, ook nog vrij regelmatig. De IC 2208 is dat minder. Je vraagt je af waar zo een trein - ondanks stipt vertrek in Gent-Sint-Pieters - toch nog vertraging kan oplopen. Zo staan we toch wel vrij lang stil in Brussel-Zuid, waar we met 6 minuten vertraging vertrekken. In Brussel-Centraal tekenen we al 10 minuten op, in Brussel-Noord nog 8. Dan lijkt het erop dat de vertraging geleidelijk ingelopen zal worden (Aarschot +4, Diest +2) maar dat is zonder Hasselt gerekend. Blijkbaar is het vlot binnenrijden van dit station op dit moment van de dag een onoverkomelijk zware opdracht, zodat we uiteindelijk toch weer met 6 minuten vertraging aankomen. Een probleem is dat niet: de aansluiting met IC 4432 naar Leopoldsburg vormt geen enkel probleem. Deze trein zal wel de hele weg stipt rijden.

In Leopoldsburg staat onverwacht veel volk op de bus te wachten: leerkrachten hebben er hun inburgeringstaak ter harte genomen en daar heeft de bus nemen blijkbaar ook zijn plaatsje in. Terecht. Wij vinden wel nog gemakkelijk een plaatsje voor een busrit die bijna een vol uur zal duren, wat in Vlaanderen toch wel eerder uitzondering dan regel is. Het is knap dat de chauffeur ons na 57 minuten rijden precies op tijd aan de halte Wurfeld kan deponeren.

Voor de terugrit halen we een bus vroeger dan de voorziene. Dat heeft als aangenaam neveneffect dat we nu wel tijd zullen hebben om een bezoekje te brengen aan het stationsbuffet van Leopoldsburg, in het kader van een diepgaande studie van klassieke stationsbuffetten - grapje… De chauffeur van deze bus is er een van de soort die je meteen duidelijk maakt dat je welkom bent in zijn bus. Zo hebben we het graag. Dat we hem hebben kunnen halen heeft te maken met zijn 5 minuten vertraging die we dankzij haltelink hebben zien aankomen. Jammer genoeg zal deze schitterende app op 1 mei ophouden te bestaan. Bedankt, Simon, voor enkele jaren keurige informatie! De dienstregeling van deze bus is net iets ruimer: de vertraging wordt geleidelijk ingelopen en we komen zelfs iets te vroeg aan in Leopoldsburg.

Twee van de drie treinen van de terugrit hebben weer van die vervelende vertragingen tussen 5 en 10 minuten. IC 4417 heeft drie minuten langer dan voorzien stilgestaan in Mol (ontkoppeling?) en is daar vertrokken met 10 minuten vertraging. In Leopoldsburg zijn dat er nog altijd negen, in Hasselt nog acht. En ook IC 2241 die ons naar Brussel moet brengen rijdt met vertraging: ondanks 8 minuten voorziene stilstand vertrekt de trein er met de 7 minuten vertraging waarmee hij is aangekomen. (IC 4440 vertrekt op het moment dat de 2241 aan het perron komt - een uurtje wachten moet verteerbaar zijn voor de treinreiziger. Of dit de stiptheid echt vooruit helpt is een andere kwestie. De helft van onze treinen had vandaag vertraging - veel erger kan het toch niet worden?
Overigens herhaalt het scenario van vanmorgen zich: in Aarschot vertrekt de IC nog met 3 minuten vertraging, maar van voor Schaarbeek wordt er al erg langzaam gereden, zodat we toch nog met 6 minuten vertraging in Brussel-Noord aankomen. Ei zo na missen we dus de aansluiting met IC 1741. Die bestaat uit de ene break 313: de helft van de eersteklasafdeling is verduisterd door graffiti. Maar we komen wel stipt in Halle aan. Ondanks een stiptheidsscore van 50% is onze dag deze keer wel verlopen zoals gepland.

De treinlectuur.
Karl MAY, Winnetou en de goedzoekers. Jeugdsentiment, weet je wel…
Jos PIERREUX, Niets erger dan spijt.

Een scheutje oprisping.
Gelukkig zijn we zo geoefend in het lezen van ondertitels bij Engelse, Duitse, Franse, Zweedse films dat we ook moeiteloos Vlaamse reeksen en films kunnen volgen als we de ondertiteling aanzetten.

Een verkneukelinkske.
Everzwijn dat In Bokrijk een fietser verwondde, was aangeschoten. Dat zou je eerder van de fietser verwachten.

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.

25-02-2019 om 17:57 geschreven door Vic

25-02-2019 om 17:29 geschreven door KB