De wandeling.
De topogids van de Streek-GR Groene Gordel verscheen in 2013. We zijn vandaag begonnen aan onze tweede ronde van deze GR die in een grote lus rond Brussel legt. De verantwoordelijke uitgever is niet langer de vzw Groteroutepaden, maar Toerisme Vlaams-Brabant. Dat wil onder meer zeggen dat de provincie inspraak heeft in de gekozen route - gelukkig maakt geld niet altijd recht wat krom is, want lange rechte stukken kunnen snel gaan vervelen. Zij plaatsten ook de wandelboom in Dworp, die al jaren gevandaliseerd is, maar erger: die ook gewoon op de verkeerde plek staat. (Dat laatste is vooral belangrijk voor de volgers van GR 5, die zonder meer de verkeerde weg ingestuurd worden. Ik heb het al minstens 3 keer gesignaleerd, zonder gevolg.) Maar kom, over de GR dan. Het is een typisch Vlaamse GR, met enkele sublieme stukjes maar ook met onvermijdelijke minder interessante stukken tussen die mooie deeltjes. Erg mooi zijn bijvoorbeeld de omgeving van het scoutskamp La Fresnaye, de door het project rond Land van Teirlinck nog net niet verknoeide tocht langs de Kapittelbeek op weg naar Dworp, de erg mooie vallei van de Molenbeek, en het deel voorbij het station van Sint-Genesius-Rode, met het Visserspad en andere wegen in het verlengde daarvan. Minder fraai is dan weer de doortocht van Sint-Genesius-Rode, die door erg veel beton en bebouwing weinig denderend is. De TWQ van deze dik 16 km lange tocht strandt op 42%, maar sommige van de niet-verharde paden zijn echt de moeite waard.
De topogids begint met zijn beschrijving aan het station van Halle, maar op het kaartje zal je merken dat we eigenlijk aan de Basiliek vertrekken.
Foto's vind je hier. En het kaartje zit onder deze link.

Bekijk eerst deze:

De omgeving rond Herisem is in enkele jaren tijd uitgegroeid tot een belangrijke toeristische trekpleister.

Tussen Rode en de Grote Hut loop je een tijd lang langs een reeks vijvers, waarvan deze in de buurt van het Hof te Landsrode de mooiste zichtbaarste is.

Het weer.
Helder en aangenaam weer - zo een zomerdag die niet stuk kan en ook de mens niet stuk maakt. (De mens is hier lijdend voorwerp.)

De stafkaarten.
31/6Z Halle - 39/2N Tubize - 39/3N Waterloo - 31/7Z Linkebeek. Dat zijn de kaarten op 1:10.000. Dat onze streek topografisch bijzonder ongelukkig ligt, wordt duidelijk als je ziet dat je ook de volgende kaarten op 1:20.000 nodig hebt: 31/5-6, 31/7-8, 39/1-2 en 39/3-4. Dat zijn nog de oude kaarten, het is wachten op de nieuwe versies op 1:25.000.

Hoe we er geraakten.
Voor ons is dit ontegensprekelijk de gemakkelijkste verbinding ooit: bus 155 Anderlecht - Halle passeert op 5 minuten van onze voordeur. Erg veel berekening kon deze keer dus achterwege gelaten worden.

Een beetje geschiedenis.
We hebben vandaag maar één buslijn gebruikt, dus is de keuze snel gemaakt: lijn 155 komt hier op vijf minuten van onze voordeur voorbij.
Tot 26.09.1999 reed deze lijn als UHvan Alsemberg naar Sint-Genesius-Rode Grote Hut via het gehucht Den Hoek dat we ook kennen van de treinhalte. Deze lijn was een uitbreiding van lijn UH Ukkel - Halle. In 1999 besliste De Lijn Vlaams-Brabant om af te stappen van de letterbenamingen en werd overgestapt naar een cijfermatige aanduiding van de buslijnen: UHwerd 155, de bestaande lijnen UH en UB werden respectievelijk 153 en 154, de eerste reed via Alsemberg, de tweede via Beersel naar Halle. De wijziging had voor de dienstregeling nog geen implicaties. Het begrip basismobiliteit was nog een toekomstdroom. Het was wachten tot 01.09.2002: lijn 155 werd een volwaardige lijn die Drogenbos Shopping verbond met het AZ Sint-Maria in Halle. De lijn was qua route en dienstregeling eng verbonden met de 153 en 154: de dienstregelingen worden ook vandaag nog gebundeld in één busboekje.
Aanvankelijk was het nog wachten op een weekendbediening: die kwam er op 01.09.2006. Op zaterdag reed er tussen Essenbeek en Halle al een door de stad gesubsidieerde winkelbus, wat maakte dat Essenbeek nu op zaterdag om het half uur een bus naar Halle kreeg. Tot Halle de gulle subsidies voor de (voor de gebruikers gratis) winkelbus stopzette.
Latere uitbreidingen kwamen er onder de vorm van het doortrekken van lijn 155 tot Anderlecht (Het Rad), overstappunt op de metro, en de invoering van een halfuurdienst, behalve tijdens de vakanties. Op 15.01.2017 werd wel nog stevig geknipt in de zondagsdienst, zoals zowat overal in Vlaanderen. Na één telling werd beslist om de eerste bus een uur later te laten rijden en hem te beperken tot Essenbeek - Halle. Op zondagavond werd zelfs geen rekening meer gehouden met de bezoekuren in het ziekenhuis: de bus stopte meteen 2 uur vroeger. Zielig.
Naar verluidt zou de lijn in haar huidige vorm met de invoering van de basisonbereikbaarheid sneuvelen. Hopelijk zegeviert het gezond verstand: de combinatie van de lijnen 153, 154 en 155 garandeert een erg bruikbare bediening van de zuidelijke Rand. Aan ons zal het alleszins niet liggen: sinds de invoering in 2002 heb ik 6771 ritten gemaakt met de 155 en mijn vrouw scoort ongetwijfeld nog beter.

De verbinding.

En wat we beleefden.
De bus komt 3 minuten te vroeg voorbij en zal ons vijf minuten te vroeg aan de halte Halle Arkenvest deponeren. We hebben de voorbije jaren geleerd om rekening te houden met alles: bussen die een half uur vertraging opgelopen hebben, die helemaal niet komen of die meer dan 10 minuten te vroeg doorkomen. Vijf minuten te vroeg lijkt me nog net door de beugel te kunnen, maar De Lijn zelf hanteert een grens van 3 minuten. Deze rit illustreert vooral de rekbaarheid van onze verbinding met Halle: we moeten een keer voorbij verkeerslichten, die duidelijk prioriteit geven aan de inderdaad erg druk geworden N203a, en voorbij minstens 3 filegevoelige plekken. Maar het is vakantie en dus loopt het vlot. Overigens bedroeg de rittijd van Drogenbos tot Halle in 2002 62 minuten, tegenwoordig is dat 73 minuten voor de snelste ritten.

De bus van de terugrit zal wel met vertraging rijden: 11 minuten om precies te zijn, bij vertrek aan de halte Grote Hut en bij aankomst aan de halte 's-Hertogenbos. De chauffeur rijdt nochtans correct: niet te traag, maar ook niet te snel. Maar zelfs op het gedeelte waarvan ik soms hoor dat er nauwelijks belangstelling voor bestaat, staan bijna aan elke halte reizigers te wachten, terwijl andere uitstappen. Het is onbegrijpelijk dat geruchten de ronde doen dat voor deze lijn geen regelmatige bediening meer weggelegd zou zijn - in het kader van de basisbereikbaarheid. Even onbegrijpelijk is dat de Vlaamse Lijn faciliteitengemeenten als Linkebeek en Sint-Genesius-Rode zou laten vallen - ik zou nooit gedacht hebben dat ik communautaire argumenten zou uitspelen.

Onderweg, op het korte stukje Alsembergsesteenweg dat we moesten volgen, kon ik deze 5694 op lijn 153 fotograferen. De bus wordt ingezet uit de stelplaats Leerbeek.

De treinlectuur.
Uiteraard hebben we ook vandaag geen boeken mee, onze boeken zijn nog altijd even zwaar en onze ritten nog korter.
Ken FOLLETT, Edge of Eternity.
Tom WOLFE, Het vreugdevuur der ijdelheden.

Een scheutje oprisping.
Er komt een nieuwe Zepposfilm, dé reeks uit mijn jeugdjaren. Ik ben alvast benieuwd welk taaltje Zeppos zal brouwen, want destijds werd een onberispelijk Nederlands gesproken door de personages. En weet je wat: wij, kloeke zonen van de buiten, vonden dat niet onnatuurlijk. Als dat onnatuurlijke nu net niet een van de argumenten is om in Vlaamse reeksen uit te pakken met een waardeloos straattaaltje.

Een verkneukelinkske.
Met elke dag onder de 25° zetten we weer een stap op weg naar een mensvriendelijk seizoen zonder hittegolven.

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.