De wandeling.
Vandaag stappen we nog eens langs een wandelnetwerk, en wel dat van de Meetjeslandse Kreken, in de illusie dat we dan helemaal zelf een wandeling uitstippelen. Dat is natuurlijk maar gedeeltelijk waar: we volgen trouw de nummers 69 68 71 27 57 38 37 28 29 30 32 33 34 en die brengen ons van het Mollekot, waar Watervliet (en België) aan Nederland grenst, naar Bassevelde. De lage TWQ van 17% laat al vermoeden dat de uitgestippelde tocht niet over de hele lijn een succes was. Pièce de résistance waren ongetwijfeld de 2 km langs het Leopoldkanaal, met als extra attractie het ten behoeve van de wandelaars op het wandelnetwerk opgetrokken voetveer, maar voor de rest was het vooral een betonnen wandeling. Gelukkig is het landschap in al zijn platheid vrij gaaf en interessant gebleven, wat deze 16 km dan toch nog de moeite waard maakt. Maar wie het niet zo heeft voor lange rechtlijnige stukken, kan beter andere oorden opzoeken. Overigens vonden we ook geen kreken uit de titel op ons pad. Foto's en kaartje.

Watervliet vanaf de oevers van het Leopoldkanaal

Kaprijkestraat, Bassevelde wenkt in de verte

Het weer.
Eerst licht, dan zwaar bewolkt, met soms dreigende luchten, maar het bleef droog. Wel vrij winderig, wat de zomerse temperatuur milderde.

De stafkaarten.
6/5Z Watervliet - 14/1N Bassevelde - 14/1Z Lembeke (die laatste maar voor enkele tientallen meters). Je kunt ook de hort opgaan met de recent uitgebrachte kaarten op 1:25.000, nl. 5/8-6/5 Watervliet (dat is één kaart) en 14/1-2 Assenede.

Hoe we er geraakten.
Het vrij afgelegen mini-gehucht van Watervliet met de intrigerende naam Mollekot is alleen te bereiken met de belbus 195 van het Meetjesland. Het eenvoudigst is dus naar Eeklo te sporen (met overstappen in Brussel-Zuid en Gent-Sint-Pieters) en in Eeklo in de belbus te stappen.
Voor de terugrit uit Bassevelde kunnen we wel gebruik maken van een reguliere lijnbus, nl. de 96 die Zelzate met Eeklo verbindt. Vanuit Eeklo verloopt de terugreis opnieuw via Gent en Brussel.

Een beetje geschiedenis.
Bassevelde is ooit zowel het eindpunt geweest van een tramlijn als een station op de lijn Zelzate - Eeklo - (Gent). Voor de tramlijn en vooral voor de resten van het tramstation verwijs ik naar de site van Onroerend Erfgoed. Voor de spoorlijn is de site van Paul Kevers de aan te spreken bron, maar ook hier kom je ruimschoots aan je trekken.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf niet veel meer gevonden heb dan een fietssnelweg, die onderbroken is in Bassevelde, en een straatnaambord dat naar de vroegere tram verwees. Op die plaats verrezen een aantal vrij recente woningen.

De spoorlijn werd vervangen door bus 55a, die later vernummerd werd tot 96. De bus die de tram verving reed ooit onder film E (tabel 679) Gent - Evergem - Bassevelde, die nu als bus 53 rijdt. Meer dan een schooldienst is die laatste niet meer.

De verbinding.

En wat we beleefden.
Gewoontegetrouw zijn we ruimschoots op tijd voor de S naar Schaarbeek i.p.v. de IC naar Sint-Niklaas. Die laatste nemen we bijna uitsluitend als we naar Jette of verder willen. We krijgen zelfs controle tussen Halle en Brussel. Blijkbaar heeft de NMBS een blik verse treinbegeleiders opengetrokken, want net zoals de laatste keer worden we gecontroleerd door een kersvers exemplaar.
De IC 2828 rijdt met één break en dat is ongetwijfeld minder dan voorzien. Erg veel problemen levert dit niet op. Treinstel 303 maakt op bepaalde plaatsen wel vervelende wiebelende bewegingen. Netjes schrijven is dan wel niet meer van deze tijd, maar hier is het onmogelijk. En met wat onhandige vingers kun je ook geen bericht zonder fouten typen.
De S naar Eeklo is net aangekomen uit Ronse en wordt van 2 motorwagens ontdaan. Alles staat correct aangegeven. We moeten wel een (lege) trein op spoor 1 laten voorgaan, wat tot 3 minuten vertraging leidt. Die vertraging zal geleidelijk oplopen tot 7 minuten bij aankomst in Eeklo, zonder voor de reiziger aanwijsbare reden. Net voor we aankomen krijgen we trouwens excuses te horen van de treinbegeleider omdat er geen controle geweest is - om technische redenen - tussen Gent en Eeklo.
Zowat meteen na aankomst van de trein duikt ook de belbus op. Samen met ons neemt nog een treinreizigster de belbus. Ze zal uitstappen bij de Kruiskenshoeve. Het wordt een erg aangename belbusrit met een bus die niet rammelt en een chauffeur die zich erg klantvriendelijk opstelt. Dat is eens iets anders dan sommige belbusritten waar het de chauffeur soms om te doen lijkt om zijn levering zo snel mogelijk ter plaatse af te kappen. Ook aan het Mollekot staat er een keurig onderhouden bushokje. Later op onze tocht zullen we merken dat alle belbushalten er hier over beschikken. Nu nog hopen dat de belbus over de basisbereikbaarheid geheven kan worden.

De chauffeur kijkt nog even na waar men hem nu verwacht…

De terugrit uit Bassevelde rijdt met wat vertraging, maar de 6 minuten zijn futiel in vergelijking met het kwartier van de bus in de tegenrichting. Mooi is dat er voor beide richtingen in- en uitstappende reizigers zijn. In de bus is het ijskoud; mogelijk heeft de chauffeur zijn airco wat scherper gesteld, want hij heeft ook twee heerschappen mee die zich aan de geur te oordelen sinds de laatste hittegolf niet meer gewassen hebben. En misschien ook al niet meer sinds de voorlaatste. We stappen uit bij de halte Eeklo Overweg, de motorwagen die ons naar Gent brengt staat al te pruttelen.

Opnieuw valt op hoeveel succes deze treintjes hebben in Gent-Dampoort, zowel bij uit- als bij instappers. Deze keer rijden we wel stipt, en dat zal ook IC 415 naar Welkenraedt doen. Ook de IC naar Binche zal met nauwelijks een minuutje vertraging in Halle aankomen.

De treinlectuur.
Ken Follett, Edge of Eternity. (Helemaal uit, de volledige trilogie van een kleine 3000 bladzijden, die begint in Wales op het eind van de negentiende eeuw en eindigt met de verkiezing van Obama in 2008.)
Tom Wolfe, Het vreugdevuur der ijdelheden.

Een scheutje oprisping.
Wanneer gaan ze in onze media eens leren dat een onweer geen storm is. Alleen in het Engels spreken we van thunderstorm, in het Nederlands is dat tot nader order nog altijd een onweer, een onweersbui. Dat volstaat om te beseffen dat er ook hevige rukwinden, geen storm, mogelijk zijn. Tussen haakjes: onze weermannen en -vrouwen weten wel waarover ze spreken.

Een verkneukelinkske.
De zomers van vroeger zijn even terug. I'm singing in the rain, I'm happy again…

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.