21. Dit is wat overblijft van een spoorwegbrug ten zuiden van Sankt-Vith: lijn 163 verbond Sankt-Vith met Gouvy (en Libramont!), maar tegen het einde van de oorlog werd de brug onherstelbaar beschadigd. Het was dan ook afgelopen met de rechtstreekse verbinding Gouvy - Sankt-Vith. Niet dat het veel verschil maakte: na WO II sneuvelden al snel alle reizigersdiensten in de streek. We wandelden in de streek op 07.03.1992.

22. Dezelfde brug, deze keer zonder autocar maar wel met eenzaat.

23. Op onze tocht kwamen we ook bij de tunnel van Lommersweiler. Lommersweiler lag op 2 spoorlijnen die na WO I aan België werden toegewezen en die nooit echt belangrijk werden: lijn 46 Sankt-Vith - Steinebrück - Gerolstein en 47 Sankt-Vith - Troisvierges.

24. Deze tunnel is aan één zijde ontoegankelijk gemaakt, maar blijkbaar net niet genoeg om hem volledig af te sluiten. Jarenlang lesgeven aan pubers en adolescenten leerde me dat dergelijke toestanden precies daardoor erg aantrekkelijk worden.

25. Aan de andere zijde is de tunnel open, maar je geraakt er niet in zonder natte voeten.

26. Reuland. De Pruisen liggen nog altijd op de loer… Gezien het lettertype.

27. Het station ziet er erg patent uit.

28. Vraag me niet waarom ik deze tweede foto nam.

29. Op 08.03.1992 stapten we in Herzele. Het station ziet er al bij al donker uit op deze sombere lentedag.

30. Op 10.04.1992 waren we dan weer in de buurt van Spa, meer bepaald bij de vroegere treinhalte van Marteau. Mr 187 rijdt als L 7162 tussen Eupen en Géronstère, dat toen nog niet Spa-Géronstère heette.