De wandeling.
Toen we ongeveer een jaar geleden van de ene dag op de andere in ons kot moesten/mochten blijven, hebben we onze wandelactiviteiten onverwijld moeten bijsturen. Gelukkig kon dat nog: wij beslisten om van huis uit wanduelingen uit te stippelen in een streek waar we toen al 42 jaar woonden, maar die we altijd al wat stiefmoederlijk behandeld hebben. Natuurlijk kenden we wel wat wegjes in de buurt, maar het kwam er toch in de eerste plaats op aan waardevolle trajecten te ontwerpen, zowel voor ons als voor toevallige andere wandelaars, langs zowat alle onverharde paadjes en wegen in de streek.
Dat resulteerde in een reeks van 11 die we met een knipoog naar de populaire VRT-soap Thuis noemden, telkens in de titel aangevuld met aflevering zoveel en zoveel, van 1 tot 11 dus. Al deze tochten vind je ook terug op routeyou.com, maar ik vind dat ik ze nu hoogdringend ook in deze blog aan bod moet laten komen, de trein- en busliefhebbers zijn de laatste maanden meer dan genoeg aan hun trekken gekomen.
Vandaag nemen we jullie mee op aflevering 8, die we al voor de derde keer stappen, voor het eerst in omgekeerde richting, maar dat maakt weinig uit: als vertrekpunt heb ik geopteerd voor het station van Buizingen en het maakt eigenlijk weinig uit in welke richting je de lus van 23 km maakt. De TWQ ligt op 51%, maar echt drukke wegen moet je zelden en nooit voor lang volgen. Kaartje en (zomer)foto's vind je hier.

Het weer.
Onverantwoord mooi lenteweer, bij een temperatuur van 18° en een heldere hemel.

De stafkaarten.
Op 1:10.000 heb je de kaarten 31/5Z Pepingen - 31/6Z Halle en 39/2N Tubize nodig. Nieuwe kaarten op 1:25.000 laten nog even op zich wachten.

Hoe we er geraakten.
Eigenlijk waren we er al toen we vanmorgen opstonden, want zoals begrijpelijk komt zo een Thuis-wandeling ook langs thuis.

Een beetje geschiedenis.
Voor de spoorweggeschiedenis staat een drietal items ter beschikking: in Buizingen zou je kunnen hebben over de lijn 96, de vroegere lijn 96A, de lijn 26 die over lijn 96 gaat en de aanleg van de nieuwe lijn 96N. Verder loop je nog over een stukje van de vroegere bedding van lijn 94 (die verplaatst werd bij de aanleg van de zwaaikom in het Kanaal Brussel-Charleroi in de jaren 1930). Een bordje noemt deze oude bedding nu een aloude holle weg, maar ik maak me sterk dat dit in de eerste plaats een uitgegraven bedding is, speciaal voor de spoorlijn en dat de holle weg het resultaat daarvan nu is. En verder kruis je ook nog de oude tramlijn Halle - Leerbeek, ter hoogte van het gehucht Wolvendries.

Heerlijk is het om je misantropie maand na maand, dag na dag te voelen groeien als gevolg van de coronacrisis en de belachelijke reacties van een groot deel van de bevolking daarop. Eigenlijk is het een zegen dat je liefst zo veel mogelijk thuis blijft, dan hoef je het allemaal niet meer aan te zien.

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.