De wandeling.
Toen de VRT nog geen bureau voor verre reizen voor medewerkers en andere BV's was geworden, werd in haar toeristische programma's ook nog veel aandacht besteed aan toerisme dicht bij de deur: Vlaanderen Vakantieland was relatief succesvol en als uitvloei van het programma verscheen bij Lannoo De mooiste natuurwandelingen. Gelukkig maar, want de laatste van de 20 wandelingen (4 per provincie) brengt ons naar Teuven en dat is meteen een ongelooflijk mooie tocht geworden van zo een 17 km. Teuven is het dak van Vlaanderen, naar verluidt. En dat zullen we geweten hebben, want een drietal keer moeten we tegen een steile helling op. De TWQ lijkt met 51% laag te liggen, maar toch kwamen we thuis met het idee dat die veel hoger lag. Alle trage wegen staan borg voor een fantastische, erg stevige tocht langs 4 delen van het gefractioneerde bos (zie foto's): Teuven(d)erberg, Veursbos-Roodbos-Vossenaarde, Veursvallei en Broekbos. Wel even opletten: tijdelijk moet je er een omweg van iets meer dan een kilometer bijnemen, omdat er in Obsinnich blijkbaar gewerkt wordt aan de brug over de Gulp, een bijriviertje van de Geul. Zelfs fietsers en wandelaars moeten een alternatief zoeken. Op het kaartje heb ik de voorziene route uitgetekend.

De Gulp is een bijriviertje van de Geul. Hier staken we hem de eerste keer over.

Wat een rust! (Buurt Graaf)

Het weer.
Warm, vrij veel cirrus, die de zon nauwelijks hinderde, rustig.

De stafkaarten.
34/7-8 Voeren (2021)

Hoe we er geraakten.
Eigenlijk is er maar één valabele manier meer om in Teuven te geraken: de resterende buslijnen zijn in wezen volledig of hoofdzakelijk schooldiensten (zowel die van De Lijn als die van de TEC) en dus moet de flexbus de redding brengen. Omdat Voeren nu eenmaal bij de provincie Limburg hoort, moet dat dus een Limburgse flexbus zijn, die gelukkig ook een halte heeft in het Waalse Visé. En dus wordt het een verbinding met 3 treinen en één flexbus, en dat voor de heen- en de terugrit.

Een beetje geschiedenis.
Het duurt eigenlijk tot 1951 voor Teuven opduikt in een dienstregeling en wel in tabel 232 van de buslijn Verviers - Aubel (en uitbreidingen). Veel stelt het niet voor: een rit op dinsdag. In 1952 verandert de tabel al van nummer: 232 wordt 386, maar aan de bediening van Teuven verandert niets. Eigenaardig genoeg verdwijnt Teuven volledig uit de tabellen in juni 1957 en dat zou de toestand blijven tot 27.05.1962: op dat moment verschijnt lijn 39 Visé - Montzen-Herbesthal/Aubel. Plots betekent het OV iets in Teuven: op zondag kun je nog om 21:22 vertrekken uit Visé, op weekdagen is dat 20:55. En voor de vroege vogels is er 's morgens al een bus om 5:25! In 1964 komt er een lijn 39b bij: een schooldienst Remersdaal - Visé - Tongeren. Dan blijft het enige tijd rustig aan het OV-front: lijn 39 wordt in 1972 vernummerd tot 39c. Een grote stap vooruit wordt gezet in 2000: lijn 39b wordt nu een verbinding Tongeren - Visé - Voeren (inbegrepen Teuven), met een uurdienst op weekdagen en een 2-uurdienst tijdens het weekend. Maar dit mooie liedje duurt niet lang: bij gebrek aan belangstelling wordt deze lijn beperkt tot 's-Gravenvoeren, al kunnen alle ritten op aanvraag wel de overblijvende Voerense halten bedienen. (Even aan voorbijgegaan: de TEC laat zich evenmin onbetuigd in de Voerstreek: lijnen 139 en 339 zorgen vooral voor verbindingen met Aubel en Verviers.) In 2024 wijzigt de toestand grondig: van een reguliere lijn is er in Teuven geen sprake meer: de flexbus moet instaan voor zo goed als alle ritten in dit afgesneden deel van Vlaanderen; 2 schooldiensten (396 en 399) moeten de scholieren - voornamelijk gericht op Tongeren of op schoolverkeer binnen de gemeente Voeren met de Provinciale School. En zo zijn we terug naar af. In de tijd van de plaatselijke stammentwisten kon ik de Vlaamse politici nog verwijten dat ze zonder schroom in het geweer wilden komen voor dit stukje Limburg, maar dat het blijkbaar toch niet belangrijk genoeg was om er degelijk OV in te richten. De opflakkering is al bij al van korte duur geweest.

De verbinding.

En wat we beleefden.
Ik geef toe dat ik huiverachtig sta tegenover de flexbus. Dat je eerst moet proberen om op "gewone" manieren ter plaatse te geraken zegt al genoeg - wat ik dus met overtuiging doe - maar reserveren in de app is en blijft een bedoening. Neem nu die koppigheid van de app om steeds weer als beginlocatie je eigen thuisadres te nemen. Ik kan wel zeggen dat we die de komende tien jaar wel nooit als vertrekpunt zullen ingeven, ook al bij gebrek aan flexbussen in de regio. Toch moet ik 3 keer proberen om als beginpunt Visé Station in te geven - bij De Lijn heet de halte trouwens nog altijd Station IR! Als ik een flexbus rond 11:00 wil bestellen, wordt dat geweigerd: het is namelijk woensdagmiddag en dan moeten we onze plan zien te trekken met een schoolbus van de TEC. Dan zouden we wel een heel stuk later in Teuven aankomen, te laat om de 17 km nog rustig af te werken. Ik vraag dus maar een bus vroeger en dan lukt het wel. Het legt de ongelooflijke constructiefout van het hele flexbusgedrocht bloot. Elke reservering kan je sowieso een halfuur tijdverlies bezorgen; in ons geval is dat misschien minder erg, maar wie een vrij precieze afspraak nodig heeft (dokter, examen, sollicitatie en dies meer) heeft eigenlijk weinig aan de flexbus. Waar is de tijd van de belbus zaliger, die in de beginperiode zelfs volgens vaste vertrekuren reed, gecentreerd rond bijvoorbeeld een treinstation, waar aansluitingen mogelijk waren. Die tabellen verschenen trouwens mooi in de busboekjes. Tegenwoordig is hoppin.be niet eens geïntegreerd in de apps van de andere OV-maatschappijen, laat staan van De Lijn. Dat heeft verregaande gevolgen: als je verbindingen opzoekt voor - in ons geval - Teuven, worden alleen de reguliere (?) ritten in aanmerking genomen, wat tot tamelijk gekke voorstellen leidt. Ook de digitale kaarten die over het algemeen erg nauwkeurig de halten van trein-, tram- en bushaltes weergeven , reppen met geen woord over de halten van de flexbus. Het blijft dus echt behelpen…

Doordat we verplicht geweest zijn om een reservering tussen 9:55 en 10:25 aan te vragen, moeten we al vrij vroeg vertrekken. IC 3406 is over het algemeen stipt en als ook nog IC 506 naar Eupen min of meer stipt rijdt, hebben we uitzicht op een vlotte aansluiting met de S naar Visé. Zelfs als we de trein naar Maastricht en Aachen zouden missen, zouden we vermoedelijk nog op tijd zijn met S 5158. En IC 506 doet het inderdaad behoorlijk: de doortocht van de NZV kost hem 4 minuten vertraging, die in Leuven zo goed als opgelost is. Alleen een erg trage rit tussen Ans en Liège zorgt nog voor 4 minuten vertraging. (Al snel na Brussel krijgen we de melding dat er zakkenrollers in de trein gesignaleerd zijn. Als dat die twee zwaar gedrogeerde gasten zijn die door ons rijtuig zweven, dan is de kans dat ze ook nog iets kunnen pikken klein…) We kunnen nog vrij gemakkelijk de S naar Maastricht halen die met 2 minuten vertraging vertrekt. In Bressoux staan we wel langere tijd stil, wachtend op de aankomst van S 5180; er zal dus wel verkeer over enkelspoor zijn. Het resultaat is een vertraging van 8 minuten, maar vermits we op de eerste van de mogelijke treinen zitten, is er geen probleem.

Ondertussen krijgen we wel berichtjes met het te verwachten vertrekuur van de flexbus. Dat is echt wel een stuk handiger dan de reserveringsprocedure. Het haltebord bij het station van Visé vermeldt nog altijd lijn 39b (zalige tijden) en van de flexbus is geen sprake. Er komt een eerste busje aangereden, maar die is niet voor ons. De tweede stopt op de plaats die ik verwacht had, aan het haltebord tegenover het station. Volgens de geplogenheden van de 21^ste eeuw word ik met de voornaam aangesproken, maar de chauffeur is vriendelijk en hij rijdt ons probleemloos naar Teuven. Mijn gps meldt een rit van 19 km.

Ook de terugrit wordt ruimschoots op tijd aangekondigd en ook nu is de chauffeur mooi op tijd. Ook deze chauffeur is erg vriendelijk en er ontspint zich een echt gesprek, over de treinaansluiting, de "toeristische" route die we volgen om de werken in de andere Voerendorpen te vermijden, onze wandelgewoonten met trein en bus… kortom, de tijd lijkt niet alleen te vliegen, we komen ook nog mooi op tijd aan in Visé. Eerlijk, deze twee ritten hebben me verzoend met de flexbus. Ik kan dan ook 2 keer 5 sterren toekennen, want na de rit mag ik ook nog een beoordeling toekennen en in beide gevallen is alles perfect verlopen.

En ja, de terugreis verloopt zoals het hoort. In de IC naar Oostende wijs ik er een dame op dat ze wel erg veel lawaai maakt - de vloek van de luidsprekers op de niet zo slimme telefoon. Ze komt achteraf nog wel eens langs, om zich te verontschuldigen en ze geeft zelfs toe dat ze ook reizigers tot de orde durft roepen die te lawaaierig zijn. Blijkbaar werkt ze ook voor een vervoersmaatschappij, maar aan de hand van het uniform kan ik niet uitmaken welke. Vredesgesprekken met resultaat, het is niet aan iedereen gegeven.

De treinlectuur.
David GROSSMAN, De glimlach van het lam.
Alena SCHRÖDER, Bij jullie is het altijd zo ontzettend stil.

Het is zo ver: uitgesteld kijken met Telenet kan alleen als je eerst de reclame bekijkt, doorspoelen kan niet meer. Ik kijk gemiddeld naar 5 opgenomen programma's per avond: dat is ongeveer 2.5 minuut puur tijdverlies per dag. Tegen een uurloon/kijkloon van €40 per uur (je ziet het: ik reken een bescheiden bedrag aan) komt dat dus op iets meer dan €1.5 per dag, zeg maar €50 per maand. Ik veronderstel dat Telenet die niet terugbetaalt.

Uitgedrukt…
Geen zittend gat hebben - gezegd van iemand die niet stil kan zitten. Soms werd dat zelfs als iets positiefs beschouwd, ADHD moest nog worden uitgevonden.

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.