De wandeling.
Zo een twee keer per jaar laten we ons inspireren door een wandelnetwerk en vandaag is dat het netwerk van de Kempense Beemden. We stappen 10.780 km, van Lille naar Vorselaar. Het is een ideale wandeling voor wie houdt van onverharde, rustige veldwegen, tussen de nu kale akkers en de weiden door. 73% van de tocht loopt dan ook over zanderige wegen. Verwacht geen opvallende gebouwen of dergelijke onderweg, de Veertien Kapelletjes zijn zowat het enige punt waar het niet alleen genieten is van de rust, de herfst, de landelijkheid. Al stralen ook zij rust uit. We quoteerden 16/20, waarmee we onze appreciatie uitspreken voor een tocht die we natuurlijk zelf in elkaar gestoken hebben, met de nadruk op onverhard.

De winnende nummers: 12 13 14 15 21 62 61 60 52 53 95 96 93 92 41 42 43 44 1 56 39 90 53. Maar je kunt natuurlijk ook gewoon de kaartjes - routeyou of NGI - gebruiken.

Het weer.
Eigenlijk prachtig weer, maar technisch gesproken bleef het langere tijd zwaar bewolkt, zij het met voornamelijk onschuldige altocumulus (zie een van de foto's) die slechts af en toe de zon kon versluieren. De wind waaide matig, zonder hinderlijk te zijn en de temperatuur lag met 17° toch wel hoog.

De stafkaarten.
16/3-4 Kasterlee (2016) - 16/1-2 Zandhoven (2016)

Hoe we er geraakten.
Andermaal kozen we voor de gemakkelijkste oplossing, met een rechtstreekse trein naar Herentals en aansluitende bussen, de 59 voor de heenreis, de X42 voor de terugreis.

Een beetje geschiedenis.
Heel erg lang heeft de tramgeschiedenis van Vorselaar niet geduurd: de tram Brasschaat - Brecht - Oostmalle - Herentals - Westerlo bediende de gemeente van 1908 tot 1949. Daarna volgde de onvermijdelijke verbussing. Ik heb geprobeerd om de geschiedenis rudimentair weder samen te stellen, met enkele reuzensprongen over de jaren heen.
In 1924 vinden we de tramlijn terug onder nummer 262. De meeste ritten worden voorgesteld als doorgaand, maar vaak zijn er lange wachttijden. Zo komt rit 225 aan in Herentals om 9:40 om er pas door te rijden om 12:09!
Vlak voor WO II is aan die onhandige toestand enigszins tegemoet gekomen.
Na WO II tekent zich een situatie af die een hele tijd mee zou gaan. Buslijn 311 (de latere vervangingslijn voor de treinen tussen Lier en Herentals) bedient ook ritten met vertrek in Vorselaar via Bouwel naar Lier. De tram wordt vervangen door een buslijn, ondergebracht in tabel 805: Oostmalle - Herentals.
In 1969 vinden we lijn 311 terug als lijn 29. Het NMVB-busnet is verder uitgebouwd met een bus 42 (tabel 656) Herentals - Zandhoven en bus 54 (tabel 671) Heist-op-den-Berg - Herentals. Let op dat nummer 42: het overleeft onder een of andere vorm zo goed als alle wijzigingen die daarna zijn doorgevoerd.
In 1982 is de toestand verder verbeterd: er is nog steeds een lijn 29a, lijn 42 verbindt nu Antwerpen via Broechem met Herentals en lijn 44 verbindt Oostmalle met Vorselaar.
Met de invoering van de basismobiliteit zien we een serieuze aangroei van het aantal schooldiensten, die deels ook al voordien bestonden. Dat hoeft ook niet te verbazen met een grote onderwijsinstelling in het centrum van Vorselaar.
De basisbereikbaarheid van vandaag zorgt voor een bus 21 (Vorselaar - Turnhout), voor een X42 (een snelbus Antwerpen - Herentals) die trouwens ook voordien bestond (als 427) en een aangepast schoolnet.

Nog één opmerking: lang niet alle vermelde tram- en busdiensten bedienden het centrum van Vorselaar. De tramhalte Doornboom lag op een klein uur stappen van het centrum dat sinds de verbussing wel goed bediend wordt.

De verbinding.

 * Herentals Station perron 9 - ** Lille Dorp - *** Vorselaar Dorp

En wat we beleefden.
Voor de vijfde opeenvolgende dag rijdt IC 3408 met één i.p.v. 2 vierledige stellen. Op het grootste deel van de reis zal dat wel geen capaciteitsproblemen opleveren, maar vanaf Tubize en tot Brussel-Centraal is de trein zwaar bezet. Uit het feit dat ook telkens wordt gemeld dat de trein uit 4 i.p.v. 8 rijtuigen bestaat, kunnen we gelukkig afleiden dat dit geen definitieve toestand is, maar een uitzonderlijke(?). En ja hoor, op het moment dat ik dit schrijf, is IC 3408 al in Turnhout aangekomen met twee vierledige stellen. In december komen er veel treinen bij: hoe dat moet als er nu al te weinig rijtuigen zijn, valt nog af te wachten. Stel 816 lijdt ook nog onder een redelijk vierkant wiel maar dat is eigenlijk bijzaak. Wel belangrijk: de hele rit rijdt de trein op tijd en dat geeft uitzicht op een geslaagde overstap naar bus 59.

Deze bus heeft geen gps-gegevens, maar vermits er maar één bus vertrekt van perron 9 kunnen we veronderstellen dat dat de 59 wordt. De rit verloopt best.

Voor de terugrit is het opnieuw wachten op een bus zonder gps. We zijn dan altijd blij als er een bus opduikt. Dat is de gelede 635042.Het heeft wat voeten in de aarde gehad, ook thuis in de leemgrond van de Zennevallei, voor ik wat gegevens vond over deze bus, die veel weg had van een spookbus: geen gps, geen werkende ontwaarders, geen vermelding in haltelink gps… Maar ook deze bus rijdt zo goed als stipt en dus genieten we opnieuw van een vlotte aansluiting.

IC 3437 rijdt met een kleine vertraging; in Brussel-Noord kan hij zelfs vertrekken met één luttele minuut. Maar dan begint het: Centraal: +3, Zuid +4, Halle bij aankomst +9. Het is één van de treinen waarvan de NMBS vooraf zou moeten aanduiden dat eerste klas kopen geen zin heeft, al is de bezetting van eerste klas toch nog altijd lager dan die van tweede. Dat het tweedeklasrijtuig vlak voor eerste klas ook nog ontoegankelijk is helpt de zaak niet vooruit. Ineens 140 zitplaatsen in tweede klas minder, dat kan tellen in het geval van een trein die sowieso al vol zit.

De treinlectuur.
P.F. THOMÉSE, De onderwaterzwemmer.
Frederik Willem DAEM, Tekens van leven.

Drones: Russische hoornaars?

Uitgedrukt…
een ravottelink of ravotterink: een geluid dat je moeilijk thuis kunt brengen, bijvoorbeeld van iets wat buiten je zicht in elkaar stort of omvalt, maar ook het geluid dat een bewegende groep mensen maakt.

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.