De wandeling van vandaag vond ik in een box met 9 zogenaamde landschapswandelingen in Noord-Hageland. Ze heet "Vallei van de 3 beken" en kreeg als ondertitel "van droge Diestiaanheuvels tot venige valleien". Dat beschrijft het ding perfect. We lopen inderdaad door echt moerasgebied en zonder de vlonderpaden zou deze wandeling zelfs met kniehoge laarzen een heikele onderneming zijn, zeker na de stevige regenperiode waar we net doorgegaan zijn. Met een TWQ van 73 % scoort de wandeling hoog: noem het maar een echt uitdagende natuurwandeling. Het uitgestoken handje onder de vorm van de vlonders en de puike bewegwijzering wordt met plezier aanvaard. Oh ja, begin en einde situeren zich in Deurne (bij Diest!); de tocht is iets meer dan 8 kilometer lang.

De verplaatsing:

Halle - Brussel-Zuid 3908 9:09 9:19 +4 (816)

Brussel-Zuid - Hasselt 1508 9:30 10:49 +1 (533)

Hasselt - Deurne [91] 10:57 11:38 +3 (ab4420-60, Van Hool A360 met MAN-motor, Mebis & Co)

Deurne - Hasselt [91] 14:20 14:59 +1 (ab4420-54, als de 4420-60)

Hasselt - Brussel-Noord 1537 15:11 16:21 stipt (2742 - 61010)

Brussel-Noord - Halle 3786 16:35 17:02 +5 (179)

De commentaar:

De ochtendspits lijkt niet eens zo slecht te verlopen, leert me een vluchtige blik op railtime net voor we vertrekken, maar in werkelijkheid loopt het toch flink in het honderd: we zien nog wel de 3707 stipt vertrekken en de 3129 aankomen met een aanvaardbare vertraging, maar voor de rest is het drama. De CR uit Dendermonde, de IR naar Binche, de L naar de lijn 26: alle rijden ze met minstens 10 minuten vertraging. Wij zijn voor de 3758 gekomen van 8:58 - ik betrap er mezelf steeds vaker op dat ik een marge inbouw i.p.v. de voor de hand liggende aansluiting te kiezen. Maar ook de 37 wordt met 13 minuten vertraging aangekondigd. De 3908 van 9:09 - die ik dus uit veiligheidsoverwegingen niet gekozen had - lijkt wel op tijd te zijn, al zal hij uiteindelijk toch ook met 5 minuten vertraging Halle buitenrijden, als gevolg van de vertraging van de 3758. Ironisch toch, dat we uiteindelijk de trein nemen die ik eerst veiligheidshalve niet wilde nemen.

Op zulke momenten mis ik het keetje van de onderstationschef in het oude station van Halle tussen spoor 2 en 3 waar ik zowat kind aan huis was. Dat is niet eens het ergste: destijds wist de onderstationschef ook wat ze met de treinen van plan waren, in overleg met seinhuis en dispatching; vandaag kan de arme man me alleen maar zijn (en mijn) vermoeden bevestigen: de IR zal eerst in Brussel-Zuid aankomen, want ze zullen de CR opzij zetten. Dat gebeurt ook, niet op spoor 3, want daar moet een L-trein naar Geraardsbergen ontvangen worden, maar op spoor 2. En inderdaad: de IR zal in Lot de CR voorbijrazen die opgehouden wordt aan de wissel van de lijn 96E naar lijn 96. We komen uiteindelijk met 4 minuten vertraging aan in Brussel-Zuid, na een vlotte rit. Voor de reizigers die niet overstappen, zal Murphy echter eens te meer onverbiddelijk toeslaan: een reiziger in de 3908 is onwel geworden, en het is wachten op medische hulp.

Daardoor wordt onze IC naar Tongeren ook verspoord, want die moest normalerwijze de IR 3908 volgen op spoor 14.  Deze IC - een van de laatste met ms 96 - rijdt vrij stipt; blijkbaar zijn de problemen in Pede van de baan. We vertrekken dan wel met 3 minuten vertraging, maar de keertijd in Leuven is ruim genoeg om de vertraging volledig weg te werken. Toch rijden we Leuven niet stipt buiten, want blijkbaar moet eerst een mij onbekende trein met 2 klassieke stellen binnenrijden. Maar vanaf Aarschot rijdt de trein stipt, ook al worden we bij het binnenrijden van Hasselt nog opgehouden door de IC naar Genk met een aanzienlijke vertraging.

Ons was het er vooral om te doen de aansluiting met de bus van lijn 91 te halen.  Eigenlijk hadden we de reis ook anders kunnen maken, nl. met een overstap in Diest en dan 2 bussen met overstap in Lummen. Maar alle routeplanners opteren voor de overstap in Hasselt. Dat brengt niet alleen meer geld in het bakje voor NMBS en De Lijn, het spaart ook een overstap uit. Tussen haakjes: ik denk niet dat de planners ook rekening houden met de financiële kant van de zaak, hoor: ze hebben het nu al moeilijk genoeg om een aanvaardbare oplossing uit te dokteren als het wat ingewikkeld wordt. Behalve werken met verkeerslichten in Lummen verloopt de rit vlot. De bus is zo goed als volledig gevuld met het jonge volkje dat in deze dagen wat vroeger naar huis mag, om daar ongetwijfeld met ongebreideld enthousiasme de leerstof binnenste buiten te keren. We kunnen nog net 2 plaatsjes in tegenrichting bemachtigen.

Voor de terugreis opteren we voor dezelfde verbinding via Hasselt. Ook nu rijdt de bus behoorlijk stipt, en de overstap stelt geen problemen. Deze keer zullen het M6-rijtuigen met 2 locs 27 zijn, de stilaan bekende combinatie, die ons naar Brussel-Noord zullen brengen. In Leuven moeten we even de IR naar Kortrijk laten vertrekken, maar dat levert maar één minuutje vertraging op. Voor de rest verloopt de rit stipt, tot in Brussel. We krijgen net als bij de heenreis controle van onze virtuele biljetten met rijksregisternummer, en dat loopt in beide gevallen vlot.

In Brussel-Noord tekenen zich de eerste tekenen van een niet zo vlotte rit naar Halle af. De IC uit Luxemburg komt met 6 minuten vertraging aan; in Ottignies zal dat waarschijnlijk zo'n minuut of 10 geweest zijn. Dat leidt vast en zeker ook tot vertraging voor de IR 3937 die wij willen nemen tot Halle. En inderdaad, op het tv-schermpje floept plots 12 minuten vertraging te voorschijn. (Ook de IC uit Maastricht staat trouwens met 33 minuten vertraging aangekondigd, al rijdt die wel perfect op tijd binnen!) Het ziet er naar uit dat we deze keer de omgekeerde bewerking van vanochtend zullen maken: hopen op de IR, en uiteindelijk in de CR belanden. Het derde stel is gouwe ouwe (nu ja, gouwe, rode dus) 179 en dat geeft uiteindelijk de doorslag. Dat blijkt achteraf een verkeerde gok, want net voor Halle haalt de IR ons in over lijn 96N, en dat levert ons nog eens 5 minuten vertraging op. Uiteindelijk komen we dus 16 minuten later dan voorzien in Halle aan. Voorlopig zullen we moeten leren leven met dit type gestoorde treindienst. Voor wie in de jaren 1960 en 1970 zijn eerste treinreizen maakte, is het zelfs alleen maar een kwestie van opnieuw leren. Maar liefst zou ik toch opnieuw een wat betrouwbaardere dienst zien groeien, en ik vermoed dat ik wel niet de enige ben.