Trein en bus, wandelen en weer, en van die hobby's meer
11-04-2007
11 april 2007
Van alle GR's lijkt GR129 Brugge - Dinant me de meest Belgische. Niet alleen strekt ze zich uit langs bijna zijden van de taalgrens, maar ze biedt ook een ruime waaier aan typisch Belgische landschappen. Alleen de hoge Ardennen ontbreken, maar vanuit Dinant kan het geen probleem zijn om ook die te bereiken langs de rood-witte tekens van de GR's. Wie België echt wil leren kennen, moét deze GR volgen. We beginnen in Brugge, wat op zichzelf natuurlijk al niet mis is, maar dan volgt een van de mooiste GR-tracés die je in West-Vlaanderen kunt vinden. Voor een keer niet de kilometers lange betonnen eentonigheid die het logische gevolg is van de totale opoffering aan de agro-industrie, maar een ontroerend palet van vaak onverharde veldwegen, een smal, maar erg aangenaam natuurreservaat (Gevaert-Noord, in deze periode geel versierd door brem en gagel) én ten slotte een provinciaal domein (Lippensgoed-Bulskampveld) dat op een woensdagnamiddag in de Paasvakantie nog niet onder de voet gelopen wordt door de massa toeristen die zich onder het mom van een natuurwandeling te pletter komen vreten in het cafetaria aan de rand van het domein. Kortom, we hebben genoten van deze meer dan 25 km lange wandeling door een landschap waar de bomen door hun groei de heersende winden aangeven.
Voor de amateurs: vanuit Steenbrugge volgden we enige tijd de bedding van lijn 58. Gelukkig is de ravelisering in Vlaanderen nog niet echt doorgedrongen, zodat je hier nog niet verplicht wordt over centimeter dikke betonplaten te stappen. Het contact met de natuur is je gegund op dit aangename pad. En nog voor de amateurs: vanaf Ver-Assebroek volg je ook even de bedding van de vroegere tramlijn Brugge - Ursel - Zomergem, die de spoorlijn 58 trouwens kruiste ter hoogte van het station Assebroek.
Echt moeilijk was de heenreis niet: Halle - Brussel-Zuid IR 3706 7:42 - 7:53 (op tijd) ms 429; Brussel-Zuid - Brugge IC 529 8:06 - 8:58 ( ettelijke minuten te vroeg in Brugge!) met loc 1360 die een stel I11 sleepte; wij zaten in een rustige 11821. Ik vraag me alleen af waar iemand het lef haalt zijn fiets op het smalle platform te plaatsen. Er is toch een bagagerijtuig mee met deze trein?
De terugreis was een ander paar mouwen. Wingene (Fazantendreef: 17:02) - Wingene (Dorp: 17:11) gebeurde aan boord van ab 2272, een Van Hool A120 Intercity; als je weet dat er afscheidsritten met dit type georganiseerd worden, dan heb je een idee van de respectabele leeftijd. De bus reed echter nog behoorlijk comfortabel, en de zetelindeling was nog van voor de tijd voor iedereen er zich mee ging bemoeien. Logisch dus. Tijdens de rit hoorden we de dispatching melden dat onze aansluitende bus naar Tielt, waar de de trein wilden nemen, was aangekondigd met 10 minuten vertraging. En je raadt het: dat was net genoeg om onze trein te missen. Ik verifieerde nog even bij de chauffeuse, die een vermelding voor klantvriendelijkheid verdient. Volgens haar was het doenbaar om onze aansluiting (8 minuten!) te halen, omdat er tussen Wingene en Tielt wel wat vertraging kon worden ingelopen. Maar dan moesten we wel de chauffeur op de hoogte brengen.
Ab 4045 kwam inderdaad met 10 minuten vertraging aangereden, en ik stelde de chauffeur braaf op de hoogte van onze bedoelingen, maar vriendelijk en resoluut viel het verdict: dat was onmogelijk, temeer daar men hem nog 5 minuten had opgehouden. Hij reed normaal, en eigenlijk apprecieer ik dat, want ongetwijfeld zouden bepaalde chauffeurs in rodeostijl proberen de vertraging in te lopen, en dat is eigenlijk niet verantwoord. Toch zagen we de vertraging geleidelijk slinken tot 7 minuten. Toen we de afdaling naar Tielt station maakten, konden we al van ver zien dat de IR naar Landen perfect op tijd reed. Onze enige kans waren de uitstappende toeristen. Van busperron 1 naar treinperron 1 is het even spurten, en de deuren gaan al dicht, na het obligate fluitsignaal. Volgens de Wet van Murphy hangt de enige geopende deur achteraan. Murphy doet er vandaag nog een schepje bij: in plaats van één break zijn het er twee. Vijf rijtuigen spurten, want de treinbegeleider wacht met draaien. Als je niet zo buiten adem was, zou je hem rond de hals vliegen, al weet ik niet of dit niet als een vorm van agressie beschouwd zou worden. We halen onze trein! Nieuw probleem: Brugge deden we met de Railpass, Tielt kan net iets goedkoper met onze halveprijskaarten, en we hebben dus geen biljet. Ik wacht de treinbegeleider op en doe hem het verhaal van onze bus in vertraging. Hij maakt ons zowaar een biljet zonder maakloon, dat we met Visa kunnen betalen. Ik besef dat deze man best het maakloon had kunnen eisen, maar misschien heeft hij wel al eens nagedacht over de complementariteit van trein en bus, en wil hij ons niet het slachtoffer maken van een bijna in het honderd gelopen aansluiting. Kortom, deze treinbegeleider heeft zich ten opzichte van ons tot twee maal toe zeer vriendelijk opgesteld, en ik wil hem langs deze weg daarvoor nog eens hartelijk bedanken.
De treinreis verloopt zonder hindernissen: Tielt - Brussel-Zuid met IR 3616 in ms 418, waar het erg rustig was, ondanks het schitterende kustweer; Brussel-Zuid - Halle IR 3739 in ms 335, waar al enkele jaren te weinig capaciteit geboden wordt, en dat is vanavond niet anders. Deze trein legt de afstand Brussel-Zuid - Halle af in 7 minuten, en komt daardoor niet minder dan 4 minuten te vroeg in Halle aan. Ik weet niet waar ze over klagen...
