Voor vandaag plannen we een tamelijk kort stukje GR, tussen Erbisœul en Mons, langs GR 129, één van mijn favorieten. Het bosrijke parcours is iets meer dan 10 km kort. Meestal streven we naar meer kilometers, maar Mons is als eindpunt (en later als beginpunt) nu eenmaal ideaal: het Waalse stadje is voor ons gemakkelijker bereikbaar dan het gros van de Vlaamse steden, langs de lijn Halle - Henegouwen, zoals ze vandaag in de pers en op Ring-tv genoemd wordt.

Een flink stuk van ons parcours loopt door het Bois de Ghlin. Het bostraject wordt slechts even onderbroken voor de doortocht van het schattige gehucht Mouligneau, met kapel en café. Pas na de doortocht van het BoisBrûlé wordt het allemaal wat minder, door een slordige omgeving, met grint- en zandhopen. Maar Mons zelf is dan weer meer dan de doortocht waard. Kuieren langs oude, goed bewaarde huizen is niet meteen wat je van een GR verwacht, maar het zou zonde zijn om niet te profiteren van de inspanningen die hier gedaan worden om van het stadje een aangename, soms pittoreske, dan weer imposante stad te maken. Een TWQ van 29 % valt misschien wel tegen: alleen in het bos loop je over onverharde wegen, voor de rest is het rustig asfalt of beton, en in Mons zelfs nog authentieke kasseien.

De verplaatsing:

Halle - Soignies 3731 10:17 10:34 +14 (486)

Soignies - Erbisœul 4061 11:04 11:20 +1 (180)

Mons - Halle 3714 15:09 15:43 stipt (191)

De commentaar:

Eigenlijk waren we vertrokken met de idee om de CR naar Braine-le-Comte te nemen (om 10:30), daar over te stappen voor 5 minuten met de 1731, en dan de L-trein 4061 te nemen.

Maar een nukkig sein (tussen Tubize en Lembeek) heeft de ochtendspits in de war gestuurd. De bestuurder van IR 3906 zag plots het sein voor zich dichtvallen, en dat betekende meteen een hoop ellende. Het is de nasleep van die ellende waarvan we ook halfweg de voormiddag nog de volle portie krijgen.

Ik heb met argusogen Railtime in het oog gehouden, en tot mijn verbazing lijken onze treinen op tijd te rijden. De 3680 is op tijd vertrokken in Leuven, en rijdt in Zaventem nog altijd op tijd. Schrijft Railtime. Een latere controle geeft een minder positief beeld: de trein is met een klein half uur vertraging in Leuven vertrokken, blijkt nu, en dat is veel te veel voor onze aansluiting in Braine-le-Comte. Maar we staan klaar en kunnen wat vroeger vertrekken om de IR van 10:17 te nemen , wat ons tenslotte ook nog een overstap uitspaart.

Ik heb geen biljetten gekocht op de website, omdat we een "en terug van" nodig hebben, en om één of andere reden zijn die niet te koop via internet. Maar zelfs langs het loket gaan is geen probleem, ook al omdat ook de IR naar Quévy acht minuten vertraging heeft. De omroepster roept "het niet tijdig beschikbaar zijn van het materieel" in als reden voor de vertraging. Dat zal wel waar zijn, maar waarom het zo ingewikkeld maken: bij de heenrit is de trein ook het slachtoffer geworden van de problemen met het sein, is te laat in de Luchthaven aangekomen, en is daar niet op tijd kunnen vertrekken. In werkelijkheid loopt de vertraging trouwens nog op tot 15 minuten; in Soignies zijn er daar nog 14 van over, wat eigenlijk een indicatie is dat ook de rit tussen Halle en Soignies niet echt vlot verloopt.

Maar kom, onze aansluiting in Soignies is gered, en de IC 1731, waarmee we volgens het oorspronkelijke script in Soignies gearriveerd zouden zijn, rijdt ook op tijd. We maken de trip van Soignies naar Erbisœul in een zalig bordeaux stel en krijgen na Jurbise van de TBG te horen dat de volgende halte de onze is.

De terugreis zorgt nog voor een verrassing: geen M6 (de helft van de treinen wordt op deze verbinding met M6, de andere helft met ms 96 gereden), maar 3 klassiekjes. Eerder hebben we ook al een IC Quiévrain - Liège-Guillemins gezien met een afwijkende samenstelling met klassieke stellen., die nog maar eens bewijzen dat ze veruit het meest omnivalente materieel van de NMBS blijven.

Een knulletje vindt het nodig om in eerste klasse te komen zitten. Hij krijgt meteen controle, en toont dan maar zijn identiteitskaart, die eerder op een tijdelijke verblijfsvergunning lijkt. De TBG weet perfect wat er aan de hand is en mompelt zijn collega toe: hij doet het expres. Maar verder dan wat administratieve bedoening komt het niet. Meneer verhuist naar tweede klas, en blijft daar ook. Met 2 TBG's en 2 agenten van Securail in de onmiddellijke buurt is dat waarschijnlijk aangewezen. Morgen (of bij de terugrit al) nog maar eens proberen.

Toen ik jong was, probeerden de pubermeisjes de ware Jacob te vinden met een onschuldig spelletje, waarbij auto's van ik weet niet meer welke kleur van ik weet niet meer welk automerk geteld moesten worden. Als ze een bepaald getal bereikten, volstond het om eens rond te kijken: de eerste jongen die hen aankeek, moest hun lief worden! Maar o ramp! als de reeks onderbroken werd door een lijkwagen, want dan moest weer van nul begonnen worden. Zo gaat het ook met mijn "racisme": telkens als ik bijna het ultieme doel bereikt heb, door toevallige ontmoetingen met vriendelijke, gecultiveerde, verstandige, aangename allochtonen, kom ik weer die lijkwagen tegen, en kan ik weer van nul beginnen… Er rijden trouwens ook autochtone lijkwagens rond…

De IR bestaat uit 2 gemoderniseerde en 1 wijnrood stel. We kiezen voor het laatste. De rit verloopt perfect en we komen stipt in Halle aan. Een prachtige lentedag is het geweest, met een aangename wandeling erbovenop.

Meer foto's van de wandeling vind je op: http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen/erbisoeul%20-%20mons%20GR129/.