Ik heb het in een vorige bijdrage nog geschreven: niets verandert zo snel als wandelfolders en wandelnetten. Vandaag stappen we een deel van de Transsemoisienne, waarvan in 2008 een handig kaartje verscheen bij het NGI. Amper 2 jaar later is de route al gewijzigd, en het lijkt er meer en meer op dat de bedenkers van de route het wandeltraject uit handen gegeven hebben aan de GR-Paden, die er hun GR 16 van gemaakt hebben. Mij niet gelaten, over de GR's moet je zelden klagen. (Naast het wandeltraject is er trouwens ook nog een Transsemoisienne voor fietsers, en één voor ruiters en menners.) Tussen Jamoigne en Moyen volgen we vandaag nog het oude traject, vanaf Moyen vinden we de bekende rood-witte streepjes.

Het begint met een traject van wat bedenkelijke kwaliteit (asfalt en beton, gelukkig door een mooi stukje Gaume), maar vanaf Moyen worden alle registers opengetrokken; de tocht langs de Vierre en later langs de Semois is prachtig, over paadjes en boswegen. Aan alles merk je ook dat de herfst dichtbij is: het is koel, de eerste blaadjes zijn al gevallen, en in de soms indrukwekkende vergezichten zie je meer en meer geel en rood en bruin opduiken. De tocht is zo'n 22 km lang; de TWQ bedraagt 67 %.

De verplaatsing:

Halle - Brussel-Zuid 7572 6:51 7:03 +9 (2136 - 58024)

Brussel-Zuid - Marbehan 91 7:33 10:03 +3 (2003 - 61 85 1090 215)

Marbehan - Jamoigne [22/2] 10:11 10:29 stipt (ab4458)

Florenville - Libramont 5989 18:41 19:05 +4 (4123)

Libramont - Brussel-Noord 2141 19:13 21:18 +1 (501)

Brussel-Noord - Halle 3143 21:21 21:41 +1 (352)

De commentaar:

Als men echt op zoek is naar oorzaken waarom het treinverkeer niet zo stipt verloopt, dan is dit een vraag die zeker een antwoord verdient: waarom rijden treinen in normale omstandigheden 's morgens vroeg al met vertraging nog voor de echte ochtendspits begint? Ook vandaag zie je hoe het stilaan uit de hand loopt: IC1905 (die niet stopt in Halle) komt met een dikke 5 minuten aanzetten, en in zijn kielzog rijden de volgende treinen met een gelijkaardige vertraging: L3556 (wat meteen voor potentiële problemen zorgt op lijn 26), P7572, P7512, CR 3756 (die naar Leuven moet over lijn 36), en misschien zelfs IR3906 (wat de dienstregeling op lijn 161 in de knoei kan brengen). Dat zijn alleen maar de treinen waar ik zelf enig zicht op heb, er zijn er ongetwijfeld veel meer, want tenslotte moeten ze op één na allemaal door de NZV.

Ook P7572 heeft dus vertraging: acht minuten in Halle, in Brussel-Zuid zijn het er al negen. Het enige wapenfeit is de controle die we krijgen. Eigenlijk verwacht je dat niet meer.

Ook vandaag staat een rit met de veredelde stoptrein EC91 op het programma. Ons niet gelaten: het is eens wat anders dan M6 of Deense neuzen. Er is weer opvallend veel gereserveerd vandaag, vooral vanaf Luxemburg en Strasbourg dan. Maar tot Marbehan zullen we nooit met meer dan 5 in het Zwitserse rijtuig zitten. Voor de TBG is dat blijkbaar niet genoeg om te controleren. Als we dat gewild hadden, hadden we rustig het hele rijtuig kunnen slopen, zonder dat hij dat gemerkt had. Beschikbaarheid en waakzaamheid zijn voor sommigen vieze woorden, blijkbaar.

De rit verloopt enigszins anders dan de vorige keren. Meestal zitten we vanaf La Hulpe achter de IR aan, vandaag begint het slenteren al van voor Brussel-Schuman. (Lees enkele lijnen terug maar eens…) En vanaf Watermaal is het weer zover. Gelukkig voor ons (maar niet voor de overstappers) gaat de IR in Groenendaal opzij, zodat we deze keer maar 5 minuten vertraging hebben in Ottignies. Stilaan is men opnieuw volop aan het werk op alle werven langs de lijnen 161 en 162, en daardoor komt het dat de vertraging niet echt slinkt: Gembloux +4, Namur +4, Ciney +6 (ook even achter de L-trein aan, neem ik aan), Marloie +5, Jemelle +5, Libramont +4 en uiteindelijk Marbehan met 3 minuten vertraging. Soms lijkt die gerekte dienstregeling wat overdreven, maar als iedereen terug is uit vakantie, bewijst ze ongetwijfeld haar nut. Met 8 minuten aansluitingstijd komen we niet in de problemen, al waren we misschien beter wat verder naar voren geschoven in deze lange trein, die hier met 3 bussen een aansluiting realiseert.

Onze bus, met het onmogelijke nummer 22/2, staat ook klaar voor een korte rit naar Jamoigne, dat tot 1984 een niet zo goed gelegen station had, maar het sindsdien met de bussen van de TEC (eerst nog de NMVB) moet doen. Lijn 22/2 heeft een behoorlijke dienstregeling - we hebben zelfs geen alternatief meegebracht vandaag, want een uur later gaat er al opnieuw een bus. Hier zijn nog wat instappers onderweg, wat in deze contreien niet altijd evident is.

Ook Lacuisine had tot 1984 een stopplaats, die wel gunstig gelegen was, maar die de zeis van Decroo evenmin overleefde. De vervangingsbus draagt ondertussen het al even onwaarschijnlijke nummer 165ab, en van de redelijk frequente bediening van destijds, die naar aanleiding van het verdwijnen van de landelijke stopplaatsen beloofd was, blijft niets meer over. We rekenen op een bus om 18:15, maar we zijn ruimschoots op tijd om tot het station van Florenville te stappen. Dat is niet alleen goedkoper, maar het verplicht ons ook niet om meer dan een uur rond te hangen in het redelijk doodse Lacuisine.

Florenville heeft nog een echt station, met loket, waarvan de openingsuren blijkbaar recent ook gelijkgeschakeld zijn met die van andere stations. De loketbediende is van het joviale type. We zitten een klein uur in de wachtzaal, en dan begin je de functie van zo'n man als aanspreekpunt te appreciëren. Waar zou dat meisje dat haar gsm heeft laten liggen op de trein naar Virton heen moeten? (Het zou trouwens de avond van de verloren voorwerpen worden…) En die juffrouw die met stijl steil achterovervalt, als ze hoort hoeveel het gegeerde netabonnement kost? (Ooit door een hulpvaardige NMBS'er gesuggereerd als alternatief voor de B-Tourrail.) Het is trouwens extra druk, want de Walen vieren feest in Namur, en blijkbaar trekt dat veel jeugdige reizigers aan. Brute pech hebben ze wel dat ze geen weekendbiljet kunnen kopen, want dat is pas geldig vanaf 19:01. Je weet wel, dat weekendbiljet dat door de NMBS naar voren geschoven wordt als alternatief voor de kaart 50 %. Zelfs met ons slaat hij een praatje.

De trein rijdt met enkele minuten vertraging. Het kleine eersteklassecoupé is ingenomen: de TBG neemt 4 plaatsen voor zijn rekening - al zijn rommel ligt hier voor het grijpen; tweede oudere dames voelen het hun plicht ons erop te wijzen dat we in ons in eerste bevinden. Zelf hebben ze tweedeklasbiljetten, en tot hun verbazing had de chef hun daarop gewezen. Ze wisten niet eens dat er in de michelines twee klassen waren! En veel verschil is er toch niet - dat laatste kunnen we alleen maar beamen. Vandaag zit er voor ons trouwens niets anders op dan plaats te nemen op het strafbankje, en tegen die lelijke blauwe wand aan te kijken. Terwijl we er nota bene alleen zouden moeten zitten, om nog even van het Ardennenlandschap in de ondergaande zon te genieten.

In Libramont komt de IC naar Brussel op spoor 3: dat vergemakkelijkt de overstap met de L uit Bertrix, die door wijzigingen aan de dienstregeling op sommige momenten van de dag erg krap geworden is. Maar wij beschikken over 8 minuten overstaptijd, en dat is meer dan voldoende, ondanks de 4 minuten vertraging van onze trein.

Ook deze IC is wat drukker bezet dan gewoonlijk. Tussen Marloie en Namur komt een viertal luidruchtige jongeren op het platform plaatsnemen. Het is even gedaan met de rust; de maan stuurt een knipoog. Ook tussen Marloie en Ciney zitten we weer even achter een L-trein, maar vertraging veroorzaakt dat niet. De TBG stuurt tussendoor nog even een waarschuwing voor gauwdieven door de trein. Misschien heeft een dame ontdekt dat hij er met haar sjaaltje vandoor is, en heeft ze hem dat gemeld. Al zal dat zwarte sjaaltje wel het tweede verloren voorwerp van de dag zijn. De TBG tovert alleszins een verslagje uit zijn Ibis. We komen in Brussel-Noord aan met één minuutje, en kunnen zelfs nog zonder haasten de IR naar Ath nemen, niet de voorziene aansluiting, maar wel handig: 10 minuten vroeger thuis. De rit naar Halle verloopt zonder veel geschiedenis; alleen Halle binnenrijden gaat niet in één keer: de CR naar Geraardsbergen moet inderdaad erg stipt rijden om de IR naar Geraardsbergen niet te hinderen. De TBG is ondertussen opgedaagd met het derde verloren voorwerp van de avond: een groen rugzakje. Wij hebben er een lange, aangename dag op zitten. Ik stuur een knipoog terug naar de maan.

Foto's van de wandeling vind je hier: http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen/jamoigne%20-%20lacuisine/