Elk jaar
programmeren we ook wel een of andere wandeling, waarvan ik me bij het
voorbereiden afvraag of ze wel interessant genoeg kan zijn, en ik moet eerlijk
toegeven: in normale omstandigheden is zo een wandeling zelden de moeite.
Meestal staat ze dan ook helemaal achteraan in de programmering, op de meest
kwetsbare plek. Maar vandaag, amper twee dagen na de overstromingen, die onze
geliefkoosde veldwegen ongetwijfeld op vele plaatsen blank gezet hebben, komt
ze dan toch van pas: een chichiwandeling van nog geen 8 km lang, over bijna uitsluitend
verharde wegen, die niet los komt van de bewoning. In 1998 kocht ik de Wandelgids Kuurne van de plaatselijke
afdeling van Vakantiegenoegens, een verzameling van 16 (!) wandelingen in een
regio die je bezwaarlijk een topper onder de wandelstreken kunt noemen. We volgen
wandeling 8, de Kapelletjeswandeling,
en dat is ze dan ook: een zoektocht naar niet eens echt interessante kapelletjes
( op dat van Ides na, in volle industriegebied), met heel af en toe een stukje
voetweg, maar veel, veel meer straten van nieuwe en minder nieuwe wijken. Het
type wandeling, kom, dat inwoners na een hete zomerdag doen, in combinatie met
een terras. De TWQ bedraagt 7 %.
De
verplaatsing:
Halle -
Kortrijk 3132 10:43 12:07 +11 (433)
Kortrijk -
Kuurne Sint-Pieter [51] 12:35 12:58 stipt (ab4999)
Kuurne
Sint-Pieter - Kortrijk [51] 15:02 15:27 stipt (ab4481)
Kortrijk -
Halle 3115 15:53 17:17 +6 (304)
De
commentaar:
Volgens
Railtime zijn er problemen met de infrastructuur in Leuze, en dus is een reisweg
via Tournai misschien niet echt aangewezen, maar uit de vertragingscijfers valt
niet meteen af te leiden dat er zware problemen zijn, dus kiezen we toch maar
voor deze overstapvrije verbinding, temeer omdat de aansluitende bussen toch om
het half uur rijden.
Bij het
instappen in het eerste stel vraagt een bezorgde TBG ons of we toch naar
Tournai, Courtrai moeten. Waarom dat minder evident zou moeten zijn dan naar
Ath, Grammont is me niet duidelijk, maar deze brave man draagt behulpzaamheid
hoog in het vaandel, en dat moeten we appreciëren. We krijgen achteraf bij de
controle trouwens nog eens te horen dat we in het juiste stel zitten. Grappig
is hij wel, deze TBG, en verstrooid. We horen hem een praatje slaan met een
viertal senioren, dat alleen onderbroken wordt door het omroepen van het
volgende station, en het is dan even glimlachen als hij het onderbroken gesprek
met ons wil verderzetten. De vier bezoeken Tournai, want bij het uitstappen
krijgen ze nog een "Bonne visite!" van de TBG mee, en de dame die het
andere coupé met ons deelt, gaat naar een vergadering, want die krijgt een
"Bonne réunion" mee. Je zou je haast gaan verzoenen met de
verregaande syndicalisering van dit bedrijf, maar je bent oud en wijs genoeg om
hier niet meer in te trappen. Voor je het weet, staat alles weer stil. Maar
misschien is deze TBG wel een van de 80 % werkwilligen.
De trein
rijdt stipt tot net voor Leuze. We naderen Leuze trager dan normaal en
verliezen nog 2 minuten bij de stilstand bovenop: +4. Ook voor en na Moeskroen
wordt er trouwens trager gereden; zou het kunnen dat de wateroverlast van het
weekend hier tot enige voorzichtigheid noopt? Opvallend trouwens hoe verhoogde
spoorwegbermen op veel plaatsen als een dam voor het overtollige water dienen.
Onderweg
passeren de IC's uit Moeskroen naar Schaarbeek ons zonder uitzondering met
grote vertragingen. En ook wij zullen uiteindelijk met 11 minuten in Kortrijk
aankomen. Een koffie in het stationsbuffet zit er niet meer in, ook al omdat
men daar nog altijd resoluut kiest voor de rokers.
De bus
staat al klaar, zij het nog altijd met "Geen dienst" op de display.
Ik vraag of we al mogen instappen, maar de chauffeur antwoordt vrij
onvriendelijk dat hij nog moet opstarten. Toch zal achteraf blijken dat de
eerste indruk verkeerd is: we krijgen nog een opgestoken hand bij het
uitstappen, en als ik vraag of ik de bus mag fotograferen wordt dat met veel
plezier toegestaan. In totaal heeft een tiental reizigers gebruik gemaakt van
deze standaardbus, al zal die op woensdagmiddag wél van pas komen.
Voor de
terugrit hebben we een kleiner exemplaar, dat vervaarlijk rammelt als de motor
stationair draait. Een vervaarlijk monster lijkt het wel, want zodra gas
gegeven wordt, komt het tot bedaren. Veel keertijd is er niet in Kuurne
Sint-Pieter, maar blijkbaar krijgt ook de chauffeur het op zijn heupen van het
onaangename lawaai, want de motor wordt zowaar een tweetal minuten stilgelegd.
We zijn er de chauffeur dankbaar voor. Ook nu neemt een tiental reizigers de
bus naar Kortrijk: we rijden dan ook stipt. En we kunnen opnieuw gebruik maken
van de overstapvrije verbinding. In de vroegere niet-rokersafdeling zitten TB
en TBG luider te praten dan ons lief is, en we kiezen dus voor het tweede
coupé, nu dat nog kan, want met de modernisering verdwijnt ook de tussendeur.
Al snel
worden we daar vervoegd door twee jongedames, van wie één het aan de stok heeft
met haar moeder. Vier telefoontjes komen er, het ene na het andere, en de toon
wordt bitsiger en bitsiger. Verbale oudermishandeling, of gebrek aan respect en
opvoeding. Gelukkig gaan ze er in Moeskroen al uit.
De rit
verloopt stipt tot Ath. Net voorbij Herseaux voelen we een lichte schok en wat
gerommel onder de trein, maar de trein vertraagt niet: het zal wel een fazant
of zo zijn die zijn ontsnapping aan de snode jagers aan het vieren was. In
Tournai stapt het viertal van vanmorgen weer in; ze hebben niet alleen de stad
bezocht, maar ook genoten van een lekker lookgerecht. In Ath stapt een dame met
een HerrFlickwipje uit die nijver heeft zitten werken tussen Kortrijk en het
Denderstadje, die blijkbaar ook een hekel heeft aan openstaande deuren, maar nu
parmantig zelf de deur openlaat.
In Ath
komen we aan op spoor 2; op spoor 1 staat een redelijk stipte IC naar
Moeskroen. De reden voor die omwisseling is me niet duidelijk; wel duidelijk is
dat we als eerste binnenkomen, vóór het treindeel uit Geraardsbergen, dat dus
met vertraging rijdt. We zullen Ath verlaten met 6 minuten vertraging. Ik vrees
dat de puber met trendy brilletje op het platform nog meer vertraging zal
optekenen: nog maar net heeft de trein aangezet of de jongeman stormt naar de
TBG, typische reflex van een verdwaald
reiziger. Te veel aandacht voor zijn meisje dat op het perron verbouwereerd
staat te wuiven, en te weinig voor de spoorwijziging. Met wat geluk kan hij
vrij snel uit Silly terug.
Eigenaardig
genoeg blijven we onze 6 minuten vertraging tot Halle houden. Daar valt op hoe slecht
de IR's van en naar Binche het weer doen. Die uit Binche rijdt met een fikse
vertraging, die naar Binche is gewoon afgeschaft. Ik merk bij mezelf stilaan
een verregaande gelatenheid rond die vertragingen. Vroeger kon ik me daar echt
druk over maken omdat ik het als een levenstaak beschouwde om met mijn eigen
cijfers in discussies aan te tonen dat het allemaal nog wel meeviel. Nu zwijg
ik zedig over mijn resultaten, die na elke uitstap nog wat negatiever kleuren.
En ik vrees vooral dat mijn gelatenheid stilaan ook het personeel in de greep
krijgt
Foto's van
de wandeling: http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen/kuurne/
|