Wandelen door stukjes bos en door weidse, vervroren kouters, het heeft wel iets op zo'n koude, nevelige winterdag als vandaag. Leidraad is GR 579 tussen Huldenberg en Bossut, iets meer dan 14 km, met de nadruk op een schitterend landbouwgebied, met holle wegen, een stuk of wat riviertjes (de Lane en de Dijle, alweer) en enkele stukjes bos, waarvan vooral het Sint-Agatha-Rodebos demonstreert dat een bos erg mooi kan zijn in de winter. De TWQ bedraagt 55 %, maar eigenlijk is alles verhard, want de vorst zit diep: de meeste veldwegen die door moderne landbouwmachines aan flarden gereden zijn, liggen er bij als natuurvriendelijk beton. Het is alsof de bouwers van die machines, die vooral gericht zijn op een Amerikaanse markt, de Europese boeren vooral nog snel veel geld afhandig willen maken, voor dit deel van Europa de landbouw voorgoed opgeeft. Even klinkt nog schaalvergroting, maar zelfs onze normale verkeerswegen zijn te smal geworden voor deze mastodonten die vaak ook nog tegen onbehoorlijke snelheden het rijk voor zich alleen opeisen.

De verplaatsing:

Halle - Brussel-Zuid 3658 8:30 8:47 +12 (754)

Brussel-Zuid - Brussel-Schuman 2409 9:03 9:19 +5 (415)

Brussel-Schuman - Huldenberg [344] 9:41 10:20 +7 (ab3335)

Bossut - Hamme-Mille [6] 14:57 15:00 stipt (ab6422)

Hamme-Mille - Brussel-Schuman [344] 15:13 16:20 stipt (ab4586)

Brussel-Schuman - Sint-Job 8723 16:24 16:43 +2 (2350 - 51026)

Sint-Job - Halle 3587 16:58 17:12 +4 (951)

De commentaar:

Eigenlijk is het onze bedoeling om de IR van 8:46 te nemen, maar de CR van 8:30 heeft vertraging en dus wordt het een stoptreinrit tot Brussel-Zuid. Ondanks de brede dienstregeling neemt de vertraging nog toe van 11 naar 12 minuten. De 3 klassieke stellen zitten trouwens aardig vol, ook in eerste klasse.

Door die vertraging verkleint de kans dat we de voorziene IC naar Liers/Dinant kunnen nemen, maar uiteindelijk heeft ook die wat vertraging. Er is vanmorgen een serieus probleem geweest tussen Brussel-Noord en Brussel-Schuman, wat ons even het ergste deed vrezen - maar uiteindelijk valt het allemaal nogal mee. De metro zou trouwens ook nog voor een oplossing hebben kunnen zorgen. Met vijf minuten vertraging bereiken we de bouwwerf die Schuman op dit ogenblik toch wel is. We lopen eerst verloren in het station, dat ons redelijk onbekend is, en dan buiten het station. Dat is vooral het gevolg van de schitterende manier waarop de informatie van De Lijn hier onbestaande is. Boven vinden we wel een haltebord met lijn 344 erop, maar het is duidelijk dat die halte niet bediend wordt. Het Schumanplein is een echte heksenketel, met een wel erg luie heks, die maar af en toe even onwillig in haar ketel roert. Middenin al dat verkeer komt ook een bus van De Lijn aangesloft: een 344. Ik loop gewoon tussen al de auto's door en kan door het raam rustig een babbeltje slaan met de vriendelijke en behulpzame chauffeur, die me wijst in welke buurt ergens een tijdelijke halte zou moeten liggen. Raar toch dat je hierover niks vindt op de website van De Lijn. Ik pik mijn vrouw op en we stappen snel in de aangeduide richting; gelukkig zijn we veel sneller dan de bus, die ons wat later meeneemt, met niet eens zo veel vertraging. Snel begint het verkeer trouwens vlotter te lopen. We maken alleen nog wat vertraging bij als een duo controleurs in de bus stapt, die het tiental reizigers controleert. Alles is in orde, en dus maakt ze maar een opmerking over de niet-reglementaire broek van de chauffeur.

We stappen veel sneller dan voorzien, want het is koud en onderweg is er geen kans om de innerlijke mens te versterken. We eten onze boterhammetjes dan maar op op het perron van Pécrot, waar zitgelegenheid onbestaande is. Raar dat mensen klagen als ze rechtstaand moeten reizen, maar niet als ze rechtstaand op hun trein moeten wachten. De meegebrachte soep smaakt heerlijk.

Net doordat we zo snel stappen moeten we trouwens ook een vroegere terugreis improviseren. En net op deze eerste dag van het nieuwe tarifaire seizoen kunnen we daar een symbolische actie van maken. Niks geen geplande reisweg via Waver, waar we dan een standaardbiljet - eufemisme voor volle prijs - zouden moeten kopen naar Halle, maar wel een terugreis met bussen van de TEC (gratis, want Pic Pollution, zoals op het biljet vermeld staat), van De Lijn (waarvoor we beiden een Omnipas hebben) en een traject Schuman - Halle dat we nog betalen met een oude KeyCard. Zo hebben we alvast een stuk teruggewonnen van wat we dit jaar meer aan treinreizen zullen moeten betalen door het verdwijnen van de kaart 50 %.

We nemen de Rapidobus 6 voor een kort stukje tot het busstation van Hamme-Mille. Het mocht gerust wat langer zijn, want het is een heerlijke bus. In Hamme-Mille staat een bus van De Lijn, en die opent meteen zijn deuren als hij ziet dat er overstappende reizigers zijn. Veel chauffeurs houden de deuren angstvallig gesloten tot net voor het vertrek, maar vandaag mogen we mee genieten van de gezellige warmte in de bus. De rit zelf verloopt rustig, met veel reizigers die voor enkele halten meerijden. Tot onze grote verbazing bereiken we Brussel stipt op tijd, al is de terminus buiten dienst. Zie vanmorgen.

In Schuman zien we onze rechtstreekse IR naar Binche nog net vertrekken, maar het alternatief is minstens zo aantrekkelijk. Loc 2350 sleept een stel M4 binnen - de trein vertrekt uit Schaarbeek, en is nog zo goed als leeg. Het is een van die P-treinen met alternatieve reisweg: Schaarbeek - Châtelet via lijnen 161 en 26. Wij rijden mee tot Sint-Job, waar we dan met de L-trein naar Geraardsbergen verder naar Halle kunnen. L3587 heeft 2 duikbrillen, en dat is ook wel nodig. Een slechtziende, getuige zijn blindenstok, leert een vriendin schaken: het zou best een scène kunnen zijn uit een diepgravende Vlaamse film. Zij moet er uit in Huizingen, hij net als wij in Halle.

Er vliegt wat nattigheid, en die zal later op de avond nog voor herrie op de wegen zorgen. Laat dit a.u.b. niet de laatste stuiptrekking van de winter zijn…