Trein en bus, wandelen en weer, en van die hobby's meer
12-08-2008
12 augustus 2008
Vanmorgen is mijn eerste werk de pc aanzetten om te kijken hoe het met het weer gesteld is. Buiten is het al een tijdje aan het regenen, zonder veel wind, en nu komt het eigenlijk gewoon neer op: hoe ver is de regenzone opgeschoven? Het beeld is verkwikkend: als de regenzone tegen deze snelheid over het land blijft scheren, starten we met droog weer. En dat zal achteraf ook correct blijken te zijn, al moet ik daar nog een belangrijke voetnoot aan toevoegen. Na enkele kilometers worden we getrakteerd op een stevige bui, die blijkbaar - getuige de radarbeelden die ik 's avonds bekijk - precies onze wandelregio had uitgekozen. Na een twintigtal minuten pijpenstelen liepen zowat alle 27 wandelaars er drijfnat bij. En dat terwijl we van de ene holle weg naar de andere stapten. Zo konden we aan den lijve ondervinden hoe zo'n holle weg ontstaat en altijd maar dieper uitgegraven wordt. Want het eerste deel van onze wandeling stond volledig in het teken van de holle wegen: we kregen enkele prachtexemplaren onder onze voeten, en zolang het droog bleef was het volop genieten van deze wondere wegen. Toen we rond de middag in Loksbergen aankwamen, bij het museum "De Reinvoart" waren we alweer wat opgedroogd. De enthousiaste gidsen toonden ons hun museum met gepaste trots. Het zegt wel veel over mijn mede-wandelaars dat de meeste curiosa die hier tentoongesteld worden, gewoon uit onze jeugdjaren stammen. Straks worden we ook opgezet in een heemkundig museum. Droog en tegelijk gelaafd konden we het tweede deel van onze tocht aanvatten: geen holle wegen meer, daarvoor waren we te diep in de vallei van de Velp afgezakt, maar wel een wat bizarre Rotemse Molen, en heel wat herinneringen aan De Slag der Zilveren Helmen, die hier in deze contreien geleverd werd, precies op de dag na 94 jaar geleden.
De tocht is iets meer dan 15 km lang. Toen we hem verleden jaar uitstippelden en verkenden, wisten we al dat het een mooie én interessante tocht zou worden. Mijn mede-stappers komen me dat enkele keren bevestigen. Het mooie weer van de namiddag, met nog altijd imposante, maar nu onschuldige cumuluspartijen, en het streeklikeurtje hebben ons de intense buienellende snel doen vergeten. Met een TWQ van 47 % scoor ik net iets lager dan goed, maar de kwaliteit van de niet-verharde wegen zal velen de indruk geven dat ze nauwelijks op asfalt gestapt hebben.
Uiteraard reisden we tegen groepstarief. Nu ja, uiteraard is een iets te uitbundige verwoording, want vanzelfsprekend lijkt dat al lang niet meer te zijn. Ik wil jullie het verhaaltje niet onthouden. Op 16 juni (!) diende ik via de website de aanvraag in voor de groepsreis. Zoals dat mijn gewoonte is, voeg ik daar wat commentaar bij; IC1507 van 8:40 zal ons uit Brussel-Noord net op tijd in Diest brengen om daar om 9:40 de bus van lijn 22 te nemen naar Zelk, ons vertrekpunt. Hoe het van Halle naar Brussel-Noord moet, laat ik aan de Cel Groepsreizen over, omdat ik niet weet welke treinen tussen Halle en Brussel toegelaten zijn. Ik suggereer zelfs dat we van het groepstarief afzien tussen Halle en Brussel, en gebruik maken van de Keycard. Voor de terugreis kan er nauwelijks een probleem zijn: Diest - Brussel-Noord met IC 1539, en dan nog een trein naar Halle, opnieuw te bepalen door de Cel Groepsreizen. Na een vijftal weken ("We helpen u zo snel als we kunnen...") krijg ik het voorstel van de NMBS. Ik val net niet plat achterover, als ik het voorstel bekijk: aankomst in Diest met overstap in Leuven om 12:06. Onderaan staat de laconieke mededeling is dat dit de eerst mogelijke verbinding is tegen groepstarief. 's Avonds: een voorstel met overstap in Leuven. Ik begrijp dit dus niet: de beide IC's zijn treinen met een maximale samenstelling die wij ('s morgens) gebruiken als de pendelaars het schip verlaten hebben en ('s avonds) voor ze het schip opnieuw bezet hebben. Ik grijp dan ook meteen naar de telefoon, maar ik kan eigenlijk net tegen een muur praten. Zeggen dat die beide IC's praktisch leeg rijden, de truc met de Keycards uitleggen, het haalt allemaal niets uit. Resultaat is dat ik de groepsreis laat annuleren. Dit heeft echt geen zin. Ik werk een systeem uit met 4 verschillende tarieven: 65+ of niet, persoonlijke vermindering of niet. Want tot overmaat van ramp geldt het seniorentarief pas vanaf Leuven. Ik moet mijn mensen afschuwelijk hoge prijzen aanrekenen, zeker in vergelijking met het goedkope groepstarief. Toch laat ik dit niet zo: ik bel naar de ombudsman, en daar vertelt een vriendelijke stem me dat dit niet het eerste probleem is met de groepsreizen. Ze vraagt me om alle gegevens per brief door te sturen, en dat doe ik dan ook prompt: mijn eigen aanvraag met commentaren, de C3 die ik van de Cel Groepsreizen terug gekregen heb, en mijn bezorgdheid, ook als individueel reiziger, omdat het aantal groepen zonder reservering alleen maar kan toenemen. Uiteindelijk bezondigen we er ons zelf ook aan. Ik ben dan ook erg verbaasd als ik op een 29/07 een mailtje vind met de vraag de Cel telefonisch te contacteren. En zie: plots lijkt alles op te klaren. Ik krijg zelfs te horen dat ik in mijn eigen voorstel alles op een presenteerblaadje aangereikt heb, en dat hun eerste voorstel alles behalve klantvriendelijk was. Of ik nog interesse heb voor de groepsreis? Natuurlijk heb ik daar interesse voor, ik zal sommige koppels 10 EURO kunnen terugstorten. En plots kan het allemaal: de 1507 tussen Brussel en Diest, de rechtstreekse verbinding tussen Diest en Halle 's avonds met IC 1539. Alleen voor 's morgens is er geen oplossing (tenzij de Keycard) omdat er niet meer gereserveerd wordt naar Brussel tijdens de spits, en 's avonds moeten we ons tevreden stellen met de CR naar Braine-le-Comte, maar kom, dat scheelt nauwelijks in tijd. De dag zelf loopt er - wat de groepsreis betreft toch - maar een kleinigheid mis: we worden verwezen naar het tweede rijtuig van de 1507, maar daar is niets gereserveerd. Volgens de TBG hangen de klevers mogelijk in het tweede treindeel, dat van Knokke. Maar er is plaats zat! En zeggen dat we deze trein niet mochten nemen wegens zijn bezetting. De terugreis verloopt vlot, snel en probleemloos. En toch...
Vermits we 's morgens vrij konden kiezen, viel mijn oog op P 7574 van 7:55 (ak. Brussel-Noord om 8:14). Dat gaf ons voldoende ruimte, maar ik vermoedde dat deze trein wel niet zo dik bezet zou zijn. Dat bleek ook waar te zijn: loc 2127 trok zijn sleep M4 (wij zaten in 52169), en we konden gewoon bij elkaar zitten, alsof er gereserveerd was. Natuurlijk zat er hier en daar een sukkel tussen ons, die de uitbundigheid van de groep moest ondergaan. We bereikten Brussel-Noord met 4 minuten vertraging. Op de schermen stond er één trein met vertraging: de onze. Tien minuten. Dat kon nog wel meevallen: we hadden weliswaar maar 6 minuten overstaptijd in Diest, maar de trein zou wel wat vertraging inlopen, en als we in Diest de 22 misten, konden we nog altijd de 299 nemen, zo'n 20 minuten later. Tot de vertraging plots aangepast werd: van 10 ging het ineens naar 35 minuten! Ik kon me al perfect de samenstelling van deze trein voorstellen: probleemstellen M6, hoe zou het anders kunnen. We stonden op spoor 1 en zagen trein na trein perfect op tijd aankomen en vertrekken, behalve de onze. Die vertrok uiteindelijk met 39 minuten, en hield er daar in Diest nog 35 van over. Loc 2752 en 69031 maakten voor ons de dienst uit. We trakteerden onszelf op zitjes in de vroegere eersteklasafdeling van het multifunctionele rijtuig. Wat eerst een krappe aansluiting trein/bus leek te worden, werd nu plots een erg ruime aansluiting. Het werd dus niet de bus van 9:40, maar die van 10:40: een comfortabele Mercedes Citaro (3306-84), die ons met een goedgeluimde en geïnteresseerde chauffeur naar Zelk bracht.
's Avonds stapten we om 17:06 op de bus van lijn 22 in Halen (Singellaan). Oorspronkelijk was dat niet mijn bedoeling, maar het uur vertraging liet ons weinig keuze. In plaats van de bus van 16:06 (de geplande) en nog een nabespreekpint in Diest, werd het nog een snelle pint in Halen en meteen de trein op in Diest. Gelukkig reed de bus (ab 3307-01, een Citaro II) zo goed als op tijd. Toen we op het perron kwamen, konden we de trein in de verte al zien. Deze keer was er wel gereserveerd (in rijtuig 65008). Eén van de locs was de 2756, maar die hoorde eigenlijk bij het andere treindeel. In Brussel-Noord moesten we de IR naar Binche laten rijden (geen groepstarief mogelijk), maar de CR 3787 volgde 3 minuten later. Het was het Stellastel 777 dat ons perfect op tijd naar Halle bracht. De IR naar Binche telt nu 2 vierledige stellen: ik durf alvast wedden dat de bezettingsgraad in de verboden IR lager lag dan in de toegelaten CR, waar we zoals gewoonlijk enkele reizigers van de gereserveerde plaatsen moesten sturen.
