|
We laten
ons vandaag inspireren door de wandelkaart die het NGI publiceerde in opdracht
van de gemeente Modave. Het wordt dus een onvervalste Condroztocht, en het moet
gezegd: de combinatie van de 2 paden heeft vandaag tot onverwacht veel
schoonheid geleid: mooie bossen, prachtige vergezichten (weliswaar doorkruist
door echt heel veel hoogspanningsleidingen - Tihange is vlak bij), een
schitterend dorp als Rausa en een TWQ van 69 %. Je kunt zo'n mooie lentedag als
vandaag op minder aangename wijze vullen.
Eigenlijk
is het ons om een wandeling uit Rausa (La Pâche) te doen, maar Rausa wordt niet
echt goed bediend door de TEC, en dus gebruiken we een tweede wandeling (uit
Strée, die van Froide Fontaine) als aanlooproute. Beide wandelingen zijn van
hoge kwaliteit, en bovendien is de bewegwijzering prima, al wijkt - naar goede
gewoonte - de kaart even af van de bewegwijzering te velde, of moet ik ten bosse
schrijven? In totaal leggen we iets minder dan 16 km af.
De
verbinding:
Halle - Brussel-Zuid
3708 9:46 9:56 +6 (556)
Brussel-Zuid
- Liège-Guillemins 460 10:24 11:19 +2 (1337 - 11810)
Liège-Guillemins
- Huy 4961 11:26 12:02 stipt (270)
Huy - Strée
[97] 12:31 12:48 +4 (ab5394 - Van Hool New A360, Warzée)
Strée - Huy
[97] 17:01 17:20 stipt (zelfde bus als heenrit)
Huy -
Brussel-Noord 2140 17:24 18:49 stipt (386)
Brussel-Noord
- Halle 3740 18:53 19:14 +4 (556)
De
commentaar:
Huy is uit
Halle op erg uiteenlopende manieren te bereiken: via Liège, via Namur, via La
Louvière-Sud. Dat maakt het altijd wat moeilijk om er de bruikbaarste reisweg
uit te pikken, zeker voor de heenreis, waar wat reserve best mag, als dat kan.
En zo kiezen we voor een reis in drie schijfjes, met overstappen in
Brussel-Zuid en Liège-Guillemins, met in ons achterhoofd een mogelijke reddingsboei
via Namur.
We zijn nog
op tijd voor de 3708, die dan wel stipt uit Halle vertrekt, maar onderweg
gehinderd zal worden door de 1908. In Lot staan we zelfs een tijdje stil, en
ook daarna haalt de trein geen normale snelheid meer. Het resultaat: 6 minuten
vertraging bij aankomst in Brussel-Zuid, maar geen man overboord. Eén van onze
medereizigers is een Amerikaan met een sterk zuidelijke drawl. Hij moet een
klasverhoging betalen, en kent blijkbaar mini-ster Vervotte, want hij vraagt of
de tarieven verschillen volgens het tijdstip van de dag.
In
Brussel-Zuid zijn de loketten dicht, wegens een asociale actie. Dat is pas een
manier om de eigen nutteloosheid te benadrukken. Om een degelijk actiemiddel
zit men bij de vakbonden nooit verlegen.
Nu dat nog
kan, willen we nog eens naar Liège. In de zomervakantie vallen de IC's naar Maastricht
sowieso uit, en naar verluidt zou de trein vanaf december volledig geschrapt
worden. De ICE komt ons nog even hinderen in Diegem; waarschijnlijk legt hij de
basis voor de 2 minuten vertraging bij aankomst in Liège. Ik blijf het een
zalige trein vinden: heerlijk snel door Leuven zoeven, en weinig of geen
reizigers die de hele trein willen verkennen.
In Liège
staat gouwe ouwe 270 te wachten om ons naar Huy te brengen. De ramen van deze
klassiekers zijn duidelijk niet opgewassen tegen de moderne trainwashmiddelen,
want door enkele kan je alleen door een waas de niet zo attractieve buurt zien met
de restanten van de zware Luikse industrie. Gelukkig zorgt de zon voor veel
kleur. De stoptrein blijft zonder veel problemen op tijd: Huy halen we precies
op tijd. De TBG doet het verhaal van zijn nakende pensionering aan een
Thalysman die ook in Liège is ingestapt, en breit daar een uitgebreide socio-economische
analyse aan vast. Als hij onze railpass knipt verontschuldigt hij zich zelfs
voor zijn uitvoerige betoog. Ik onthou er vooral van dat een privatisering van
de spoorwegen o.a. als nadeel zou hebben dat er niet meer gestaakt kan worden.
Het is maar hoe je het bekijkt.
De bus van
lijn 97 houdt zich eerst nog bescheiden op de achtergrond, maar komt toch
keurig op tijd aan rijden. Met een twaalftal reizigers mag hij zelfs bogen op
enige populariteit: weer een van die TEC-lijnen die ongetwijfeld wel een betere
bediening zou kunnen verdragen. Het is een recente Van Hool, die prettig rijdt.
Wij stappen uit bij de halte Strée Maison Communale, en zien meteen wat vanavond
het probleem zou kunnen worden: blijkbaar komen hier 2 varianten samen, en de
halte is op 2 verschillende plaatsen ingeplant. De TEC-Liège mag dan wel van in
het begin gekozen hebben voor informatieve halteborden (haltenaam, bedienende lijnen
),
als je alle varianten hetzelfde lijnnummer geeft, heb je daar als reiziger niet
veel aan, als er ook geen gedetailleerde dienstregeling hangt met de uren van
doorrit. Hier hangt alleen een kopie van het busboekje, waar alle varianten
rustig door elkaar geklutst werden. Met wat puzzelen op de stafkaart wordt een
en ander wél duidelijk
's Avonds
staan we dan ook op de juiste plek te wachten op een bus die op schooldagen van
het Collège Saint-Roch vertrekt. We zijn er ooit wel eens langs gelopen: een
prestigieus gebouwencomplex midden in de bossen, waar mijn vroegere prof
literatuur Bernard Kemp nog school liep, en dat uit het verre Hamont! De bus
zit stilaan aan het eind van zijn rit, en dat zie je aan de bezetting: nog een
tiental reizigers. We komen precies op tijd aan het station, en hebben dus een
krappe vier minuten overstaptijd.
We opteren
nu voor de rechtstreekse IC naar Brussel: één povere break op een moment dat de
spits toch nog volop bezig is.
Wie zich
zorgen maakt over de integratie van de laatste golf immigranten kan gerust
zijn: deze zwaar behaarde mannen uit het arme deel van Europa hebben zich
wonderwel aangepast aan de Belgische geplogenheden. Als de TBG na Statte zijn
ronde doet, stuurt hij er 2 naar tweede. Ze gebruiken net hetzelfde argument
als de doorwinterde Belg: te weinig plaats, en de verhuis gebeurt net zo
tergend traag als bij de autochtonen: eerst moet de thee op.
Voor de
rest verloopt de rit zonder veel wederwaardigheden: in Namur verloopt de
koppeling probleemloos, voor de extra stop in Etterbeek is er ruim voldoende
tijd, en we komen dan ook stipt in Brussel-Noord aan. (Wederwaardigheid, op weg
naar het archaïsche. Zou er voor dergelijke prachtige woorden ook een
verjaringstermijn bestaan, zoals voor het in stand houden van onzichtbaar
geworden voetwegjes?)
Op spoor 10
staat de IR naar Quévy al te wachten: het is dezelfde trein als vanmorgen, en
we komen in hetzelfde stel terecht. We rijden vlot door de NZV, maar in Vorst
loopt het alweer fout: een verdwaalde Eurostar komt over lijn 96A aangereden,
en je kent het verhaal wel: voorrang en ontblokking, goed voor 4 minuten vertraging
in Halle. Maar kom, we hebben net de mooiste wandeling van 2011 tot nog toe gestapt, de treinen reden
tamelijk stipt, en de wilde en andere stakingen werden nog even opgespaard.
Want van dat laatste kun je wel zeker zijn: die zitten er opnieuw aan te komen,
zoals een frisse lentenacht die zich ook al voelbaar aankondigt.
Alle foto's
van de wandeling vind je op http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen%202/stree%20rausa/
|
