aantal stappen: 1.561.773 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 125
aantal fietstochten: 32
Zoeken in blog
16-04-2022
Mooi lenteritje onder plezante muzikale begeleiding.
Alleen gaan fietsen, dat heeft ook zijn charmes, je gaat waar je wil en je rijdt zo snel (of zo traag) als je wil. Meestal gaat het alleen wat sneller, temeer omdat ik alleen zijnde, niet rap onderweg 'n koffiepauze inlas. Zo ook vandaag niet, méér dan 100 kilometer gefietst en enkel 'n pauze genomen aan de meet, op het Kerkplein in onze gemeente.
De rit ging vandaag naar het station van As om daar via het natuurgebied Vossemberg in Dilsen-Stokkem (je kunt er als fietser nu veilig onder de nieuwe brug) richting "het Eilandje" in Neeroeteren te fietsen. Via Wurfeld en Aldeneik, bereikte ik Maaseik.
Daar de brug over richting Nederland, meer bepaald naar de gemeente Roosteren. Iets verderop in de gemeente Grevenbicht, werd ik getrakteerd op 'n heuse muzikale serenade. Dat was toch wat véél eer voor 'n fietser alleen. Nu, grapje ... dat muzikale was 'n ondersteuning voor de vele wandelaars die daar passeerden voor 'n speciale wandeltocht.
Verder kwam ik door het centrum van Geleen (daar verzeilde ik midden in de zaterdagmarkt), de gemeente Genhout en Beek.
Langs enkele veldkapelletjes - eentje van 1867 - en de enige echte Paashaas, gespot in Meerssen, was het tijd om terug richting Lanaken te fietsen.
Het was 'n mooie rit, veel zon, de juiste richting gekozen (wind op kop door het bos in de heenrit, wind in de rug bij de terugrit), 'n ferme muzikale intermezzo en 'n Paashaas die gewillig op de foto wou.
Toch even tijd gevonden om mijn wandelschoenen aan te trekken. Ik wist niet goed hoe de temperatuur was, en dus toch maar die jas meegenomen. Maar eens langs het kanaal weg, heb ik hem toch moeten uitspelen wegens té warm.
Voor die korte wandeling kwam ik eerst door het Uilenspiegelpark waar blijkbaar omgevallen bomen, toch in bloei komen. Na de tunnel, dan langs Sappi naar beneden naar het jaagpad. Opvallend waren die verschillende schepen die aan mekaar gekluisterd, voor anker lagen aan de sluis.
In Tournebride aan de brug, door de tunnel naar Domein Pietersheim, "the place to be" voor wandelaars.
Ik heb het vandaag rustig aan gedaan, morgen wacht mij 'n lange fietsrit die ik eens alleen wil afleggen. Maar met die paar kilometers van vandaag, ondertussen toch al de 600 wandelkilometers overschreden.
Met Hubert naar Val Dieu, is eigenlijk niet helemaal juist. We zijn wel samen in Val Dieu geweest, maar onderweg bleek hij bergop, veel last te hebben van Ikea-perikelen, opgedaan in de privésfeer. Ja, 'n mens ziet soms af met Ikeaspullen. Gevolg was dat ondergetekende, regelmatig diende te wachten op de toppen van de hellingen. En als er dan op de terugweg, ook nog eens 'n miscommunicatie is waarbij de een 'n andere weg genomen heeft dan de ander, dan hebben we uiteraard veel samen gefietst en dikwijls ook niet.
Hoe ook, de rit was zeer interessant. Het begon al goed met 'n kleine omweg achter de sluis van Lanaye. Ze waren ergens aan de Maas aan het filmen en we mochten er niet langs. Geen nood, we kennen de weg naar Moelingen zonder extra kilometers te moeten maken.
Bij het betreden van de Voer, werden wij verrast met 'n spiksplinter nieuw fietspad. Merci voor de geste.
En dan via Warsage en Neufchâteau, kwamen wij aan in Val Dieu. Het was er redelijk druk, veel hongerige toeristen. Maar we vonden 'n tafeltje en mijn taartpunt smaakte.
Via Aubel, hebben Hubert en ikzelf ons even gemist. Ik heb de ravel genomen, 'n oude spoorbaan (in dienst vanaf 1870 tem. 1989), Hubert was via 'n andere route naar De Plank gereden. Ja, mijn route via Remersdaal, Teuven en De Plank omhoog, zorgde voor heel wat hoogtemeters.
Op het einde zijn we in Bemelen nog even gestopt aan café Plateau voor 'n lekker biertje.
Zo, 'n mooie rit en hopen op goed weer voor 'n volgende trip.
Alle grenspalen zijn genummerd, hierna enkele voorbeelden.
Ik wilde vandaag nog eens wandelen langs de Kapel van O.L.V. der 7 smarten, midden in het veld op Nederlands grondgebied. In het begin van de 19de eeuw, stond de kapel nog op grondgebied van Lanaken. Maar na het ontstaan van België en het tekenen van de grenzen, stond de Kapel op grondgebied van Oud-Caberg, in het buitenland dus.
Hoe ook, het was 'n mooie wandeling die eigenlijk begon met het gezegde: "het is Kermis in de Hel". Geloof dus nooit 'n buienradar want ik had al prijs ter hoogte van de nieuwe gebouwen van busmaatschappij Heidebloem. Enkele foto's gemaakt van de dreigende en overtrekkende lucht.
En ja, die Kapel, ze staat midden in het veld. Je moet er 'n heel eind voor wandelen op onderverharde wegen om er te geraken. Op de terugweg nog gepasseerd onder de oude spoorwegbrug en ik ben via de Kantoorweg - en zijn mooie oude woningen - en de Grensstraat, terug in Lanaken geraakt.
En dat laatste, ..... dat was al 'n tijd geleden. Dat smaakte nog eens.
Gisterenavond rijpte het idee om vandaag zondag, de zondag van de Ronde, te gaan fietsen. Het weer zou best meevallen (lees: niet te veel wind en droog) en onze Wout kon toch niet meedoen in de Ronde, uitstekende redenen om niet aan het beeldscherm gekluisterd te zitten.
De bedoeling was om naar Gulpen te fietsen via Bemelen om via 'n andere route terug naar Maastricht te rijden. Maar driewerf helaas, ik ben er niet geraakt. Onderweg op het fietsroutenetwerk, 'n bordje waarop het nummer 69 hoorde te staan (richting Gulpen) verkeerd gelezen. Het bleek nummer 60 te zijn en deze jongen kwam dan uit in Valkenburg. Maar geen nood, ik ken toch zowat de streek en omdat ik alleen aan het fietsen was, dacht ik van de nood 'n deugd te maken en wat hellingen in de buurt op te rijden.
Ik had nochtans al 'n stevige kuitenbreker achter de rug, Groeve 't Rooth in Bemelen met 'n max. stijgingspercentage van 10% gemeten over 100 meter (in werkelijkheid lag dat cijfer op 'n bepaald punt zeker rond de 12 à 13%).
Van Valkenburg richting Hulsberg, Klimmen, Nuth, Beek, Bunde en zo terug richting Maastricht.
In Itteren moet je tegenwoordig door 'n prachtig natuurgebied rijden. Vroeger werd de fietsroute door het dorp gestuurd, maar nu dus door de natuur.
En terug thuis, hoorde ik dat de koers al afgelopen was. De winnaar zal het wel verdiend hebben zeker ...?
Naast mijn werkkamer ligt ook nog mijn laatste thuiswerk te blinken. Een puzzel van 1.500 stuks die ik tussen al dat wandelen en fietsen, in mekaar heb gekregen.
Tja, wat doe je als de weersvoorspellingen niet al te best zijn (hele namiddag regen, zeggen ze), dan moet je wat vroeger de benen strekken dan anders.
Nu, ik diende toch naar de bakker te gaan, heb dan van de nood 'n deugd gemaakt en 'n ommetje op voorhand ingelast. Anticiperen op voorhand, noemen ze dat.
Ik ben deze keer vertrokken langs de trappen aan de Jan Rosierschool en Bloemen De Ridder. Na de tunnel, richting het kanaal gewandeld. De sluisdeuren blijven immens. En wat verderop, de bunker. Hij is bijna helemaal overgroeid. Lang, lang geleden, kwam ik er als kind dikwijls spelen. Ook waagden wij ons in de achterliggende tunnel die volledig onder de toenmalige "kip" lag. Die tunnel is inmiddels verdwenen.
Via de trappen richting de tunnel aan het college, het wandelpad nog even genomen langs de sportoase, om uiteindelijk bij bakker jeurissen mijn brood op te halen.
Een fietstocht met of zonder Michel, dat maakt 'n hemelsbreed verschil. Met hem erbij wordt er doorgereden en dat zie je aan de gemiddelde snelheid die we vandaag gedrieën haalden. Hubert en ikzelf hebben derhalve 'n tandje moeten bijsteken. Nu, voor mij geen probleem maar ik was wel positief verrast dat ook Hubert dat kon, zeker gelet op het aantal kilometers. Hubert, ferm.
De keerzijde van de medaille is, als er doorgereden wordt, er minder kansen zijn om foto's te maken onderweg. De eigen foto's beperken zich dan vandaag ook tot onze tussenstop aan het Eilandje in Neeroeteren.
Onze rit vertrok vandaag langs de molen te Boorsem met als naam: de Stormvogel en het station van As. Verder de Kempen in tot in Erpekom, deelgemeente van Peer (foto kerk). Vervolgens langs Ellikom (foto Hoogmolen) om uiteindelijk na 60 fietskilometers, te kunnen pauzeren aan het Eilandje in Neeroeteren. Het is daar gezellig zitten, spijtig dat er geen taart was. Het was dus loungen met 'n tas koffie.
Via de Maas keerden wij terug naar Lanaken. Een volgende rit is nog te bepalen wegens het minder goede weer van de volgende dagen. Het zij zo.
En ook dit moet gezegd, elke fietstocht heeft ook thuis zijn positieve kanten, de douche is zaaaaalig en het warme eten smaakt eens zo goed!
Ondanks de mist, toch mijn wandelschoenen aangetrokken.
Vertrokken langs de Pannestraat en de werken op het eind van de straat, daar het bos ingetrokken. Overal zie je nog de omgevallen bomen. Op het hoogste punt, nu eens naar links naar het fietspad tussen Zutendaal en Gellik. Dat pad even gevolgd om even verderop, terug links het bospad te nemen. Speciaal was 'n bosweg met het bord: verboden toegang, terwijl er toch het mountainbikepad voorbijkomt.
Richting Op de Puin, even 'n klein tussenstraatje genomen, ik dacht zelfs voor het eerst dat ik dat doe. Op de Puin zelf, zie je hoe mistig het is. Maar toch zag ik er ook de kalkoenen "van jetje geven".
En bijna thuis, kon ik niet voorbij die beelden zonder 'n fotootje te nemen.
Na die stevige fietstocht van gisteren, wilde ik het vandaag wat rustiger aan doen. Gewoon 'n wandeling in de buurt, over gekend terrein.
Het wandel- en fietspad gekozen naar de sportoase. Het viel mij op dat er paaltjes gezet zijn om te vermijden dat er auto's 'n binnenweg kunnen zoeken. Door het korte bospad, de weg naar Gellik over om dan beneden op het jaagpad, links te zien dat de brug over het kanaal, stevig verankerd is.
Wat verder op, zag ik 'n lange witte streep op het water. Bleek dat het gezuiverd water te zijn van Sappi dat terug het kanaal invloeit.
Aan de sluis, 'n mooie struik gespot, de Mahonie oftewel de "Berberis Aquifolium". Ik ken de plant, maar niet zijn naam. Weer iets bijgeleerd.
En na het middagmaal, nog wat getuinierd. En dadelijk ..., de benen omhoog met 'n goed boek.
Af en toe wil ik mezelf wijs maken dat mijn leeftijd maar 'n getal is en dat deze jongen met zijn 68 jaar, nog tot redelijk wat in staat is. Ben benieuwd wat morgenochtend geeft, feit is dat ik toch weer 'n rit van 100 kilometer gemaakt heb in 4u18.
Om niet weer vanaf het begin langs de Zuid-Willemsvaart te moeten rijden, koos ik er voor om mijn rit naar Tongerlo, te beginnen via de Salamander te Maasmechelen. Via de fietsbrug over de weg naar As, rij je dan langs het station en de St. Barbarakerk van Eisden en het voetbalstadion van Patro.
Wat verderop, kom je dan natuurlijk toch weer aan het kanaal uit, en dit heb ik gevolgd tot in Tongerlo. Daar voor het eerst naar rechts afgedraaid om door Kinrooi (met zijn Lemmensmolen) en Geistingen te fietsen.
Stoppen deed ik in Heppeneert in het Hepperhuys. Na 58 kilometer fietsen, had het lichaam wat suikers nodig voor de rest van de tocht.
De terugrit is altijd 'n vast gegeven, langs de Maas. Ondertussen weet ik bij wijze van spreken, er elke steen liggen.
In Herbricht bijna oud-caféhouder Rudi van zijn sokken gereden en in Lanaken mezelf beloond op 'n stevige frisse pint. Dat mocht wel.
Ik kan het niet laten, ... wandelen doorheen Pietersheimbos werkt verslavend en ik heb dan altijd 'n drang naar foto's maken van de prachtige natuur en het kasteel, inclusief de ruïne. Het kasteel heb ik al vele malen gefotografeerd, maar telkens zie je 'n andere invalshoek, en hop, 'n nieuwe foto ontstaat.
Gezien mijn hoge wandelschoenen nog niet gepoetst waren, kon ik best nog eens gaan wandelen in Pietersheimbos. Ik vertrok langs 'n zijpad van de Asbeekweg om langs achter de molen van wijlen "Miet van de Meule" te passeren. Door het poortje vervolgens naar de nieuwe vlonder aan de kinderboerderij om dan het echte Pietersheimbos in te duiken. Wat verderop zie je hoe kort de woningen van de Goudkust aan het bos grenzen.
Vandaag waren er opvallend veel wandelaars. En het moet gezegd, wij als Lanakenaren mogen ons gelukkig prijzen dat de gemeente indertijd het kasteel en omliggend domein heeft kunnen kopen van wijlen Prins de Merode.
En dan het kasteel en de ruïne, 'n oase van rust.
De zon was van de partij en die wind ...? Die heeft mij nog maar zelden parten gespeeld. En deze namiddag ..., de benen onder tafel bij 'n gouden huwelijkspaar.
De rit van vandaag was gepland om via de oversteek van de Maas in Meeswijk, noordwaarts te fietsen om dan via Nieuwstadt, de grens met Duitsland over te steken.
Nu had ik geen rekening gehouden met eventuele metgezellen, maar na 'n gesprek met fietsmaat Hubert, wilde hij mij op de voorgestelde route wel vergezellen. Ik had wel mijn voorgevoelens of hij dat wel aan zou kunnen, maar hij heeft mij echt verwonderd door deze rit tot 'n goed einde te hebben gebracht. En dan wetende dat hij onderweg het klikplaatje van zijn linkerschoen verloren is. Chapeau!
Zoals jullie kunnen zien, reden we tot Meeswijk, daar de Maas over. verder door naar Nieuwstadt en Tüddern om in Gangelt aan de Etzenrather Mühle, 'n eerste keer te stoppen voor drank en taart.
In één rechte lijn vervolgens terug naar huis om in Meerssen toch nog even te stoppen voor 'n lekker drankje.
Het was 'n rit die heel wat trager uitviel dan voor mij normaal is, maar het was Hubert zijn 1ste rit en hij diende met 'n goed gevoel thuis te geraken (lees= hem op 'n rustige manier in Lanaken te krijgen).
Na toch heel wat uren te hebben gesakkerd over dat kl...teweer, was het dan eindelijk zo ver, het was gestopt met regenen.
Sein dus om de wandelschoenen aan te trekken en wat energie trachten kwijt te spelen. En ja, ik had "chanse", de zon was zelfs even van de partij.
Nu wilde ik vandaag mijn schoenen niet vuil maken (dus geen bos- of grindwegen) en anderzijds wilde ik er toch het tempo inhouden, want gaandeweg begonnen de wolken weer donker te worden.
En ja, ... mijn wandelweg, dat was doorlopend bijsturen. Vertrokken langs de Neerharenweg met Domein Zangersheide, de Reistraat ingestapt richting Tournebride. Op dat punt besloten om de brug over te steken en wat verderop, lettende op mijn kilometerteller, toch maar doorgezet tot het centrum van Smeermaas.
Terug via de Nijverheidslaan en de Jan Rosierlaan en onder de tunnel door naar het centrum.
En verdorie, ik ben precies niet populair als ik op 'n terras ga zitten. Het was weer van dat, één iemand in de Fitness die zowel de drankjes moest klaarmaken en zelf gaan rondbrengen. Met 'n vol terras en heel wat volk binnen, is dat bijna niet te doen. En ik, tja ... spijtig voor de Fitness, maar daar heb ik te weinig geduld voor en dan maar thuis 'n tas koffie gedronken.
- door Brunssumheide fietsen: gedaan, het is een der mooiere fietsgebieden
- wat bergop fietsen: met 620 hoogtemeters, zeker gelukt
- in Gulpen 'n stuk taart eten en 'n tas koffie drinken: niet gelukt wegens groot terras en te weinig personeel
Met de zon vandaag als bonus, kan ik deze rit klasseren in de bovenste schuif. Het had alles, mooie vergezichten, prachtige natuur, heel wat hellingen en verschillende wegen die ik voor het eerst nam.
Maar het moment van de dag was toch 'n ontmoeting met een voormalige fijne collega van het werk. Tussen Rekem en Uikhoven was hij aan het wandelen en ik heb even bij hem stilgestaan om wat herinneringen aan lang vervlogen tijden op te rakelen.
Vervolgens ging mijn tocht over de autostradebrug richting Stein, om dan doorheen Geleen te fietsen. Dan kwamen Oirsbeek, Brunssum, Kunrade, Wijlre, Gulpen en Bemelen.
Het was 'n prachtige tocht, met slechts één klein minpuntje: ik heb toch mijn handen moeten vuilmaken wegens 'n afgelopen ketting. Kan gebeuren!
Het droge en zonnige weer blijft aanhouden, dus absoluut geen weer om binnen te zitten.
De wandeling van vandaag bracht mij via de wijnwijk en langs het kasteel van Pietersheim, naar de brug van Tournebride. Aan de overkant, richting de sluis van Lanaken, heb je langs het kanaal 'n onverhard wandelpad liggen. Dat heb ik deze keer weer eens genomen. Je komt er geen mens tegen maar het is er fijn wandelen.
Vervolgens de fiets- en wandelbrug overgestoken om dan door de drukke markt, terug huiswaarts te keren.
Deze namiddag wat werkjes opknappen in de tuin en morgen staat er 'n fietstocht op het programma.
Een mens wil zich al eens testen, zeker na zo 'n belabberde fietstocht van afgelopen maandag (het liep toen voor geen meter).
Het plan was om naar Thorn te fietsen en aldaar 'n pauze te nemen om wat calorieën te tanken. Maar met die tocht van maandag in het achterhoofd, toch voor de nodige afkortingen gezorgd (lees: rapper terug naar de Maas en rapper terug thuis).
Maar onderweg bolde het goed, de wind zat prima en ik had nergens last van. Dus Thorn ..., "here I com".
Spijtig genoeg was er slechts één horecazaak open, de Pannekoekenbakker. Het terras zat al vol en binnen zag ik al direct dat het wachten zou worden op 'n eventuele pannekoek (ik was er rond het middaguur). Niet getalmd, en best terug de fiets op richting Maaseik en de Maas.
Ook in Heppeneert was er niks open van horeca (raar toch vanwege dat goede weer). Die pint werd dan maar gedronken op de eindbestemming te Lanaken.
En de rit zelf, vertrokken langs de boerderij van Eric Gerits (geen eigen foto) en het hotel Beau Séjour, om via Wurfeld en Kinrooi langs het kasteel Borgitter te rijden in Kessenich.
Op de terugweg nog een ontmoeting gehad met de paarden in Hochter Bampd en in Smeermaas gezien dat het eilandje weer de kop boven water heeft gestoken.
Voila, mijn rit van iets meer dan 100 kilometer, en zonder te bluffen, die 68-jarige was vandaag niks moe en had nergens last van. De conditie is dus ok!
Calorieën verbranden na 'n stevig verjaarsdagsetentje.
Tja, dat komt er van als je uit eten gaat. Het hoofdgerecht was al royaal maar deze jongen wilde absoluut nog 'n dessert, en dat dessert was eigenlijk buiten proporties.
Van de nood dan maar 'n deugd gemaakt en op de terugweg naar huis met de lijnbus, in Eigenbilzen afgestapt om van daaruit, te voet naar huis te wandelen.
De wandeling was dus slechts één rechte lijn, van de brug van Eigenbilzen naar de brug van Briegden en het laatste stuk via de sportoase tot thuis.
Ik heb mij niet gehaast, integendeel, ik heb genoten van de zon en het vooruitzicht van 'n mooie fietstocht morgen.
Welkom op mijn blog beste bezoeker. Dagelijks tracht ik 'n mooie wandeling te maken of 'n fijne fietstocht en hiervan breng ik nadien verslag uit. Veel lees- en kijkplezier. En oh ja, ik heb ook 'n gastenboek (rechterkant). Laat er 'n bericht achter, dat zou mij plezieren. Merci alvast.
Door de sluiting van het Dienstencentrum tijdens carnaval, kon er vandaag niet geschaakt worden. Geen nood, de zon scheen en dus heb ik de fiets maar van stal gehaald.
Het werd 'n ritje Zutendaal - Bilzen - Mopertingen - Tongeren - Vroenhoven met onderweg toch redelijk wat hoogtemeters. In Bilzen even halt gehouden voor 'n energiereep Sultana.
Vooral de hoogtemeters tussen Bilzen centrum en Mopertingen, kruipen in je kuiten. Voor ene keer moet ik toegeven dat er wat weinig "jus" in de benen zat. Er zijn al betere dagen geweest. Maar kom, ik ben buiten geweest en heb mij actief kunnen bezighouden.
Onderweg effe blijven stilstaan bij 'n mooi gerenoveerde woning van 1905 en 'n tank uit WOII te Mopertingen.
Terugrit via het nieuwe fietspad tussen Veldwezelt en het industriegebied te Lanaken.
Zo, die rit zit er weer op. Misschien de laatste van mijn 67ste levensjaar. Donderdag komt er 'n nieuwe achterdeur.
Voor het eerst dit jaar met een van mijn fietsmaten, 'n mooie tocht gemaakt. Ik had aan Michel gevraagd om de route te bepalen en gezien hij niet in Lanaken woont, ben ik hem ten huize gaan ophalen. Hij wilde langs de Zuid-Willemsvaart naar Tongerlo fietsen. Voor mij 'n prima bestemming.
Deze morgen wat foto's gemaakt in Uikhoven, grijs weer en geen zon (hetgeen ons wel beloofd was).
Maar goed, niet getreurd, we waren al rap in Tongerlo aan de brug om daar vast te stellen dat café De Kieper gesloten was. Een warme tas koffie had er wel ingegaan. Onderweg ook langs "het eilandje" gefietst (geen eigen foto).
Op de terugweg langs Brouwerij Cornelissen in Opitter (ook geen eigen foto) gereden. Verder langs As en Wiemesmeer om in Lanaken op het Kerkplein onder het genot van 'n lekkere pint, mee te genieten van de carnavalszitting van de kinderen.
Voila, de eerste rit met fietsvriend zit er op, en dat aan 'n mooi tempo van 22,9 km/uur.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Maar met die paar kilometers van vandaag, ondertussen toch al de 600 wandelkilometers overschreden. 
Ik ben Eddy Meuris