aantal stappen: 2.597.880 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 216
aantal fietstochten: 114
Zoeken in blog
26-07-2024
Naar het kasteel Groenendaal.
Is het jullie opgevallen dat ik inmiddels de 2 miljoen wandelstappen bereikt heb (zie mijn gegevens in de linkerkolom)? Nu, dat is uiteraard gewoon 'n statistiek, meer moet je er niet achter zoeken.
In de voormiddag had ik nog 'n vies werkje, ik diende 'n afvoerput te reinigen. En als je er met je neus recht boven hangt, dan wil die geur wel eens blijven hangen. Wat is er dan beter dan 'n mooie wandeling ...? Vandaag wilde ik met de bus naar Eigenbilzen trekken om daar 'n wandeling te maken langsheen het kasteel Groenendaal. Mijn route had ik simpel gehouden, gewoon de nrs. 505-504-67-66 van het fietsroutenetwerk.
Ik vertrok via de Zangerheistraat, dat is in feite de kortste weg naar Munsterbilzen. Maar halverwege die straat, ging ik linksaf om mij even op het grondgebied van Hoelbeek te begeven. Honderd meter verder zag ik 'n nieuw bordje, ik was in Waltwilder. Eerst zie je 'n zeer mooie vijver in het Domein Groenendaal om wat verderop het kasteel te zien. Ik diende wel even linksop te gaan om 'n aanvaardbare foto te kunnen nemen. Het kasteel is privébezit en je kunt er dus niet korterbij komen.
Wat verderop loopt nog 'n oud spoor. Op de hoek van de Langstraat en de Jonckholtstraat staat er 'n kapelletje, gewijd aan de Heilige Antonius. Volgens de gegevens die ik vond, is het kapelletje van 1912. Op het einde van de straat was ik weer in Hoelbeek. Het was nu gewoon rechtdoor wandelen doorheen de velden. En opeens ben je terug in Eigenbilzen, het terras op de Hartenberg, naast de kerk, sprak me wel aan. Ik wilde wel eens proeven van 'n alcoholvrije Cristal. En ik moet zeggen, het is een van de betere alcoholvrije pilsbieren.
"Aan de hand van Eigenbilzen" kon ik niet zomaar voorbij, jullie moeten de geschiedenis van het maken van dit beeld maar eens lezen. Het gaat terug tot historische woorden, uitgesproken door toenmalig veldwachter Cornelius Meesters in 1910. Zoek maar eens op: "de hand van Eigenbilzen".
Terugkeren deed ik via de Vossenkuilstraat. En omdat ik toch in de buurt was, ben ik nog even mijn kleinzoon gaan bezoeken. Uiteindelijk belandde ik terug aan de bushalte. Er pal naast heb je daar de kapel van de Mijnlamp en recent hebben ze er ook 'n troostplek gecreëerd.
Dat was het weer voor vandaag, seffens mijn leesboek ter hand nemen want onze tv heeft sinds zondag verlof gekregen. De afsluitende tijdrit in de Tour de France, is het laatste wat we bekeken hebben. Sindsdien hebben we bespaard op elektriciteit. Tja, als er niks van je gading op dat kastje is, dan blijft hij uitstaan, zo simpel is dat.
Gisteren stopte het uiteindelijk toch met regenen zodat ik nog enkele uurtjes kon besteden aan mijn tuin. Enkele uurtjes maar, want toen hield ik het voor bekeken omdat de stevige wind mij begon parten te spelen. Als er iets is waar ik niet van hou, dan is het die wind. Maar hierdoor kon ik wel vandaag gaan fietsen, ik had nog 'n drie-tal foto-opdrachten van mijn kinderen, de laatsten van 'n hele hoop.
Ik had die opdracht speciaal bewaard tot het laatst omdat ik wist dat ik doorheen de Haspengouwse velden diende te fietsen, velden die er lang (en nog steeds) vochtig bijliggen. Nee, het was er niet gemakkelijk fietsen, overal betonplaten (kedoek - kedoek, dat was het geluid dat ik hoorde als ik met mijn voorwiel weer zo'n betonrand raakte), veel plassen nog en op alle veldwegen lag er aangekoekte modder, achtergelaten door de tractoren. Ik vertrok via Gellik - Hees - Vlijtingen om in Rosmeer 'n foto te maken van de kerk. In Genoelselderen heb je dan dat prachtige wijnkasteel met 'n mooi verzorgd grasveld vooraan. In Millen, deelgemeente van Riemst, staan er verschillende oude boerderijen, oa. dit prachtexemplaar. In 'n ander stuk van Riemst, in het gehucht Elst (in 2016 waren er 108 inwoners) heb je die ruime kapel, gewijd aan O.L.V. van Lourdes. Vergezichten had ik vandaag bij de vleet zoals deze nabij Tongeren.
En dan kwam ik aan in Nerem, nu 'n deelgemeente van Tongeren (sinds 1977). Tot in 1973 was er zelfs 'n spoorweghalte. Bezienswaardigheden in Nerem zijn oa. het kasteel Rosmeulen, gebouwd in het begin van de 20ste eeuw en de voormalige chocoladefabriek van 1909. Later werd het 'n tingieterij, nu is het 'n woonproject. Die vroegere fabriek is trouwens een van de foto-opdrachten die ik nog moest afwerken.
Vervolgens kwam ik Tongeren aan, 'n oude stad waar achter elke hoek wel iets te fotograferen valt. Uiteraard, niet aan te beginnen, ik heb mij dus serieus moeten beperken. De Moerenpoort, de Basiliek en Ambiorix konden natuurlijk niet ontbreken. Het was nog te vroeg in Tongeren om te pauzeren, dat deed ik in Borgloon in de stroopfabriek.
En dan was het verder fietsen naar mijn volgende opdracht, het beeld ter nagedachtenis van de Bokkenrijders. Wie deze geschiedenis niet kent, zoek dat maar even op, boeiend om te lezen. Mijn derde opdracht en tevens mijn allerlaatste, was het station van Alken. Ik diende hiervoor wel even mijn route te verlaten. Hierdoor kwam ik wel langs Brouwerij Alken, het Limburgse bier bij uitstek.
Verder heb ik geen foto's meer gemaakt omdat ik al 'n vermoeden had dat ik mijn max. van 18 bereikt had. Meer zelfs, ik heb er 'n aantal moeten weglaten bij dit verslag. Jammer maar helaas.
Terugrijden deed ik via Diepenbeek en Bilzen. In Bilzen had ik de keuze, ofwel mijn route volgen via Munsterbilzen en Eigenbilzen ofwel de kortere weg nemen via de steile Brugstraat, het oplopend tussenstuk naar Waltwilder en dat hellend stuk om Waltwilder buiten te rijden. Hiermede kwam ik vandaag aan 666 hoogtemeters zonder 'n noemenswaardige geregistreerde helling te zijn overgefietst.
Vandaag geen afsluitende pauze, maar recht naar huis. En o ja, nog het vermelden waard, vanmorgen bij het vertrek werd ik uitgewuifd door enkele bevriende bloggers. Altijd prettig!
En ik heb ze gevonden, die hoogtemeters in de Voer. In totaal had ik vandaag 951 hoogtemeters en ben over 5 geregistreerde cols gefietst. Niet slecht voor 'n 70-jarige zou ik zo denken. Het weer zat wel mee, het was droog, niet te veel wind, de conditie is goed en ik had er zin in. Wat wil je dan nog meer ....!
Ik vertrok via Maastricht naar Cadier en Keer. Eerst moet je voorbij Bemelen, de Sint-Anthoniusbank omhoog. En dan in Cadier en Keer, eerst dat door de buurtbewoners vermaledijde beeld op die rotonde. Er zijn veel negatieve opmerkingen gemaakt door de buurt, maar blijkbaar weet niemand dat dit beeld gekozen werd door 'n jury bij 'n prijsvraag. Wat verderop kon ik mijn fietsenmaker dankbaar zijn omdat hij nieuwe remmen had geplaatst op mijn fiets. De Örenberg oprijden is één ding (flink op de pedalen duwen) maar dit bergje afrijden vraagt toch wat behendigheid en goede remmen.
Mijn eerste korte stop deed ik in Mheer, enerzijds om enkele boterhammen achterover te drukken en anderzijds om even de plaatselijke kerk binnen te stappen. Eens Mheer goed en wel buiten, heb je eerst Noorbeek en dan ben je al direct in de Voer. Op punt 429 had deze jongen zich weer effe vergist, ipv. rechtsaf naar punt 424, was ik rechtdoor gefietst naar punt 428. "Het kan verkeren" zei Bredero.
In Sint-Pietersvoeren was het dan weer 'n traktor met achteraan 'n beerton die mij het zicht benam op 'n nieuw bordje. En ja, dan moet je telkens op je stappen terug. Het kasteel heb er ik vandaag niet gezien, ik wilde die onverharde strook aldaar mijden. Wel kwam ik langs 'n deel van de forellenkwekerij rond het kasteel.
Via Sint-Martensvoeren, 'n stevige klim en Remersdaal, naderde ik Teuven. Ik hoopte te kunnen stoppen bij "Moeder de Gans", maar helaas, sluitingsdag vandaag. Dan maar gestopt bij 'n hotelletje op dezelfde straat. Ik had het beter niet gedaan, meer dan 'n Brusselse wafel konden ze mij niet bieden. Volgende keer mijn fietsdag in die regio wat beter plannen.
Eenmaal terug in Nederland, fietste ik ondermeer doorheen Schin-op-Geul. Die brug sprak mij wel aan om er 'n foto te maken. Op weg naar Walem heb je dan 'n stevige kuitenbijter met de mooie naam "Kachelberg". Op sommige plaatsen was het stijgingspercentage meer dan 10%. In Elsloo viel mij dat witte huis met jaarankers van 1782 op. Ook de straat waardoor ik daar fietste, is altijd de moeite om te fotograferen. Alleen, .... die kinderkopjes staan mij niet zo aan ... zucht!
In Stein ging het dan gewoon de autostradebrug over, terug richting België en thuis. Er restte mij alleen nog één vraag, waar zou ik mijn Duvel gaan drinken. Eerst in Kotem geprobeerd aan de Ponderosa, maar daar was zelfs geen plaats meer om mijn fietst te zetten. De volgende gelegenheid kon Uikhoven zijn aan de Maas, maar tja, het is maandag en veel zaken zijn dicht. Meer geluk had ik in Herbricht aan de Maasbar, recht tegenover het voormalige café Maasvallei van Rudi Smeets.
Voila, voor jullie weer ene hele boterham om te lezen. Seffens met 'n boek in de zetel, de tv krijgt vandaag vrijaf. Waarom John Biden zich in Amerika terugtrekt als presidentskandidaat, daar heb ik geen boodschap aan.
Deze week op maandag, 103 km. en nu vandaag woensdag, weer 100 km. En toch voel ik mij zo fris als 'n hoentje. Ik ben deze namiddag omstreeks 15u30 thuis gekomen, 'n tasje koffie gedronken, 'n bad genomen en de was in de machine gedropt. En nu, 'n paar uur later en terwijl ik dit schrijf, heb ik het gevoel de hele wereld aan te kunnen. Het is te zeggen, ... bij wijze van spreken natuurlijk. Maar toch, het is al 'n tijd geleden dat ik mij zo super gevoeld heb. Afwachten natuurlijk hoe ik morgen uit bed stap ....???
Het was weer 'n ideale dag om te fietsen, niet te warm, niet al te veel wind en 'n mooi parcours. Ik wilde naar Maastricht fietsen, daar links op naar Stein, verder door naar Roosteren, de Maas over en via As terugkomen. Oorspronkelijk had ik het idee om in Tongerlo te pauzeren, maar dan moest ik effe 'n omweg maken, dan maar Heppeneert, maar ook daar diende ik even mijn parcours te verlaten. Het werd uiteindelijk Illikhoven, 'n gehucht van Echt-Susteren en kort bij Roosteren. Het fietscafé was mij uiteraard bekend.
Ik vertrok zoals zo dikwijls aan de Noorderbrug in Maastricht. Daarna ging het richting het vliegveld van Beek. Mijn enige klim van vandaag situeerde zich in die buurt, de Biesenberg. In Elsloo viel mij dat beeld op en in Stein heb ik weer met grote ogen staan kijken naar die mooie muurschildering. Enkele weken terug zag ik daar al kunstenaars aan het werk om de vorige tekeningen weg te werken, maar de nieuwe die ze gemaakt hebben, mogen er ook wezen. Prachtig!!
Zonder het bijna zelf te beseffen was ik al rap in Roosteren. De wind zat goed, de fiets bolde gelijk 'n trein en er was weinig fietsverkeer op dat traject. In Roosteren even gestopt aan de Mariakapel. Ze werd in 1945 gebouwd door buurtbewoners. En België is dan vlakbij, gewoon de brug over naar Maaseik. Ik heb al veel van die wilde paarden gezien, maar nog zelden zo 'n grote kudde.
Om terug te keren, koos ik er voor om via de deelgemeente Neeroeteren te fietsen. Wat verderop zat ik terug op het oude kolenspoor Maaseik - As. Je komt dan oa. doorheen de Ecovallei Vossenberg dat in 2022 ingehuldigd werd. Fietsers, wandelaars en dieren kunnen nu veilig onder die brug door.
Aan het station van As ging het vervolgens naar Kattevenne in Genk en Zutendaal-centrum. Daar ben ik zowaar in 'n kleine miezerbui terecht gekomen. En eens Zutendaal buiten, werd het weer droog. Ik heb er nog 'n kleine anekdote over. Ik ben acht jaar postmeester geweest in Zutendaal en ik kwam regelmatig thuis met verhalen over hevige regenbuien aldaar terwijl mijn vrouw dan enkel kon vertellen dat het in Lanaken 'n beetje gedruppeld had. Blijkbaar heeft Zutendaal dus iets met regen. Van mijn belevenissen onderweg, toch nog 'n kleine kanttekening. Als je 'n groep van meer dan twintig gepensioneerden moet voorbij fietsen, dan is het altijd "fingers crossed", niet alleen voor mezelf maar ook voor die gepensioneerden.
In Eigenbilzen aan de brug, permiteerde ik mij ene lekkere Duvel aan de Kanaalbar. Er zat heel wat volk te genieten. Zo, weer 'n heel verhaal waarvan ik 100% genoten heb. Ik kijk al uit naar de volgende trip.
Rond 14u00 begon het vandaag donker te worden, regen op komst. Tijd dus om mijn tuinwerkgerief op te ruimen. En maar goed dat ik alert gerageerd had, ik was juist binnen toen er 'n fikse bui mijn mooi geschoffeld tuintje kwam besproeien.
Mijn wandeling had ik deze voormiddag al gemaakt, bijna 8 km. Gewoon naar Pietersheim en langs het kanaal terug. Geen hoog tempo, maar 'n rustige wandeling.
Ik vertrok aan de kinderboerderij om dan naar de Neerharenweg te wandelen. Tegenover de dienstingang van Domein Zangersheide, ging ik dan Pietersheimbos binnen. Het kasteel liet ik rechts liggen, ik stapte rechtdoor naar de Rodekruisstraat in Tournebride. Terugkeren deed ik via het kanaal en de sluis.
In het centrum had ik nog 'n boodschap te doen bij de apotheker. Meer valt er vandaag niet te vertellen. Morgen staat er weer 'n fietstocht op het programma. Ik denk via Maastricht en Stein, naar Roosteren te fietsen, daar de brug over naar Maaseik, 'n pauze in Tongerlo en langs het kanaal terug. Om zeker te zijn moet ik wel eerst de windrichting bekijken, altijd van cruciaal belang bij fietstochten.
De koers is nog maar net vertrokken, ik denk dat er niet veel spanning in de rit gaat zitten. De tv zal daarom pas aangaan op het einde om de mogelijke sprint te bekijken.
Dag vriendinnen en vrienden, ik bekend schuld, ik ken niks van planten en doe dan maar beroep op mijn app Obsldentify om te weten te komen welke naam sommige planten hebben. Maar als die app mij ook in de steek begint te laten, dan kan ik alleen maar zeggen: "schoenmaker, blijf bij je leest". Ik ga er mij niet meer mee moeien. Bedankt voor de info die sommigen onder jullie mij gaven, die reuzenpapaver was dus 'n heel andere plant.
Maar nu terug tot de orde van de dag. Ik had 'n fietstocht in gedachten in Ned. Limburg. Ik vertrok via Uikhoven aan onze kant van de Maas om dan in Kotem de brug over te fietsen naar Stein. Vervolgens ging het in de richting van Geleen en het kerkdorp Puth. Oude gebouwen trekken altijd mijn aandacht. In het gehucht Wintraak (hoort bij Sittard - Geleen) zag ik 'n klooster, Huize Seraphine. Volgens mijn info is in 1857, Zuster Seraphine, samen met enkele medezusters, haar intrek gaan nemen in 'n klooster in Sittard. Daar bleef de congregatie tot 2011 waarna ze zijn verhuisd naar Wintraak.
Het volgende dorp dat ik aandeed, was Oirsbeek. Daar heb je oa. de Fatimagrot, gebouwd in 1946 als dank voor het einde van WO II. In dat dorp nam ik ook mijn pauze. Ik ken er 'n zaak en de taart is er altijd lekker.
En dan kreeg ik het wat moeilijker, als je geen gps hebt en de bordjes van het fietsroutenetwerk worden kleiner - of ze zijn verstopt achter hoog gras - dan is het effe zoeken naar de juiste weg. Vooral in en rond Brunssum was het moeilijk fietsen. Daar ben ik dus even fout gereden. In Heerlen kon ik het natuurlijk niet laten die kleurrijke stenen zetel te fotograferen. Vervolgens zit je weer in volle natuur, oa. in de gemeente Eys.
In Partij heb je de weg naar Gulpen. Het fietsroutenetwerk leid je omheen de Gulperberg. Het is weliswaar wat klimmen, maar het is goed te doen. Maar vandaag, .... ik zag de berg in het landschap liggen en ik dacht bij mezelf, foert, daar ga ik vandaag naar boven. Het was effectief stoempen op de pedalen, bijwijle had je 'n stijgingspercentage van max. 18%. Een wandelaar had mij kunnen bijhouden. Maar ik ben zonder af te stappen, boven geraakt.
Nadien was het gewoon terugkeren naar Lanaken. In Banholt nog even gestopt voor mijn laatste boterham en 'n selfie. Ten slotte fietste ik naar Maastricht, daar de Noorderbrug over en terug naar Lanaken. In het centrum nog wat gedronken (aquarius en 'n niet-alcoholisch drankje). De dag zit er weer op, seffens met de benen omhoog.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.