De TBW (Tour du Brabant wallon) verdient ongetwijfeld de prijs voor meest onderschatte langeafstandswandelpad van het land. Toegegeven, de bewegwijzering bevindt zich hier en daar in bedenkelijke toestand en de controlepunten waar je als stapper je getuigschrift kon laten afstempelen, zijn vaak verdwenen, maar de topogids is nog te koop en met wat extra voorbereiding is het pad nog perfect te volgen. Dat we dat ook vandaag willen doen, heeft natuurlijk ook te maken met de kwaliteit van eerder gestapte trajecten, door een wandelprovincie bij uitstek: Waals-Brabant. We stappen van Nivelles tot Baisy-Thy: dat is 18 km stappen door weidse kouters, waar de boerenbedrijvigheid in deze herfstweken hoge toppen scheert. Een erg landelijke tocht wordt het dus, met de nadruk op landbouw, op het eerste deel na, als het pad ons verbazend snel door het Parc de la Dodaine uit het stadje Nivelles voert. Toch ligt de TWQ niet hoger dan 36 %, omdat zeker in de eerste helft van de tocht alle wegen verhard zijn: boeren willen nu eenmaal ook wat.

Meer dan 20 foto's van deze wandeling vind je hier.

Hier alvast een breinbrekertje, voor een of ander examen landbouwkunde: bereken aan de hand van de gegevens op de foto  de maximale afstand tussen de hoeven van de voorpoten van de grootste koe en haar bovenste rij tanden.

In de buurt van Houtain-le-Val stapten we vaak over mooie onverharde veldwegen; de herfstkleuren krijgen stilaan de overhand.

Bereikbaar?

Net nadat de NMBS om nog altijd onbegrijpelijke redenen de halveprijskaart had afgeschaft, was het heerlijk om als wraakoefening van Halle naar Nivelles te reizen met de bussen van de TEC. Ook vandaag nog inspireert de halsstarrige houding van de marketingspecialisten van de NMBS tot een treinloze reis: de bussen doen er niet eens langer over, maar anders dan de NMBS geeft de TEC je met zijn meerrittenkaarten het gevoel dat je als niet-dagelijkse maar toch erg regelmatige reiziger meer te betekenen hebt dan de louter toevallige klant, die terecht de volle prijs aangerekend wordt.

Wat historie.

Lijn 365a mag terecht als éminence grise beschouwd worden onder de buslijnen. Ze verscheen halfweg de jaren dertig in het spoorboekje, als nummer 124a, wat onmiskenbaar aangeeft dat ze als een alternatief voor gemeenten als Genappe en Gosselies beschouwd werd voor de weldra geëlektrificeerde spoorlijn 124. Toch waren de biljetten van de NMBS niet geldig op deze lijn. Na WO II werd ze vernummerd tot 202, en nog later tot 365. De toegevoegde letters a en b zijn deels bewaard, al is de 365b enkele jaren geleden 366 geworden. Een van de belangrijkste aanpassingen aan de lijn gebeurde eerder dit jaar: door de uitbreiding van het metronet in Charleroi verloor de lijn haar bediening met Charleroi-Sud. Lijn 365a zou voortaan beperkt worden tot Jumet Madeleine, waar een overstap op de metro mogelijk is. Eerder al was het snelbuskarakter van de lijn gesneuveld tijdens achtereenvolgende besparingsrondes: meer en meer functioneerde de lijn tussen Braine-l'Alleud en Brussel als alternatief voor lijn W, zodat beide lijnen samen - met een op elkaar afgestemde dienstregeling - van een aantrekkelijke frequentie konden genieten. Vandaag is de situatie tussen Rode (Middenhut) en Brussel wel bijzonder complex: De Lijn, de TEC-Brabant Wallon en de TEC-Charleroi staan hier in voor het busvervoer. Naar het schijnt wil de bevolking dergelijke complexe toestanden, die garant staan voor een perfecte dienstverlening. Arm België.

Ander interessant punt onderweg: we komen langs het punt waar lijn 131 Baulers - Fleurus - Châtelineau-Châtelet destijds aftakte van lijn 124, ter hoogte van Bois-de-Nivelles. Dat is nog duidelijker merkbaar op de stafkaart, nochtans een recent exemplaar, dan ter plekke

De verbinding.

Halle - Braine-l'Alleud                [114]    08:19 08:53      stipt      ab9641-49

Braine-l'Alleud - Nivelles                        [66]      09:01 09:24      +4        ab6302

Baisy-Thy - Sint-Genesius-Rode [365a]  14:19 14:56      +3        ab9642-57

Sint-Genesius-Rode - Halle         [155]    15:36 16:20      -11       ab3954

ab9641-69        Mercedes Citaro II - Picavet & Cie

ab6302             Irisbus Arway - Baulers

ab9642-57        Mercedes Integro II - Picavet & Cie

ab3954             Jonckheere Transit 2000 - Het Rad

De belevenissen.

De prodata van deze Picavetbus heeft duidelijk luimen: pas na een zestal pogingen (drie van mij, en drie van de chauffeur) wordt mijn Multiflex aanvaard. Er gaat twee keer € 2.20 van het kaartje, en dat is goed voor de 28 km die Halle van Nivelles scheiden. Het is even bang afwachten of we wel op tijd in Braine-l'Alleud aankomen, waar ons een overstap van 8 minuten wacht (hopelijk!), maar de chauffeur kent Halle: twee minuten vroeger dan voorzien verlaten we het busstation, een halte verder rijden we al met 3 minuten vertraging. Gelukkig zal met de hulp van enkele grote banken het aantal auto's op onze wegen drastisch kunnen dalen.

Of nee: we zullen het nooit leren. Zelfs de (koortsachtige?) zoektocht naar alternatieve energiebronnen illustreert dat. Ongetwijfeld is de auto ook een ecologisch probleem, maar wat men nu met elektrische wagens probeert te bereiken, is niet een reductie van het aantal auto's, maar een garantie dat we over enkele decennia nog altijd geconfronteerd zullen worden met een angstwekkend hoog aantal auto's per (lege) kop - van de bevolking. Gemakshalve wordt voorbijgegaan aan het feit dat we nooit straffeloos een veel te groot deel van onze ruimte aan de auto opofferen, dat die eindeloze stroom van auto's zich vast zal blijven rijden, ook al zal de locale vervuiling vele keren lager liggen dan nu het geval is. Het lijkt er echt op dat de mens nooit uit zijn fouten leert…

Gelukkig voor ons verloopt de rit voor de rest vrij vlot. We pikken onderweg nog wat scholieren op, die hun week ongetwijfeld inzetten met een brosuurtje. Opvallend trouwens hoe je vaak ook al halfweg de namiddag in al die Waalse steden scholieren van allerlei slag kunt zien kuieren. Ik begrijp niets van die Waalse schooluren.

In Braine-l'Alleud is er een afstaphalte tegenover het station voor alle buslijnen. Dat resulteert in een haltebord met enorm veel lijnnummers, maar helemaal ondubbelzinnig is de toestand niet: nergens vind je ook maar een aanwijzing dat het hier om een afstaphalte gaat. Gelukkig weten we dat de vertrekhalten aan de overkant liggen. Daar zien we voor de rapidobussen elektronische infoschermen waarop de te verwachten wachttijd tot de volgende rit wordt aangegeven. Het is er op dit ogenblik voor Waalse normen nog vrij druk, en onze bus laat enkele minuten op zich wachten. Dat wordt ruimschoots gecompenseerd door het comfort in deze Irisbus. Alleen spijtig dat ook hier onderdelen na een tijdje los komen te zitten, en die zorgen op de minder goede wegen voor te veel en te vermijden lawaai. We stappen uit aan de halte Grand-Place: met de trein komen zou een wat overbodige kilometer van station tot markt noodzakelijk hebben gemaakt.

Ook voor de terugrit kunnen we genieten van een lijnbus met extra comfort. De TBW kruist het traject van lijn 365a ter hoogte van de halte Chemin du Pontail. De Mercedes Integro lijdt onder hetzelfde euvel als de Irisbus: ook in deze bus wordt de luxe wat getemperd door loszittende en dus rammelende onderdelen. Ter hoogte van de halte Staca volgt er een chauffeurswissel. Zo iets leidt altijd weer tot wat vertraging. Maar dat kan ons eigenlijk weinig schelen. Onderweg zien we nog een perfecte look-alike van (It is I) Leclercq instappen. En uiteraard verwijst de Leeuw naar een oorlog die nog meer dan een eeuw vroeger is uitgevochten dan die van Leclercq. Moedige klimmers profiteren van het late herfstzonnetje.

Aan de halte Grote Hut kunnen we overstappen op onze buslijn 155.Dat betekent op dit moment wel een half uur wachten. Zowat de hele dag rijdt De Lijn hier een halfuurdienst, maar van zodra de avondspits begint krijgen we maar een bus per uur meer. De chauffeur die aan komt rijden kennen we als een heerschap dat vaak veel te snel durft rijden. Hij rijdt dan ook al vier minuten voor op zijn schema, en we zullen het station van Halle 11 minuten vroeger dan voorzien bereiken! Dit is een gedeelde verantwoordelijkheid. Enerzijds is er De Lijn Vlaams-Brabant. Ze slagen er maar niet in om hun dienstregelingen min of meer af te stemmen op het inderdaad vaak overdrukke wegverkeer. Ik heb er hen al verscheidene keren op gewezen dat hun dienstregelingen veel te ruim zijn. Je krijgt altijd weer hetzelfde stereotiepe antwoord: chauffeurs moeten onderweg indien nodig wachten aan een halte waar dat veilig kan. Vaak gebeurt dat ook, maar enkele chauffeurs blijven koppig rijden alsof dienstregelingen niet aan hen besteed zijn. Mocht dat nu betekenen dat bussen de hele dag tamelijk stipt rijden, dan zou je de voordelen van zo een gerekte dienstregeling nog kunnen appreciëren, maar dat is nu net niet het geval: van enkele ritten weet je zo dat je rekening moet houden met mogelijke vertragingen van 10 tot 15 minuten. Dat is trouwens de reden waarom we ons vanmorgen niet gewaagd hebben aan een aansluiting in Essenbeek van lijn 155 naar lijn 114.

Anderzijds is er natuurlijk ook de verpletterende verantwoordelijkheid van de chauffeur. Blijkbaar dringt het bij sommige mannen en vrouwen niet door dat te vroeg rijden veel erger is dan te laat rijden. Het is onbegrijpelijk dat de chauffeur de hele weg rijdt alsof de voorsprong niet stelselmatig groeit. Voor alle duidelijkheid: deze keer heeft hij niet eens zo snel gereden. Wat ik al helemaal niet begrijp is dat de chauffeurs met dit gedrag ook altijd lijken weg te komen. Mogelijk leidt de gebrekkige kennis van de dienstregeling bij het gros van de klanten ertoe dat ze het missen van een bus aan zichzelf toeschrijven, maar er moeten toch klachten doorsijpelen tot in Leuven. Je krijgt dan trouwens altijd weer antwoord dat ze dankzij je gegevens de chauffeur kunnen identificeren, en dat ze niet zullen nalaten hem op zijn plichten te wijzen. Waarom kan dit dan door blijven gaan? Mij is het er trouwens niet om te doen een bepaalde chauffeur te treffen, wel dat men bij De Lijn eindelijk wakker schiet en die plaag van het te vroeg rijden uitroeit. Overigens, de bus mag dan wel aan de stelplaats Het Rad toegewezen zijn, de chauffeur is er wel degelijk een van Ukkel. Men is blijkbaar volop bezig met het inbouwen van Retibo, en waarschijnlijk zijn er wel meer bussen van Ukkel die daardoor even buiten strijd zijn…

Dankzij de site zone01 weten we dat deze bus zonder nummer eigenlijk de 9052-49 van F. Cardona & Deltenre is. Het is een Fast Syter, die naar TEC geplogenheden tamelijk smoezelig is. We vonden hem langs het Parc de la Dodaine, waar leraars L.O. verwoede pogingen ondernamen om hun leerlinge het weekend te doen vergeten. Schooldienst?

21-10-2013 om 00:00 geschreven door overweg13