De gemeente Gouvy heeft in samenwerking met het NGI een wandelkaart uitgegeven met niet minder dan 36 uitgestippelde parcours erop. Gouvy is nu eenmaal een van die uitgestrekte Waalse gemeenten, met talrijke deelgemeenten en gehuchten, en voor elk daarvan wat wandelingen heeft uitgezet, zit je al snel aan enkele tientallen. Wij stappen vandaag wandeling 22 (Rouge Fagne - groene ruit) die ons uit Montleban weg leidt, het bos in; pas op het einde zullen we daar opnieuw uit komen. De wandeling is iets meer dan 9 km lang, met een TWQ van 76 %. Dat betekent dat je alleen over onverharde boswegen loopt, behalve bij het begin en op het einde. Maar dat kan de pret niet bederven. En ook een compleet verkeerd geplaatst bord (van een pad dat enkele kilometer daarvandaan loopt) kan ons niet op een dwaalspoor brengen. Voor de rest is de bewegwijzering trouwens compleet en onberispelijk.

De verplaatsing:

Halle - Brussel-Zuid 1555 6:23 6:32 +2 (703)

Brussel-Zuid - Liège-Guillemins 505 6:57 8:00 +2 (1357 - 11835)

Liège-Guillemins - Manhay [1011] 8:30 9:17 +2 (ab6081-27)

Manhay - Salmchâteau [14] 9:36 10:12 stipt (ab4564)

Salmchâteau - Montleban [89] 10:20 10:50 +1 (ab4553)

Montleban - Bastogne [89] 14:50 15:17 +1 (ab4553)

Bastogne - Libramont [163b] 15:22 16:00 +4 (ab5561-51)

Libramont - Brussel-Noord 2138 16:14 18:18 stipt (519)

Brussel-Noord - Halle 3140 18:20 18:41 stipt (393)

De commentaar:

Wie Gouvy leest, denkt natuurlijk meteen: ha, een makkelijke verbinding vandaag, maar dat geldt eigenlijk alleen voor Gouvy zelf. Het wordt zelfs een hele klus om in Montleban te geraken. De planners hebben me deze keer wel goed op weg gezet, door de verbinding met 3 bussen en een niet zo evidente overstap in Salmchâteau te suggereren.

Dat we weinig risico nemen om in Liège-Guillemins te geraken is wel duidelijk. De aangewezen trein is de doorgetrokken P7002, die ook als IC 457 door het leven gaat, maar dat garandeert ons maar 11 minuten overstaptijd in de Luikse spoorwegtempel. Ik heb de rit van deze trein in de voorbije weken met het oog hierop wat gevolgd, en af en toe loopt het toch wel eens verkeerd. Dus kiezen we een vroegere trein.

CR1555 is ondanks de vertraging van de grote voorafgaande IR naar Antwerpen nog best doenbaar: de klassieke stellen kunnen de extra reizigers uit Edingen en Halle moeiteloos aan, en de rit zelf verloopt ook vlot.

De spits moet nog echt beginnen, en het ziet ernaaruit dat we moeiteloos in Liège zullen geraken. Spijtig dat ons rijtuig bij hoge snelheid te fel davert om nog prettig te zijn.

Zonder veel heimwee naar de tijd dat lijn 1011 nog voor het oude station probeerde te vertrekken, tussen fout geparkeerde auto's, aan- en afrijdende kiss-and-riders, en gehaaste voetgangers door, posteren we ons nu op een bank langs het nieuwe busstation. Het is nog altijd wat onoverzichtelijk, maar als je rustig de tijd neemt, wordt een en ander duidelijk. Elektronische aankondigingen moeten hier nog worden uitgevonden en het is zoeken naar een overzichtsplan.

Gewoontegetrouw komt de bus met wat vertraging aanrijden. Het is een luxueuze bus van het cartype; enkele reizigers wordt erop gewezen dat ze hun grote zakken ook in de laadruimte onderaan kwijt kunnen, zeg maar moeten, maar onze rugzak ontsnapt deze keer aan de afzondering. Met vier minuten vertraging beginnen we aan een busrijke dag, die ons met 5 bussen 160 km verder zal brengen. De bus naar Athus rijdt nu vanaf Chênée de autoweg op; dat is sneu voor inwoners van Aywaille, die zo hun rechtstreekse verbinding met Houffalize en Bastogne (en wie weet Arlon) door de neus geboord zien, maar het gaat wat sneller dan langs de oude weg. Er is niet echt veel verkeer, en we komen in Manhay aan (vlak bij het oude NMVB-station) met 2 minuten vertraging.

Eén keer per voormiddag is er een redelijke aansluiting met de bus van lijn 14 - keuze is er dus niet, maar vandaag past deze bus perfect in onze plannen, op voorwaarde dat hij op tijd rijdt. De chauffeur houdt er blijkbaar van om voor enige spanning te zorgen, want zonder aanwijsbare reden zal hij met 5 minuten vertraging vertrekken. Weet hij veel dat er reizigers meerijden die rekenen op een aansluiting van 8 minuten ergens tegen het einde van zijn rit aan, in Salmchâteau. Erg beklant is deze lijn niet, al dagen vanaf Hébronval toch wat reizigers op. Ongelooflijk eigenlijk, als je ziet hoe mager de dienstregeling van deze lijn is. Nog ongelooflijker: het gaat hier om jonge abonnees, waarvoor de TEC-Luxembourg deze lijn wel in stand móet houden. Zoals verwacht smelt de vertraging geleidelijk weg, en we komen zelfs precies op tijd in Salmchâteau aan, waar we de straat moeten oversteken om de Bus Express Vielsalm - Bastogne te nemen.

Voor wie zich bij het woordje express niet te veel kan voorstellen: blijkbaar betekent dat een buslijn die een dergelijke krappe dienstregeling krijgt toegemeten dat de chauffeur voortdurend tegen krankzinnige snelheid door de bochtige hoofdwegen van deze regio moet rijden, en er dan nog nauwelijks in slaagt op tijd te blijven. Toegegeven, de man heeft vermoedelijk geen enkele verkeersovertreding begaan, maar dat heeft eerder te maken met de Waalse nonchalance om 90 km/u toe te laten waar men in Vlaanderen nog nauwelijks 50 zou mogen rijden.

Lijn 89 is een relatief jonge lijn: ze verbindt Vielsalm (en Gouvy) met Bastogne, alleen op weekdagen, en maar 4 keer per dag. Ieder normaal denkend mens zou dan verwachten dat deze lijn in Vielsalm of Gouvy goede aansluitingen biedt met lijn 42 Liège - Luxemburg, maar dat is buiten de TEC gerekend. Dat zou de klus vandaag voor ons (en voor potentiële vaste klanten, die nu niet komen) alleszins een stuk gemakkelijker gemaakt hebben. Maar: in Vielsalm vertrekt de bus voor de aankomst van de IR, en bedient niet eens het station (wel de een boogscheut verder gelegen halte Route de la Gare) en in Gouvy is de aansluiting van 3 minuten compleet onbetrouwbaar. Je vraagt je dan ook af waarom de bus zo nodig dat ommetje langs het station moet maken… Misschien kiest men voor een goede aansluiting richting Libramont in Bastogne met de treinbus van lijn 163b, maar dan kun je je afvragen waarom men de bus niet nog wat vroeger uit Vielsalm laat vertrekken, zodat de aansluiting gemakkelijker gehaald kan worden.

Voor de terugkeer maken we de lus rond: we nemen de 89 nu richting Bastogne. Dezelfde chauffeur, dezelfde bus, dezelfde rijstijl: blijkbaar de enige garantie om de aansluiting van 5 minuten aan het vroegere Bastogne-Nord te halen. De halte aan het busstationnetje aan deze kant van Bastogne heet nu Pépinière. We kiezen voor een overstap hier i.p.v. aan de halte Bastogne-Sud omdat lijn 89 door de stad en lijn 163b achterom gaat en we willen het risico niet lopen net voor de meet in het stadsverkeer vast te raken.

Voor de eerste keer vandaag wil de chauffeur weten waar we ontwaard hebben. De reglementering voor overstappen bij de TEC is stukken strenger dan bij De Lijn, maar controle is er nauwelijks. Weet de man dat ik net zo goed mijn Railpass had kunnen invullen voor Bastogne-Nord - Halle? Aan de halte Bastogne-Sud stapt trouwens een jongeman in met een ingevulde GoPass. Ik meen te horen dat er discussie ontstaat over het bestemmingsstation. Vermoedelijk heeft de klant Libramont ingevuld, en eigenaardig genoeg mag dit niet meer: de NMBS-biljetten zijn alleen geldig voor verder dan Libramont…

De bus wordt omgeleid wegens werken, en zo komen we uiteindelijk met 4 minuten vertraging in Libramont aan. Maar onze aansluiting wordt probleemloos gerealiseerd.

IC 2138 bestaat al vele jaren uit 2 ms 96. Vanaf Marloie is het dan ook flirten met de grens van de complete bezetting. Een trio (moeder en tieners) komt in eerste zitten - voor één keer mogelijk omdat ze niet beter weten, want het lijkt om overgewaaide Oost-Europeanen te gaan. De TBG wijst hen erop, maar er komt geen reactie - niet iedereen begrijpt Frans. Dat ze verder ongemoeid gelaten worden, lijkt me er wel wat over. Tot Brussel zullen nog wel enkele andere tweedeklasreizigers hun kans in eerste wagen, met succes. De TBG verdwijnt spoorloos vanaf Namur.

We zitten in ms 519, dat zwaar toegetakeld is door sponsors van de verfindustrie. De werken tussen Libramont en Hatrival duren nog altijd voort, in Mirwart zal weldra het pittoreske overwegje naar nergens verdwijnen - de brug staat er al - de vertragingszone tussen Assesse en Courrière is blijkbaar een voor de koeien verworven recht, en tussen Ottignies en Brussel is het GEN in volle ontplooiing. Toch blijven we op tijd rijden.

Meer, in Brussel-Noord halen we zelfs onverhoopt de aansluiting met de IR naar Kortrijk/Geraardsbergen, die met enkele minuutjes vertraging rijdt. Ter compensatie van vanmorgen zal deze IR trouwens de reizigers van de CR naar Geraardsbergen overnemen, die nu ook met aanzienlijke vertraging rijdt. De 3 breaks vangen dat extraatje moeiteloos op, en nu er geen verdomde CR voor zijn voeten rijdt, haalt deze IR zelfs 3 minuten vertraging in, zodat we zelfs nog iets te vroeg in Halle aankomen.

Het zal wel een van onze moeilijkste verbindingen worden dit jaar. Dat een verbinding moeilijk is, is op zich niet zo erg, maar dat er zo weinig alternatieven zijn als het mis loopt, maakt het toch wel een ietsje spannender. Dat we zelfs nog tien minuten vroeger thuis komen, is aardig meegenomen… Met onze longen vol frisse boslucht (of is het buslucht?) bestormen we de trappen van het Halse station.

Foto's van de wandeling: http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen%202/montleban/