aantal stappen: 3.350.520 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 277
aantal fietstochten: 86
Zoeken in blog
26-12-2024
Langs Hocht.
Als ze mij vandaag gevraagd zouden hebben, neem wat plastiek zakken mee en raap wat zwerfvuil op onderweg, dan zou ik met tien plastiek zakken niet zijn toegekomen. Onvoorstelbaar wat je allemaal ziet liggen. Wij leven echt in 'n wegwerpmaatschappij. Daarom doen wij ook bewust niet mee als er koopjesperiode's zijn. Wij kopen iets wanneer het nodig is en niet wanneer de handelaars met overschotten zitten.
Maar dit gezegd zijnde, het was mijn bedoeling om vandaag te gaan fietsen, mijn route lag al klaar. Volgens onze weerman zou het droog blijven met weinig wind. Maar driewerf helaas, het was vanmorgen mistig en druilerig en het is er in de loop van de dag niet op verbeterd, integendeel, er kwam zelfs nog meer mist opzetten.
Ik ben dan maar gaan wandelen in de namiddag. Het doel was Smeermaas en het kasteel van Hocht. Maar door die mist hebben mijn foto's 'n mistig randje gekregen, op de fietsbrug zag ik rechts de sluis zelfs niet liggen. In Smeermaas was het 'n komen en gaan van klanten die zich wat vuurwerk willen aanschaffen. Het zijn vooral Nederlanders die hiervoor de grens oversteken. In Lanaken is het volstrekt verboden om vuurwerk af te steken. Je kunt er 'n GAS-boete van 250,00 euro voor krijgen, maar ... weinigen trekken zich er iets van aan. Zeer jammer.
Aan de brug van Smeermaas ging ik links af, de Kanaaldijk in langs de Zuid-Willemsvaart. Op 'n bepaald moment kom je dan langs het kasteel van Hocht. Doordat de struiken en bomen zonder blad zitten kun je nu 'n glimp opvangen van het kasteel.
Aan de kanaalkom ging ik linksaf om via de sluis van Neerharen en domein Pietersheim, mijn weg terug naar huis te vinden. Voila, dat is weer in 'n notendop mijn wandeling. Ik zie dat ik dit jaar al 2.512,89 km. gewandeld heb, 'n absoluut record.
Mijn laatste foto is 'n specialeke. Mijn vrouw en ikzelf zijn fervente lezers. We gaan dan ook regelmatig naar de bibliotheek voor nieuw leesvoer. Maar nu wilde mijn vrouw precies ook 'n record breken, 'n boek van 891 pagina's met 'n gewicht van 1,269 kg. De armspieren worden nu goed getraind.
Deze morgen kon ik er absoluut niet omheen, de single van Urbanus, "een bakske vol met stro". Het liedje werd vandaag met Kerstmis gedraaid op de radio. Het nummer werd uitgebracht in 1979 en zorgde toen voor 'n geweldige controverse bij de Christelijke gemeenschap in Vlaanderen. Urbanus kreeg zelf klachtenbrieven en de pastoors verboden hun gelovigen om die single te kopen. Maar door al die heisa werden er toch 150.000 exemplaren van verkocht.
Kerstdag, ons middagmaal is nu in volle voorbereiding. Gisterenavond hebben wij twee het ons gezellig gemaakt. Eerst 'n lekker etentje thuis, dan het geweldige tv-programma "Vrede op Aarde" van Sven de Leijer op Éen, om nadien te genieten van 'n live optreden van André Rieu met zijn orkest in het Mecc te Maastricht. Die uitzending werd gebracht op Eclips-tv. Ik had voordien nog nooit van die zender gehoord.
Maar voor ik van 'n rustige Kerstdag wilde genieten, dienden de benen toch eerst effe in beweging te zijn. Ik ben gewoon naar Pietersheim gewandeld, langsheen het kasteel en de burchtruïne om dan via het bos 'n stukje van de blauwe/rode route te doen achter de heidemolen door. Gelukkig liggen daar nu vlonders zodat je niet door de ergste modder moet baggeren. Het is daar 'n mooi stukje natuur.
Dit gezegd hebbende kan ik jullie alleen nog maar ene gezellige Kerstdag toewensen.
Om te beginnen wensen wij jullie allemaal prettige Kerstdagen, zeker vanavond met het traditioneel Kerstmaal en morgen Kerstdag zelf. Wijzelf houden het vanavond sober, er zijn genoeg andere dagen in het jaar dat het ietsje meer mag zijn. We zijn straks maar met zijn twee, toch gaan we het ons gezellig maken.
In afwachting ben ik toch maar effe gaan wandelen. Het was wel niet het beste weer, het heeft voortdurend gemiezerd, maar gezien ik het niet al te ver wilde maken, kon het mij weinig deren. Ik vertrok via de Sportoase, de Kounterstraat en de Kewithdreef om via de Bosstraat en de Bessemerstraat terug te keren.
Eens thuis heb ik even gekeken of mijn Strava-vrienden ook gesport hebben vandaag. Dat bleek niet het geval op 'n uitzondering niet te na gesproken. Een iemand plaatste dit plaatje: het enige wat loopt, is deze machine .... ha, ha,ha.
Nadat ik er gisteren de brui aangegeven heb, diende ik dat vandaag toch recht te zetten. Nee, het was gisteren absoluut niet aangenaam om buiten te zijn. Ik heb er dan maar 'n fijne binnen-zit-dag van gemaakt, ook eens plezant.
Maar vandaag wilde ik er toch 'n lap op geven, 'n stevige wandeling was mijn voornemen. In de voormiddag lukte het niet (winkelen - huishoudelijke taken) en in de vroege namiddag was het aan het regenen. Het was dus wachten tot omstreeks 14u45 eer ik de deur uit kon. Alhoewel het op dat moment droog was, heb ik veiligheidshalve toch maar mijn paraplu meegenomen.
Ik vertrok in Smeermaas aan de Kanaaldijk, rechts het smokkelpad in (het pad links op de foto). Vanaf het begin was het ploeteren doorheen het slijk. Gelukkig had ik mij voorzien van degelijk schoeisel. Eenmaal het pad bergop ging, werd het doenbaarder om te wandelen. Daarna kwam er 'n verhard stuk om ten slotte weer over te gaan op 'n modderstrook. Gelukkig kwamen toen de woonboten in 't zicht. Daar is de bestrating prima omdat die bewoners, daar ook met hun auto moeten geraken.
Eenmaal aan de Noorderbrug besloot ik vandaag Maastricht niet binnen te trekken maar gewoon links af te slaan, de Bosscherweg in, oftewel gelijk wij het noemen, de "kleine grens langs de Maas". Ik had mijn paraplu nog niet nodig gehad maar ik koos voor de zekerheid, zo snel als mogelijk terug naar huis.
En ja hoor, even later begon er nattigheid te vallen, niet in die mate dat de paraplu open moest - dat vermindert de snelheid - maar toch, minder plezant. Kort aan Smeermaas aan die tong, symbool van the Rolling Stones, moest ik toch de paraplu openklappen. En toen ik uiteindelijk in Lanaken kwam, was de duisternis ingevallen. Met 'n warme cécémel kon ik huiswaarts keren, net op tijd om mij nog om te kleden voor het avondeten.
Mijn laatste plaatje geeft 'n overzicht van mijn fietstochten, meer bepaald het beklimmen van hellingen in 2024. Ik ben 57 hellingen opgereden, sommigen meer dan eens, vandaar die 131 keer.
Er zijn zo van die dagen dat het binnen beter is dan buiten. Ik ben dan ook nauwelijks de deur uit geweest. Mijn enige beweging had ik in de voormiddag, ik diende naar de bibliotheek te gaan om nieuwe leesboeken in te slaan voor de Kerst- en Nieuwjaarsperiode. En dat ik er geraakt ben - per fiets - mag zeker 'n wonder genoemd worden. Het was effe van 'n kort droog moment gebruik maken om tot ginder te gaan, mijn boeken uit de rekken te nemen en terug te keren. Ik had gelukkig op voorhand via de website van de bib, mijn boeken al uitgekozen en gekeken of ze voorhanden waren. Dat scheelt natuurlijk 'n slok op 'n borrel. Ik was dus rap terug thuis en maar goed ook, de volgende bui kletste de wegen weer nat.
In de namiddag hebben wij nog even overwogen om naar de Kerstballenshow te gaan, wij hadden namelijk in de voorbije dagen 'n winnend lot gekrabt, en die prijs konden we vandaag dus gaan afhalen. Maar gezien we niet wisten welke prijs dat zou zijn - dat kon bij wijze van spreken 'n stuk vlaai zijn, 'n goei pint, of 'n aankoopbon enz. - en het weer ons nauwelijks de kans gaf om er droog te geraken, hebben we de boel de boel gelaten en ons teruggetrokken voor de tv om naar het veldrijden bij de vrouwen te kijken.
Het was dus vandaag passief sporten ipv. actief zijn. Geen erg, er komen nog verschillende dagen dit jaar die goed genoeg zullen zijn om te sporten.
In de plaats, vandaag wat oude postkaartjes van de Heikant, 'n regio in Lanaken waar vele dezelfde kleine arbeiderswoningen gebouwd werden. Deze wijk werd naderhand feestelijk geopend door toenmalig Prins Albert en Prinses Paola op zondag 29 mei 1960. Vanaf toen werd de wijk Henri Dunantstraat genoemd. Deze straat passeer ik meermaals per week om te gaan wandelen.
Tot slot nog 'n oud kaartje van onze regio. Op te merken is dat Lanaken toen Lonaken genoemd werd, domein Pietersheim staat er ook op, Petershem en enkele onzer deelgemeenten, Smermaes (Smeermaas), Kistelt (Kesselt), Veltwezel (Veldwezelt), Gelick (Gellik). Neerharen en Rekem ten noorden, vallen juist buiten de kaart.
Nog ene fijne zondag en hop naar Kerstmis volgende week.
Wandelen in de regen, ook dat moet kunnen. Gelukkig was het geen grote hoeveelheid water die ik te verduren kreeg, eerder 'n constant gemiezer. Ik had mijn boswandelschoenen aangetrokken en vertrok via de Epesiastraat.
Op de Pannestraat kwam ik voorbij de ecologische volkstuin. Die werd geopend in 2014 en bestaat uit 30 tuintjes. Bezieler van dit project was de toenmalige schepen, Tony Castermans.
Aan die tuintjes begon mijn boswandeling. Aan die splitsing ging het links omhoog naar het hoogste punt van Lanaken, de Bessemerberg. Op dat punt stak ik de weg over langsheen Campus St. Barbara.
Vervolgens ging mijn weg weer in dalende lijn, deels via de geel/rode route, over de bosbeek en langsheen Zangersheide. Aan de Neerharenweg, ging ik Pietersheimbos binnen. Daar heb ik nog wat drassige paden bewandeld, deels omdat er nog wat mooie foto's te scoren zijn en anderzijds kon het mij weinig deren, ik had de perfecte schoenen aan.
Nu ik dit aan het schrijven ben, zie ik dat de rest van de dag er niet bijster goed uitziet. Het wordt 'n jaar met veel te weinig zon en te veel regen. Het zij zo!
Na 'n rotdag gisteren, viel het weer vandaag reuze mee, zo goed zelfs dat ik de stadsfiets van stal gehaald heb. De zon scheen, het regende niet en de wind viel eigenlijk nog best mee, profiteren dan maar.
Een ritje van goed 45 km. had ik rap op papier staan, eerst richting Eigenbilzen, dan Zutendaal, voorts naar As en terug via Maasmechelen. Ik vertrok via Gellik om daar de Bezoensbeek over te steken. Deze beek zou ontspringen in Stalken. In Genk fietste ik langs de cosmodrome. Dat is 'n volkssterrenwacht. Deze ligt in het gebied van Kattevenne, 'n toeristische trekpleister. Wat verderop ligt 'n golfbaan met 18 holes. De club werd in 1989 officieel ingehuldigd.
In As kon ik 'n klein ommetje maken naar het voormalige station. Ik had +/- 30 km. op de teller en 'n tas koffie interesseerde me wel. Eerst kijken of de zaak wel open was. En ja, er brandde licht, tijd voor 'n pauze. En de lekkerbek in mij zag dat ze ook vlaai hadden, dat was toch al effe geleden. Het kan maar smaken. Rond het station staan er verschillende treinstellen die artiesten mooi beschilderd hebben.
Terugkeren deed ik via de Salamander in Maasmechelen en onder de autosnelweg door, de weg naar Stein in Nederland. En dat de zon scheen, dat zie je aan mijn laatste foto in Tournebride.
Zo, ik ben best tevreden met mijn rit, iets meer dan 50 km., niet te veel last gehad van de wind en ik heb véél zon gezien. Wat wil je nog meer ...???
Ik kan het met geen ander woord benoemen dan met "kl.....teweer". Het is nu 16u15 en het regent nog steeds. Nochtans ben ik vandaag om diverse redenen toch de deur uit moeten gaan, verplaatsingen van noodzakelijke aard. Ik heb dat gedaan in twee keer, eerst vanmorgen oa. naar de bakker en onze apotheek, in de namiddag om andere redenen. In totaal moest ik vandaag op 'n zestal plaatsen zijn.
Deze voormiddag had ik het geluk juist 'n droog moment te treffen. Ik was nog maar juist terug thuis, of het begon al te regenen. Deze namiddag had ik dat geluk niet en heb mijn taken moeten vervullen onder 'n stevige paraplu.
Uiteindelijk heb ik tot mijn eigen verbazing, toch iets meer dan 7 km. gewandeld. Uiteraard kom je in dergelijke weersomstandigheden niet tot foto's maken toe. De plaatsen waar ik langs wandelde, waren ook niet interessant.
In de plaats heb ik wat oude postkaartjes opgezocht van onze Koning Albertlaan. Zij die hun Vaderlandse geschiedenis kennen weten dat Albert de 3de koning was van België tussen 23/12/1909 en 17/2/1934. Deze straat is naar hem vernoemd. Maar vele oude postkaarten werden al vroeg in de 20ste eeuw gemaakt, zelfs al in de regeerperiode van Leopold II. Albert was in feite geen troonopvolger van Leopold II, dat was prins Boudewijn. Maar deze stierf in de leeftijd van 22 jaar onder niet helemaal opgehelderde omstandigheden, dit in het jaar 1891.
Nu is de Koning Albertlaan een der belangrijkste straten van Lanaken en ik passeer daar bijna dagelijks. Vroeger werd deze straat de Tongersesteenweg genoemd.
Zo, de dag loopt weer stilaan op zijn einde. Hopelijk zijn de weergoden ons morgen wat gunstiger gezind.
Dag vriendinnen en vrienden, het jaar loopt weer op zijn einde, en iedereen kijkt uit naar de gezelligheid van Kerstmis. Of je dat nu doet met zijn twee, of met je hele gezin - of zelfs alleen - maak er iets moois van. En weet, het hoeft niet altijd zo serieus te zijn, 'n lach en 'n traan mogen er gerust zijn.
Van Eddy uit Lanaken nog veel groeten en geef er 'n lap op.
Uitzonderlijk wil ik dit verslag eens niet beginnen met mijn sportieve activiteiten maar wil ik even stilstaan bij het overlijden van 'n groot kampioen. Rik Van Looy is deze nacht overleden in de leeftijd van 90 jaar. Komende vrijdag zou hij 91 geworden zijn. Het is de eerste wielrenner waarvoor ik ooit heb gesupporterd. In zijn lange carrière heeft hij de vijf monumenten weten te winnen. Je was in die tijd fan van Rik of fan van dat - toen - aanstormend talent, Eddy Merckx. Ik was dus fan van Rik en nadien van Roger De Vlaeminck. De Keizer van Herentals is niet meer.
Maar nu tot de orde van de dag, mijn wandeling. We dienden beiden de deur uit te gaan, mijn echtgenote naar de kapster, haar laatste keer bij deze dame, zij stopt ermee. Een andere kapster wordt dus gezocht. Ikzelf diende de visjes eten te gaan geven bij 'n gezin dat enkele dagen met verlof is. Daarna heb ik er natuurlijk 'n wandeling aan vastgekoppeld.
Ik trok eerst naar de kinderboerderij om via Pietersheimbos naar de Goudkust te wandelen. Die wijk wordt zo genoemd omwille van de immens grote villa's die er staan, veelal bewoond door rijke Nederlanders. Terugkeren deed ik via de mooie dreef en langsheen de burchtruïne en het kasteel.
Tot slot wandelde ik via de Koning Albertlaan naar het centrum. Dit weekend is er 'n kerstballenshow. Als je lokaal koopt bij de middenstand, maak je kans op 'n prijs. En die eventuele prijs kun je dan tijdens die show gaan afhalen.
Het gezegde "je moet het ijzer smeden als het heet is" heb ik vandaag maar toegepast. Als ik naar de rest van de week keek, dan zag ik niet veel goeds, regen en stevige wind. Het was dus misschien geen slecht gedacht om vandaag de fiets van stal te halen en 'n mooie tocht te maken. De buienradar gaf droog weer en max. 3 bfr. Ideaal dus om met de stadsfiets er op uit te trekken.
De rit die ik wilde doen, lag al 'n tijdje klaar, doorheen en rond Maastricht. Ik vertrok via Veldwezelt naar het centrum van Maastricht. Onderweg was ik in de buurt van de eeuwenoude kazematten. Dat zijn ondergrondse gangen en dienden als verdediging van de stad. Ze zijn te bezoeken.
In het centrum zelf, is de Koestaat een van de populairste straten voor de toeristen. Daarna trok ik naar Gronsveld en Meerssen. Net zoals in Maastricht, trof ik ook daar 'n mooie muurschildering aan. Kasteel Meerssenhoven is 'n 18de eeuws Rijksmonument.
In Itteren ben ik speciaal gestopt bij de Konikpaarden. Die lopen ook bij ons in Hochter Bampd. Mijn laatste foto maakte ik in Borgharen aan het kasteel.
Het was 'n niet al te lange rit, maar ik heb er toch van genoten. Dadelijk mij klaar maken voor de vergadering van onze carnavalskrant.
Vandaag had ik maar één doel, onze Kerst- en Nieuwjaarskaartjes gaan insteken in eigen dorp. We hadden twee mooie hoopjes gemaakt, de kaartjes die ik zelf zou gaan insteken en de kaartjes die de Post op andere plaatsen mocht gaan bezorgen. Nee, wij doen niet mee aan het versturen van elektronische kaartjes (e-cards), dat vinden wij niet zo persoonlijk. Wij houden ervan om de ontvangen kaartjes op onze schouw te zetten, en mijn laatste werkgever, de Post, gun ik nog steeds wat werk.
Als ik terugdenk aan lang vervlogen jaren, dan was dat in deze periode 'n overrompeling met kaartjes bij de Post. Mijn pa, helaas al overleden in 1959, was ook postbode. Ondanks dat ik nog maar vijf jaar was bij zijn overlijden, kan ik mij nog herinneren dat hij al die kaartjes die hij moest posten, eerst mee naar ons huis nam om ze daar op de grote keukentafel uit te sorteren en in volgorde van zijn ronde te leggen. Mijn ma hielp hem dan daarbij.
Ik heb dus ook mijn ronde gemaakt vandaag, de Kerst- en Nieuwjaarswensen zijn weer overal gepost. Maar omdat ik nergens geweest ben waar interessante foto's te maken vielen, zullen jullie het moeten doen met enkele oude postkaarten van de Bessemerstraat, een der oudste straten van Lanaken. Ook op die straat heb ik vandaag enkele kaartjes moeten insteken.
Tja, en wat het weer betreft in Lanaken, ik ben vertrokken met gemiezer en het is niet gestopt met miezeren. Alles is vochtig, grijs en onaangenaam. Mogelijk krijgen we morgen 'n droge dag. In dat geval zit er misschien 'n fietstocht met de stadsfiets in.
Het voordeel van je bestelling op voorhand te doen bij de bakker is, dat je eerst nog 'n wandeling kunt maken. Het maakt dus niet uit op welk uur je er bent, als je bestelling maar afgehaald is vóór 12u00.
Zo kwam het dat ik al rond 8u15 op wandel was in 'n nog verlaten Lanaken. Er was geen mens te zien. Ik vertrok via de Bessemerstraat en de Henri Dunantstraat.
Maar eerst was ik op de Anne Frankstraat. Deze straat kreeg haar naam in december 2017. Onze burgemeester vond dat de oude naam "Cyriel Verschaevestraat" niet meer paste in de toenmalige publieke opinie. Cyriel Verschaeve was 'n Vlaams nationalistisch priester en letterkundige die in 1946 bij verstek ter dood veroordeeld werd omwille van zijn collaboratie met de Duitse bezetter en zijn verantwoordelijkheid in het werven van Oostfrontsoldaten. Hij stierf in vrijheid in 1949 in het Oostenrijkse Tirol.
En dat kapelletje, dat is toegewijd aan de Heilige Appollonia, Patrones tegen de tandpijn. Na wat rondgedoold te hebben in het centrum, wandelde ik vervolgens naar het kanaal en de sluis. Daar zag ik de zon even komen piepen, wat resulteerde in 'n minder geslaagde foto. Maar goed, ik ben geen fotograaf.
Eens mijn bestelling afgehaald was het thuis tijd voor koffie en het zondagskrantje. Wat we deze namiddag doen, dat zal van het weer afhangen. Ik heb vanmorgen toch al effe de zon gezien. Tot slot, als toemaatje, nog enkele oude postkaartjes van de belangrijkste straat van Lanaken.
Na mijn mooie fietstocht van gisteren, waarbij ik toch weer de kaap van 6.000 kms. kon overschrijden, was het vandaag tijd voor 'n simpele wandeling. Ja, ik ben er toch 'n beetje trots op, die 6.000 km. In oktober en november heb ik niet kunnen fietsen wegens die operatie aan mijn ogen. Dus al bij al, heb ik toch weer mijn best gedaan.
Maar nu mijn wandeling. Ik wilde nog eens in de richting van het kasteel Hocht gaan wandelen. Dichtbij het kasteel zelf komen, dat lukt niet, het is nog altijd in privéhanden. Maar door de jaren heen zijn er toch talloze prentkaartjes van het kasteel gemaakt. Ik voeg ze hierbij.
Ik vertrok via de Henri Dunantstraat, de Wijngaardstraat en de Waterstraat. Even ben ik nog door Pietersheim gedwaald, op zoek naar enkele mooie foto's. En dan ging ik in Tournebride de brug over om vervolgens links naar het jaagpad langs het kanaal te gaan. Zoals gezegd ben ik niet tot aan het kasteel gegaan, maar nam ik juist vóór de toegangspoort, het veldpad naar de Oude Heirbaan.
Op de Oude Heirbaan straalt die oude woning nog steeds 'n bepaalde "grandeur" uit. Het is dan ook de blikvanger op deze straat. Via de Kersenweidestraat wandelde ik naar de Kanaaldijk om aan de brug van Smeermaas, rechts af te slaan, terug richting Lanaken.
Mijn laatste foto's nam ik in het Uilenspiegelpark en het Uilenstraatje. Het was vandaag niet spectaculair, 'n gewone doordeweekse wandeling. Wel heb ik moeten wachten tot het gestopt was met regenen, hetgeen het nu trouwens weer aan het doen is. De rest van de namiddag hebben wij besteed aan het postklaar maken van onze Kerst- en Nieuwjaarswensen. Nog ene fijne avond en zondag.
Rond 11u00 ben ik vertrokken in de ijdele hoop dat ik toch nog de zon zou zien, helaas ... Nochtans was dat één van de voorwaarden om te gaan fietsen. Maar jullie kennen me, de fietsroute lag klaar, de koersfiets was gereinigd en mijn mindset stond op fietsen. Uiteraard heb ik mij goed warm gekleed, oa. thermisch ondergoed, fietsjasje en wat nog allemaal.
De bedoeling was om naar Maaseik te fietsen, daar de brug over te steken en via Stein en Maastricht terug te keren. Ik had wel plan B in mijn achterhoofd, stel dat het toch te koud zou zijn, dan kon ik nog altijd in Meeswijk met het veer de Maas al oversteken, hetgeen dan 'n stuk korter zou zijn. Maar gaandeweg voelde ik geen kou en ik heb dus mijn oorspronkelijk plan uitgevoerd.
Op heel mijn rit heb ik honderden en honderden ganzen, eenden en zwanen gezien, oa. in Rekem. In Dilsen aan De Wissen, had ik nog 'n babbel met fietscollega Jo. Die herkende mij aan mijn fiets en stopte even om wat bij te praten. We hebben niet verder samen gefietst, enerzijds nam hij 'n ander traject en anderzijds ligt zijn tempo véél hoger dan het mijne ('n stuk jonger ook).
In Heppeneert ben ik even gestopt om wat mondvoorraad binnen te spelen. De Sint-Gertrudiskerk is van 1886. Het is 'n goed bezocht bedevaartsoord. En dan in Maaseik de Maas over om langs de andere kant opnieuw de Maas te volgen via oa. Illikhoven en Obbicht.
In Berg a/d Maas kon ik met eigen ogen zien dat het Julianakanaal onderbroken werd voor verstevigingswerken. Het mooiste zag ik in Stein onder 'n brug. Deze muurschilderingen zijn pas recent aangebracht. Enkele weken terug was ik er al gepasseerd en zag toen 'n verse onderlaag in afwachting van nieuwe tekeningen.
In Geulle a/d Maas stopte ik nog even aan het kasteel. Het is in feite 'n overblijfsel (voorburcht) van 'n kasteel dat in 1850 werd afgebroken. De voorburcht dateert van 1595. In Itteren zag ik in de verte Smeermaas liggen. De kapel is gebouwd vóór 1846. Via Borgharen en Maastricht kwam de eindmeet in zicht.
Sinds ik in 2020 begonnen ben met mijn kms. bij te houden, is dit de langste fietstocht in deze tijd van het jaar. Strava wil mij al feliciteren met mijn behaalde resultaten (fietsen en wandelen samengeteld). Maar er zijn nog twee weken te gaan dit jaar, er zal nog wel iets bijkomen.
In Lanaken heb ik mezelf beloond met 'n lekkere pint. Thuis wachtte onze kleinzoon mij op, het warme bad werd dus even uitgesteld. En die temperatuur vandaag, in Itteren heb ik dat even nagezien: 3° rond 14u30.
Het was vandaag weer 'n goed gevulde dag. In de voormiddag heb ik mijn koersfiets gereinigd, deze middag zijn we elders gaan eten en daarna 'n wandeling van bijna 10 km. Nu dit verslag nog schrijven en het is weer avond.
Het was bijna windstil toen ik vertrok, weliswaar grijs weer, maar het was goed genoeg om nog eens het bos in te trekken. Ik koos vandaag de route via de kabouters in de Blindevijversweg en de beek in de Sprokkelstraat. En omdat ik toch in de buurt was, heb ik nog eens de moeilijke route genomen tot boven op de Bessemerberg. Het is 'n route met klimmen en dalen, getuige de 81 hoogtemeters die ik maakte op goed 10 km. wandelen.
Eens boven, stak ik de grote weg Zutendaal - Lanaken over om opnieuw 'n bospad te volgen. Dit pad loopt deels langs weilanden. En uiteraard kunnen enkele paarden niet ontbreken bij het maken van foto's. Verkeerd lopen kun je ook nauwelijks in het bos, je hoeft de pijlen maar te volgen. En heb je wat brandhout nodig, het ligt gekapt voor je klaar .... Ondanks de invallende duisternis had ik het niet koud tijdens mijn wandeling. De inwendige thermostaat deed nog goed zijn werk, of was dat nog het gevolg van die paar wijntjes tijdens mijn middageten ....???
Als alles meezit (beetje zon - weinig wind - goede benen) ga ik morgen fietsen. Tot dan.
Het is altijd plezant als ik wat reacties krijg op mijn sportieve prestaties. Bij deze wil ik dan toch iets in zijn juiste context plaatsen. Als ik schrijf dat ik 'n gemiddelde haalde van 6,64 km/uur bij 'n recente wandeling, dan wil ik dit toch even verduidelijken. Ik gebruik zoals jullie weten mijn Strava-app. Als ik wandel of fiets, dan zie ik op het einde van mijn tocht twee dingen: de totale tijd die ik onderweg was en de tijd dat ik aan het bewegen was (dus de tijd waarbij ik effectief aan het fietsen of wandelen was). Als ik onderweg stop om bvb. 'n boterham te eten of 'n foto te maken, dan springt mijn Strava-app na enkele seconden op "automatisch pauzeren". Als ik dus schrijf dat ik tegen 6,64 km/uur gewandeld heb, dan wil dat zeggen, de werkelijke tijd die ik in beweging was. Om 'n voorbeeld te geven, ik was vandaag 1u50 min. in beweging, maar ben 1u57 min. van huis weggeweest. Die 7 min. dienden dus om foto's te maken.
Na deze inleiding, terug tot de orde van de dag. Deze voormiddag diende ik weer te fungeren als muilezel om te voet huiswaarts te keren met enkele grotere aankopen. In de namiddag kon ik dan gaan wandelen.
Vandaag was het doel, de wijk Kompveld. Ik vertrok achter de Sportoase door, vervolgens doorheen de Kounterstraat en dan naar de Wijerdijk in Gellik. Eens je de brug in Gellik over bent, daar begint dan de wijk Kompveld. Het zijn maar enkele woningen, maar de wijk heeft al van oudsher die naam.
Terugkeren deed ik via de Kiezelweg in Veldwezelt. In Briegden ging ik rechtsaf naar het jaagpad langs het Albertkanaal. Groot was echter mijn verrassing toen ik voor 'n gesloten poort kwam te staan aan het voormalige bedrijf Sappi. Na zovele maanden vrije doorgang, was de poort dicht. Was dat op last van 'n (mogelijke) koper van het bedrijf of om andere redenen ...??? Ik moest dus op mijn stappen terugkeren.
Ik ben dan maar via de Stationsstraat met zijn mooie boom aan het college, naar huis gewandeld. Zo, ondanks 'n grijze dag ben ik toch weer actief geweest. Morgen zal er ook gewandeld worden, ná ons etentje elders. Vrijdag zou de zon schijnen en dan fiets ik normaal gezien naar Maaseik om daar de Maas over te steken. Via Stein en Maastricht, keer ik dan terug.
Vandaag wilde het niet lukken met foto's maken. Mijn schuld uiteraard, ik koos voor 'n weg waar achteraf beschouwd, weinig te zien was dat het fotograferen waard was. Ik wilde naar Zutendaal wandelen en per bus terugkeren.
De route die ik koos, was weinig spectaculair, eerst langs de grote weg naar het gehucht Besmer, vervolgens door het bos naar Zutendaal en eenmaal in Zutendaal, via de grote weg naar het centrum.
Mijn 1ste foto nam ik op de grens Lanaken - Zutendaal, één straat, twéé namen. Via de Hoogputstraat en de Boogstraat, waar trouwens de burgemeester woont, kwam ik toe op de Sprinkelestraat. De bewoners daar houden precies van hun buurt, vandaar dat bord. En o ja, de burgemeester, Ann is de dochter van een mijner vroegere medewerkers op de post in Zutendaal. Ik was er aan het werk in de jaren '90. Vader Bèr was toen een van de anciens op het kantoor, ik als jonkie, pas gepromoveerd tot kantoorhoofd.
Op de Sprinkelestraat heb je 'n Italiaans restaurant met 'n verhaal. La Perla d'Arte werd eigenlijk voorgesteld als kunstgalerie en restaurant, de galerie vooraan, het restaurant achteraan. In de voormalige hoeve werd alles in gereedheid gebracht voor de opening en na drie maanden intensieve beleving van hun project, werd de galerie "on hold" gezet en vervangen door 'n afhaalpizzeria. Covid was de boosdoener en de galerie bezoeken, was niet meer mogelijk. Nu 2024, hebben ze nog steeds de dubbelfunctie pizzeria/restaurant en het loopt prima naar verluidt.
Ik sloot mijn wandeling af in het centrum met 'n tas koffie, 2,30 euro voor koffie, 'n praline en 'n potje slagroom/advocaat.
Om het gemis aan foto's wat goed te maken, zet ik er 'n paar oude postkaartjes bij van Zutendaal.
Een nieuwe week, veel te veel wind om te fietsen, dan maar 'n snelle wandeling. Dat was de opzet van mijn sportieve prestatie van deze namiddag. In de voormiddag was het nog vochtig - wat gemiezer - en op 'n wandeling naar de bakker na, heb ik mij binnen gehouden. Maar omstreeks 15u00 zag ik het wel zitten om die wandeling te maken.
Van bij het vertrek heb ik mijn turbo aangezet, enerzijds om het al maar direct warm te krijgen en anderzijds om op 'n schappelijk uur terug thuis te zijn. Uiteindelijk heb ik gewandeld aan 'n tempo van 6,64 km/uur. Niet slecht voor deze senior.
Ik vertrok via de brug van Briegden om vervolgens het jaagpad te nemen langs het Albertkanaal. Aan de brug van Veldwezelt ging het dan steil omhoog, veel fietsers hebben daar moeite om niet te moeten afstappen. Eens de brug over, wandelde ik in de richting van het industrieterrein. Gelukkig had ik stevig schoeisel aan, 'n bakstenenbedrijf is weer grond aan 't afgraven voor zijn productie. Het komen en gaan van vrachtwagens, zorgt voor veel slijk op het wegdek.
Eens aan het oude spoor, was het gelukkig gedaan met die viezigheid en kon ik huiswaarts keren. Nog 'n laatste foto aan 'n bloemenwinkel en 'n babbel met vriend Jo, en ik kon thuis nog tijd nemen om mij te verfrissen in afwachting van het avondeten.
De volgende dagen zou het droger worden en minder hard waaien. Misschien dat ik dan nog eens op mijn koersfiets kruip. Ik wil die 6.000 km. toch binnenhalen.
Of het nu 'n weekdag is of 'n zondag, veel maakt dat niet uit ten huize Meuris, op tijd opstaan, dat zit er nu eenmaal ingebakken. Zo kwam het dat ik vandaag al om 8u13 aan mijn wandeling begon. Er hing weliswaar nog wat schemering in de lucht en het miezerde ook nog 'n beetje, het kon mij echter niet weerhouden om te genieten van de ochtendrust.
Ik trok eerst doorheen het centrum met zijn Kerstversiering en de werken aan het gemeentehuis. Tja, die werken zullen nog 'n staartje krijgen voor iemand. 170.000,00 euro méér berekenen dan oorspronkelijk werd begroot, dat is geen klein foutje.
Eenmaal de fiets- en wandelbrug over, koos ik het onverharde jaagpad tot aan de brug van Tournebride. Ik had de juiste wandelschoenen aan, dus dat beetje modder onderweg kon mij niet deren.
Terugkeren deed ik via het domein Pietersheim. Ik wandel graag doorheen die dreef en langs de burchtruïne. Opmerkelijk in die dreef zijn die oeroude bomen, je kunt er gewoon doorheen kijken. En toch, elk jaar staan ze opnieuw in het blad, 'n teken dat er nog steeds 'n sapstroom naar de kruin is.
Op de Waterstraat kon ik 'n glimlach niet onderdrukken. Café 't Groene Woud opent zijn deuren om 9u30 maar om 9u20 stonden er al verschillende mensen te wachten om binnen te kunnen. Daar maakte ik vandaag ook mijn laatste foto, de kapel op de hoek van de straat.
Wat deze namiddag ons nog zal brengen, dat zal beslist worden op het moment zelf, hebben we nog goesting om samen de deur uit te gaan of maken we het ons gezellig .... ???
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Daarom doen wij ook bewust niet mee als er koopjesperiode's zijn. Wij kopen iets wanneer het nodig is en niet wanneer de handelaars met overschotten zitten. 
In Smeermaas was het 'n komen en gaan van klanten die zich wat vuurwerk willen aanschaffen. Het zijn vooral Nederlanders die hiervoor de grens oversteken. In Lanaken is het volstrekt verboden om vuurwerk af te steken. Je kunt er 'n GAS-boete van 250,00 euro voor krijgen, maar ... weinigen trekken zich er iets van aan. Zeer jammer. 
De armspieren worden nu goed getraind. 
Het kan maar smaken. Rond het station staan er verschillende treinstellen die artiesten mooi beschilderd hebben. 
Ik ben Eddy Meuris