Nee, het zijn vandaag geen 100 km. geworden, daarvoor had ik wat te veel pech onderweg. Het begon met iets onnozels, buiten mijn wil om. In de buurt van Houthalen vertelde mij 'n bord van het fietsroutenetwerk dat ik rechtdoor diende te fietsen. Zo gezien, zo gedaan. Maar wat bleek, bij de volgende kruising van wegen was nergens nog 'n blauw bordje te zien. Dan maar naar het centrum van Houthalen in de hoop ergens onderweg terug op het fietsroutenetwerk uit te komen. En inderdaad, wat verderop zag ik weer die opvallende blauwe borden van het netwerk. Even de nrs. gecontroleerd en terug nr. 317 blijven volgen. En dan tot mijn grote verrassing, dat bord dat mij had aangemaand om rechtdoor te fietsen, bleek gewoon uit de grond te zijn getrokken en nadien gewoon tegen 'n haag gelegd. Op dat punt moest ik niet rechtdoor, maar rechtsaf. Dat heb je als je geen gps op je stuur hebt.

En dan mijn tweede euvel van de dag, platte band achteraan. Als niet-geoefend hersteller had dat effe zijn tijd en vuile handen nodig om weer op pad te kunnen. Ik vertrouwde het niet voor de 100% en ben dus maar via 'n kortere weg naar Lanaken teruggefietst.

Nochans was ik bij mijn vertrek in Wiemesmeer aan de grot gestopt in de hoop 'n veilige fietstocht te kunnen maken. Wat verderop stopte ik even aan de kapel van Langerlo, 'n wijk in Genk. Mijn volgende foto's maakte ik aan C-Mine te Winterslag, eerst de oude mijnschacht en vervolgens het nieuwe fietspad over die houten brug. In Hengelhoef hield ik halt omdat 'n aantal vrouwen stonden te kijken naar 'n uitgebroken ree. Het arme beestje raakte niet meer bij zijn/haar vriendjes. Met wat hulp van die dames, raakte het diertje toch doorheen 'n afrastering, zij het dat het beestje in de verkeerde weide terecht kwam.

En dan die platte band, het duurde toch effe eer ik 'n nieuwe binnenband gestoken had en de buitenband er terug op kreeg. Maar goed, het was 'n goede oefening voor mij. Gezien ik niet ver van Meeuwen was, ben ik maar direct naar de Bullenschool gefietst om 'n pauze te nemen. En van daaruit was het gewoon de kortste weg terug naar Lanaken. Onderweg kwam ik wel nog in As om daar wat foto's te nemen van de herdenking van 'n oorlogsbemanning van Lancaster LM580. De piloot kwam om het leven bij hun vlucht van 21/6/1944. Op de heenvlucht naar Duitsland, stortte het vliegtuig neer boven As. De piloot werd in As begraven. De overige zes bemanningsleden overleefden de crash wel, zij het dat drie ervan gevangen genomen werden en tot het einde van de oorlog in gevangenschap bleven. De andere drie konden terugvluchten naar Engeland.

Zo, weer 'n heel verhaal vandaag. Dadelijk wacht het avondeten.

08-07-2024, 17:15 geschreven door eddy meuris