Ik ben Helga
Ik ben een vrouw en woon in Denderleeuw (Belgie/Vlaanderen) en mijn beroep is secretaresse (tegenwoordig heet dat assistant...).
Ik ben geboren op 24/07/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, reizen, lezen, computeren, en ik volg graag voetbal- en wielerwedstrijden.
Deze profielfoto is genomen in Chileens Patagonië.
33ste Nacht van Vlaanderen, georganiseerd door vzw De Nacht (311)
Met Annemie en Mark kwam ik daar voorspoedig aan (Mark vond net nog een parkeerplaats in de buurt) en we zochten ons een plaatsje in een van de twee "gelagzalen" van zaal De Mast. Terwijl Mark bekenden ging groeten en Mieke onze omslagen haalde, keek ik er op toe dat we onze zitplaatsen niet kwijt speelden. Onder het genot van een drank zonder alcohol, maakten we ons klaar voor de tocht.
Zoals voorgaande jaren mochten eerst de lopers vertrekken en dan de wandelaars. Ik vind het nog altijd spijtig dat wij (die voor 42 of 100 km kozen) eerst 5 km achter spelende kinderen, buggy's en ongecontroleerd zigzaggende honden (10 km) moesten blijven "hangen". Die zigzaggende honden hadden overigens een andere wandelaarster ten val gebracht, mij liepen ze voor de voeten terwijl ik aan 't bijkletsen was met Julika (42 km). Eens die korte-afstandwandelaars de omloop van de langere afstanden moesten verlaten, ging het wat vlotter langs dezelfde controleplaatsen maar hier en daar een ander stuk traject.
In de rustpost na 21 km trok ik mijn kousen uit want die waren niet alleen vochtig maar vooral vuil (opgedroogde aarde) van in een modderplasje te stappen. Toen we in Beernem aankwamen, bezochten we alle 3 de post van het Rode Kruis: Mark had enkel een schaar nodig om tape af te snijden, Mieke had stramme spieren van de kou (en van haar tempo wat op 't mijne af te stemmen) en ik had blaren aan de voeten (van met blote voeten in de sandalen te gaan). We besloten dan alle 3 om er de brui aan te geven (Mark had ook al last van zijn rug door een eerdere blessure die niets met wandelen te zien heeft). Onze broodjes hadden we al op en we dronken nog wat koffie terwijl we wachtten op het minibusje om ons en onze bagage terug naar Torhout te brengen.
2de Gaverswandeling, georganiseerd door Padstappers Geraardsbergen (135)
Op pinkstermaandag schreef ik me hier in voor de afstand van 16 km die me leidde over vooral natuurlijke wegen langs Moenebroek en tussen de maïs naar de Gavers, waar het volop genieten was van de natuur en het mooie weer (dat deden ook twee Sportvrienden per fiets). Bij het verlaten van dit recreatieoord kreeg elke wandelaar op vertoon van zijn controlekaart een Mystic bier (kriek of perzik), lekker fris bij dit weer. Terug in de startplaats trof ik daar opnieuw Egmonters Nelly en Etienne, die op de rustpost gestart waren, omdat daar meestal meer parkeerplaats is dan aan de startzaal (al viel dat in mijn ogen best mee).
Zoals gemeld was het weer, zoals gisteren, zonnig en warm. En zoals van de Padstappers te verwachten was, heb ik een natuurrijke wandeling beleefd. Mijn foto's staan hier te bekijken: https://picasaweb.google.com/9470hvds/Gaverswandeling12
Sinksentocht, georganiseerd door De Pajotten Hekelgem (038)
Op deze zonnige pinksterdag schreef ik me in voor 12 km en deze leidden me langs zowel openbare als natuurlijke (vooral veld-)wegen, langs Liedekerke (het bedevaartspad met kapelletjes, alsook Liedekerke Bos), Steenberg en de Bellemolen naar Essene, waar de rustpost was. Nabij de rustpost is het kerkhof en ongeveer daartegenover een weide waar een herdershond werd opgeleid om schapen samen te drijven. Via de Blakmeers, de wijk voor de rijken onder ons, ging het terug naar de startzaal, waar nabij een wielrenner toertjes draaide op de wielrennerspiste.
Ik kwam voorspoedig aan en parkeerde bij de Feestzaal Bevegemse Vijvers, waar ik me net als Annemie inschreef voor de omloop van 50 km.
Het was de eerste keer (toch sinds zeer lang, vermoed ik) dat deze afstand nog werd uitgepijld door Egmont Zottegem en daar wilden wij dus van profiteren. De omloop leidde ons langs verharde en natuurlijke wegen via Ten Berg, Strijpen en Sint-Goriks-Oudenhove naar de streek van Brakel met zijn talrijke hellingen. De eerste Brakelse rustpost stond in Michelbeke (geen De Croo te paard te zien ) en daar maakten wij een lus via Elst. Daar moesten wij in het café In den Hengst zeker de stempel halen, want die gaf recht op een gratis consumptie naar keuze bij aankomst in Bevegem! We keerden dan terug naar Michelbeke en hadden wij zonet de Elverenberg te bestijgen, dan kregen wij nu de helft van de flank van de Berendries te bewandelen, wij mochten namelijk nogal rap linksaf. Echter, ik denk dat de rest van de beklimming iets verder lag en niet via asfalt, maar een veldweg met wat modder. En intussen telden wij al af want we hadden weer een rust in Michelbeke en Sint-Goriks-Oudenhove alvorens in Bevegem aan te komen na een gevarieerde tocht van zowat tien uur, rustpauzes inbegrepen.
Het weer was zonnig maar wel nog fris voor de tijd van het jaar, al kon je wel al, rond de middaguren, in T-shirt wandelen. Terug in de zaal bij het genot van die gratis consumptie (een witbier voor Mieken en een donkere Ename voor mij) vroegen wij aan clubvoorzitter Jonny of de club volgend jaar opnieuw een parcours van 50 km aanbiedt. Ik vermoed dat dit op een bestuursvergadering nog wel wordt besproken, maar indien het zover komt, zei Jonny dat het dan richting Sint-Lievens-Houtem en haar deelgemeenten zal gaan.
Ik ben Helga
) en daar maakten wij een lus via Elst. Daar moesten wij in het café In den Hengst zeker de stempel halen, want die gaf recht op een gratis consumptie naar keuze bij aankomst in Bevegem! We keerden dan terug naar Michelbeke en hadden wij zonet de Elverenberg te bestijgen, dan kregen wij nu de helft van de flank van de Berendries te bewandelen, wij mochten namelijk nogal rap linksaf. Echter, ik denk dat de rest van de beklimming iets verder lag en niet via asfalt, maar een veldweg met wat modder. En intussen telden wij al af want we hadden weer een rust in Michelbeke en Sint-Goriks-Oudenhove alvorens in Bevegem aan te komen na een gevarieerde tocht van zowat tien uur, rustpauzes inbegrepen.
