Gezien de verbeterde toestand van de meer gebruikte openbare wegen, was ik voorspoedig aankomen en had mijn auto geparkeerd op de tot glijbaan verworden parking van de fuifzaal aan de Bevegemse Vijvers (het gebruikelijke lokaal is wegens vernieuwingen ontoegankelijk), even later waren ook Mieke en Mark aangekomen. Zij trakteerde ons op zelfgebakken cake met ananas en een zelfgestookte schnaps.

Aanvankelijk was ik van plan de omloop van 18 km te volgen, maar mijn vrienden konden me overreden om hun uitverkoren parcours van 21 km te volgen, beide omlopen deelden de eerste kilometers. Als eerste mochten we het Domein Breivelde bezoeken. Dit domein is gelegen te Grotenberge (hoewel dus erg dicht tegen Bevegem), is een 14 ha groot park met kasteeltje en door zijn rijke bomenverscheidenheid een heus arboretum, werd in 1970 door de gemeente aangekocht en is permanent toegankelijk. Het domein is een typevoorbeeld van de 19de-eeuwse landschappelijke stijl, een uitdeining van de romantische stroming waarbij men het formele karakter -de strakke lijnen- uit de tuinarchitectuur wilde bannen. De kenmerken van het terrein werden maximaal gevolgd. Zo respecteerde de ontwerper de glooiingen en benutte hij, om de vijvers aan te leggen, de beek die door het domein loopt. Dit en de rest van de uitleg kan gelezen worden op de website van Stad Zottegem (http://www.zottegem.be/page.php?linkID=23). Even later kregen we een glühwein of frisdrank aangebroken, en een eindje verder was er de splitsing, waar ik met zachte hand richting 21-km-parcours geloodst werd. Langs veelal modderige paden, waarbij soms zelfs moest uitgeweken worden naar landbouwvelden, rustposten in Strijpen en Sint-Goriks-Oudenhove (waar we verpoosden bij een warme drank), een voortuin vol karikaturen van pedaalridders als Nuyens, Devolder, en zelfs Zabel. Zo gleden, ploeterden en wandelden we terug naar de fuifzaal waar Mieke trakteerde op lekkere, versgebakken wafels met slagroom (maar die wafels waren blijkbaar erg snel afgekoeld).

Hoeveel wandelaars er waren, weet ik niet, maar ’t moeten er veel geweest zijn want de parking stond meer dan vol auto’s.

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.be/9470hvds/Wafelentocht09

27-12-2009 om 20:53 geschreven door Helga

Omdat Paul moet werken, heb ik ’s morgens de trein naar Brussel en die naar Luik genomen, samen met nog andere wandelaars, zo kwamen we kort na 9 aan in café "Oriënt-Express" schuin tegenover het station. We schrijven ons in, dronken wat en vertrokken dan om 10 uur.

Baankapitein Marc gaat met ons eerst in het vernieuwd station Luik Guillemins rond. Dit station is het belangrijkste spoorwegstation van de stad Luik. Het ligt op het einde van verschillende spoorlijnen. In reizigersaantallen is dit het op tien na drukst station in België en het op twee na drukst station van Wallonië, na Ottignies en Namen (reizigerstelling 2007). Het station is genoemd naar de wijk Guillemins, waarin het ligt. Deze wijk is op zijn beurt weer genoemd naar de kloosterorde van de Wilhelmieten, die daar in 1287 een klooster stichtte. Het nieuwe station (nodig voor de hogesnelheidstrein en ontworpen door Spanjaard Santiago Calatrava) is gemaakt van staal, glas en wit beton, en beschikt over een monumentale koepel van 200 m lang en 35 m hoog. De datum van de oplevering was oorspronkelijk gepland voor eind 2007. Uiteindelijk vond de feestelijke opening van het station plaats op 18 september 2009. Veel gedoe om een station van 9 perrons, Denderleeuw heeft er evenveel, maar dat stationsgebouw lijkt op een kantoorgebouw (en nee, ik heb het niet over het nieuw seinhuis op de parking aan de kant van de Kouterbaan)…. Eens dat station goed bekeken, gaan we terug, we kunnen bijna de gevel van het café zien, maar Marc loodst ons dan door Luik, met Parc de la Boverie, een fraaie groene zone met enkele kleine vijvers en volières. Het park was in 1905 het decor voor de Wereldtentoonstelling. Aan de oever van de Maas staat het Palais des Congrès (Congressenpaleis). In het zuidelijke deel van het park (met Franse tuin en beeldhouwwerken) bevindt zich een van de laatste overblijfselen van de Wereldtentoonstelling, tegenwoordig Musée de l'Art Moderne et de l'Art Contemporain (Museum voor Moderne en Hedendaagse Kunst) en het Cabinet des Estampes et des Dessins (Prentenkabinet). Wat verder staat de Sint-Pauluskathedraal. Die belichaamt een geschiedenis in steen van eeuwen bouwkunst: vroeggotisch schip, dwarsbeuk en koor, hooggotische westertoren en laatgotisch voorportaal met renaissanceversiering. Er is een pandgang aan de zuidzijde uit de 15de-16de eeuw. De kerk bezit talrijke kunstschatten, onder meer de 'Dode Christus' (1696) van Jean Del Cour, een 'Sedes Sapientiae' (omstreeks 1230), uitzonderlijk 19de-eeuws meubilair, fraaie glasramen (16de en 20ste eeuw) en schilderijen. De kathedraal heeft een zeer rijke kerkschat, die ook te bezichtigen is. Maar niet door ons, want wij gaan verder, Marc legt veel variatie in de omloop want we drevelen dan wat in het centrum, doorkruisen een fraai versierde winkelgalerij (vooral de kerstbomen hebben veel bekijks). Langs de Maas, met vele bruggen (Pont du Val-Benoit en Pont Kennedy), hadden we een wagenrust aan de Pont Mativa met die typische met fruitjam gevulde wafels, naast de gebruikelijke dranken.

Marc maakt dan eerst een ommetje in een bosje alvorens terug te keren naar het historisch centrum, waar we even de binnenkoer van het Paleis van de Prins-bisschoppen betreden. Een eerste paleis werd omstreeks het jaar 1000 opgetrokken door prins-bisschop Notger, maar het werd door brand verwoest in 1185, 1468 en 1505. Evrard van der Marck liet het volledig herbouwen in 1526. De noordelijke gevel en de beide binnenpleinen dateren nog uit die tijd. De voorgevel werd na een brand in 1734 gerestaureerd. De linkervleugel is 19de-eeuws.

In het fronton boven de toegang ziet men het wapenschild van prins-bisschop Georges-Louis de Berghes (1724-'43). Het gebouw wordt bekroond met een bescheiden klokkentorentje, waarin de beiaard hangt van de voormalige Sint-Laurentabdij. Via de toegangspoort komt men op een groot, vierkant binnenplein omringd door galerijen met korfgewelven. Die rusten op zuilen met zeer gevarieerde en vaak erg vreemde versieringen. De hardstenen gevels rondom dit binnenplein dragen het wapenschild van Van der Marck. Mij doen die galerijen denken aan nieuwsberichten over gerechtelijke toestanden in Luik, en waarom staan er twee politievoertuigen op de binnenkoer? Enfin, we gaan verder en schrikken even op van de Montée de Bueren (Trappenstraat de Bueren). Die Trappenstraat de Bueren klimt met 373 treden op naar de Citadel. Vincent de Bueren stond in 1468 aan het hoofd van 600 Franchimontezen die een wanhopige poging ondernamen om Karel de Stoute te doden. De hertog had zijn legerkamp opgeslagen op de heuvel, boven de huidige trappenstraat. De Franchimontezen werden echter herkend aan hun Luiks accent en sneuvelden allemaal. Op 30 oktober 1468 werd Luik op een schrikbarende manier verwoest. Hijg en zweet, na veel gepuf staan we boven waar we zicht krijgen, eens rond de straathoek gedraaid, op nog wat trappen, gelukkig niet zoveel. Deze leiden naar het monument dat voor de citadel staat. Maar er staat ook volk, zoals Hélène die vijf bakjes klaar staan heeft, vijf verschillende soorten worsten in schijfjes gesneden. Ik kies ene met peper, en spoel die door met ice tea. Intussen haalt Marcel (van Les Caracoles Andennaises) een fles sterke drank boven en trakteert ermee (nog iemand trakteert met een andere fles), we moeten nog wat bekomen van die trappenmuur. Door het bos op bij wijlen glibberige paden (vooral waar deze uit stenen bestaan) komen we weer aan het centrum waar we aan een beeld tussen de kramen van de kerstmarkt samen komen. Daar geeft Marc rendez-vous binnen 40 minuten. Met Lucia, Sally, Conny, Geert, Frank, Marnik en Marc ga ik op café, daar hebben ze alleen kerstbier van Leffe en dat smaakt me iets minder goed dan de gewone bruine (er is iets extra toegevoegd dat het een bittere smaak geeft). We gaan dan nog even de markt op en kopen ons iets te eten: hetzij een hamburger, hetzij een braadworst (behoorlijk lang) met ketchup of mosterd en met licht gestoofde ajuin. Daar wordt lollig over gedaan door Lucia en mezelf en de kraamuitbater deed graag mee, zegt zo tegen andere klanten dat ze de ajuinen voor ons moeten laten, want wij komen uit “Aalst, de hoofdstad van de ajuin”. Al knabbelend van het worstenbrood bereiken we de plaats van afspraak en wandelen achter Marc aan naar het café.

Daar laten we de boekjes afstempelen en halen nog niet ontvangen speldjes af, drinken nog iets, wensen elkaar prettige eindejaarsfeesten en geven dan afspraak voor de volgende wandeling.

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.be/9470hvds/EuraudaxLuik09

26-12-2009 om 20:57 geschreven door Helga

Nauwelijks een week voor het plaatsvinden van deze tocht vernamen wij dat de gehuurde feestzaal in Kerksken, waar wij na weigering van de Basisschool te Kerksken wilden organiseren, een dubbele boeking gepleegd had. Wij moesten dus eens te meer uitkijken naar een andere startplaats, en dat werd dan Café The Flintstones in Haaltert, waar in de tuin nog een lange tent stond opgesteld voor een evenement op de vrijdag voordien. “Jabbedabbedoe” zullen we dus maar zeggen…

Ik kwam even na zeven uur aan want al van de donderdag voordien konden liefhebbers zich verheugen op een witte Kerst en al heb ik een 4x4 aangedreven voertuig, voorzichtig rijden was de absolute boodschap. Ik moest eerst wat zoeken eer ik voor mezelf, Etienne, Jacqueline en William voldoende plaats geschapen had. Waardin Annemie had namelijk een lange tafel voorzien bij de deur aan het terras, maar het was toch net niet lang genoeg, en clubvoorzitter Herman haalde een tafel en stoel uit de tent, die plaatste ik na wat gesol met kabels tegen de vensterbank, zo was er een gangetje tussen mij en de inschrijftafel, wat voor ons alle 4 beter was (zo moest niemand oppassen voor kabelspaghetti). Met mijn mobiel secretariaat heb ik veel plaats nodig, en wat ik op de tafel niet meer kwijt kon, zette of legde ik op de brede vensterbank.

Reeds toen ik om 06:00 uur opstond, was het aan het sneeuwen, en het hield niet meer op tot laat in de namiddag. Dat betekent dat de meeste gebruikelijke wandelaars niet kwamen opdagen. Bijzonder is wel dat toen ik er aankwam, er al twee zaten te wachten om zich te kunnen inschrijven. Het bleef dus sneeuwen, en het bleef zeer kalm. De Kerstman kwam ook langs, maar hij moest steeds aan dezelfde mensen mandarijnen uitdelen. Omdat het dus zo kalm was, had ik tijd genoeg om een pauze te houden bij Annemie (mijn beste vriendin; haar naamgenote had werk aan haar stamgasten) en haar vriend Mark. Af en toe ging ik wat ingevulde inschrijvingskaarten halen (“Wil er mij iemand helpen dragen?” was mijn gedoodverfde mop van de dag), enkele lidkaarten verkopen (ook aan een “nieuwe”, maar die was eerder al eens lid, evengoed hartelijk welkom) en intussen letterkoekjes en mandarijnen eten, wat op het internet surfen tot Annemie en Mark terug kwamen. Annemie was vanmorgen te voet van de ouderlijke woning gekomen (waar ze de nacht had doorgebracht) en wou dan naar huis. Omdat we geen van beiden veel vertrouwen hadden in de diensten van de NMBS bij dit weersverschijnsel, heb ik haar naar ’t station van Aalst gebracht (in Haaltert stopt maar één trein per uur), en toen we daar bijna waren, begon het nog harder te sneeuwen, of anders gezegd: de vlokken werden dikker.

Toen ik terug was had ik nog evengoed tijd om kletspauzes te houden met wandelaars en enkele medewerkers waren al terug naar huis, ze hadden gewoon niet genoeg te doen en zo waren ze tenminste vóór donker thuis. Andere medewerkers (al dan niet bestuursleden) konden kijken naar de cross in Kalmthout, toen was het daar flink aan het sneeuwen. Intussen begonnen we al op te ruimen en daar waren we vroeger dan normaal mee klaar. Iedereen is dan naar huis gegaan (het opbergen van onze spullen moest tot ’s anderendaags wachten, het stond gelukkig niet in de weg van de uitbaters Annemie en Jean-Marie). De medewerkers meegeteld hadden we 63 gasten, maar elders was het niet veel beter.

Mijn fotoalbum (met foto’s van Annemie en Mark) staat hier: http://picasaweb.google.com/9470hvds/Worteltocht09

21-12-2009 om 21:39 geschreven door Helga