25.09.2011: SC Eendracht Aalst - Waasland Beveren: 1-1

Terwijl ik zo ongeveer net de wandeling in Durnal beêindigd had, begon Eendracht aan deze wedstrijd. Waasland Beveren startte sterk en kwam na een karrevracht kansen net voor de rust 0-1 voor via Paulussen. Net na de pauze kwam Eendracht langszij toen Depoitre een voorzet van op rechts via de paal binnen knikte. Waasland Beveren drukte Eendracht terug maar Aalst hield stand op karakter en had in de slotfase zelfs nog aanspraak kunnen maken op de zege maar scheidsrechter Nzolo gaf geen strafschop na een fout op Moreels. Eendracht speelde in deze opstelling: Van Den Noortgaete, Podevijn, Filipovic, Kestens, De Castro, Van Damme, Verheyden (46' Thompson), Cousin, Moreels, Gallucci ('81 Van Renterghem) en Depoitre.

25-09-2011 om 21:23 geschreven door Helga

WSV De Sportvrienden vzw had een bus met chauffeur gehuurd en om 07.30 uur stapten 40 passagiers in bij het Dorp van Denderleeuw. Op de E40 hadden we al meteen wat sensatie: een automobilist die voor de bus reed had wellicht veel te diep in het glas gekeken, zwenkte van links naar rechts in het rechter rijvak, soms zelfs even over de lijnen, onze chauffeur bleef wijselijk achter. Ter hoogte van de uitrit voor het tankstation in Groot-Bijgaarden werd de zatte zondagsrijder gevolgd door een wellicht bekende automobilist met aanhangwagen die al evenmin bekommerd was om verkeersregels en veiligheid. Gelukkig moesten zij naar Brussel en wij naar de E411. We kwamen dan ook voorspoedig aan in Durnal, een deelgemeente van Yvoir in de Condroz. Een medewerker van Les Piverts de Courrière leidde ons naar de busparkeerplaats langs de rue Pays de Liège. Wie Marc Collignon was, is me nog niet duidelijk, ik zag zelfs geen foto in de zaal van hem.

We stapten dus uit en even verder was de zaal 'Cercle Albert' waar de inschrijvingskaarten op het podium verkocht werden. Bij clubs aangesloten bij de FFBMP moet de wandelaar meteen aangeven welke afstand hij wil afleggen, zodat de medewerker dit aankruist op de inschrijvingskaart. Ik koos voor 20 km, de op 1 na grootst aangeboden afstand, 25 km was ook mogelijk, net als 6 en 12 km.

Ik vertrok in mijn eentje en toen ik net de zaal had verlaten, botste ik bijna op Willy en Claude, twee bekenden van Les Caracolles d’Andenne. Het begin van mijn wandeling was best rustig en bijna plat, maar dat bleef natuurlijk niet zo. J Ik wandelde hier door een mooie streek met velden en ook bossen. De eerste rustpost was onder een lange partytent in Bauche, een gehucht van Evrehailles. Daar dronk ik een cola en babbelde wat met andere Sportvrienden. Nadat ik het glas geledigd had op het terras, vertrok ik voor een lus dat begon aan een brugje over het pad met in het midden een smalle geul zoals een “levada” op Madeira. Dat brugje waar ik onderdoor ging, kwam me bekend voor van de internationale wandelweek van Vichte naar de Moezel. Maar ik ging dus verder en langs nogal wat hellingen en ook enkele dalingen, soms voorzichtig klauterwerk, ook langs een spoorlijn dat er niet meer gebruikt uit ziet, kwam ik terug aan die tent, waar ik een kommetje soep en een broodje kocht. Maar nu zat ik met de rug naar het bruggetje en toen viel mijn laatste Frank: ik keek naar het zigzagpad dat wordt aangedaan tijdens de derde etappe van die internationale wandelweek van Vichte naar de Moezel. Intussen begroette ik ook Marcel en zijn vrouw, leden van Les Caracolles d’Andenne en Christine van Profondeville was er ook op stap. Na deze rust, en een foto van dat zigzagpad, vertrok ik met Sportvriendinnen Heidi, haar moeder Nelly en Martine (hare Guy ging er als een speer vandoor). Ook nu gingen we een tijd langs een spoor maar hier groeit geen onkruid of hoger gewas, en even later reed er zelfs een toeristisch treintje over, langs een steengroeve. Door een bos en langs de Bocq kwamen we aan de voor ons derde rustpost nabij een klimrots. Daar zagen we nog bekenden, Sportvrienden en Florastappers. Van hier was het nog een ruime 2 km naar de zaal in Durnal. Nadat we onze boekjes lieten afstempelen, dronken we nog een glas leeg, ik trok kousen uit en andere sandalen aan. Omdat alle 40 passagiers er toch al voor 4 uur ’s namiddags waren en we onze trofee van goed vertegenwoordigde club ontvingen, reden we om vier uur naar Denderleeuw terug. Het was dus een mooie maar nogal straffe wandeling.

Het weer was uitstekend, warm genoeg voor een T-shirt en de zon hield ons zo goed als de hele tijd gezelschap. 

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/105109948338563238023/DurnalBus

25-09-2011 om 00:00 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan het Parochiaal centrum van Velzeke, ging Rudolf wat gezelschap houden aan tafel en schreef me in voor de eerste lus van 25 km. Om elf uur begonnen we er dan aan in een groep van zowat 70 wandelaars, meer dan de helft was ingeschreven voor de volle pond van 100 km.

Die eerste lus leidde over het Jan de Lichte-pad langs velden en door bossen naar de spoorwegbrug van Erwetegem, 7,8 km verder, waar de medewerkers klaar stonden, zij voorzagen de wandelaars van spijs (boterhammen, ene met kaas en ene met ham) en drank (frisdranken, koffie en - te koop - bier). Marnik had er ook een mobiele dames-WC opgesteld, een doek vastgemaakt aan vier staven die vertikaal in de grond worden geklopt zodat het als een “muur” beschutting biedt, geniaal bedacht! Na vijf minuten rust leidden Lucia en Geert ons langs even rustige wegen, al dan niet verhard, naar het kerkhof van Oudenhoven, waar we een banaan kregen, benevens de dranken. Even natuurrijk waren de laatste 8,7 km tot het einde, het Parochiaal centrum van Velzeke. Daar ging ik gauw eerst naar de sanitaire infrastructuur, alvorens gehuldigd te worden. Want omdat ik geen lange afstanden meer afleg bij Euraudax, heb ik me toegelegd op het halen van Audax-schelpen, en dit was mijn eerste. Zo kreeg ik dan ook een mooie trofee van Lucia en Geert, hartelijk dank ! Zoals de meeste andere aanwezigen liet ik mij de bestelde smos (met américain en veel groentjes) smaken. Ik ging niet meteen naar huis maar bleef nog een lus.

Om niet met mijn duimen te draaien, hielp ik wat mee de tafels opruimen, de auto’s laden voor de wagenrusten en dan was er nog wat tijd om buiten van ’t zonnetje genieten. Met drie auto’s (Yannick & Ineke met o.a. de schraagtafels, Conny met drank en passagiers, ik mocht met Johan mee rijden, die verder ook een bak bier en een bak wijn bij had). Zo reden we naar de eerste wagenrust op een hoogte, vanwaar we de wandelaars in de verte zagen komen. Nadat de tafels opgesteld, de drank en de yoghurt met lepels uitgeladen waren, kwamen de wandelaars er al aan. De meesten waren verbaasd me daar met de doos lepels te zien, in plaats van mee te wandelen. Na hun vijf minuten rust vertrokken ze verder richting Zwalm, wij reden terug naar Velzeke om nog wat drank te laden, en de koffiekannen in de zaal te laten. Dan reden wij naar de Ijzerkotmolen, een restaurant in Zwalm (Sint-Maria-Latem), waar we ruim op tijd waren om alles uit te stallen. Op die wagenrust hadden de wandelaars 10 minuten om te klinken op de 10^de Gouden Arend van Rudolf, hartelijk gefeliciteerd en op je gezondheid! Nadat iedereen bediend was, sloeg ik ook een kroes wijn achterover. De moedigen gingen dan verder en wij keerden terug, waar de soepborden klaar stonden voor de soep met balletjes, en waar Katrien en Kobe aankwamen (Katrien zou eerst nog wat rusten en enkel de laatste lus meewandelen). Deze warme maaltijd had ik me niet besteld, maar ik ging wel enkele megastappers gezelschap houden aan tafel: Eddy van Affligem en Eddy van Ninove, Danny en Jean-Paul van Brakel. Na het hoofdgerecht begon lus twee (na 7,9 km zouden ze terugkomen voor het dessert) en toen de wandelaars weg waren en mijn bierglas leeg, reed ik naar huis. Die derde lus had zijn tweede wagenrust in Grotenberge (aan het domein Breivelde), de vierde lus had wagenrusten in Balegem en het Munckbos. Wat ik later in andere fotoreportages zag, waren er nog Gouden Arenden uit te reiken, zoals de 20^ste voor Lucia, van harte gefeliciteerd!

Het weer was uitstekend, warm genoeg voor een T-shirt en de zon hield ons zo goed als de hele tijd gezelschap.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/105109948338563238023/EuraudaxHerdersem11

24-09-2011 om 00:00 geschreven door Helga

23.09.2011: VfB Stuttgart-HSV: 1-2

Cardoso debuteert (dit seizoen toch) met deze opstelling: Drobny, Westermann, Bruma, Aogo, Rincón, Petrić, Tesche, Son, Töre, Rajković en Lam (een Chinese Duitser); op de bank zitten Mickel, Jansen (wat zit die weer op de bank te doen?), Jarolim (zelfde vraag) , Skjelbred (idem), Castelen, Guerrero en Brügmann. Bij de thuisploeg staat Boulahrouz als enige ex-HSV-er in de kern en wordt gecoacht door Labbadia.

De wedstrijd begint met 10 minuten vertraging, niet omdat HSV met de trein in Stuttgart aankomen zou zijn (de spelers waren er natuurlijk gisteren al) maar omdat er een volksfeest gehouden wordt in Stuttgart en dat zorgt voor verkeers- en parkeerproblemen. En omdat wachten lang duurt, heb ik eens gekeken wie die Rodolfo Esteban Cardoso wel is. Hij is een Argentijn, geboren in Azul, en dat zou moeten een stadje zijn van ruim 60.000 inwoners, 300 km ten zuiden van Buenos Aires, ze kweken daar vee om biefstukken van te maken. Cardoso heeft nog wel een Argentijnse ploeg gehad, maar speelde ’t meest in Duitsland, ook bij HSV. Blijkbaar zijn de koppen in de tribunes al geteld, en de teller staat op 50.000, hoeveel HSV-supporters daar bij zijn, moge hopelijk nog blijken, ’t is tenslotte een eind rijden (per auto, bus of trein) of vliegen. Ze zijn dan eindelijk begonnen, HSV start van rechts naar links en blijft in balbezit, niet meer afgeven, is de boodschap. Maar dat zal niet lukken, denk ik… Al probeert Lam wel al eens op doel te trappen, na een flitsstart van de thuisploeg. Tiens, dat Boulahrouz ook wel eens “de kannibaal” genoemd wordt, is nieuw voor mij, maar hij belaagt toch Drobny die, als gewoonlijk misschien, enkel de bal kan wegboksen, gelukkig kunnen zijn collega’s in de verdediging de bal helemaal wegwerken. En dan gebeurt zowat niets meer tijdens zeker 10 minuten, het spel speelt zich vooral in het middenveld af. De thuisploeg profiteert blijkbaar van een gebrek aan concentratie, ene Harnik opent de score (18’): Kuzmanovic schiet krachtig op doel, Drobny kaatst de bal naar voor, waar Harnik dus op de loer ligt en scoort. Enkele minuten later ontsnapt HSV aan een verdubbeling van de score: Cacau overtroeft Rajković en komt vrij te staan voor Drobny, hij trapt de bal echter tegen de paal. De rebound van Harnik gaat er ver naast. HSV trekt zich na dit eerste doelpunt ver op de eigen helft terug. Steeds weer veroorloven ze zich gemakkelijke fouten in het middenveld, die door de Stuttgarters bestraft worden. De volgende kans voor de gastheren staat op naam van Gentner die het van op afstand probeert maar Drobny verhindert het doelpunt. Dan is ’t nog eens de beurt aan Lam die zich met een dubbelpas naar voor werkt en onbesuisd afdrukt. Goed geprobeerd maar de bal gaat zowat een meter naast. Iets later speelt Son de Stuttgartse verdediging op een hoopje, maar helaas, tot een doelpunt komt het niet. En daarmee fluit de scheidsrechter voor de pauze.

De tweede helft begint HSV met enige zwier. Lam stormt langs rechts naar voor en geeft de bal aan Töre. De Turk flankt scherp naar binnen, maar de thuiskeeper is ter plekke. En dan valt de gelijkmaker (51’). Töre voert de hoekschop uit, een straffe bal, die in het midden snel van richting verandert. Geen probleem voor Bruma: de Nederlander toont zijn vliegkwaliteiten en kopt de bal in doel. Dan volgt een snelle counter via Lam, die de bal in het midden naar Aogo speelt. Aogo drukt af, de keeper van Stuttgart kaatst terug en Töre trapt over doel. Jammer, HSV stond bijna voor. Dan krijgt Rajkovic de gele kaart te zien en Drobny werkt in hoekschop. Guerrero krijgt 25 minuten om ook te scoren (da’s al heel wat langer dan thuis tegen Keulen), hij vervangt Lam. De trainerswissel heeft precies gewerkt, ’t staat al 1-2 (67’). Niet door Guerrero maar door Tesche, ook ene die te veel op de bank zit. Na de hoekschop door Töre getrapt, weert Stuttgart maar halvelings weg en de bal belandt bij Tesche. Uit de draaiing en met de rug naar doel schiet deze raak. Guerrero heeft een kans om een mistasten van de Stuttgart-keeper af te straffen, maar helaas, de bal belandt niet in doel. Castelen mag dan nog een krappe 10 minuten meespelen, en Son mag uitblazen. Stuttgart verhoogt dan nog de druk, hopelijk houden de verdediging en Drobny stand… Petrić neemt een vrije trap een beetje te zwak, de keeper heeft er geen moeite mee. Na een halfslachtige poging tot afweer van Aogo komt de bal bij Kuzmanovic die een straf schot in de voet heeft, maar Drobny houdt inderdaad stand. De scheidsrechter geeft nog twee extra minuten. Cardoso is ook een koddige, hij vervangt Petrić door Jarolim, en dat op een zucht van het einde van de wedstrijd. En dan wordt afgefloten, de eerste zege, buitenhuis nog wel, is een feit. 'k Denk dat er nu in Hamburg een volksfeestje zal gehouden worden nabij het Volkspark.

19.09.2011: Wat mijn broer me in de namiddag al per mail liet weten, heeft intussen de nieuwsbrief bevestigd, Hamburger Sport-Verein heeft vandaag dus met onmiddellijke ingang afscheid genomen van zijn hoofdtrainer Michael Oenning. Rodolfo Cardoso, die nu de -23-jarigen traint, zal als interim deze plaats innemen (als ik me niet vergis, heeft hij dat al eens gedaan na een voortijdig ontslag van een vorige trainer, met name net voor de Europa League-wedstrrijden tegen FC Fulham). "In de laatste twee dagen na de 0:1-nederlaag tegen Mönchengladbach en na veel intensieve gesprekken zijn wij tot de overtuiging gekomen dat wij deze beslissing moesten nemen. Wij zullen ons vanaf nu intensief met de opvolging van Michael Oenning bezig houden. Rodolfo heeft nu onze volledige steun," verklaarde sportdirekteur Frank Arnesen. Oenning zei na het gesprek met het bestuur: "Het is ook voor mij duidelijk dat de vereniging in deze situatie een andere weg gaat." Arnesen heeft dan nog een interview gegeven voor de website: op de vraag wat de doorslag gegeven heeft, antwoordde de Deen dat hij niet voorziet dat er tegen (en bij) Stuttgart kan gewonnen worden. Hij kwam dan nog terug op een eerdere uitspraak dat Önning mee naar Stuttgart en terug zou reizen, maar in de laatste twee dagen heeft hij veel gesprekken gevoerd, die hem tot dit besluit geleid hebben, dat het 't beste is uit elkaar te gaan. Hij zei ook dat Önning bij HSV paste, maar die indruk had ik niet, bovendien was Önning meegekomen met Veh, die het vorige seizoen voortijdig zijn "bon" kreeg. Naar de vraag welk profiel de volgende trainer moet hebben, noemde Arnesen als eerste voorwaarde dat hij Duits spreekt, maar dat was de laatste jaren toch al het geval, denk ik, tenzij Stevens en Jol Nederlands praatten. Verder verwacht Arnesen dat de nieuwe trainer natuurlijk de ingeslagen weg voortzet (hij bedoelt toch hopelijk niet dat er verder geen zeges nagestreefd worden...). Dat betekent passie en volle inzet voor de job, taktisch zeer sterk zijn en door de spelers gerespecteerd worden. Dat bereikt men wanneer men verstand heeft van de zaak en dat ook bewijst. Dat merken de spelers.

Mijn broer zou verder bij een Duitse sensatiekrant gezien hebben dat de volgende trainer de voornaam Huub draagt. Zou Stevens dan terug komen? Een andere trainer die Huub heet, "ken" ik niet.

23-09-2011 om 00:00 geschreven door Helga

Ik had me 40’ verslapen en begaf me met bekwame spoed naar Hof Ten Eede te Haaltert, waar ik nog net Paul en medewerker Charles kon begroeten, deze laatste verwees me naar de tent op de parking want de hele feestzaal was geboekt voor een huwelijksfeest. Ik trok gauw kousen en wandelsandalen aan en Paul was zo lief me een eindje naar de staart van de groep te voeren, alvorens drie inzittenden naar het station te brengen. In een paadje dat vanaf de Jeruzalemstraat in Mere vertrekt, kon ik aansluiten en van dan af loste ik de rol niet meer. Annemie en Mark hadden me niet meer verwacht (ik had haar per SMS laten weten dat ik me verslapen had, zij antwoordde dat de groep om 07.30 uur zou vertrekken voor de vijfde lus, maar iemands uurwerk liep dus voor…). Ik hoop dat het voor de groep een aangename verrassing was dat ik toch nog kwam aansluiten.  Om een reden die ik niet via internet bekend maak, plande ik toch slechts 25 km te wandelen, dus een homologatie had ik niet nodig (noch verdiend, gezien het eindje per auto). Via Mere wandelden we naar Lede langs meestal natuurlijke paden onder leiding van Marleen, jawel, zij werd bijgestaan door Peter. In Lede op een parking tussen oude legerwagens langs een gewestweg wachtten Paul en Charles op ons met frisdranken, koffie en thee, en voorts koeken en yoghurt, ik nam enkel van dit laatste een exemplaar met een cola.

Na een vijftal minuten vertrokken we alweer langs nu iets meer verharde wegen, maar hier en daar hadden we toch modderpoeltjes en andere plasjes te ontwijken. In Erpe, nabij een watermolen, was de tweede wagenrust, hier werden cakes en citroenjenever (naast de gebruikelijke dranken) aangeboden door René (Parel van het Pajottenland), Maaike en Katrien, die de cakes had gebakken. Van harte gefeliciteerd en met veel dank voor de bevoorrading!  De kroesjes waren eerst bescheiden gevuld, maar wie liet bijschenken, kreeg een ruimere portie, skol!  Dan volgde nog een passage door Nieuwerkerken vooraleer we terug in de tent aankwamen. Ik moest gauw even binnen en dan rechtsaf, terwijl Paul de gebruikelijke ceremonie hield. Toen pas schreef ik me in. Intussen waren enkele Kadees aangekomen alsook Duitser Gerd, die in Mussenzele (Haaltert) in een bed & breakfast overnachtte en vanmorgen andere wandelaars zag passeren.

Het weer was uitstekend, warm genoeg voor een T-shirt en de zon hield ons zo goed als de hele tijd gezelschap.

Foto’s heb ik niet genomen want toen ik dat wou doen van een kapel, bleek de batterij plat…  Ik verwacht me binnen de week aan een nieuwsbrief van Euraudax België met links naar fotoalbums (ik heb alleszins Eddy en Geert zien fotograferen).

Eddy's fotoalbum staat ook al op het internet: https://picasaweb.google.com/102223176651725192370, net als dat van Steven: https://picasaweb.google.com/106042635321929583098/Haaltert17180911.

19-09-2011 om 19:47 geschreven door Helga