Ik ben Helga
Ik ben een vrouw en woon in Denderleeuw (Belgie/Vlaanderen) en mijn beroep is secretaresse (tegenwoordig heet dat assistant...).
Ik ben geboren op 24/07/1960 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, reizen, lezen, computeren, en ik volg graag voetbal- en wielerwedstrijden.
Deze profielfoto is genomen in Chileens Patagonië.
Op de dag van de gemeente- en de provincieraadsverkiezingen bleef deze thuiswedstrijd dus zonder doelpunten. Nochtans, volgens wat ik lees op de website van de thuisploeg hebben beide ploegen zeker geprobeerd om te scoren (vanwege Eendracht door Glouftsis, Bogaerts, Di Gregorio, Petrovic, De Cuyper, De Munter), maar de verdediging en de keeper van de bezoekende ploeg bleken even standvastig als die van Eendracht. Het had eigenlijk wel 1-0 kunnen geweest zijn, want net voor rusten werd Di Gregorio in de bezoekende zestien meter neergeduwd maar de scheidsrechter gaf onbegrijpelijk geen strafschop.
Eendracht speelde in deze opstelling: Van Den Noortgaete, Smet, Filipovic, Bogaerts, Petrovic, Van Damme, Pietermaat (69' De Munter), Martin, Weydisch (64' De Cuyper), Di Gregorio, Glouftsis (79' Van Eyk).
07.10.2012: 34ste Kruikenburgse Wandeltochten, georganiseerd door Wandelclub Kruikenburg (147)
Ik kom voorspoedig aan bij de schaatsbaan van de
Heuvelkouter in Liedekerke, waar ik mijn auto parkeer, en me dan in de zaal
inschrijf voor 12 km. Die leidt mij via vooral verharde (openbare) wegen, door
woonwijken, naar Liedekerke bos. Onderweg, in een aangelegd pad van 1 mens
breed, stokt het peloton wandelaars ineens, en ik zie een vrouw een kattenjong
vast hebben. Die zet ik meteen op de digitale plaat. J Iets verder dwaalt nog een
kattenjong en bijna aan t straat nog een tijgertje, die blijkbaar de straat
wil oversteken. Maar gezien de geringe gestalte van het beestje, zie ik dat
niet zitten, en neem het gauw in mijn hand. De drie katjes belanden op het
tuinpad van het nabijgelegen huis, hopelijk worden ze toch niet gedumpt maar
daar of elders met dierenliefde opgevangen. In het bos stap ik een lus en ongeveer
halverwege die natuurlijke lus moet ik een wandelwegwijzertje niet opgemerkt
hebben, want ik heb de spoorweg niet gedwarst en daardoor de rustpost in
Sint-Katerina-Lombeek gemist. Ik verlaat dus het bos en keer terug, zo kom ik door
het centrum terug in de startzaal.
De lust door het bos van Liedekerke is natuurlijk de
trekpleister voor die afstand, het weer was goed genoeg want droog.
Ik ben Helga
