Ik ben Helga
Ik ben een vrouw en woon in Denderleeuw (Belgie/Vlaanderen) en mijn beroep is secretaresse (tegenwoordig heet dat assistant...).
Ik ben geboren op 24/07/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, reizen, lezen, computeren, en ik volg graag voetbal- en wielerwedstrijden.
Deze profielfoto is genomen in Chileens Patagonië.
SC Eendracht Aalst: Seizoen 2016-2017, E. Aalst - Club Luik (eindronde)
21.05.2017: E. Aalst - Club Luik: 0-1
Nochtans, Eendracht deed ook zijn best om te scoren: Verstraeten, Van Tricht, De Rock, Diarra, Van Hoevelen. Ook de Luikenaars probeerden het en het lukte hen in de 87ste minuut toen Mauclet op de counter scoorde. Het zal moeilijk worden voor Eendracht, volgende zondag, maar moeilijk gaat ook.
De Cock stelde de volgende spelers op: Van Den Noortgaete, Van Hoevelen, Marmitte, Yala Lusala (57' Baras), Mitu, Van Tricht (72' De Coninck), De Rock, Verstraeten, De Man, Geenens F. en Diarra.
Door bijna aaneensluitende files van Hannover tot Hamburg en omdat ik eerst in 't hotel incheckte, kwam ik een minuutje of zo na de aftrap in het stadion op mijn zitje terecht. De gasten leken de controle over de wedstrijd te hebben en dat resulteerde in het openingsdoelpunt. Mavraj kopte een hoge bal te kort buiten, zodat Jung (niet Gideon, natuurlijk, maar een bleekgezicht van Wolfsburg...) de bal kon aannemen en een flankpas sturen, Knoche kopte de bal binnen (23'). Gemopper en gesakker in de oosttribune (en de andere tribunes, behalve het bezoekershoekje). Holtby werd in het centrum vrijgespeeld en behield het overzicht: links waren Müller en Kostic vrij, Müller creëerde een vrije baan voor Kostic in de 16 en die knalde de bal vlak in de verre hoek (32'). Gejubel en gejuich in de oosttribune (en de andere tribunes, behalve het bezoekershoekje). Beide spelers proberen nogmaals te scoren maar met dit gelijkspel ging de pauze in. 't Moment om een frisdrank te halen.
In de tweede helft probeerden beide ploegen te scoren (hoewel Wolfsburg genoeg had aan een gelijkspel) via Gomez en Gregoritsch, de keepers hadden behoorlijk werk te doen. Wellicht de laatste kans: Sakai naar Kostic, die de bal naar het midden bracht. Pas twee minuten eerder kwam hij op het veld om Holtby te vervangen (wellicht "eindelijk" volgens enkele supporters rondom mij), wanneer Waldschmidt van op 5 m eencoudig binnen kopte en het stadion haast deed "ontploffen" (88'). De arbiter liet nog enkele minuten extra spelen (wegens enkele te behandelen blessures) maar floot dan eindelijk af. Al wie HSV een warm hart toedraagt, barstte uit in allerhande vreugdekreten en -gebaren. Vooral de harde kern in de noordtribune ging uit het dak: ze bestormden het veld en 't zag er net uit alsof HSV Duits kampioen werd. Ik zag die supporters stromen van hun plaats naar het plein, intussen een groep goed geëquipeerde agenten, zelfs twee te paard, om de helft van het plein af te zetten. Gezien de HSV-supporters onmetelijk gelukkig en blij waren, hadden deze politiemensen niets te doen. 's Avonds op TV zag ik dat de ene helft van het plein echt vol stond (gezien het stadion bomvol stond: "pickepacke voll" in 't Duits) en de noordtribune was nog voor ongeveer de helft bezet (door supporters die er niet meer bij konden op 't gras).
Tot spijt van wie 't benijdt: HSV blijft dus in eerste klasse en dit zonder barragewedstrijden! Dat mag Wolfsburg maar doen (tegen Braunschweig en dan ook winnen).
Gisdol (die op 't plein ook behoorlijk uit zijn dak ging maar in een interview zijn cool bewaarde) stelde de volgende spelers op: Mathenia - Sakai, Papadopoulos, Mavraj, Ostrzolek - Ekdal (70' Jatta), Jung - Müller (64' Gregoritsch), Holtby (86' Waldschmidt), Kostic - Wood.
Kostic en Waldschmidt hebben dus de zeer belangrijke doelpunten gescoord (voor de invaller zijn allereerste, maar veel speelminuten heeft hij dan ook niet gehad: 348' in 14 wedstrijden) maar voor mij is de man van het seizoenseinde toch Mathenia. "Tweede" keeper, maar Adler zal "zijn tenen mogen uitkuisen", want wat Mathenia er zoal uit hield aan levensvatbare doelpunten, gisteren (en eerdere wedstrijden)...
En daarmee zit dit seizoen er op. Volgend seizoen zijn er twee derby's meer want Hannover 96 promoveert ook, net als VfB Stuttgart. Mijn foto's staan bij Google.
17.05.2017: Hoewel hij al 22 jaar is, werd Jung toch uitgenodigd voor de interland met de -21-jarigen voor het Europees Kampioenschap van die jeugdcategorie.
SC Eendracht Aalst: Seizoen 2016-2017, E. Aalst - Sp. Hasselt (eindronde)
17.05.2017: E. Aalst - Sp. Hasselt: 1-3, 2-3 n.v.
Na 15' stond het al 1-0 door Van Hoevelen die raak kopte na een voorzet van Yala Lusala (1-0). Maar toen schoot Hasselt wakker en maakte de voorsprong van zondag jl. te niet: Matland raakte de paal bij een vrije trap en Sidibe werkte de terugspringende bal tegen de netten (43'); Jarju knalde een corner tegen de touwen (46'); Falko Geenens miste zijn interceptie bij een diepe bal en Bilican strafte dit genadeloos af (55'). Met die stand, 1-3, eindigde de reguliere speeltijd en werden de toeschouwers vergast op verlengingen.
Het eerste kwartier vielen wel kansen maar geen doelpunten te noteren, dat was wel zo in de tweede helft van die verlenging, en tot groot geluk en tevredenheid van de thuisploeg en hun aanhang was het Baras die hiervoor zorgde, hij kopte de 2-3 binnen bij een hoekschop (107').
De Cock stelde de volgende spelers op: Van Den Noortgaete, Van Kerckhoven (63' Van Tricht), Van Hoevelen, Marmitte (86' Baras), Yala Lusala, Mitu, De Rock (109' Claeys), Verstraeten, De Man, Geenens F. en Diarra.
Ik ben Helga
Beide spelers proberen nogmaals te scoren maar met dit gelijkspel ging de pauze in. 't Moment om een frisdrank te halen.
De arbiter liet nog enkele minuten extra spelen (wegens enkele te behandelen blessures) maar floot dan eindelijk af. Al wie HSV een warm hart toedraagt, barstte uit in allerhande vreugdekreten en -gebaren. Vooral de harde kern in de noordtribune ging uit het dak: ze bestormden het veld en 't zag er net uit alsof HSV Duits kampioen werd. 
Dat mag Wolfsburg maar doen (tegen Braunschweig en dan ook winnen).
